zastosowanie osteopatycznych technik.pdf
(
660 KB
)
Pobierz
Zastosowanie
osteopatycznych
technik mięśniowo-
-powięziowych
u chorych
po całkowitym
usunięciu krtani
PODSTAWOWYM PROBLEMEM CHORYCH PO CAŁKOWITYM USUNIĘCIU KRTANI
Z POWODU RAKA JEST BRAK MOŻLIWOŚCI DŹWIĘCZNEGO POROZUMIEWANIA SIĘ.
AUTORZY:
Sławomir Marszałek
1, 2
, Anna Żebryk-Stopa
3
, Jacek Kraśny
3
, Bożena Wiskirska-Woźnica
3
,
Wojciech Golusiński
2
1. Zakład Lekkiej Atletyki, Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu.
2. Oddział Chirurgii Głowy i Szyi i Onkologii Laryngologicznej, Wielkopolskie Centrum Onkologii
w Poznaniu.
3. Oddział Kliniczny Foniatrii i Audiologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
U
chorych powstaje szereg zaburzeń funk-
i mięsień szeroki szyi, prowadzi do zmniejszenia
zakresu ruchu głowy w skłonie do tyłu. Obserwuje
się zmniejszenie siły mięśni wykonujących skłon
głowy do przodu. Na skutek osłabienia tej grupy
mięśniowej dochodzi do odruchowego skróce-
nia mięśni antagonistycznych – tj. mięśni karku
[Lewit 2001, Marszałek 2003, Marszałek i wsp.
2003]. Mięśnie zginające głowę do przodu, tj.
mięśnie pochyłe i przedkręgowe, należą do grupy
mięśni fazowych. Na skutek przeciążenia statycz-
nego, dynamicznego oraz podwyższonego napię-
cia antagonistów dochodzi do osłabienia ich siły.
cjonalnych w obrębie głowy, szyi i obręczy
barkowej. Podczas operacji usuwa się cał-
kowicie lub częściowo mięśnie z warstwy powierz-
chownej i z warstwy głębokiej (mięśnie nad- i pod-
gnykowe), jak również kość gnykową. W efekcie
dochodzi do powstania rozległych blizn na szyi
i do zaburzeń czynności mięśni odpowiedzialnych
za ruchy głowy i obręczy barkowej oraz za stabi-
lizację górnej części tułowia. Znaczne obniżenie
elastyczności tkanek miękkich przedniej części
szyi, takich jak poszczególne blaszki powięzi szyi
ZASTOSOWANIE OSTEOPATYCZNYCH TECHNIK MIĘŚNIOWOPOWIĘZIOWYCH...
1
Część zstępująca mięśnia czworobocznego, część
szyjna prostownika grzbietu, dźwigacze łopa-
tek, grupa mięśni podpotylicznych są mięśniami
tonicznymi, więc mają tendencję do zmniejszania
swojej fi zjologicznej długości i zwiększania napię-
cia. Wskutek osłabienia i uszkodzenia ich antagoni-
stów, z których część została usunięta, muszą one
wykonywać nadmierną i permanentną czynność
koncentryczną (związaną z napięciem statycz-
nym), ulegając stopniowemu przykurczowi. Z kolei
podwyższone napięcie mięśni tonicznych – karku
na drodze odruchowej hamuje i osłabia czynność
mięśni fazowych, które są ich antagonistami. Mię-
śnie fazowe słabnąc, prowokują dalsze zwiększanie
napięcia mięśni tonicznych. Dochodzi do swoistego
mechanizmu błędnego koła, pogłębiającego stan
statycznej nierównowagi mięśniowej szyi, karku
i obręczy barkowej [Marszałek 2003, Marszałek
i wsp. 2003, 2004]. Również stres i nadmierne
poczucie lęku chorych po całkowitym usunięciu
krtani prowadzą do podwyższenia napięcia spo-
czynkowego mięśni tonicznych, pogłębiając tym
samym opisaną nierównowagę [Walden-Gałuszko
1999, Rakowski 2002].
U chorych po laryngektomii stres jest reakcją
na fi zyczne następstwa choroby, a także na uświa-
domienie sobie straconych możliwości. Wynika
on zarówno z poczucia żalu i krzywdy, ze stra-
chu przed cierpieniem i nawrotem choroby, jak
i niepokoju o los bliskich po śmierci. Psychiczne
przeżycia w następstwie nawału myśli o chorobie
nowotworowej wywołują odruchowe, nadmierne
napięcie spoczynkowe mięśni, szczególnie w obrę-
bie głowy, karku i górnej części tułowia. Charakter
i natężenie różnych emocji odbijają się na postawie
chorego, którego sylwetka przypomina: wieszak,
gdy dominuje obawa przed uniezależnieniem się,
„hak na mięso” przy nagromadzeniu się emocji
gniewnych, „stryczek” – gdy zachowania emocjo-
nalne zostają stłumione przez myślenie racjonalne,
„strach na wróble” – gdy dominuje poczucie winy
[Rakowski 2003, Lowen 1992]. Prowadzi to do prze-
ciążeń statycznych i dynamicznych w obrębie szyi
i barków, co utrudnia rehabilitację i ma dalszy,
negatywny wpływ na opisane powyżej dysfunkcje
w narządzie ruchu, powstałe po całkowitej laryn-
gektomii [Rakowski 2003, Lowen 1992].
Limfadenektomia szyjna często wykonywana
wraz z całkowitą laryngektomią zwiększa bliznowa-
cenie i napięcie mięśniowo-powięziowe ogranicza-
jące ruchy głowy, szyi, obręczy barkowej, a nawet
powodujące dysfagię.
Zwiększone napięcie mięśniowo-powięziowe
okolicy szyi i barków po laryngektomii, poprzez
anatomiczną bliskość i ciągłość powięziową z mię-
śniem pierścienno-gardłowym, ma bezpośredni
wpływ na napięcie mięśni tworzących tzw. usta
przełyku (mięsień pierścienno-gardłowy, mięsień
zwieracz przełyku górny). W obrębie ust prze-
łyku wykształca się najczęściej pseudogłośnia dla
głosu przełykowego. Już Seemann [1966] zwrócił
uwagę, że jedną z głównych przyczyn utrudniają-
cych wykształcenie głosu przełykowego u niektó-
rych laryngektomowanych jest wzmożone ciśnienie
w obrębie ust przełyku na skutek napięcia mięśnia
pierścienno-gardłowo.
CEL PRACY
Celem pracy jest ocena wpływu zastosowania
osteopatycznych technik mięśniowo-powięzio-
wych na poziom ciśnienia przełykowego u chorych
po całkowitym usunięciu krtani.
MATERIAŁ I METODA BADAŃ
Badaniom poddano grupę 40 chorych po całko-
witym usunięciu krtani. Wśród nich było 12 kobiet
i 28 mężczyzn w wieku od 42 do 76 lat. Średni
wiek badanych kobiet wynosił 53,3 lat, męż-
czyzn – 58,3 lat. Czas, jaki upłynął od operacji,
wynosił od 4 miesięcy do 13 lat (średnio 3 lata).
U 35 chorych (87,5%) wraz z laryngektomią całko-
witą usunięto szyjne węzły chłonne, a u 38 (95%)
zastosowano leczenie uzupełniające w postaci
radioterapii.
U wszystkich chorych jednorazowo wykonano
zabiegi osteopatyczne, stosując manualne techniki
rozluźniania mięśniowo-powięziowego w obrębie
górnego tułowia, barków, kończyn górnych, szyi
i głowy [Butler 2000, Chaitow 2001, D’Ambrogio,
Roth 1997, Jones 1981, Lewit 2001, Manheim
2001, Marszałek 2003, Piekartz 2001, Vernon
2001]. Bezpośrednio przed zabiegiem i po zabiegu
mierzono u chorych ciśnienie przełykowe sposo-
bem Seemana [1966].
Przed zabiegami fi zjoterapeutycznymi i po nich
2–3 razy mierzono ciśnienie przełykowe. Do ana-
lizy statystycznej brano wartość średnią z trzech
pomiarów ciśnienia. Materiał badawczy spraw-
dzono pod kątem normalności rozkładów wyników.
Wykazano, że nie miały one cech normalności,
dlatego przy określaniu istotności różnic wyników
w obu parametrach zastosowano nieparametryczny
test kolejności par Wilcoxona. Do oceny grafi cznej
zastosowano test Shapiro-Wilka.
2
WRZESIEŃ 2012
TECHNIKI OSTEOPATYCZNE
STOSOWANE PODCZAS TERAPII
Jeśli w badaniu wykazano restrykcje tkankowe,
stosowano bezpośrednie techniki uwalniania
z wykorzystaniem oddechu pacjenta.
I
Sprawdzanie restrykcji powierzchownej
blaszki powięzi szyi i klatki piersiowej
na:
a) częściach zstępujących mięśnia czworobocznego
oraz na dźwigaczach łopatek (zdjęcie 1),
b) mostku i między łopatkami (zdjęcie 2).
II
Bezpośrednia technika rozluźniania mię-
śniowo-powięziowego
[Barnes 1990, Maheim
2001]:
a) rolowanie w różnych kierunkach skóry i tkanki
podskórnej na szyi (zdjęcie 3),
b) technika „J stroke release” na mięśniach most-
kowo-obojczykowo-sutkowych.
III
Aktywne rozluźnianie mięśniowo-powię-
ziowe w rejonie szyi i obręczy barkowej
:
a) w rejonie mięśni pochyłych (zdjęcie 4),
b) na części zstępującej m. czworobocznego,
c) na powięzi w bruzdach międzymięśniowych.
zdj. 1.
Sprawdzanie kie-
runku restrykcji tkankowych
powierzchownej blaszki
powięzi szyi i klatki pier-
siowej na częściach zstępu-
jących mięśnia czworobocz-
nego oraz na dźwigaczach
łopatek
zdj. 2.
Sprawdzanie kie-
runku restrykcji tkankowych
powierzchownej blaszki
powięzi szyi i klatki piersio-
wej
IV
Mobilizacje tkanek miękkich w rejonie
blizn pooperacyjnych i po radioterapii
[Man-
heim 2001, Marszałek i wsp. 2008, Marszałek,
Golusiński 2008].
V
Ekscentryczna i koncen-
tryczna praca mięśniowa języka
(technika kombinacji skurczów izo-
tonicznych) (
combination of isotonics
)
[Knot, Voss 1985, Lizak 2002] oraz
neuromobilizacja nerwu językowo-
-gardłowego [Barral, Croibier 2009].
zdj. 3.
Bezpośrednia technika roz-
luźniania mięśniowo-powięziowego
poprzez rolowanie w różnych kie-
runkach skóry i tkanki podskórnej
na szyi
zdj. 4.
Aktywne rozluźnianie mięśnio-
wo-powięziowe w rejonie szyi
VI
Technika poizometrycznej
relaksacji mięśni karku
[Chaitow
2001, Lewit 2001, Liebenson 1996,
Marszałek i wsp. 2003B, 2006].
VII
Tec hni k a poz yc y jnego roz-
luźniania
(
positional release therapy
),
techniki Jonesa, techniki Suterlanda
na szyi i karku [Chaitow 2001, D’Am-
brogio, Roth 1997, Jones 1981].
VIII
Neuromobilizacje pnia
współczulnego odcinka szyjnego
kręgosłupa oraz długich nerwów
kończyn górnych
[Butler 2000,
Szprynger, Sozańska 2001].
zdj. 5.
Mobilizacje tkanek miękkich w rejonie blizn pooperacyjnych i po radio-
terapii
ZASTOSOWANIE OSTEOPATYCZNYCH TECHNIK MIĘŚNIOWOPOWIĘZIOWYCH...
3
nia przełykowego przed zabiegiem
fi z j o t e r a p e u t y c z n y m w y n o s i ł a 3 7 , 9 ,
a po zabiegu 26,6 mmHg.
W tabeli 1 oraz na rycinach 2 i 3
pokazano, że przy porównaniu wy-
ników przed zastosowaniem fi zjote-
rapii i po jej zastosowaniu poszcze-
gólne wartości statystyczne uległy
zmianie w kierunku normalizacji
rozkładu danych. Maksymalna war-
tość ciśnienia przełykowego zmniej-
szyła się ze 180 do 85 mmHg, war-
tości dolnego i górnego kwartyla
zmalały odpowiednio z 24,2 do 17,8
i 37,1 do 30 mmHg. Wartość odchy-
lenia standardowego obniżyła się
z 30,6 do 15,4, skośność z 3,6 do 2,5,
a kurtoza z 14,0 do 6,9.
zdj. 6.
Ekscentryczna i koncentryczna
praca mięśniowa języka (technika
kombinacji skurczów izotonicznych)
oraz neuromobilizacja nerwu języ-
kowo-gardłowego
zdj. 7.
Tec h n i k a poi z omet r yc z ne j re l a k-
sacji mięśni karku
DYSKUSJA
W dostępnym piśmiennictwie
wskazywano na wpływ napięcia
mięśnia zwieracza górnego prze-
łyku na jakość mowy przełykowej
[Donat-Jasiak 1977, Pruszewicz
i wsp. 1979]. Próbowano zmniejszyć to napięcie
lekami miorelaksującymi. Jednak do tej pory nie
wykorzystano możliwości fi zjoterapeutycznych czy
osteopatycznych.
U chorych po całkowitym usunięciu krtani
obserwuje się znacznie podwyższone napięcie
mięśniowo-powięziowe w obrębie szyi i barków
[Marszałek 2003]. Poprzez bliskość anatomiczną
i funkcjonalną oraz podlegające pooperacyjnym
restrykcjom połączenia neuronalne dochodzi
do wzmożonego napięcia w obrębie mięśni gardła
dolnego i przełyku biorących udział w tworzeniu
głosu przełykowego.
Osteopatyczne techniki mięśniowo-powięziowe
oddziaływają także na gałęzie splotu gardłowego
unerwiające miesień pierścienno-gardłowy. Neu-
romobilizacje tych struktur odruchowo wpływają
tonizująco na napięcie mięśniowe [Butler 2000,
Szprynger, Sozańska 2001].
zdj. 8.
Tec h n i k a poz yc y jnego roz lu ź -
niania (
positional release therapy
), tech-
niki Jonesa, techniki Suterlanda
zdj. 9.
Neuromobilizacje długich ner-
wów kończyn górnych
WYNIKI BADAŃ
17 chorych skarżyło się na różnego stopnia trud-
ności w połykaniu, zwłaszcza dużych lub suchych
kęsów. U jednego chorego założono gastrostomię.
17 (tj. 42%) posługiwało się głosem i mową prze-
łykową, w tym 9 na poziomie bardzo dobrym,
7 dobrym i 1 średnim. Pozostałych 23 (tj. 58%)
chorych porozumiewało się pseudoszeptem ustno-
-gardłowym.
23 (tj. 58%) chorych skarżyło się na zaburzenia
czucia i odczuwało napięcie w okolicy pola opera-
cyjnego: 14 chorych odczuwało sztywność i napię-
cie, a 2 – bóle i 2 – pieczenie. 5 (tj. 12,5%) chorych
odczuwało sztywność tkanek miękkich na przed-
niej powierzchni szyi. 6 (tj. 15%) chorych miało
bóle i uczcie sztywności karku i obręczy barkowej.
Po zastosowaniu terapii osteopatycznej uzy-
skano istotne statystycznie (poziom p = 9,05E-07)
obniżenie średnich wartości ciśnienia przełyko-
wego (tabela 1 i rycina 1). Średnia wartość ciśnie-
Tabela 1.
Podstawowe wartości statystyczne przed zastosowaniem fi zjoterapii i po jej zastosowaniu w badanej
grupie chorych
Mini-
Mini-
mum
Maksi-
Maksi-
mum
Dolny
kwartyl
Dolny
Górny
kwartyl
Górny
Odch.
Odch.
Std
Średnia
Mediana
Skośność
Kurtoza
VV%
mum
mum
kwartyl
kwartyl
Std
PRZED
37,9
30,0
14
180
24,2
37,1
30,6
3,6
14,0
0,81
PO
26,6
21,7
11
85
17,8
30,0
15,4
2,5
6,9
0,58
4
WRZESIEŃ 2012
Podobne spostrzeżenia dotyczące przenosze-
nia napięć mięśniowo-powięziowych w obrębie
szyi, żuchwy i barków opisano w czynnościo-
wych hyperfunkcjonalnych zaburzeniach głosu
[Altman i wsp. 2005, Angsuwarangsee, Morrison
2002, Kooijman i wsp. 2005]. Rubin i wsp. [2000]
zaznaczają, że mięśnie w obrębie szyi nie pracują
samodzielnie, a działają wspólnie przy wykonywa-
niu poszczególnych czynności. Zwiększone napię-
cia w obrębie szyi i barków wpływają niekorzyst-
nie na czynność krtani i przełyku [Altman i wsp.
2005, Angsuwarangsee, Morrisom 2002, Kooijman
i wsp. 2005].
Operacja całkowitego usunięcia krtani prowadzi
do szeregu uszkodzeń strukturalnych w obrębie
tkanek miękkich na szyi. Blizny, zrosty poope-
racyjne (tzw.
cross links
) wpływają na zaburzenie
ruchomości tkankowej w okolicy gardła i części
szyjnej przełyku.
Oddziaływanie na napięcie mięśniowo-powię-
ziowe na szyi i w obrębie obręczy barkowej oste-
opatycznymi technikami manualnymi pozwala
na odruchowe zmniejszenie napięcia w obrębie tzw.
ust przełyku. Powinno to ułatwić laryngektomowa-
nym uzyskanie lepszej jakości głosu przełykowego.
Świadczyć o tym mogą spontaniczne wypowiedzi
chorych bezpośrednio po zabiegu osteopatycznym:
„lepiej połykam powietrze i mam lepszą mowę”,
„lepiej mi się mówi”, „czuję, że mam lepszy i silniej-
szy głos” czy „czuję się luźniej”. Szczególnie istotne
jest to, że chorzy zgłaszający takie uwagi w pomia-
rach ciśnienia przełykowego po terapii uzyskiwali
wartości poniżej 20 mmHg.
Wielu autorów sugeruje, że najkorzystniejsze
do nauki głosu i mowy przełykowej jest ciśnienie
przełykowe w przedziale 20–40 mmHg [Seemann
1966, Donat-Jasiak 1977, Pruszewicz i wsp. 1979].
Jednak zarówno z naszych obserwacji, jak i z wypo-
wiedzi chorych wynika, że ciśnienie przełykowe
poniżej 20 mmHg jest jeszcze bardziej przydatne
i pozwala poprawić lub opanować w stopniu dobrym
zastępczą mowę przełykową.
40
37,9
35
30
26,6
25
20
15
10
5
0
ryc. 1.
Średnie wartości ciśnienia przełykowego u chorych
po całkowitym usunięciu krtani przed zastosowaniem fi zjo-
terapii i po jej zastosowaniu (
poziom p = 9,05E-07, test
kolejności par Wilcoxona
)
40
35
30
25
20
15
10
5
0
-20 0 20 40 60 80 1000 120 140 160 180
OCZEKIWANE
ryc. 2.
Rozkład wartości ciśnienia przełykowego w grupie
chorych po całkowitym usunięciu krtani przed zastosowa-
niem fi zjoterapii
20
18
16
14
12
10
8
6
4
WNIOSKI
1. Zastosowanie osteopatycznych technik mię-
śniowo-powięziowych u laryngektomowanych
pozwoliło na odruchowe zmniejszenie napię-
cia mięśni gardła i przełyku, co z kolei wpłynęło
na obniżenie wartości ciśnienia przełykowego.
2. Zaprezentowany model usprawniania rucho-
wego powinien stanowić integralną część kom-
2
0
0 10 20 30 40 50 60 70 80 90
OCZEKIWANE
ryc. 3.
Rozkład wartości ciśnienia przełykowego w grupie
chorych po całkowitym usunięciu krtani po zastosowaniu
fi zjoterapii
ZASTOSOWANIE OSTEOPATYCZNYCH TECHNIK MIĘŚNIOWOPOWIĘZIOWYCH...
5
Plik z chomika:
Sygnity
Inne pliki z tego folderu:
bóle przedziału bocznego stawu łokciowego.pdf
(1219 KB)
diagnostyka w osteopatii.pdf
(1113 KB)
podstawowe pojęcia w osteopatii.pdf
(119 KB)
proces diagnostyczny w praktyce.pdf
(2727 KB)
rola osteopaty w terapii.pdf
(425 KB)
Inne foldery tego chomika:
▪ Bytof Adam
◘ Buczny Aleksander
♥ 07. AUTOHIPNOZA (hipnoza, hipnoterapia)
♥ 07. AUTOHIPNOZA (hipnoza, hipnoterapia)(1)
♥ 11. AUDIO -Autohipnoza-Medytacje-Afirmacje-Relaksacja, haslo oswiecona
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin