Gruber Elmar R. - Tajny świat parapsychologii. Szpiegowski program badawczy.pdf

(1768 KB) Pobierz
Powrót do spisu KIPPIN
ELMAR R.GRUBER
TAJNY ŚWIAT PARAPSYCHOLOGII
(Die PSI-Protokolle. / wyd. orygin.: 1998)
Thomasowi, Marco i Olivierowi
SPIS TREŚCI:
Podziękowania
28557005.005.png 28557005.006.png 28557005.007.png 28557005.008.png
Podziękowania
Podczas sporządzania rękopisu tej książki wiele osób udzieliło mi wsparcia, a ich cenne wskazówki
stanowiły znaczącą pomoc w mojej pracy. Moje szczególne podziękowania należą się doktorowi
Deanowi Radinowi, prof. Dickowi Biermanowi oraz Jameso-wi Spottiswoode'owi, którzy udostępnili mi
swoje najnowsze i niepublikowane jeszcze prace. Wielu kolegów z innych krajów poświęciło mi swój
czas i podzieliło się wiedzą w licznych dyskusjach dotyczących najważniejszych, przeprowadzonych
przez nich doświadczeń i badań psi. Osoby, którym chciałbym tutaj serdecznie podziękować, to:
Carlos Alvarado, doktor Richard Broughton, doktor Keith Harary, doktor Kimiko Kawano, Hideyuki
Kokubo, Hong Zhang, doktor Stanley Krippner, prof. Andrei Lee, Li Zhi Nan, prof. Oshio Machi, Leszek
Matela, doktor Edwin May, prof. Robert Morris, Alejandro Parra, Tom Porter, doktor Hal Puthoff,
Yoichiro Sako, Paul Smith, doktor Tonu Soidla, Ingo Swann, prof. Charles Tart, doktor Wei Nengrun,
doktor Mikio Yamamoto.
Jestem również zobowiązany do złożenia podziękowań wydawcom czasopism “Journal of
Parapsychology" (doktorowi Johnowi Palmerowi) oraz “Journal of Scientific Exploration" (Marshowi
Simsowi), który zezwolili mi na publikację ilustracji z prac Jamesa Spottiswoode'a, a także wydawcy
“Journal of the International Society of Life Information Science" (doktorowi Mikio Yamamoto), który
umożliwił mi wykorzystanie zdjęcia termograficznego pochodzącego z jednego z eksperymentów z
użyciem Qigong.
Szczególne podziękowania należą się mój emu przyjacielowi Marco, który swoimi cennymi
pomysłami i radami przyczynił się do sporządzenia rękopisu. Moja żona Dagmar, jak zwykle w takich
przypadkach, potrafiła nie tylko dostarczyć ważnych wskazówek dotyczących treści książki, ale
również tak perfekcyjnie zorganizować moje codzienne życie, że w odpowiednim czasie mogłem
przygotować ten rękopis. Serdecznie dziękuję również Hannah i Clausowi Samtlebenom oraz
Clausowi Vesterowi za ich uważną korektę.
Prolog
Spotkania z niewytłumaczalnymi zjawiskami od zawsze uskrzydlały fantazję człowieka. Ze
wszystkich epok, kultur i ze wszystkich warstw społecznych pochodzą informacje o nadzwyczajnych
anomaliach, które mają związek z ludzką świadomością; anomaliach, które w popularnym rozumieniu
kojarzone są z wyrażeniami “nadprzyrodzony", “paranormalny", “mistyczny", “duchowy". Stanowią one
nierozłączny składnik ludzkiego doświadczenia.
Nauka, która zajęła się studiami nad tym zjawiskiem, musiała stoczyć długą walkę z łatwowiernymi
zwolennikami wszystkiego, co “nadzmysłowe", oraz walkę z tymi, którzy bez sprawdzenia zaprzeczają
wszystkiemu, co paranormalne. Przetrwała konfrontacje i zamierza zająć bezsporne miejsce w
obrębie nowej nauki o świadomości – ostatnim niezbadanym terytorium naszego poznania.
Nie słyszałeś jeszcze nigdy o AC, AMP, polu całości czy też DMILS? A może nie słyszałeś też o
AFMK lub CRV? Prawdopodobnie nie zwróciłeś uwagi, jak w ciągu ostatnich lat rozwinęły się badania
naukowe w dziedzinie zjawisk paranormalnych. Tego faktu nie zauważyło wiele osób, ponieważ
badania psi w znacznym stopniu były utajnione. Może dzięki temu osiągnęły swoje trzecie i
decydujące stadium historyczne.
Początkowo parapsychologia była terenem działania dyletantów. Później – w epoce wielkich
pionierów – postarano się, aby przynajmniej częściowo została uznana przez nauki ścisłe. Mimo to
pewną istotną część badań nadal przeprowadzali zainteresowani niefachowcy. Od około dwudziestu
lat badaniami psi zajęły się osoby z gruntownym i odpowiednim wykształceniem. Obecnie badacze
posługują się skomplikowanymi teoriami przyrodniczymi oraz podejmują eksperymenty niezrozumiałe
dla laika. Należy tylko żałować, że nie traktowano parapsychologii poważnie, była bowiem
wykorzystywana przez dziennikarzy jako źródło taniej sensacji.
Rozwój parapsychologii stanowił w zasadzie początek przełomu. Nie nastąpił dzięki niewątpliwym
udokumentowanym nadzwyczajnym osiągnięciom osób uzdolnionych para-psychologicznie, lecz
polegał na zmianie stylu, wytyczeniu innych, niż można się było spodziewać, szlaków poszukiwań
naukowych, które dążyły do rozwikłania zagadki współdziałania umysłu i materii na najniższym
poziomie.
28557005.002.png 28557005.003.png 28557005.004.png
W ostatnich latach przełom ten rzeczywiście nastąpił – niezauważony przez wielu. Ironicznie
określanie istniejących badań parapsychologicznych mianem pseudonauki należy już do przeszłości.
Minęła era pionierów parapsychologii, silnych osobowości takich jak: Joseph Banks Rhine
(1895-1980), twórca badań ilościowo-statystycznych we własnym Instytucie Parapsychologii (Instytute
for Parapsychology) w Durham w Północnej Karolinie; Holender Wilhelm H.C. Tenhaeff (1894-1981),
który łączył ze sobą psychologię głęboką i parapsychologię; żona Rhine'a – Louisa Ella Rhine (l
890-1983), wniosła duże zasługi dla analizy przypadków spontanicznych; wreszcie nestor niemieckiej
parapsychologii – Hans Bender (1907-1991), założyciel Instytutu Obszarów Granicznych Psychologii i
Psychohigieny (Institut fur Grenzgebiete der Psychologie und Psychohygiene) we Fryburgu; na końcu
największy włoski parapsycholog i psychoanalityk Emilio Servadio (1904-1995). Ich badania cieszyły
się rozgłosem zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Pozostawili po sobie pustkę, brakuje ich
niepowtarzalności i zaangażowania. Laboratoria jednak nie opustoszały. Tam właśnie odbywa się
przełomowa przemiana, umożliwiająca najbardziej pomysłowym badaczom parapsychologii zwrócenie
uwagi na ostatnie granice wysokiej technologii – maszynę przyszłości, reagującą na bezpośrednie
oddziaływanie między świadomością! materią.
Tymczasem nauki uniwersyteckie darzą szacunkiem parapsychologię, a czasopisma fachowe
coraz chętniej zamieszczają na swoich łamach nowatorskie artykuły parapsy-chologiczne. Można je
znaleźć w takich renomowanych czasopismach, jak “Foundations of Physics", “Physical Review",
“American Psychologist", “Psychological Bulletin", “Statistical Sciense", “Brain and Behavioral
Sciences" czy “Perceptual and Motor Skills". Przedstawiaj ą one sukcesy nowych badań
parapsychologicznych i proponują włączenie ich do świata nauki. Dowodami dokumentującymi ten
trend są także zmienne nastawienia najbardziej znanych krytyków. Musieli bowiem oni uznać, że
doświadczenia osiągnęły wysoką jakość, a ich wyników nie da się już po prostu zlekceważyć.
Z punktu widzenia naukowców nowoczesna parapsychologia nie musi już przedkładać dowodów
na istnienie zjawisk, które bada. Może się teraz całkowicie poświęcić problemowi ich rozumienia,
zaszeregowania i wykorzystania. Dla parapsychologów, którzy musieli dowodzić prawa do istnienia
swoich badań, jest to równoznaczne ze zmianą orbitalu kwantowego. Całą energię mogą teraz
skierować na zrozumienie zjawisk.
Zajmująca się statystyką Jessica Utts, profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim, stwierdza w swojej
oficjalnej ekspertyzie dotyczącej nowoczesnych badań psi: “Statystyczne wyniki opiniowanych studiów
znajdują się daleko poza tym, czego oczekuje się od wartości przypadkowych. Można jednoznacznie
odrzucić argumenty twierdzące, że dane rezultaty mogą opierać się na metodycznych błędach
poczynionych podczas doświadczeń... Zaleca się, aby doświadczenia wykonywane w przyszłości
koncentrowały się na zrozumieniu działania danego zjawiska i możliwości jego maksymalnego
wykorzystania. Nie uzyska się wielu korzyści z dalszego ustawiania doświadczeń dostarczających
wyłącznie dowodów." 1
Rozwój parapsychologii nie jest jeszcze zauważany przez znaczną część ludności, dużą
popularnością cieszą się natomiast zjawiska nadzwyczajne i niesamowite. Stacje telewizyjne
prześcigają się nawzajem w przedstawianiu zjawisk fantastycznych – historii z pogranicza faktów i
fikcji. Podsycane są obawy i nadzieje na istnienie nadzwyczajnych zdolności paranormalnych.
Zjawiska nadzwyczajne występują w rzeczywistości – jednak prawie nigdy w formie widocznych
fenomenów – zazwyczaj niespostrzeżenie, jako cicha, niewidoczna wymiana między świadomością i
materią. Wydaje się, że to niewiele, a jednak jej ranga porównywalna jest z rewolucją w naszym
pojmowaniu świadomości i jej oddziaływania w świecie. To, co uważamy za przypadek, w
rzeczywistości nie jest przypadkowe. Przypadek ma bowiem ukrytą organizację, która nosi nazwę psi.
Psi to jeden z przejawów tego, w jaki sposób zorganizowana jest przyroda.
W tej książce chciałbym przedstawić nowe enklawy stworzone przez parapsychologię. Pokazać
laboratoria twórczych naukowców, ich kompleksowe doświadczenia, sposób myślenia i znaczenie
rezultatów, jakie uzyskali. To, dlaczego wyniki te stanowią taką sensację, mogli dotychczas docenić i
zrozumieć jedynie fachowcy, obserwowane efekty są bowiem niewielkie w porównaniu z
wywierającymi głębokie wrażenie przypadkami, które przyczyniły się do wątpliwej popularności
parapsychologii. A jednak: podczas gdy oczywistość przemawiająca na korzyść wspaniałych
przypadków znika, a wiele zadziwiających zjawisk znajduje naturalne wytłumaczenie, to istniej ą
niewidoczne efekty niepodważalnych badań laboratoryjnych – prawie niezauważalne, anomalne
wpływy na urządzenia elektroniczne i układy żywe, które umożliwiły pojawienie się czynnika psi jako
faktu potwierdzonego w sposób naukowy.
Tajny świat parapsychologii jest najmłodszym, ciekawym, ale nadal nieznanym wynikiem badań
empirycznych. Przedstawiam tutaj nie tylko amerykańskie i europejskie laboratoria badawcze, ale
również zamknięty do tej pory świat rosyjskich, chińskich i japońskich badań parapsychologicznych.
Protokoły psi są projektami badawczymi objętymi najwyższą tajemnicą, które zostały
zainicjalizowane przez CIA na początku lat 70. To tajny program rządu Stanów Zjednoczonych, który
w ciągu 23 lat pochłonął ponad 20 milionów dolarów. Prace wykonywane były przez przede wszystkim
fizyków. Stworzyli w swoich laboratoriach liczne układy, które wprowadziły istotne innowacje do badań
psi.
Ich praca miała jednocześnie naturę czysto pragmatyczną: psi miało zostać zastosowane do celów
szpiegowskich pro wadzących do uzyskania gotowości bojowej. Obecnie udostępniono część
wówczas tajnych dokumentów. Pokazują one, jak wielkiego znaczenia nabrały badania nad psi w
pokazach siły między mocarstwami. Przedstawiaj ą również sukcesy i granice zastosowania psi.
Od kiedy zacząłem działać jako badacz psi, zaprzyjaźniłem się ze wszystkimi naukowcami, którzy
kierowali tajnym projektem psi, oraz z wieloma osobami o zdolnościach paranormalnych,
uczestniczącymi w eksperymentach. Jest to przyjaźń, która umożliwiła mi udokumentowanie
prawdziwej historii szpiegów psi, ich wzlotów, sukcesów i upadków.
Do zmienionego obrazu badań psi należą nowe wyrażenia, których używam w mojej książce na
zmianę z terminami dotychczas stosowanymi. Nowe terminy i koncepcje zostaną wyjaśnione w
momencie, gdy będzie o nich mowa. Niektóre, te często powtarzające się, wymagają jednak krótkiego
wytłumaczenia.
Psi jest zbiorowym określeniem wszystkich zjawisk paranormalnych. Obejmuje postrzeganie
pozazmysłowe i psychokinezę. W przypadku postrzegania pozazmysłowego (AS W) informacje
uzyskiwane są w sposób niewytłumaczalny. Psychokineza (PK) oznacza wywieranie wpływu na świat
materialny w sposób niewytłumaczalny. Postrzeganie pozazmysłowe obejmuje telepatię (wymianę
informacji między ludźmi bez środków pomocniczych w normalnym znaczeniu), jasnowidzenie
(uzyskiwanie informacji o oddalonych obiektach i sytuacjach bez pośrednictwa w normalnym
znaczeniu) oraz prekognicję (wiedza o przyszłych wydarzeniach bez pozyskiwania informacji na
normalnej drodze).
Sama parapsychologia określana jest jako nauka o “anomalnych zjawiskach mentalnych" (AMP).
Postrzeganie pozazmysłowe nazywa się “kognicją anomalną" (AC). Ponieważ w badaniach
laboratoryjnych nad psychokinezą uczeni koncentrują się na mikroefektach w tak zwanym układzie
stochastycznym (przypadkowym), preferowane są dwa terminy określające takie działania: “anomalna
perturbacja" (AP) lub “interakcja świadomości i materii" (BMI). Zjawiska psi określane sąjako
“anomalne", ponieważ stanowią anomalie w naszym współczesnym, naukowym i psychologicznym
pojmowaniu świata. Anomaliami są zjawiska (jeszcze) niewytłumaczone, ale całkowicie realne.
Zjawiska anomalne nie mają nic wspólnego ze zjawiskami anormalnymi lub nienormalnymi, gdyż te
dwa wyrażenia wskazują na zachowanie odbiegające od przyjętych norm, także w znaczeniu
patologicznym.
W języku potocznym w Stanach Zjednoczonych nowe słowo “Remote Viewing" (RV) w ciągu kilku
lat wyparło stare określenie “postrzeganie pozazmysłowe". Remote Viewing oznacza “dalekie
widzenie" lub “dalekie postrzeganie". Określenie to pozostawiam w oryginale, ponieważ wydaje się, że
wejdzie ono na stałe do terminologii międzynarodowej.
Kognicją anomalna jest badana doświadczalnie za pomocą dwóch metod. Jedna z nich została
nazwana “metodą wyboru wymuszonego" (forcedchoice). Polega ona na “odgadnięciu" aktualnego
obrazu ze znanych wcześniej obrazów docelowych, które ułożono w przypadkowej kolejności.
Pierwotną formę tego testu wprowadził J.B. Rhine w latach 30. w Durham w Pomocnej Karolinie.
Używał on do gry kart symbolizujących krzyż, koło, linie faliste, kwadrat i gwiazdę. Wśród 25
rozłożonych kart za każdym razem znajdowało się 5 z tych symboli. Osoby biorące udział w
doświadczeniu miały “odgadnąć" położenie kart. Jeżeli po wyeliminowaniu czynnika przypadku udało
im się wymienić właściwe karty, stanowiło to wskazówkę o ich możliwościach paranormalnych.
“Metoda swobodnych odpowiedzi" (free-responce) polega na pracy z nieznanymi dotychczas
obrazami, obiektami i miejscami docelowymi. W dowolnych wypowiedziach osoby poddawane
doświadczeniu maj ą możliwość przedstawienia swoich wrażeń dotyczących celu.
W ostatnich latach naukowcy skłaniają się coraz bardziej ku metodzie swobodnych odpowiedzi.
Dzięki niej można lepiej poznawać mechanizmy psi.
W przypadku doświadczeń podlegających analizie statystycznej najpierw stwierdza się, czy w
Zgłoś jeśli naruszono regulamin