Śmierć komórki, procesy adaptacyjne, spichrzanie ver1.pdf
(
144 KB
)
Pobierz
© Copyright by $taś
Martwica (necrosis)
martwica skrzepowa
(necrosis
coagulativa)
martwica rozpływna
(necrosis colliquativa)
martwica serowata
(caseificatio) –
serowacenie
martwica enzymatyczna tkanki tłuszczowej
(cytosteatonecrosis) – martwica Balsera
zgorzel
(gangraena)
Apoptoza (apoptosis)
Zmiany subkomórkowe
P
ROCESY ADAPTACYJNE I
ZWYRODNIENIOWE
zanik (atrophia)
przerost (hypertrophia)
Rozrost (hyperplasia)
Metaplazja (Metaplasia)
S
PICHRZANIE
WEWNĄTRZKOMÓRKOWE
Tłuszcze
Białka
Glikogen
Barwniki
Patologiczne wapnienie
Zmiany szkliste
Z
NAMIONA ŚMIERCI
(S
TIGMATA
MORTIS
)
U
SZKODZENIE I ŚMIERĆ KOMÓRKI
Czynniki uszkadzające komórkę:
Uszkodzenie i śmierć komórki
Ogólne mechanizmy biochemiczne uszkodzenia
komórek
Uszkodzenie komórek w niedokrwieniu i
niedotlenieniu
Morfologiczne zmiany komórki
Czynniki przyczyniające się do nieodwracalnego
uszkodzenia błon komórkowych:
Uszkodzenie komórek w niedokrwieniu i reperfuzji
(przywróceniu przepływu krwi)
Rola reaktywnych form tlenu w uszkodzeniu komórek
Cechy morfologiczne uszkodzenia odwracalnego i
martwicy komórek
Znamiona śmierci (Stigmata mortis)
·
Niepewne
o
Bladość
o
Oziębienie powłok
o
Brak tętna
o
Brak oddychania
·
Pewne znamiona
o
Plamy opadowe (livores mortis)
§
Wskutek ustania krążenia i opadania płynej krwi do najniżej położonych części zwłok
§
Najczęściej na tylnej powierzchni ciała, na grzbiecie i pośladkach
o
Stężenie pośmiertne (rigor mortis)
§
W mięśniu sercowym i mięśniach szkieletowych
§
Polega na krzepnięciu białka mięśniowego, przez co mięśnie stają się twarde, sztywne i
skrócone jak przy skurczu mieśnia
o
Gnicie zwłok (putrefactio)
o
Zasadnicze jest stwierdzenie na podstawie krzywej EEG tzw. śmierci mózowej
Uszkodzenie i śmierć komórki
Są dwa rodzaje śmierci komórki:
-
martwica (necrosis)
o
najczęstsza postać śmierci komórki pod wpływem szkodliwych czynników zewnętrznych
-
apoptoza (apoptosis)
o
cicha, programowana śmierć komórek, nie wywołująca reakcji zapalnej jest właściwie
uruchomieniem samobójczych mechanizmów komórkowych prowadzących do samodestrukcji
V1
- 1 -
© Copyright by $taś
Oba te procesy mogą współistnieć np. w pierwszych godzinach zawału serca przeważa apoptoza a po około 6-8
godzinach dominuje już typowa martwica kardiomiocytów
Oncosis
– przed
martwicze
zmiany komórek, głównie obrzmienie (w przeciwieństwie do obkurczania się komórek
apoptotycznych)
Ostre uszkodzenie komórek prowadzi do :
-
uszkodzenia odwracalnego albo
-
uszkodzenia nieodwracalnego i martwicy lub apoptozy
Uszkodzenie przewlekłe (lub subletalne mogą prowadzić do zmian:
-
submikroskopowych
-
adaptacyjnych (zanik, rozrost, przerost, metaplazja)
akumulacji wewnątrzkomórkowych (spichrzania)
-
patologicznego wapnienia
-
-
starzenia się komórek
Czynniki uszkadzające komórkę:
-
niedobór tlenu
o
niewielki, przewlekły
à
przewlekła choroba niedokrwienna np. serca, zmiany zanikowe np.
kończyny dolnej
o
znaczny, ostry
à
martwica skrzepowa np. zawał serca, mózgu
-
czynniki fizyczne (oparzenia, prąd, napromieniowanie itd.)
-
czynniki chemiczne (silne kwasy i zasady, trucizny np. cyjanek)
-
czynniki zakaźne (od wirusów po pasożyty)
-
czynniki immunologiczne
-
czynniki genetyczne
-
zaburzenia odżywiania
Uszkodzenie i śmierć komórki
Odpowiedź komórki na czynniki uszkadzające zależy od typu i stopnia uszkodzenia oraz długości jego
trwania
-
-
Konsekwencje uszkodzenia komórki zależą od typu komórki, jej stanu i zdolności adaptacyjnych
-
Najistotniejsze w uszkodzonych komórkach do przeżycia jest
o
zachowanie integralności błon komórkowych
o
utrzymanie oddychania tkankowego (produkcja ATP)
o
utrzymanie syntezy białek
o
zachowanie integralności aparatu genetycznego
-
Morfologiczne zmiany w odwracalnym uszkodzeniu komórek występują stosunkowo szybko, w uszkodzeniu
nieodwracalnym natomiast wymagają więcej czasu na pełne ujawnienie się.
Ogólne mechanizmy biochemiczne uszkodzenia komórek
-
Uszkodzenie błon komórkowych i utrata ich selektywnej pracy
-
Nieodwracalne uszkodzenie mitochondriów
o
Uszkodzenie mitochondriów i zwiększenie przepuszczalności
wewnętrznej
błony mitochondrialnej
ujawnia się jako
tzw. Nadprzewodzący kanał
w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
à
niemożliwe
utrzymanie potencjału błonowego
à
niemożliwa fosforylacja oksydatywna i produkcja ATP
o
Zwiększenie przepuszczalności
zewnętrznej
błony mitochondrialnej i ucieczka
cytochromu c
z
mitochondrium do cytosolu to sygnał do rozpoczęcia apoptozy
-
Niedobór ATP
o
Bo produkowane w mitochondriach
V1
- 2 -
© Copyright by $taś
o
Mniej efektywny proces produkcji to glikoliza beztlenowa (glukoza tutaj z płynu tkankowego lub z
glikogenu
à
dlatego tkanki bogate w glikogen (np. wątroba) mają większą szanse przeżycia przy
uszkodzeniu
-
Reaktywne formy tlenu
o
Normalnie trochę jest ich tworzonych w czasie utleniania tkankowego, ale są one neutralizowane
o
Gdy zaburzenia równowagi np. w chorobie popromiennej, zapaleniach, szkodzie tlenowej,
metabolity chemikaliów, niedokrwienie
à
uszkodzenie komórek przez ich nadmiar
à
tworzenie w
miejscu wiązań podwójnych kwasów tłuszczowych cyklicznych, nietrwałych nadtlenków
-
Wapń
o
Większość zjonizowanego wapnia znajduje się w płynie pozakomórkowym (10
-3
M)
o
W cytosolu znajduje się tylko 10
-7
M)
o
Większość wapnia wewnątrzkomórkowego jest sekwestrowana w
mitochondriach
i
siateczce
śródplazmatycznej
o
Uszkodzenie błon komórkowych i szereg toksyn powodują zarówno wyrzut wapnia z
wewnątrzkomórkowych magazynów jak i zwiększenie napływu wapnia z przestrzeni
pozakomórkowej
o
Nadmiar wapnia w cytosolu aktywuje szereg enzymów
§
Najgroźniejsza to aktywacja
fosfolipaz
à
dalsze uszkodzenie błon
§
Proteaz
à
destrukcja cytoszkieletu
§
ATP-azy
à
zmniejszenie puli ATP
§
Endonukleaz
à
fragmentacja chromatyny
o
W uszkodzeniu nieodwracalnym to właśnie zwiększenie poziomu wapnia w cytosolu i niemożność
jego sekwestracji doprowadza do uaktywnienia enzymów i destrukcji komórki
Uszkodzenie komórek w niedokrwieniu i niedotlenieniu
-
to najczęstszy typ uszkodzenia komórek i tkanek
-
gdy
hipoksja
to niedobór tlenu ale są dostarczane nadal z krwią czynniki odżywcze
à
możliwa glikoliza
beztlenowa
-
niedokrwienie (ischaemia)
à
niedobór tlenu i substancji odżywczych, przy glikolizie beztlenowej szybko
gromadzi się kwas mlekowy
à
zakwaszenie
-
początkowo uszkodzenie to jest odwracalne, potem staje się nieodwracalne
o
PARADOKSALNIE po przywróceniu krążenia krwi w pierwszym etapie reperfuzji, narasta liczba
komórek uszkodzonych nieodwracalnie, a dopiero potem polepsza się stan komórki
A.
Uszkodzenie odwracalne
(zmiany mogą się cofnąć wraz z ponowieniem dostawy tlenu)
-
pierwszy etap to zahamowanie produkcji ATP w mitochondiach. A brak ATP powoduje zaburzenia
dotyczące:
o
pompa sodowa
– zwiększony napływ Na+ do kom i wypływ K+ do ECF
à
zwiększone przenikanie
wody do kom
à
komórka jest obrzmiała, obrzmiałe są mitochondria, poszerzone kanały siateczki
śródplazmatycznej
o
metabolizm energetyczny
– ponieważ zahamowanie fosforylacji oksydatywnej to glikoliza
beztlenowa
à
dlatego glikogenoliza żeby zaspokoić zapotrzebowanie na glukozę
à
ubywa
szybko glikogenu i wzrasta ilość kwasu mlekowego
à
zakwaszenie
o
obniżenie syntezy białek
– bo niedobór energii oraz oddzielanie rybosomów od RER i dysocjację
polisomów do monosomów
o
zmiany czynnościowe –
np. po zatkaniu naczynia wieńcowego w ciągu 1-2 minut dochodzi do
utraty kurczliwości niedotlenionego mięśnia
o
dalsze zmiany –
np. dezorganizacja cytoszkieletu
à
utrata mikrokosmków, uwypuklenia błony
komórkowej, degradacja fosfolipidów błon i powstawanie tzw. Figur mielinowych
B.
Uszkodzenie nieodwracalne
-
zmiany w jądrze komórkowym
-
utrata integralności komórki i poprzerywanie błony
-
produkowane ATP nie wystarcza do zaspokojenia minimalnych potrzeb
V1
- 3 -
© Copyright by $taś
Morfologiczne zmiany komórki
-
jądro komórkowe:
o
pyknosis
– znaczne zagęszczenie chromatyny jądrowej
o
karyorrhexis
– fragmentacja jądra komórkowego na małe zagęszczone fragmenty
o
karyolysis
– rozpuszczenie struktury jądra i chromatyny przez DNAazy i RNAazy
-
w mitochondriach duże zagęszczenie macierzy
-
fragmentacja cytoplazmy
-
enzymy cytoplazmatyczne dostają się do krążenia (np. aminotransferaza asparaginowa, dehydrogenza
mleczanowa, kinaza kreatynowa, troponiny)
obrzmiałe lizosomy
à
ich uszkodzenie
à
wydostanie hydrolaz i ich aktywacja
-
-
poszerzone kanały siateczki śródplazmatycznej
Czynniki przyczyniające się do nieodwracalnego uszkodzenia
błon komórkowych:
-
dysfunkcja mitochondriów (to co wcześniej)
-
utrata fosfolipidów błon (aktywacja fosfolipaz przez Ca2+)
-
destrukcja cytoszkieletu (przez zaktywowane proteazy
-
reaktywne formy tlenu (reakcja RFT z fosfolipidami błon
à
powstają cykliczne nadtlenki)
-
produkty rozpadu fosfolipidów (jakieś wolne kwasy tłuszczowe
à
działają na błony jak detergenty)
-
utrata aminokwasów (glicyna chroni komórki przed nieodwracalnym uszkodzeniem błon i zapobiega
wapniozależnej śmierci komórek przy braku ATP
Uszkodzenie komórek w niedokrwieniu i reperfuzji
(przywróceniu przepływu krwi)
-
proces obumierania komórek w okresie reperfuzji jest bardzo ważny klinicznie
o
reoksygenacja niesie dodatkowe ryzyko dla komórek z uszkodzeniem odwracalnym
à
ich
dodatkowe uszkodzenie; ta „szkoda tlenowa” spowodowana głównie RFT (bo w niedotlenieniu
system enzymatycznego usuwania wolnych rodników (dysmutaza, katalaza) jest upośledzony
à
te
wolne rodniki zwiększają przepuszczalność błon mitochondriów
à
zwiększenie niemożności
produkcji ATP
o
w niedokrwieniu wzrost produkcji cytokin i ekspresja molekuł adhezyjnych (w komórkach
miąższowych, śródbłonkach i napływających leukocytach). Pocałunek leukocyta z komórką
śródbłonkową uwalnia miazmaty wschodu (mediatory zapalenia)
Rola reaktywnych form tlenu w uszkodzeniu komórek
-
wolne rodniki bardzo silnie reagują z sąsiednimi cząsteczkami
o
szczególnie niebezpieczne jest reagowanie z lipidami - nienasyconymi kwasami tłuszczowymi błon
komórkowych, kwasami nukleinowymi oraz możliwością wywołania łańcucha reakcji
skutki działania wolnych rodników
o
utlenianie lipidów błon komórkowych
§
w miejscach wiązań podwójnych kwasów tłuszczowych
à
powstają niestabilne cykliczne
nadtlenki
à
dalsze reagowanie i nasilanie uszkodzenia
o
utlenianie białek
o
uszkodzenie DNA
§
reagowanie szczególnie z tyminą i guaniną
à
jednołańcuchowe przerwy w DNA
à
starzenie komórek i karcinogeneza
-
-
system obrony przed RFT
o
antyoksydanty (wymiatacze wolnych rodników – witamina ACE i glutation
o
wiązanie żelaza i miedzi (katalizują tworzenie wolnych rodników) z białkami transportowymi
o
enzymy: katalaza, dysmutaza ponadtlenkowa, peroksydaza glutationowa
V1
- 4 -
© Copyright by $taś
Cechy morfologiczne uszkodzenia odwracalnego i martwicy
komórek
-
obrzmienie miąższowe i zwyrodnienie wodniczkowe
o
spowodowane zwiększonym napływem wody do cytoplazmy
o
ultrastrukturalnie widoczne jest poszerzenie kanałów siateczki śródplazmatycznej powiększenie
mitochondriów z zanikającymi grzebieniami (rozciągnięte w powiększonej organelli)
o
w mitochondriach widoczne drobne zagęszczenia macierzy
o
zaczynają się pojawiać figury mielinowe
o
zmniejszenie lub utrata mikrokosmków i odkształcenie błony komórkowej
o
oddzielenie rybosomów od RER, a polisomy dysocjują do monosomów
o
makroskopowo obrzmiały narząd jest większy, cięższy i bledszy
-
stłuszczenie (steatosis)
o
to gromadzenie kropli tłuszczów prostych w cytoplazmie komórek (bo rozpad tłuszczów i
zwiększony poziom wolnych kwasów tłuszczowych w uszkodzonej komórce)
o
należy je odróżnić od
otłuszczenia
(lipomatosis) czyli wrastaniu tkanki tłuszczowej pomiędzy komórki
miąższowe danego narządu.
M a r t w i c a ( n e c r o s i s )
Martwica obejmuje ciąg zmian morfologicznych zachodzących po śmierci komórki w żywym organizmie
MARTWICA SKRZEPOWA
(
NECROSIS COAGULATIVA
)
o
najczęściej występuje
o
polega na denaturacji białek w obrzmiałej obumarłej komórce
o
makroskopow martwa tkanka jest żółtawa i szarożółtawa, jest homogenna i matowa
o
tutaj zaliczamy np. zawały
o
długo widoczne są kształty obumarłych komórek w postaci kwasochłonnych kul lub pasm
o
martwa tkanka wywołuje reakcje zapalną
o
martwica ta jest najczęściej skutkiem niedokrwienia tkanek
MARTWICA ROZPŁYWNA
(
NECROSIS COLLIQUATIVA
)
o
typowa dla mózgu
o
powodują ją również niektóre bakterie I grzyby
o
dochodzi do całkowitego rozpłynięcia się martwej tkanki w gęstą , kleistą masę wskutek
enzymatycznego strawienia komórek i tkanki
o
w niektórych zapaleniach do takiej martwicy prowadzą napływające kasowo granulocyty
kwasochłonne
o
martwa rozpuszczona tkanka wymieszana z milionami granulocytów obojętnoschłonnych to ropa
(pus)
MARTWICA SEROWATA
(
CASEIFICATIO
) –
SEROWACENIE
o
charakterystyczna dla gruźlicy (spotykana także w kile czy w ziarnicy złośliwej i niektórych
nowotworach)
o
białe kruche masy
o
martwa tkanka jest całkowicie amorficzna, homogenna, kwasochłonna
MARTWICA ENZYMATYCZNA TKANKI TŁUSZCZOWEJ
(
CYTOSTEATONECROSIS
) –
MARTWICA
B
ALSERA
o
najczęściej w tkance tłuszczowej okołotrzustkowej
à
przy ostrym zapaleniu trzustki
à
uczynniane
enzymy trzustkowe
à
trawienie trzustki i otaczającej tkanki tłuszczowej
o
martwa tkanka jest kredowobiała, towarzyszą temu wylewy krwawe i nacieki zapalne
o
czasam może zajść to daleko od trzustki
à
enzymy trzustkowe mogą krążyć
ZGORZEL
(
GANGRAENA
)
o
to typ martwicy tkanki w której zachodzi gnicie
o
to wynik zakażenia bakteriami beztlenowymi z rodzaju Clostridium
V1
- 5 -
Plik z chomika:
s7168
Inne pliki z tego folderu:
Nerki ver1.pdf
(2080 KB)
Oko ver2.pdf
(425 KB)
Przewód pokarmowy ver1.pdf
(399 KB)
Płuca ver1.pdf
(219 KB)
Nos, ucho ver1b.pdf
(99 KB)
Inne foldery tego chomika:
Patomorfologia
Słowo o chorobie Stachura
Stasie
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin