Amyloidoza, lizosomalne choroby spichrzeniowe, dna ver1.pdf
(
100 KB
)
Pobierz
© Copyright by $taś
A
MYLOIDOZA
(S
KROBIAWICA
)
L
IZOSOMALNE CHOROBY SPICHRZENIOWE
Choroba Taya-Sachsa
Choroba Niemanna-Picka
Choroba Gauchera
Choroba Fabry’ego
Mukopolisacharydozy (MPS)
Glikogenozy
Alkaptonuria
D
NA MOCZANOWA
Amyloidoza (Skrobiawica)
jest spowodowana odkładaniem się w tkankach białka włókienkowatego nazywanego amyloidem
o
a skrobiawica bo pierwotnie myślano, iż jest to materiał podobny do skrobi
o
barwienie czerwieniom Kongo
à
amyloid ma kolor czerwony
diagnostyka
o
kongofilność
jabłkowozielona dwójłomność w mikroskopie polaryzacyjnym
o
Występuje szereg form amyloidu, które powstają z białek prekursorowych
Amyloid AL.
§
To najczęstszy typ amyloidozy uogólnionej
§
Typowo stwierdza się ten typ amyloidozy w
chłoniakach B-komórkowych
oraz w
szpiczaku
i
dyskreazjach plazmatycznokomórkowych
·
U chorych tych występuje białko Bence - Jonesa
o
Amyloid AA
§
Dochodzi do niej w przebiegu
przewlekłych zapaleń
, którym towarzyszy utrzymujący się długo rozpad
komórek
§
Występuje u niektórych chorych na RZS
·
Występuje również w innych kolagenozach, zapaleniu kości i szpiku kostnego, gruźlicy,
chorobie Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego
§
U narkomanów zażywających heroinę
§
Rodzinna forma związana jest z tzw. gorączką śródziemnomorską
o
Amyloid ATTR
§
Charakterystyczny dla amyloidozy starczej (serce), rodzinnej itp.
o
Amyloid Aβ2m
§
Charakterystyczny dla chorych
przewlekle hemodializowanych
, a odkłada się w układzie kostno-
stawowym (maziówka, stawy, rozścięgna)
o
Amyloid Aβ
§
Powstaje charakterystycznie w mózgu z APP
§
Odkłada się w naczyniach mózgu i płytkach typowych w chorobie Alzheimera
o
Amyloid A Cal
§
Powstaje z kalcytoniny w raku z komórek C tarczycy
o
o
Amyloid AIAPP
§
Powstaje w cukrzycy typu II z amyliny w wysepkach trzustki
Amyloid AANF
§
Powstaje w ścianie przedsionków serca z natriuretyny
o
Odłożone w błonach podstawnych naczyń masy amyloidu zmieniają ich przepuszczalność oraz uciskają komórki
miąższowe
à
razem z niedotlenieniem prowadzi to do zaniku i utraty funkcji komórek. Rozwija się niewydolność np.
wątroby i nadnerczy.
o
Amyloid odkłada się pozakomórkowo zwykle najpierw w ścianie drobnych naczyń krwionośnych potem w
zrębie narządów
Morfologicznie zajęte narządy są powiększone, bledsze i mają woskowe, plastyczne wejrzenie, dają się kroić na cienkie
plastry, w śledzionie na powierzchni przekroju można pozostawić odcisk palca
- 1 -
© Copyright by $taś
Zmiany w narządach
o
Nerki
§
Najwięcej amyloidu stwierdza się kłębuszkach
à
prowadzi do białkomoczu,
o
Śledziona
§
Może mieć dwie morfologiczne formy amyloidozy
·
Śledziona sagowata
à
masy amyloidu rozmieszczone głównie w miazdze białej, a czasem
cała grudka chłonna zastąpiona masami amyloidowymi
·
Śledziona szynkowata
à
zajęta jest przede wszystkim miazga czerwona
o
Wątroba
§
Amyloid odkłada się początkowo głównie w przestrzeni Dissego, potem dochodzi do zatopienia
hepatocytów w masach amyloidu
Serce
§
Zmiany zazwyczaj rozpoczynają się od odkładania mas amyloidu pod wsierdziem
§
widać rozlane pola zwłóknień z masami amyloidowymi albo ogniskowe guzowate zgrubienia wynikłe z
odłożenia mas amyloidowych
à
czasem prowadzi to do kardiomiopatii restrykcyjnej
§
Depozyty amyloidu osłabiają siłę skurczu serca
o
Nadnercza
§
Sinusoidy wątroby czy nadnerczy, które normalnie mają liczne okienka, zmieniają się w lite, tabularne,
nieprzepuszczalne naczynia
o
Cały przewód pokarmowy
o
Przysadka
o
Tarczyca
o
o
Mózg
§
Depozyty amyloidu w mózgu, typowe dla choroby Alzheimera, uszkadzają czynność komórek
nerwowych i współuczestniczą w powodowaniu demencji charakterystycznej dla tej choroby
Najczęściej występuje amyloidoza uogólniona
o
Lizosomalne choroby spichrzeniowe
Enzymy lizosomalne katalizują rozpad licznych złożonych makrocząsteczek, pochodzących ze zużytych organelli
komórkowych lub pozyskanych na drodze endocytozy. Niedobór lub zmniejszenie aktywności któregokolwiek z nich
sprawia, że katabolizm substratów ulega zaburzeniu. Niekompletnie strawione, nierozpuszczalne złogi wypełniają
lizosomy, które ulegają powiększeniu i wpływają negatywnie na inne procesy wewnątrzkomórkowe.
o
Najwięcej lizosomów koniecznych do degradacji szerokiego spektrum substancji jest obecnych w komórkach
fagocytujących (głównie w
śledzionie i wątrobie
)
Choroba Taya-Sachsa
Gangliozydoza GM2 to grupa trzech spichrzeniowych chorób lizosomalnych, których przyczyną jest niewydolny katabolizm i
gromadzenie się gangliozydów GM2
. Ich
degradacja jest zależna od trzech białek tworzących podjednostki kompleksu enzymatycznego
heksozaminidazy
o
Choroba Taya-Sachsa to najczęstsza postać gangliozydazy GM2
Niedobór
podjednostki α
heksozaminidazy A
o
Schorzenie to jest częste wśród Żydów
o
Noworodki nie wykazują żadnych objawów klinicznych, jednak pojawiają się one w pierwszym półroczu życia
§
nieodwracalne uszkodzenie układu nerwowego
à
brak koordynacji ruchów, spadek napięcia mięśni
szkieletowych, zaburzenia widzenia, ślepota nawet.
§
Na dnie oka objaw
wiśniowo-czerwonej plamki
§
W ciągu drugiego roku życia chore dziecko zapada w stan wegetatywny i umiera najpóźniej w
trzecim roku życia
o
Choroba Niemanna-Picka
o
To rezultat wrodzonego niedoboru
sfingomielinazy
,
o
Sfingomielina to składnik błon komórkowych
à
niedobór sfingomielinazy
blokuje degradację błon we
wszystkich narządach
à
postępujące gromadzenie sfingomieliny w lizosomach
Na siatkówce oczu (u 1/3 chorych) te wiśniowo-czerwone plamki.
o
- 2 -
© Copyright by $taś
Warianty kliniczne schorzenia:
§
Typ A
·
80% przypadków chorobowych
·
Głównie niemowlęta
·
Na skutek akumulacji sfingomieliny dochodzi do
rozległego zajęcia OUN
oraz organów
wewnętrznych z ich powiększeniem
·
Wyniszczenie organizmu i śmierć w ciągu pierwszych 3 lat życia
o
§
Typ B
·
Nie ma zajęcia OUN
·
Występuje organomegalia
·
Pacjenci dożywają wieku dorosłego
o
Objawy
§
znacznie powiększony, napięty brzuch (bo hepatosplenomegalię)
§
Zaburzenie rozwoju psychosomatycznego
§
Stopniowe zanikanie funkcji psychomotorycznych
§
Nawracające wymioty, gorączki,
§
Postępująca rozsiana limfadenomegalia
§
Śmierć zazwyczaj pod koniec pierwszego lub w drugim roku życia
Choroba Gauchera
To najczęstsza lizosomalna choroba spichrzeniowa
o
Dziedziczy się autosomalnie recesywnie
o
o
Kluczowe zjawisko to brak lub spadek aktywności
glukocerebrozydazy
§
Glukocerebrozydy gromadzą się tam gdzie dużo lizosomów (śledziona, wątroba)
Typową cechą morfologiczną są
komórki Gauchera
– makrofagi zawierające sfagocytowane
glukocerebrozydy
o
o
Trzy główne postacie choroby Gauchera
§
Typ 1
·
To najczęstsza forma (99 % chorych)
·
Objawy ujawniają się u osób dorosłych
·
Inaczej przewlekła
forma nieneuropatyczna
(bo nie ma zajęcia OUN) lub postać dorosłych
·
Aktywność enzymu jest zmniejszona ale oznaczana
·
Znaczne powiększenie śledziony
o
Nawet może ona osiągnąć
wagę 10 kg
– jest to bodaj największa ze wszystkich
patologicznie zmienionych śledzion
o
Na przekroju śledziona cętkowana lub jednolicie jasna
·
Powiększone wszystkie węzły chłonne
·
U 20% chorych bolesne deformacje, erozje, patologiczne złamania kości
·
Małopłytkowość (rozległe siniaki, anemia)
·
Nieznacznie wpływa na skrócenie życia
§
Typ 2
·
Czyli
ostra forma neuropatyczna
inaczej postać dziecięca lub mózgowa
·
Aktywność glukocerebrozydazy nieoznaczalna
·
Objawy przed ukończeniem 2 r.ż.
o
Powiększona wątroba i śledziona, węzły chłonne
o
Objawy mózgowe
§
Nadmierne napięcie mięśni
§
Zez
§
Zaburzenia oddechowe
§
Drgawki
§
Narastające opóźnienie rozwoju
·
Komórki Gauchera można uwidocznić w okołonaczyniowych przestrzeniach Virchowa-
Robina.
·
Zgon najpóźniej do 2 roku życia
§
Typ 3
·
Forma pośrednia, młodzieńcza lub choroba Norrbottenów
·
Niska aktywność enzymu, ale oznaczana
·
Na początku objawy podobne do postaci I, jednakże w drugiej lub trzeciej dekadzie życia
ujawnia się postępujące gromadzenie glukocerebrozydu w OUN
à
upodabnia się do typu 2
·
Zgon w 3.-4. dekadzie życia
Choroba może być leczona podawaniem rekombinowanego enzymu (imiglucerazy) oraz przeszczepami szpiku
kostnego
o
- 3 -
© Copyright by $taś
Choroba Fabry’ego
To skutek braku aktywności
α-galaktozydazy
o
§
powoduje to
gromadzenie triheksozyloceramidów
(zwłaszcza w komórkach śródbłonka)
§
Światło najdrobniejszych naczyń ulega zwężeniu, co w przypadku stresu, wysiłku fizycznego czy zmian
temperatury prowadzi do gwałtownego niedokrwienia i silnego bólu.
Objawy
§
Okresowe napady ciężkich bólów kończyn (acroparesthesies)
§
Naczyniowe zmiany na skórze (angiokeratomata)
·
Pojedyncze lub zbiorowe ciemnoczerwone lub niebiesko-czarne pankowate poszerzone
drobne naczynia w powierzchownych warstwach skóry
§
Zaburzenia pocenia
§
Charakterystyczne zaćmienia rogówki i soczewki
§
Białkomocz
§
Stopniowa deterioracja czynności nerek doprowadza do ich krańcowej niewydolności, zazwyczaj
między 3. a 5. dekadą życia
o
§
Mężczyźni z nieco wyższą niż 1% aktywnością α-Gal A zazwyczaj cierpią na tzw.
fenotypowy wariant
sercowy
(przerost lewej komory, niewydolność zastawki dwudzielnej, białkomocz)
lub nerkowy
(przechodzi w niewydolność nerek)
Mukopolisacharydozy (MPS)
Brak enzymów niezbędnych do degradacji
glikozaminoglikanów
(zwanych inaczej
mukopolisacharydami
)
o
Glikozaminoglikany tworzą wraz z białkami proteoglikany szczególnie obficie występujące w tkance łącznej
o
W mukopolisacharydozach dochodzi do spichrzania
siarczanów
o
Charakteryzują się zajęciem wielu narządów wewnętrznych i ich powiększeniem (wątroba, śledziona, serce,
ściany naczyń krwionośnych)
o
Większość z nich zwraca uwagę charakterystycznym zespołem cech:
§
Grubymi rysami twarzy
§
Bielmem rogówki (leukoma)
§
Sztywnością stawów
§
Opóźnieniem umysłowym
o
Opisano 7 klinicznych rodzajów mukopolisacharydoz, z których każdy jest wynikiem braku odpowiedniego
enzymu:
§
Zespół Hurler (MPS I)
·
Niedobór α-1- iduronidazy
·
To najcięższa z mukopolisacharydom
·
Pod koniec wieku niemowlęcego dochodzi do gwałtownego zahamowania wzrastania,
rozwoju bielma, powiększenia języka, hepatosplenomegalii, deformacji kości długich i
sztywności stawów
·
W kolejnych latach życia uporczywe nawracające infekcje dróg oddechowych, cechy
niedorozwoju umysłowego, zaburzenia słuchu, wzrost ciśnienia śródczaszkowego, dysfunkcje
zastawkowe
·
Śmierć pomiędzy 6 a 10 rokiem życia (głównie ze względu na zaburzenia naczyniowo-
sercowe)
o
§
Zespół Hunter (MPS II)
·
Łagodniejszy przebieg
·
Brak niedorozwoju umysłowego
·
Brak zaburzeń w narządzie wzroku
Glikogenozy
o
To uwarunkowane genetycznie
zaburzenia metabolizmu glikogenu
, które są skutkiem
niedoboru enzymów
katalizujących te przemiany
W zależności od dystrybucji danego enzymu w organizmie człowieka, spichrzanie glikogenu może być
ograniczone do kilku tkanek lub organów lub może dotyczyć ich większości a nawet całego organizmu
o
- 4 -
© Copyright by $taś
Z patologicznego i klinicznego punktu widzenia można schorzenia te zaklasyfikować do jednej z trzech grup:
o
§
Z przewagą zaburzeń czynności wątroby
·
Spichrzanie glikogenu w wątrobie i redukcja poziomu glukozy we krwi
·
Np. glikogenoza typu I czyli choroba von Gierkego
o
Zahamowanie rozwoju i wzrastania
o
Hepatomegalia
o
Renomegalia
o
Hipoglikemia – drgawki
o
Hiperlipidemia i hiperurykemia
·
Inne to niedobory: fosforylazy wątrobowej u enzymu odgałęziającego
·
We wszystkich tych chorobach glikogen jest gromadzony wielu narządach, jednakże w
obrazie choroby dominuje powiększenie wątroby i hipoglikemia
§
Z dominacją zaburzeń mięśniowych
·
Jeśli objawia się niedobór enzymów glikolitycznych, niemetabolizowany glikogen spichrza się
w mięśniach szkieletowych co prowadzi do ich osłabienia
o
Np. glikogenoza V (choroba McArdle’a), glikogenoza VII
o
Objawy rozwijają się po 20 r.ż. a długość życia się zwykle nie skraca
·
Głównymi objawami są bolesne skurcze mięśniowe po wysiłku wraz z brakiem podwyższenia
poziomu mleczanów we krwi w badaniach laboratoryjnych, ze względu na blok glikolizy
§
Inne glikogenozy
·
Glikogenoza II typu (choroba Pompego)
o
To rezultat niedoboru kwaśnej maltazy
o
Spichrzanie glikogenu w wielu organach ale głównie w mięśniu sercowym
à
kardiomegalia i śmierć (zwykle w ciągu 2-3 lat życia)
·
Glikogenoza IV typu
o
Niedobór enzymu rozgałęziającego,
Zaburzenia czynność mózgu, serca, mięśni szkieletowych i wątroby
o
Alkaptonuria
o
Wynika z braku aktywności
dioksygenazy homogentyzynowej
w
wątrobie i nerkach
§
Na skutek braku aktywności tego enzymu dochodzi do kumulacji kwasu homogentyzynowego,
dawniej zwanego alkaptonem
Dziedziczona autosomalnie recesywnie
o
o
Częściej u mężczyzn niż u kobiet
o
Nadmiar kwasu homogentyzynowego jest wydzielany z moczem, w którym po pewnym czasie pod wpływem
światła i powietrza spontanicznie utlenia się tworząc
chinon
, a chinon ma ciemną barwę
à
ciemnienie moczu
Alkaptonuria ujawnia się
po 30 roku życia
o
o
W badaniu klinicznym najłatwiej dostrzec zmiany pigmentacji tkanek na twardówkach, nosie, policzkach
małżowinach usznych, na skórze pod pachami i w pachwinach
Powoli rozwija się artropatia
à
bóle stawów, ograniczenie ruchomości
o
zmiany w obrębie kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego
§
Zwyrodnienie i wapnienie dysków, zwężenie przestrzeni międzykręgowych
o
o
Przyspieszone wapnienie i zwężenie zastawek aortalnej i mitralnej
- 5 -
Plik z chomika:
s7168
Inne pliki z tego folderu:
Nerki ver1.pdf
(2080 KB)
Oko ver2.pdf
(425 KB)
Przewód pokarmowy ver1.pdf
(399 KB)
Płuca ver1.pdf
(219 KB)
Nos, ucho ver1b.pdf
(99 KB)
Inne foldery tego chomika:
Patomorfologia
Słowo o chorobie Stachura
Stasie
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin