11.Nora_Roberts_Z_nakazu_sadu_Rodzina_Stanislawskich_03.pdf

NORA ROBERTS

Z nakazu sądu

PROLOG

Nick nie był w stanie zrozumieć, jak mógł postąpić

aż tak głupio. Zapewne przynależność do gangu była

dla niego ważniejsza, niż chciał przyznać. Może po

prostu złość na cały świat zmusiła go do skorzystania

z szansy, jaką przyniosło życie. No i z pewnością stra

ciłby twarz, gdyby się wycofał, kiedy Reece, TJ.

i Cash już się zdecydowali.

A przecież nigdy wcześniej tak naprawdę nie zła

mał prawa.

No, niezupełnie, przypomniał sobie, przechodząc

przez wybitą szybę na tyłach sklepu elektronicznego.

Jednak dawniej to były tylko drobne wykroczenia.

Gra w trzy karty dla naiwniaków i turystów, kradzież

zegarków czy innych drobiazgów w salonie Gucciego

na Piątej Alei, podrobienie kilku praw jazdy, żeby

starczyło na piwo. Przez pewien czas pracował też

w warsztacie przerabiającym kradzione samochody,

ale przecież sam nie kradł. On tylko rozkładał je na

części. Kilka razy został przyłapany na walce z Hom-

bres, lecz to była sprawa honoru i lojalności.

Włamanie do sklepu i kradzież kalkulatorów oraz

Z NAKAZU SĄDU

odtwarzaczy osobistych były poważnym skokiem.

I choć wieczorem, przy piwie, wydawało się to dość

zabawne, rzeczywistość była inna.

Nick widział siebie w pułapce, jak zresztą zawsze

w życiu. Nie było łatwego wyjścia.

- Słuchaj, to lepsze niż kradzież czekoladek, co?

- Chytre oczka Reece'a zlustrowały półki magazynu.

Był niski, miał niezdrową cerę. Kilka ze swoich dwu

dziestu lat spędził w poprawczaku. - Będziemy

bogaci.

T.J. zachichotał. W ten sposób wyrażał poparcie

dla Reece'a. Cash, który zawsze miał własne zdanie,

już wpychał kasety wideo do czarnej torby.

- Chodź, Nick. - Reece rzucił mu wojskowy ple

cak. - Załaduj go.

Zimny pot spłynął po plecach Nicka, gdy wpychał

radia i magnetofony. Co on tu robi, u diabła? Okrada

jakiegoś frajera, który po prostu próbuje zarobić na

życie? To nie to samo co obrabianie turystów lub

zabawa w pasera. To jest kradzież, na litość boską!

- Słuchaj, Reece, ja... - Urwał, kiedy Reece od

wrócił się i zaświecił mu latarką w oczy.

- Masz problem, bracie?

Nick poczuł się jak w potrzasku. Jego rezygnacja

nie powstrzyma innych. Wezmą to, po co przyszli, on

natomiast będzie skończony.

- Nie, nie. - Chciał szybko mieć to za sobą, więc

wepchnął więcej pudełek, nawet ich nie oglądając.

Z NAKAZU SĄDU

- Nie bądźmy zbyt pazerni, dobra? Musimy jeszcze

wynieść towar i dać komuś do sprzedania. Powinno

być tego tyle, żebyśmy dali radę.

- Dlatego właśnie cię trzymam. Masz łeb. - Reece

uśmiechnął się szyderczo i klepnął Nicka w plecy. -

Nie martw się sprzedażą. Mówiłem, że mam kontakty.

- Racja. - Nick oblizał suche wargi i przypomniał

sobie, że jest Kobrą. Zawsze tak będzie.

- Cash i T.J., zabierzcie pierwszą partię do samo

chodu! - Reece zabrzęczał kluczykami. I1 zamknij

cie go dobrze. Nie chcemy przecież, żeby nam jakieś

ciemne typy wszystko wykradły?

- Oczywiście, proszę pana. - TJ. ryknął śmie

chem. - Wszędzie teraz pełno złodziei. Prawda,

Cash?

Cash jęknął w odpowiedzi i z trudem przelazł

przez okno.

- Ten TJ. to idiota! - Reece z trudem podniósł

pudło z magnetowidami. - Pomóż mi, Nick.

- Myślałem, że chodzi tylko o drobnicę.

- Zmieniłem zdanie. - Reece wepchnął karton

w ręce Nicka. - Moja stara aż piszczy, żeby mieć coś

takiego. - Zatrzymał się na chwilę. - Wiesz, jaki masz

problem, stary? Za dużo wyrzutów sumienia. My,

Kobry, jesteśmy rodziną. Tylko wobec rodziny mu

sisz mieć sumienie. - Odebrał magnetowidy i zniknął

w ciemnościach.

Rodzina... Reece ma rację. Kobry są jego rodziną.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: