Teatr - miejsce niezwykłe Tematy zawarte w tym bloku skupiają uwagę uczniów na teatrzyku kukiełkowym. Zachęcamy, aby na tym nie poprzestać i wykorzystać chęć odgrywania różnych ról przez dzieci. W scenariuszach wielokrotnie wykorzystywana jest drama, w której uczniowie chętnie biorą udział.
1. Warto pobawić się w taki sposób, aby dzieci miały okazję poćwiczyć wymowę. Przykładowe ćwiczenia:
o Ćwiczenia języka
§ Wysuwanie języka; kierowanie go w kąciki ust (w prawo/w lewo);oblizywanie - Zadowolony miś
§ Wysuwanie zwiniętego języka do przodu - Rulonik
§ Dotykanie językiem poszczególnych zębów po kolei - Wędrówka
o Ćwiczenia warg
§ Szerokie otwieranie i zamykanie ust - Ryba
§ Dmuchanie (przez złączone wargi)
§ Gwizdanie
o Ćwiczenia oddechowe
§ Wypuszczanie powietrza z balonika - ssssssss
§ Chłodzenie gorącej herbaty
§ Zdmuchiwanie mlecza
o Ćwiczenia równie ważne, to te doskonalące dykcję oraz akcentowanie.(np. była susza, szosa sucha, stół z powyłamywanymi nogami)
o Po takim "łamaniu języka" możemy trochę pobawić się gestem i mimiką.W tym celu zapraszamy na środek klasy ("na scenę") chętną osobę, która mimiką, gestem, swoją postawą będzie starała się wyrazić to, o czym czyta nauczyciel. Do przeczytania proponujemy fragmenty "Kubusia Puchatka". (można zorganizować w klasie konkurs na najlepszego aktora pantomimicznego)
o Zabawy z rekwizytem Nauczyciel przygotowuje kilka rekwizytów np.:
§ Kawałki tkanin w różnych kolorachNiebieski - może być niebem, rzeką, morzemZielony - trawa, żaba, drzewaŻółty - słońce, światło, ogień
§ Łyżkę drewnianą - może być berłem, różdżką
Klasa zostaje podzielona na 4-6 zespołów, każdy z nich losuje jeden z rekwizytów. Następnie zespoły ustalają, w jaki sposób mogą wykorzystać ten rekwizyt i przygotowują krótką scenkę z jego udziałem. (najlepiej, jeśli rekwizyt zostanie wykorzystany w sposób niekonwencjonalny)
o Tworzenie wesołych scenek kabaretowychPo wielu wcześniejszych ćwiczeniach możemy teraz spróbować (w grupach) stworzyć wesołe scenki z życia szkoły (kabarecik szkolny). W takich scenkach dzieci na pewno chętnie wezmą udział. Musimy z nimi ustalić, co mogą one zawierać. Najlepiej, gdybyśmy umieli śmiać się z siebie, dlatego scenki te powinny dotyczyć nas samych. Pomagamy grupom w ich pracy twórczej, a gdyby któraś z nich nie mogła sobie jednak poradzić, w takim wypadku może przedstawić wesołe scenki z życia Kubusia Puchatka.Polecamy do wykorzystania "Warsztaty edukacji teatralnej - teatr dziecięcy" Barbary Broszkiewicz i Jerzego Jarka.
maryla20