Okres+w+dziejach+Rzymu.doc

(66 KB) Pobierz
Okres w dziejach Rzymu

Okres w dziejach Rzymu 

Królestwo (kon.VIIw.p.n.e do VI/V w.p.n.e.)

Okres Prawa rzymskiego

Prawo archaiczne

Cechu charakterystyczne

- silny związek prawa i religii

- brak rozróżnienia między mos a ius

- brak norm ogólnych, szukanie rozwiązań dla konkretnych przypadków

Rodzaj źródeł prawa

Prawo zwyczajowe – mores ad maiorum

Leges

Leges Regiae, Ius Papirianum –zebrane i spisane przez Papiriusa ogólne normy prawa zwyczajowego, głównie sakralnego

Juryści

 

 

Okres w dziejach Rzymu 

Wczesna Republika (Vw p.n.e - poł III w.p.n.e.)

Okres Prawa rzymskiego

Prawo archaiczne

Cechu charakterystyczne

- wyodrębnienie prawa od religii, świecki charakter

- oddzielenie prawa od zwyczaju

- pojęciowe usamodzielnienie się prawa

- jednolity charakter prawa prywatnego ius Quiritium; zakres podmiotowy- obywatele rzymscy

- początki ius praetorium

- działalność pontyfików, jurysprudencja pontyfików, jednolitość interpretacji i stosowania prawa

- twórcza interpretacja Ustawy XII tablic

- początki nauczania i upowszechnianie się prawa

- początki jurysprudencji świeckiej tzw. jurysprudencja kautelarna

 

Rodzaj źródeł prawa

Prawo zwyczajowe

Prawo stanowione: ustawy, edykty magistratur

Leges

1.       Ustawa XII tablic – 451-450 r. pne

2.       Lex Canuleia – 445 r pne – de conubio patrum et plebis

3.       Leges Liciniae Sextiae - 367 r pne – de preatore, de consule plebeio

4.       Leges Publiliae Philionis – 339 r pne – de plebiscites, de patrum auctoritate

5.       Lex Poetelia Papiria – 326 r pne – de nexis

6.       Ius Flavianum – 304 r pne – kalendarz sądowy i zbiór skarg procesowych

7.       Lex Hortensia – 287 r pne – odtąd plebiscita obowiązują powszechnie

8.       Lex Aquilia- 286 r pne

Juryści

Tiberius Coruncianus ( pontifex maximus)

 

Okres w dziejach Rzymu 

Późna Republika ( poł III w pne – I w pne )

Okres Prawa rzymskiego

Prawo przedklasyczne

Cechu charakterystyczne

- brak jednolitości prawa prywatnego

- zespoły, kompleksy norm prawnych, które wzajemnie się uzupełniają, ale i krzyżują

- kryteria odróżnienia: *pochodzenie – ius civile- ius honorarium, *podmiotowy zakres zastosowania

ius - civile – ius gentium,

- przeciwstawienie: prawo pozytywne a prawo natury

- rozwój ius praetorium

- EDYKT

- senatu consulta od I w n.e uznawane są za żródła prawa stanowionego

- szeroko zakrojona działalność jurystów- jurysprudencja świecka, jawna, silnie związana z praktyką uzyskuje charakter naukowy, autorytarny

- rodzaje działalności jurystów – respondere, cavere, agere a także docere i instituere , udział w consiliach oraz działalność piśmiennicza

Rodzaj źródeł prawa

Prawo zwyczajowe

Prawo stanowione: ustawy, edykty magistratur, uchwały senatu

Leges

1.       Lex Silia et Lex Calpurnia – 204 r pne – de legis actione per condictionem

2.       Lex Cincia - 204 r pne – de donis et muneribus

3.       Lex Laetoria - ok.200 r pne – de circumscriptione adolescentium

4.       Lex Aebutia - ok.149 r pne- de formulis

5.       Lex Iulia – 90 r pne – de civitate Latinis et sociis danda

6.       Lex Plautia Papiria- 89 r pne

7.       Leges Corneliae - 81 r pne – de iniuriis

8.       Lex Cornelia – 67 r pne – de iurisidictione

9.       Lex Falcidia – 40 r pne – de legatis

Juryści

1.       Sextus Aelius Paetus Catus (k)

2.       Marcus Portius Cato Licininaus

3.       Manius Mnilius (k)

4.       Marcus Iunius Brutus (p)

5.       Publis Mucius Scevola (k)

6.       Quintus Mucius Scevola (pm,k)

7.       C.Aquilius Gallus

8.       Servius Sulpicius Rufus (k)

9.       Alfenus Varus (k)

10.    Trebatius Testa

11.    O.Aelius Tubero

 

Okres w dziejach Rzymu 

Pryncypat (I w pne – III w ne )

Okres Prawa rzymskiego

Prawo klasyczne

Cechu charakterystyczne

- rozkwit prawa

- istnienie różnych mas prawa prywatnego- kryterium rozróżnienia jak w późniejszej republice pojawiają się tendencje ujednolicające

- prawo cesarskie, źródłem jego są rozporządzenia cesarzy tzw.constitutiones principis; początkowo zaliczane do ius honorarium, ok. II w n.e. zrównanie ich mocy wiążącej z ustawami i tym samym zaliczono je do

ius civile

- rozróżnienie prawa zwyczajowego, które nadal miało istotne znaczenie oraz prawa stanowionego

- zmierzch ius honorarium130 r. n.e Edykt Hadriana

- kodyfikacja edyktów pretorskich dokonana przez Salviusa Iuliana, od tego czasu edykt mógł zostać zmieniony tylko wolą cesarza

- rozkwit jurysprudencji, różnorodność literatury prawniczej, co do zasady o charakterze kazuistycznym i komentarzowym

- novum w zakresie udzielania porad- ius respondedni auctoritate principis

- I- II w n.e. – działalność Sabinianów i Prokulianów- naukowa i dydaktyczna, kontrowersje prawne

- podokresy w jurysprudencji klasycznej: p.wczesnoklasyczny, p.średnioklasyczny, p.późnoklasyczny

Rodzaj źródeł prawa

Prawo zwyczajowe

Prawo stanowione- ustawy, uchwały senatu, edykty magistratur, rozporządzenia cesarskie (edicta mandata, rescripta, decreta)

Leges

1.       Lex Fufia Canina – 2 r pne – de manumissionibus

2.       Lex Aelia Sentia – 4 r ne – de manumissionibus

3.       Lex Papia Popea- 9 r ne – nuptialis

4.       s.c.Vellaeanum – 45 r ne – dotycząca intercesji kobiet

5.       s.c. Trebellianum – 56-57 r ne – dotycz.fideikomisów

6.       s.c.Macedonianum – 2 poł I w ne – dot. Zobowiązań filius familiae

7.       s.c.Pegasianum – 72 r ne – dot.fidei komisów

8.       Edykt Hadriana - 130 r ne- in.edictym perpetuum

9.       s.c.Tertulianum 129 r ne – dot. sukcesji kobiet

10.    s.c.Orphitianum- 178 r ne. – dot. sukcesji zstępnych

11.    Edykt Karakalli – 212 r ne- tzw.constituto Antoniana

Juryści

I w p.n.e – kon I w n.e

1.       M.A.Labeo-pbeo-p

2.       C.A.Capitos – s

3.       M.Sabinianus- s

4.       C.Cassius Longinus- s

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin