Fotografujemy Akwarium.pdf

Fotografowanie dla potrzeb akwarystycznych można podzielić na fotografowanie: akwarium jako całości,

fragmentu akwarium jako kompozycji oraz fotografowanie ryb lub innych organizmów je zamieszkujących. Do

fotografii akwarystycznej stosuje się wszystkie zasady fotografii ogólnej łącznie z zasadami poprawnej

kompozycji plus techniki charakterystyczne dla tego typu rejestracji zdjęć.

1. Dobór sprzętu

Do wykonania poprawnej fotografii akwarystycznej potrzebny będzie:

Aparat z zoomem lub wymienną optyką i możliwością manualnej kontroli migawki oraz przysłony, wyposażony

w gwint statywu oraz najlepiej możliwość użycia filtrów oraz zewnętrznej lampy błyskowej.

Typowy kompakt ze stałoogniskowym obiektywem szerokokątnym nie nadaje się ze względu na brak

możliwości pełnej kontroli urządzenia i obiektyw, który uniemożliwia uzyskanie poprawnego odwzorowania

małych obiektów - przerysowania. Nada się ewentualnie do fotografowanie całych zbiorników.

Szerokokątny obiektyw to również brak możliwości rejestracji wyciętych z tła detali, brak kontroli głębi ostrości

i konieczność fotografowania z bardzo bliskiej odległości od szyby. Wpływa to bezpośrednio na problemy z

odbiciami światła lampy błyskowej od szkła. Lampa błyskająca blisko szyby płoszy ryby a nawet może wpływać

negatywnie na ich zdrowie.

Zdjęcie 1. Zdjęcie typowe dla aparatu stało ogniskowego, szeroki kąt – złe odwzorowanie i odwzorowanie

prawidłowe dla kontrastu symetrycznej bryły.

Zdjęcie 2. Szerokokątny obiektyw to problemy z kadrowaniem i odbiciami światła od szyby akwarium.

Bardzo dobrze sprawdzi się tutaj np. stary, tani zenit, lub inny aparat z wymienną optyką. Daje ona możliwość

dostosowania sprzętu oraz wykorzystania jego możliwości w praktycznie każdych warunkach zdjęciowych.

Ważne jest by aparat taki posiadał możliwość obserwacji rejestrowanego obrazu przez obiektyw - tak zwana

lustrzanka klasyczna.

Aparat r z celownikiem lunetkowym może sprawiać problemy ze względu na błąd paralaksy występujący przy

niewielki odległościach od fotografowanego przedmiotu. Może zdarzyć się, że na zdjęciu nie zarejestrujemy

tego co widzimy w celowniku! W przypadku aparatów cyfrowych koniecznie należy kadrować używając

wyświetlacza TFT gdyż obraz ten pokrywa się z rejestrowanym, będąc wolnym od błędu paralaksy.

Zdjęcie 3. Zjawisko błędu paralaksy..

W następnej kolejności przyda się:

- Zewnętrzna lampa błyskowa z dłuższy kablem albo fotocelą umożliwiającą bezprzewodowe odpalenie błysku

- Statyw fotograficzny

- Filtry typu close-up (soczewki), filtr polaryzacyjny

- W przypadku aparatów z wymienną optyką mieszek lub pierścienie makro przy założeniu, że ma się już

komplet obiektywów.

2. Konieczne czynności wstępne

- wyklarowanie wody celem uzyskania jej przejrzystości jest sprawą bezdyskusyjną

- bezwzględne wyczyszczenie szyb akwarium od wewnątrz i od zewnątrz by ew. odblaski nie uwypuklały

zabrudzeń i nie psuły fotografii. Brudne szkło to ponadto gorsza jakość obrazu.

Zdjęcie 4. Przykład brudnej szyby i typowych dla niej odbić światła.

Szkło czyli dodatkowy układ optyczny sprzyja powstawaniu odbić oraz traktowane jako zbiór mikropryzmatów

(nie jest przecież wykonane ze szkła optycznego), sprzyja aberracji chromatycznej (rozszczepieniu światła

dającego efekt barwnych plam na krawędziach kontrastowych obiektów, aberacja pogłębia dyfrakcję). Z zasady

im grubsze szkło tym większa strata jakości na zdjęciach. Szkło musi być czyste nawet gdy znajduje się poza

głębią ostrości obiektywu.

- zapewnienie sobie wystarczającej ilości miejsca na statyw

- przygotowanie sprzętu i oświetlenia

- przekonanie ryb by zechciały nam pozować

3. Światło:

a) podstawowy problem w fotografii akwarystycznej to zbyt mała ilość światła na planie zdjęciowym - bez

światła nie ma fotografii. Szerzej w punkcie c.

b) zróżnicowanie temperatury barwnej światła zastanego – np. świetlówek i światła wpadającego przez okno –

powodem powstawania dominanty barwnej a w efekcie zafałszowania kolorów fotografii. Należy dążyć do

ujednolicenia typu światła – np. fotografując cały zbiornik w zaciemnionym pomieszczeniu by wyeliminować

światło słoneczne.

Należy zwracać na to uwagę mimo, że stosowane świetlówki mają często podobną temp. barwną co światło

słoneczne. Pod konkretny typ światła łatwiej dobrać kliszę lub filtr w aparacie klasycznym lub ustalić balans

bieli w aparacie cyfrowym. Zabiegi te mają na celu prawidłowe oddanie kolorów fotografowanych ryb i ich

otoczenia.

Zdjęcie 5. Przykłady różnej temperatury barwy światła. Zdjęcie środkowe to zdjęcie o zrównoważonej

temperaturze barwnej. Barwy oddane są tak jak w rzeczywistości widzi je oko.

c) jak radzić sobie z małą ilością światła od strony aparatu (sprzętowej) i konsekwencje tych zabiegów

- najprostszą metodą radzenia sobie z małą ilością światła jest użycie kliszy o większej czułości lub

zastosowanie większej czułości elementu CCD w aparacie cyfrowym. Problemy występujący w przypadku użycia

bardzo czułej kliszy lub podniesienia czułości CCD to spadek jakości obrazu, powstanie ziarna przy kliszy lub

szumu elektronicznego przy aparacie cyfrowym, czy też zafarbów. Zwiększenie czułości zazwyczaj jest

ostatecznością i stanowi kompromis między warunkami pracy, możliwościami a jakością rejestrowanych

fotografi.

Zdjęcie 6. Przykład ziarna i szumów elektronicznych widocznych szczególnie w ciemniejszych partiach obrazu.

- użycie długiego czasu migawki (dłuższa ekspozycja elementu światłoczułego). Konsekwencje: możliwość tzw.

poruszenia ujęcia, konieczność użycia statywu by nie poruszyć kadru przy fotografowaniu z ręki. Długi czas

sprawdza się wyłącznie przy fotografowaniu całych zbiorników lub obiektów nieruchomych. Obiekty ruchome

wyjdą na zdjęciu poruszone.

Zdjęcie 7. Przykład „poruszonego” ujęcia wykonanego z tzw. ręki. Zarówno ryby jak i reszta kadru jest

nieostra.

- użycie dużego otworu przysłony celem dostarczenia większej ilości światła wpadającego przez obiektyw.

Użycie dużego otworu przysłony to w konsekwencji spadek głębi ostrości – wyjaśnienie zjawiska w dalszej

części

Zdjęcie 8. Zbyt mała głębia ostrości by „pomieścić” cały obiekt

- użycie dodatkowych źródeł światła, punkty następne

d) oświetlenie ryb – problemy:

- należy uważać na przejrzystość wody, drobimy glonów czy domianta barwy wody może zafałszować kolory

załamując nieodpowiednio światło.

Należy najlepiej doświadczalnie ustalić optymalny dla danych ryb kąt oświetlenia, uważając by dawał naturalny

efekt, prawidłowe lub zbliżone odwzorowanie kolorów i możliwy brak cienia. Najbardziej optymalnym

wariantem jest oświetlenie z góry gdyż oświetlenie takie jest naturalne dla zbiorników wodnych.

Zdjęcie 9. Agresywne, przednie światło „wypaliło” kolory pyszczka lombardzkiego

Zdjęcie 10 . Zbyt mało światła „zgasiło” k olory ryby

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: