Missale Romanum 2002.pdf

MISSALE ROMANUM

EX DECRETO SACROSANCTI ŒCUMENICI

C O N C I L I I V AT I C A N I I I I N S T A U R A T U M

AUCTORITATE PAULI PP. VI PROMULGATUM

IOANNIS PAULI PP. II CURA RECOGNITUM

EDITIO TYPICA TERTIA

TYPIS VATICANIS

A.D. MMII

Editio typica, 1970

Reimpressio emendata, 1971

Editio typica secunda, 1975

Editio typica tertia, 2002

! “ Copyright ” apud Administrationem Patrimonii Sedis Apostolicæ in Civitate Vaticana

Venditio operis fit cura Librariæ Editricis Vaticanæ

(Libreria Editrice Vaticana, Città del Vaticano)

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

Prot. n. 166/70

DECRETUM

Celebrationis eucharisticæ Ordine statuto, atque approbatis textibus

ad Missale Romanum pertinentibus per Constitutionem Apostolicam

Missale Romanum a Summo Pontifice PAULO VI die 3

aprilis 1969 datam, hæc Sacra Congregatio pro Cultu Divino, de

mandato eiusdem Summi Pontificis, novam hanc editionem Missalis

Romani ad normam decretorum Concilii Vaticani II confectam

promulgat et uti typicam declarat.

Ad usum autem novi Missalis Romani quod attinet, permittitur

ut editio latina, statim ac in lucem edita fuerit, in usum assumi

possit, opportunis adhibitis accommodationibus quæ dies celebrationum

Sanctorum respiciunt, donec Calendarium instauratum definitive

in praxim adducatur; curæ autem Conferentiarum Episcopalium

committitur editiones lingua vernacula apparare, atque

diem statuere, quo eædem editiones, ab Apostolica Sede rite confirmatæ,

vigere incipiant.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex ædibus Sacræ Congregationis pro Cultu Divino, die 26 martii

anni 1970, Feria V in Cena Domini.

Benno Card. Gut Præfectus

A. Bugnini a Secretis

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

Prot. N. 1970/74

DE EDITIONE TYPICA ALTERA

Cum Missale Romanum denuo imprimendum sit, variationes et

additamenta inducta sunt, ut hæc nova editio respondeat documentis

post eiusdem primam editionem anno 1970 publici iuris factis.

In Institutione generali, cuius numeri marginales non mutantur,

descriptio habetur munerum acolythi et lectoris, loco munerum

quæ de subdiacono agebant inserta (nn. 142-152).

Alia immutatio alicuius momenti habetur in parte Missalis quæ

continet Missas rituales et pro variis necessitatibus. Quædam formularia

completa sunt, antiphonas ad introitum et ad communionem

indicando. Insuper additi sunt textus Missæ ritualis in dedicatione

ecclesiæ et altaris, necnon Missæ pro reconciliatione atque,

inter Missas votivas, textus Missarum, quæ de B. Maria V. Ecclesiæ

Matre et de Ss.mo Nomine Mariæ desiderabantur.

Quædam aliæ variationes minoris momenti in titulos et in rubricas

inductæ sunt, quo melius respondeant verbis seu dictionibus,

quæ in novis libris liturgicis occurrunt.

Hanc editionem alteram Missalis Romani Summus Pontifex

PAULUS VI auctoritate sua approbavit, et Sacra Congregatio pro

Cultu Divino nunc emittit et typicam esse declarat.

Curæ erit Conferentiarum Episcopalium variationes in hac editione

altera Missalis Romani contentas in editiones linguis vernaculis

apparandis inducere.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex ædibus Sacræ Congregationis pro Cultu Divino, die 27 martii

Anni Sancti 1975, feria V in Cena Domini.

Iacobus Robertus Card. Knox Præfectus

+ A. Bugnini

Archiep. tit. Diocletianensis

a Secretis

CONGREGATIO DE CULTU DIVINO

ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM

Prot. N. 143/00/L

DECRETUM

DE EDITIONE TYPICA TERTIA

Tertio ineunte millennio ab Incarnatione Domini, editionem

Missalis Romani novam parare visum est, quæ recentiora Apostolicæ

Sedis documenta et præsertim novum Codicem Iuris Canonici

excipiat atque variis emendationis et ascriptionis necessitatibus obtemperet.

Ad Institutionem Generalem Missalis Romani quod attinet,

nonnullæ inductæ sunt variationes dictionibus et præscriptis aliorum

librorum liturgicorum congruentes necnon pastorali experientia

commendatæ. Casus asciti de facultate Sacræ Communionis

sub utraque specie distribuendæ clarius exponuntur; caput IX

novæ ex integro compositionis additum est, ubi via adumbratur

Missale Romanum ad necessitates pastorales convenienter componendi.

Aliæ formulæ adduntur pro celebrationibus in Calendarium Romanum

Generalem nuper insertis. Commune Beatæ Mariæ Virginis

ad eiusdem Dei Genetricis cultum fovendum novis Missæ formulariis

ditatur. Item in aliis Communibus, in Missis pro variis necessitatibus

vel ad diversa dispositis, necnon in Missis pro defunctis

ordo orationum quandoque mutatus est ad congruentiam textuum

accuratius servandam. In Missis Quadragesimæ, iuxta antiquum

morem liturgicum, pro unoquoque die oratio super populum

inseritur.

In appendice ad Ordinem Missæ inveniuntur etiam Prex Eucharistica

pro Reconciliatione, necnon Prex Eucharistica peculiaris,

quæ pro variis necessitatibus adhiberi potest.

Hanc editionem tertiam Missalis Romani Summus Pontifex

IOANNES PAULUS II die 10 mensis aprilis 2000 auctoritate sua

approbavit et Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum

nunc edit et typicam declarat.

Ex præsenti tertia typica editione Conferentiæ Episcoporum

curabunt ut, intra congruum tempus, novæ versiones vernaculæ

Missalis Romani fideliter atque adamussim fiant, præcedentibus

versionibus adhuc in usum accurate emendatis ad fidem textus originalis

Latini, a Sede Apostolica ad normam iuris recognoscendæ.

Hæc porro tertia editio typica latina Missalis Romani adhiberi

potest in celebratione Sanctissimæ Eucharistiæ inde a die quo publici

iuris fiet, incipere autem vigebit in Sollemnitate Corporis et

Sanguinis Domini anno 2000.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex ædibus Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum,

die 20 mensis aprilis anni Magni Iubilæi 2000, feria V

in Cena Domini.

Georgius A. Card. Medina Estévez Præfectus

+ Franciscus Pius Tamburrino Archiepiscopus a Secretis

CONSTITUTIO APOSTOLICA

“MISSALE ROMANUM”

CONSTITUTIO APOSTOLICA

MISSALE ROMANUM

EX DECRETO CONCILII ŒCUMENICI VATICANI II

INSTAURATUM PROMULGATUR

PAULUS EPISCOPUS

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Missale Romanum, ex decreto Concilii Tridentini a Decessore

Nostro S. Pio V anno mdlxx promulgatum, 1 nemo non suscipit in

multis iisque mirificis utilitatis fructibus esse numerandum, qui ex

eadem Sacrosancta Synodo in universam Christi Ecclesiam dilapsi

sunt. Per quattuor enim sæcula, non modo illud ritus latini sacerdotes

pro norma habuerunt, ad quam eucharisticum sacrificium

facerent, sed sacri etiam Evangelii nuntii in omnes fere terras invexerunt.

Innumeri præterea sanctissimi viri animorum suorum erga

Deum pietatem, haustis ex eo sive Sacrarum Scripturarum lectionibus

sive precationibus, copiosius aluerunt, quarum præcipuam

partem sanctus Gregorius Magnus in certum digesserat ordinem.

Sed ex quo tempore latius in christiana plebe increbescere et

invalescere cœpit sacræ fovendæ liturgiæ studium, quod, de Decessoris

Nostri ven. rec. Pii XII sententia, ostendere visum est, æque

providentis Dei erga huius ætatis homines propensissimæ voluntatis

indicium, æque Sancti Spiritus per Ecclesiam suam salutiferum

transitum, 2 palam pariter eluxit, Missalis Romani formulas tum aliquatenus

recognoscendas tum accessionibus esse locupletandas.

Cuius rei faciendæ initium idem Decessor Noster attulit Vigilia pa-

1 Const. Apost. Quo primum, die 14 iulii 1570 data.

2 Cf. Pius XII, Allocutio iis, qui primo Conventui ex omni natione de Liturgia pastorali,

Assisii habito, interfuerunt, die 22 sept. 1956: A.A.S. 48 (1956) p. 712.

schali et Ordine Hebdomadæ sanctæ instauratis, 3 qui proinde primum

quasi gradum posuit ad Missale Romanum novis huius temporis

animi sensibus accommodandum.

Recens autem Concilium Œcumenicum Vaticanum II, edita

Constitutione a verbis Sacrosanctum Concilium incipiente, generalis

renovationis Missalis Romani fundamenta locavit: statuens, ut

primum textus et ritus ita ordinarentur, ut sancta, quæ significarent,

clarius exprimerent; 4 deinde, ut Ordo Missæ ita recognosceretur,

ut singularum partium propria ratio necnon mutua

conexio clarius paterent, atque pia et actuosa fidelium participatio

facilior redderetur; 5 tum ut, quo ditior mensa verbi Dei pararetur

fidelibus, thesauri biblici largius aperirentur; 6 ut postremo

novus ritus concelebrationis conficeretur, Pontificali et Missali

Romano inserendus. 7

Attamen huiusmodi Missalis Romani renovatio nequaquam ex

improviso inducta putanda est; cum ad eam haud dubie viam

munierint progressiones in disciplinis liturgicis, proximis hisce

quattuor sæculis, factæ. Nam si, post Concilium Tridentinum celebratum,

ad Missalis Romani recognitionem non parum adiuvarunt

evoluti et inspecti vetusti Bibliothecæ Vaticanæ aliique undique

conquisiti codices, uti confirmatur Constitutione Apostolica Quo

primum a Decessore Nostro S. Pio V data, posthæc nimirum hinc

vetustissimi liturgici fontes et reperti et foras emissi sunt, hinc liturgicæ

Orientalis Ecclesiæ formulæ altius sunt investigatæ; ita ut

optarent multi, ut huius generis cum doctrinæ tum pietatis divitiæ,

non modo in tabulariorum tenebris non iacerent, sed e contrario

in lucem prolatæ christianorum mentes animosque illustrarent et

pascerent.

Nunc vero, ut novam Missalis Romani compositionem, summis

saltem lineamentis, quasi præfiniamus, in primis animadvertimus,

Institutione Generali, qua in libro tamquam proœmio usi sumus,

novas normas eucharistici sacrificii celebrandi proponi, sive quoad

ritus persolvendos et officia uniuscuiusque astantis et participis

propria, sive quoad suppellectiles et loca rei divinæ peragendæ necessaria.

Præcipua instaurationis novitas in Precatione eucharistica,

quam vocant, versari existimanda est. Quamvis enim in romano ritu

prima eiusdem Precationis pars, hoc est præfatio, varias,

sæculis volventibus, susceperit formulas, altera tamen pars,

quam Canonem Actionis appellabant, per illud tempus, quod a iv

ad v sæculum actum est, immutabilem induit formam; cum, e

3 Cf. S. Congr. Rituum, Decr. Dominicæ Resurrectionis, 9 febr. 1951: A.A.S. 43 (1951) pp.

128 ss.; Decr. generale Maxima redemptionis nostræ mysteria, 16 nov. 1955: A.A.S. 47 (1955)

pp. 838 ss.

4 Conc. Vat. II, Const. de sacra Liturgia, Sacrosanctum Concilium, n. 21.

5 Cf. ibid., n. 50.

6 Cf. ibid., n. 51.

7 Cf. ibid., n. 58.

contrario, Liturgiæ Orientales in ipsas Anaphoras quandam varietatem

reciperent. Hac autem in re præterquam quod Precatio eucharistica

aucta est copia præfationum, vel ex antiquiore Romanæ

Ecclesiæ traditione sumptarum, vel nunc primum compositarum,

quibus et peculiares partes mysterii salutis clarius patefierent, et

plura uberioraque gratias agendi argumenta præberentur, præterea

ut eidem Precationi tres novi Canones adderentur statuimus. Attamen

sive ut pastoralibus, quas nominant, rationibus consuleretur,

sive ut concelebratio expeditius procederet, iussimus verba dominica

in qualibet Canonis formula una eademque esse. Itaque in quavis

Precatione eucharistica illa sic proferri volumus: supra panem:

Accipite et manducate ex hoc omnes: Hoc est enim Corpus

meum, quod pro vobis tradetur; et supra calicem: Accipite et bibite

ex eo omnes: Hic est enim calix Sanguinis mei novi et æterni

testamenti, qui pro vobis et pro multis effundetur in remissionem

peccatorum. Hoc facite in meam commemorationem. Verba autem

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: