Struktura organizacyjnaStruktura organizacyjna i wychowawcza w zakładzie karnym winna być odbiciem preferencji celów resocjalizacyjnych. Nie powinna dopuszczać do wielowładzy, ani też nie może być paraliżująca dla koniecznych decyzji resocjalizacyjnych. Z celu resocjalizacyjnego stojącego przed zakładem karnym wynika jasno konieczność podjęcia stosownych działań klasyfikacyjnych i rozmieszczeniowych, by nie dopuścić do wzajemnej demoralizacji osadzonych i utrzymywać na właściwym poziomie bezpieczeństwo zarówno więźniów, jak i personelu więziennego. Ponadto należy dążyć do tego, aby stworzyć dogodne warunki do oddziaływania na wyodrębnione kategorie więźniów. Koncepcja wykonywania kary w nim oparta będzie na możliwości wyboru przez więźniów rozmaitych zachowań, za które będą one ponosili pełną odpowiedzialność, zarówno pozytywną, jak i tą negatywną. Resocjalizacja bowiem w swoich pierwotnych założeniach nie jest niczym innym, jak uczeniem się tych ról społecznych, które mają uchronić skazanych przed powrotem do przestępstwa i pozwolić na poprawną readaptację społeczną po zwolnieniu z zakładu karnego. H. Machel stwierdza w swoich przemyśleniach, „że w codziennym życiu każdy człowiek zmuszony jest do dokonywania ciągłych wyborów pomiędzy potencjalnymi możliwościami swojego zachowania. Model resocjalizacyjny zakładu karnego powinien być tak skonstruowany, aby więzień mógł również świadomie takich wyborów dokonywać. Chodzi tutaj głównie o dwie kwestie: żeby wybory dobre moralnie przynosiły oczekiwane przez więźnia korzyści oraz aby złe wybory przynosiły mu straty osobiste. W ten sposób tworzy się sytuacja analogiczna do pozawięziennej, zaś więzień uczy się dokonywania samodzielnych wyborów i ponoszenia konsekwencji tychże wyborów. Powstaje w ten sposób sytuacja, w której każdy ma swój własny los w swoim ręku. Oznacza to, że odpowiada on za własne wybory” . Odpowiedzialność ta materializuje się w złagodzeniach lub zaostrzeniach warunków odbywania kary pozbawienia wolności. Odpowiada to założeniom tzw. wolnej progresji, w myśl której można więźnia nie tylko awansować, a zatem zwiększyć jego uprawnienia, ale też degradować, zmniejszając je. Łączy się to naturalnie ze zwiększeniem lub zmniejszeniem samokontroli i zaufania, jakim więzień może być obdarzony ze strony personelu.
http://zakladkarny.pozycjonerka.com/struktura-organizacyjna.php
pedagog107