Delinsky Barbara - Sztuka wyboru.pdf - [[[ NAJPIEKNIEJSZE I NAJLEPSZE HARLEQINY-CZYTAJCIE-POLECAM - piaseckakrystynaa

BARBARA DELINSKY

SZTUKA

WYBORU

Tytuł oryginału: First, Best and Only

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Instynkt podpowiadał, by odmówić, lecz Marni Lange wiedziała, że

nie powinna zdawać się na przeczucia. To dlatego otoczyła się gronem

sprawdzonych fachowców, wybitnych specjalistów zdolnych pokierować

przedsięwzięciami, w które zdecydowała się zainwestować. Teraz cały

zespół zgodnym chórem przekonywał ją do czegoś, co budziło w niej

opór. Nie miała wyjścia, musiała ich wysłuchać.

- Zgódź się, Marni, to naprawdę znakomity pomysł - przekonywał

Edgar Welles, pochylając się ku niej nad stołem konferencyjnym. - To

będzie strzał w dziesiątkę.

- Trudno, żebyś mówił inaczej, będąc wiceprezesem działu reklamy -

chłodno zauważyła Marni.

- Ale ja, jako redaktorka naczelna nowego pisma, w pełni się z nim

zgadzam - wtrąciła Anne Underwood. - Moim zdaniem idealnie pasujesz

na okładkę pierwszego numeru „Class". - Masz nie tylko pozycję, ale i

urodę. Jesteś wymarzona na symbol kobiety po trzydziestce, która

osiągnęła sukces.

- Mam dopiero trzydzieści jeden lat, no i nie przypominam modelki -

zaprotestowała Marni.

Cynthia Cummings, zastępczyni Anne i kierowniczka artystyczna

powstającego czasopisma, zareplikowała:

- Modelką nie jesteś, ale urody można ci pozazdrościć.

- Jestem za niska. Mam tylko metr sześćdziesiąt pięć.

- Przy zdjęciu portretowym wzrost nie ma znaczenia - nie ustępowała

Cynthia. - Za to masz klasyczne rysy, piękną cerę i bujne kasztanowe

włosy. Jesteś chodzącą reklamą. Nikt by cię nie namawiał, gdybyśmy nie

byli o tym przekonani.

Anne przysunęła się, by lepiej widzieć Marni, która zamiast zająć

prezydialne miejsce na szczycie stołu, wolała usiąść pomiędzy

współpracownikami.

- Cynthia ma rację - rzekła. - Nie zapominaj, że wszystkim nam

zależy, by nowe czasopismo odniosło sukces. Ty wyłożyłaś pieniądze, ale

każdy z nas też ma wiele do stracenia. Nie tylko własną reputację, ale i

ogrom włożonej pracy. Czy myślisz, że upieralibyśmy się przy okładce, do

której nie mamy przekonania?

- Nie, nie sądzę -przyznała Marni . -Ale czy nie uważacie, że to będzie

wyglądać na arogancję... takie afiszowanie się z własną podobizną?

Edgar uśmiechnął się do swojej ulubienicy. Blisko współpracował z

nią od trzech lat, odkąd Marni przejęła ster Lange Corporation. Ucieszył

się w duchu, gdy jej ojciec zrezygnował z prezesury, zadowalając się

honorową pozycją przewodniczącego zarządu. Z Marni dużo łatwiej się

pracowało.

- Włożyłaś w firmę wiele pracy, jak ognia unikając rozgłosu.

Najwyższy czas, żebyś go posmakowała.

- Dziękuję, Edgarze, ale ja nie lubię rozgłosu.

- Wiem, że wolisz się trzymać w cieniu. Ale tym razem chodzi o coś

szczególnego. Firma nie jest wprawdzie nowicjuszem na rynku

wydawniczym, lecz nigdy dotąd nie zajmowała się modą. W tym sensie

„Class" stanowi dla działu wydawniczego prawdziwą przygodę. To dla nas

wszystkich nowe wyzwanie. Chyba zależy ci, żeby pismo odniosło

sukces? - zadał jej retoryczne pytanie. - Przecież nie prosimy, byś

przemawiała do udziałowców czy w świetle reflektorów odpowiadała na

pytania dziennikarzy.

- Chybabym to wolała. Nie chcę wyjść na arogantkę.

- Masz pełne prawo do odrobiny arogancji - włączył się Steve

O'Brien. Steve, który kierował pionem wydawniczym firmy, był

zagorzałym zwolennikiem rządów Marni, a pomysłu wydania pisma

„Class” w szczególności. - W ciągu trzech lat podwoiłaś dochody Lange

Corporation. Zaledwie w trzy lata!

Marni nie mogła zaprzeczyć oczywistym faktom, niemniej wolała w

ich ocenie zachować umiar.

- Z tymi trzema latami to trochę przesadziłeś. W firmie zaczęłam

pracować zaraz po studiach, za czasów ojca. Dodaj więc jeszcze cztery

lata. Ojciec dawał mi dużą swobodę.

Steve lekceważącym ruchem machnął ręką.

- Nieważne, od kiedy pracujesz, od pięciu czy siedmiu lat. Faktem

jest, że dokonałaś cudów i dlatego masz pełne prawo pokazać się na

okładce „Class".

- Tylko jedna sesja studyjna. - Edgar nie dal jej czasu na protesty. - O

nic więcej cię nie prosimy. To naprawdę nie boli.

- Nie znoszę chodzić do fotografa - skrzywiła się Marni.

- Dlaczego? Jesteś bardzo fotogeniczna - dorzucił kierujący

kreatywnym działem redakcji „Class" Dan Sobel. Marni przemknęło przez

głowę, że Dan jest przystojnym i na pewno bardzo fotogenicznym

mężczyzną. - Za wyborem ciebie przemawia o wiele więcej niż za

Delinsky Barbara - Sztuka wyboru.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: