Katarzyna Perzanowska - Bajką w kłopoty.pdf

(452 KB) Pobierz
bajka  BAJECZKA
24
bajką w kłopoty...
Bajkoterapia
to najprościej
rzecz biorąc terapia
poprzez czytanie
lub opowiadanie
bajek. Wspiera
ona dzieci
w pokonywaniu ich
małych i dużych
klopotów oraz
oswaja i uczy
akceptacji emocji,
które towarzyszą im
w codziennym życiu.
» Katarzyna PerzanowsKa|
www.koszalek-opalek.pl
b ajkoterapia jest metodą ogól-
biblioterapią a  bajkoterapią jest taka,
że w  biblioterapii możemy stosować
dowolny tekst literacki, w bajkoterapii
już nie. Jest to metoda, której głównym
zadaniem jest uczenie emocji i o emo-
cjach, ale też pozwolenie dziecku na
przepracowanie trudnych dla niego
emocjonalnie sytuacji, oswojenie ich
oraz przekazywanie wartości i zacho-
wań potrzebnych do  funkcjonowania
w  społeczeństwie, czyli szeroko rozu-
miana psychoedukacja. Bajka nie działa
od razu, wszystkie cele opisane wyżej
są osiągane w trakcie procesu, który
musi mieć swój czas trwania. Proces ten
nodostępną, łatwą, przyjemną
oraz tanią w stosowaniu. Aby
jednak była efektywna i sku-
teczna, warto wiedzieć o kilku
zasadach obowiązujących w  jej sto-
sowaniu. Ostatnio metoda ta staje się
coraz bardziej popularna i modna –
dlatego też warto wiedzieć, czym cha-
rakteryzuje się bajka terapeutyczna.
Co to jest
bajkoterapia?
Bajkoterapia jest jedną z odmian biblio-
terapii. Zasadnicza różnica między
830738436.019.png 830738436.020.png 830738436.021.png 830738436.022.png 830738436.001.png 830738436.002.png 830738436.003.png 830738436.004.png
 
bajka  BAJECZKA
25
rodzaje bajek
terapeutycznych
» psychoterapeutyczna
» psychoedukacyjna
» relaksacyjna
» należy eksponować uczucia, szczególne te pozytywne,
a o wszystkich rodzajach uczuć należy pisać jak najwięcej,
opisywać je, bohaterowie również powinni często mówić,
co czują, próbować nazywać swoje uczucia;
» bajka powinna dobrze się kończyć i przede wszystkim być
ciekawa;
» bajki te (psychoterapeutyczna i psychoedukacyjna) mimo wielu
cech wspólnych mają nieco inne zastosowanie; nierzadko
mamy do czynienia z bajkami, które stoją na pograniczu tych
dwóch typów bajek
CeChy wspólne bajek
psyChoedukaCyjnyCh
i psyChoterapeutyCznyCh
» odbiorca – dzieci w wieku od 3 do 10 lat
» konstrukcja bajki powinna opierać się na metaforze – sytuacji,
w której znajduje się dziecko, jego zachowania itp.
» dobrze jest, by bohater bajki był w podobnym wieku do
dziecka, należy jednak unikać tego, by miał on inne cechy,
które mogą go wyraźnie powiązać z naszym dzieckiem,
np. imię czy cechy fizyczne ;
» bohater bajki powinien mieć problemy podobne
do dziecięcych i rozwiązywać je za pomocą takich samych
środków, jakie dostępne są w świecie dziecka, czyli w sposób
realny;
» choć w bajce mogą występować postaci bajkowe, to jednak
sama magia nie pojawia się w nich wcale lub pojawia się rzadko,
» bohater, którym może być zarówno człowiek, jak i zwierzę,
radzi sobie z problemami przy pomocy innych postaci
bajkowych – postać „eksperta”;
» miejsce, w którym rozgrywa się akcja bajki, może być dowolne
– ważne jednak jest, by w tym świecie rządziły takie same
reguły jak w ludzkim;
» bajka nie powinna mieć morału;
CeChy bajki relaksaCyjnej
» opiera się na wizualizacji, czyli silnie odwołuje się do
wyobraźni dziecka, a czynnik wyobrażeniowy odgrywa dużą
rolę w jej przyswojeniu;
» akcja toczy się w miejscu dobrze dziecku znanym, które
powinno być opisane jako spokojne, przyjazne i bezpieczne;
» akcja nie może być dynamiczna, bohater głównie obserwuje
i przeżywa to, co widzi; są to wydarzenia spokojne;
» czas: 3-7 minut;
» w bajce powinno znaleźć się wiele elementów odwołujących
się do wszystkich zmysłów, np.: dobrze jest opisywać
szum drzew czy wiatru, opisywać zapachy, kolory, faktury,
przywoływać je, zachęcać dziecko do wyobrażenia sobie tych
rzeczy;
» przy opowiadaniu bajki relaksacyjnej ważne jest, byśmy sami
byli odprężeni, mieli wyrównany oddech, czytali cicho;
» czytaniu może towarzyszyć muzyka relaksacyjna, dźwięki
morza itp.
dokonuje się w dziecku. To ono po „prze-
pracowaniu” bajki albo ją przyjmie, albo
odrzuci. Warto tutaj zaznaczyć, że dla
każdego dziecka czas trwania tego pro-
cesu jest różny. Może się też zdarzyć tak,
że dziecko nie każdą bajkę potraktuje
jako ważną lub po prostu bajka będzie
dla niego niezrozumiała. Często zdarza
się, że dziecko wielokrotnie powraca
do określonej bajki. Jest to sygnał, że tej
właśnie bajki potrzebuje, że utożsamia
się z jej bohaterem. Nie musimy rozma-
wiać o bajce, ale jeśli dziecko tego chce,
wyjdźmy naprzeciw jego oczekiwaniom.
Mówmy jednak tyle, ile chce usłyszeć,
nie moralizujmy, nie tłumaczmy.
Bajki psychoedukacyjne to takie,
których celem jest dokonanie zmian
w  zachowaniu dziecka, co rozumiane
jest bardzo szeroko. Może to dotyczyć
zarówno sytuacji, w  których chcemy
przekonać dziecko do sprzątania, jak
i gdy chcemy nauczyć je radzić sobie
z agresją. Ten typ bajki powinien dawać
wzory pewnych zachowań, dzięki któ-
rym możemy rozwiązać problem. Nie
może to być jednak moralizatorstwo.
Bajki psychoterapeutyczne mają zdecy-
dowanie bardziej rozbudowaną fabułę
i są na ogół dłuższe niż bajki psychoedu-
kacyjne oraz, co najważniejsze, mają
na celu kompensację niezaspokojonych
potrzeb. Bajka psychoterapeutyczna
musi być mocno zakorzeniona w sytu-
acji dziecka, którego dotyczy. Ułożenie
takiej bajki wymaga dobrej analizy emo-
cji, których ma ona dotyczyć, oraz dia-
gnozy dziecka, dla którego jest pisana.
Zarówno bajki psychoedukacyjne, jaki
i psychoterapeutyczne można wykorzy-
stywać jako działanie profilaktyczne –
gdy wiemy, że nastąpi jakaś trudna dla
dziecka sytuacja – jak i w sytuacjach,
gdy już mamy do czynienia z konkret-
nym problemem (np. narodziny nowego
dziecka w rodzinie, czy cieżka choroba
któregoś z członków rodziny, która, już
wiemy, skończy się śmiercią).
Bajki relaksacyjne mają nieco inny
charakter. Nie służą terapii, ale – jak
sama nazwa wskazuje – odprężeniu,
relaksacji, odpoczynkowi, np. po peł-
nym emocji dniu, po  trudnym dla
dziecka wydarzeniu.
Pojawia się jednak pytanie. Co wów-
czas, jeśli dziecko nie chce słuchać
bajki, nudzi je to, nie jest zaintereso-
wane. Czy zrezygnować ze stosowania
tej metody? O tym, jak ciekawie przygo-
tować zajęcia bajkoterapii, jak uczynić
je atrakcyjnymi dla dzieci, dowiedzą się
Państwo w następnym numerze. º
Bibliografia:
„Bajkoterapia” M. Molicka, www. bajkoterapia.pl
partnerem cyklu artykułów o bajkoterapii jest
830738436.005.png 830738436.006.png 830738436.007.png 830738436.008.png 830738436.009.png 830738436.010.png 830738436.011.png 830738436.012.png 830738436.013.png 830738436.014.png 830738436.015.png 830738436.016.png 830738436.017.png 830738436.018.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin