00:06:24:Chciała pani ze mnš|rozmawiać, pani doktor? 00:06:27:Widziała się siostra już z paniš Vogler? 00:06:29:Nie, jeszcze nie. 00:06:30:A więc powiem ci o niej parę słów... 00:06:33:i dlaczego została siostra|wyznaczona do opieki nad niš. 00:06:37:Jak siostra wie, pani|Vogler jest aktorkš. 00:06:39:i grała w ostatnim|przedstawieniu "Elektry". 00:06:43:W rodku sceny zamikła nagle... 00:06:45:i rozejrzała wokół zdziwiona. 00:06:47:Pozostała cicho przez minutę. 00:07:02:Potem przeprosiła kolegów|mówišc, że chciało jej się miać. 00:07:08:Następnego dnia zadzwonili|do niej z teatru z pytaniem... 00:07:10:czy zapomniała o próbie. 00:07:14:Gospodarz domu znalazł|jš w łóżku. 00:07:16:Nie spała już, ale nie odpowiadała|też na pytania i nie ruszała się. 00:07:20:Jest już w takim stanie|od trzech miesięcy. 00:07:23:Przeszła przez wszystkie|możliwe badania. 00:07:26:Wyniki sš jasne: całkowicie zdrowa... 00:07:28:na ciele i na umyle. 00:07:31:Nie ma nawet reakcji histerycznych. 00:07:35:Siostro Almo, ma siostra jakie pytania? 00:07:38:Jeli nie, to... 00:07:39:może siostra zobaczyć|teraz paniš Vogler. 00:07:49:Dzień dobry, pani Vogler. 00:07:53:Jestem siostra Alma. 00:07:54:Będę się paniš opiekować. 00:08:00:Cóż, może więc opowiem trochę o sobie. 00:08:03:Mam 25 lat i jestem zaręczona. 00:08:06:Jestem pielęgniarkš od dwóch lat. 00:08:10:Rodzice majš farmę. 00:08:13:Moja matka też była|pielęgniarkš przed lubem. 00:08:18:Może pójdę i przyniosę obiad.|Wyglšda dzi bardzo smacznie. 00:08:20:Smażona wštróbka i sałatka owocowa.|Wyglšda dzi naprawdę smacznie. 00:08:25:Jeszcze jednš poduszkę? 00:08:27:Wygodnie? 00:08:35:Siostro Almo? 00:08:36:Jak pierwsze wrażenia? 00:08:39:Nie wiem co powiedzieć, pani doktor. 00:08:42:Najpierw jej twarz wydaje się|delikatna, niemal dziecinna. 00:08:45:Ale póniej widzi się|jej oczy i wszystko inne. 00:08:48:Mylę, że ma takie surowe spojrzenie. 00:08:51:Cóż, nie powinnam... 00:08:53:Co chce siostra|powiedzieć, siostro Almo? 00:08:55:Pomylałam, żeby zrezygnować. 00:08:58:Przestraszyła siostrę? 00:09:00:Niezupełnie. 00:09:03:Po prostu pomylałam, że pani Vogler... 00:09:06:powinna mieć pielęgniarkę|z większym dowiadczeniem. 00:09:09:-Mogę sobie z niš nie poradzić.|-W jaki sposób? 00:09:12:-Psychicznie.|-Psychicznie? 00:09:14:Jeli ona nie chce mówić ani się|ruszać, bo tak zadecydowała... 00:09:19:co ma miejsce, skoro nie jest chora... 00:09:21:To? 00:09:22:...to znaczy, że ma|bardzo silnš psychikę. 00:09:26:Mogę temu nie sprostać. 00:09:29:Pomylałam, że chciałaby pani|spojrzeć na zmierzch, pani Vogler. 00:09:32:Póniej je zasłonię. 00:09:37:Mam włšczyć radio? 00:09:39:Mylę, że jest słuchowisko. 00:09:43:Wybacz mi, mój drogi. 00:09:46:Och, musisz mi wybaczyć. 00:09:49:Wszystko, czego pragnę, to|twoje wybaczenie. Wybacz, a ja... 00:09:54:Z czego się pani mieje, pani|Vogler? Czy aktorka jest mieszna? 00:09:59:Co ty wiesz o łasce? Co ty wiesz? 00:10:04:Co ty wiesz o miłosierdziu? 00:10:11:Nie znam się za bardzo na|aktorstwie, pani Vogler. 00:10:15:Lubię film i teatr, ale|nie chodzę za często. 00:10:19:Czuję wielki podziw dla artystów. 00:10:23:Wierzę, że sztuka jest|czym bardzo ważnym w życiu. 00:10:27:Zwłaszcza dla ludzi z problemami. 00:10:33:Nie powinnam była tego mówić.|To dla mnie zbyt grzšski grunt. 00:10:37:Spróbuję znaleć jakš muzykę. 00:10:41:Ta jest dobra? 00:10:45:Dobranoc, pani Vogler. Miłych snów. 00:12:34:Cholera. 00:12:43:Dziwne. 00:12:46:Możesz chodzić wszędzie, gdzie chcesz... 00:12:49:...i robić cokolwiek zachcesz. 00:12:54:Wyjdę za Karla-Henrika i|będę miała kilkoro dzieci... 00:12:58:...które wychowam. 00:13:00:To wszystko już postanowione.|To jest we mnie. 00:13:04:Nie ma się czym przejmować. 00:13:08:Jest tak bezpiecznie. 00:13:11:Mam pracę, którš lubię i|w której jestem szczęliwa. 00:13:15:To kolejna dobra rzecz... 00:13:18:...chociaż w innym stylu. 00:13:20:Ale jest dobra. 00:13:26:Dobra. 00:13:35:Zastanawiam się, co tak|naprawdę jest z niš nie tak. 00:13:40:Elisabet Vogler. 00:13:45:Elisabet 00:13:47:Dzi doszło do walk między artyleriami|amerykańskš i południowo-wietnamskš, 00:13:50:a zdesperowanš partyzantkš Vietcongu, 00:13:52:która zaatakowała|ważnš bazę przybrzeżnš. 00:13:54:Samoloty Marynarki i Amerykańskich|Sił Powietrznych z Quang 00:13:57:zbombardowały pozycję|Vietcongu w Tay Ninh. 00:14:01:Dzi bombowce wyleciały|na 48 misji bojowych. 00:14:05:W innych akcjach kilka batalionów USA 00:14:09:wylšdowało wczoraj na wybrzeżu. 00:14:16:W strefie tej wzięto do niewoli więcej|niż 2 tysišce partyzantów Vietcongu. 00:14:19:Była to największa tego typu|operacja od trzech miesięcy. 00:14:21:Dzi podczas zamieszek|ulicznych zatrzymano i... 00:14:26:doprowadzono przed sšd|ponad 141 Wietnamczyków. 00:15:19:Chce pani, żebym otworzyła|kopertę, pani Vogler? 00:15:29:Chce pani, żebym go otworzyła? 00:15:36:Mam przeczytać? 00:15:47:Droga Elisabet, skoro nie mogę|cię widzieć, piszę do ciebie. 00:15:52:Nie musisz tego czytać,|jeli nie chcesz. 00:15:58:Ale nie mogę zrezygnować|z tej formy kontaktu z tobš, 00:16:02:bo dręczy mnie|stale jedno pytanie: 00:16:06:Czy w jaki sposób cię skrzywdziłem?|Czy uraziłem cię bezwiednie? 00:16:12:Czy wkradły się między|nas jakie nieporozumienia? 00:16:22:Mam czytać dalej? 00:16:32:Z tego co wiem,|to bylimy szczęliwi. 00:16:35:Nigdy nie bylimy|ze sobš tak blisko. 00:16:41:Pamiętasz, jak powiedziała: 00:16:44:"Teraz rozumiem, czym jest małżeństwo. 00:16:48:Nauczyłe mnie... 00:16:51:Nie mogę rozczytać. 00:16:55:Już wiem. "Nauczyłe mnie, że powinnimy|patrzeć na siebie jak dwoje ciekawych dzieci 00:17:03:...pełnych dobrej woli i|jak najlepszych intencji, 00:17:08:ale... 00:17:12:ale kierowanych siłami, nad którymi|jedynie częciowo panujemy". 00:17:17:Pamiętasz, jak mi to mówiła? 00:17:21:Szlimy przez las, 00:17:23:a ty zatrzymała się i|chwyciła mnie za pasek.... 00:17:34:Jest też z listem fotografia. 00:17:37:To zdjęcie pani syna. Nie wiem, czy... 00:17:42:...chciałaby pani jš|zobaczyć, pani Vogler? 00:17:46:Wyglšda na bardzo|słodkiego chłopca. 00:18:19:Przemylałam wszystko, Elisabet, 00:18:21:mylę, że to zły pomysł,|żeby została dłużej w szpitalu. 00:18:24:Sšdzę, że to ma na|ciebie szkodliwy wpływ. 00:18:26:Ponieważ nie chcesz wracać|do domu, możesz z siostrš Almš 00:18:29:pojechać do mojego|domku nad morzem, co? 00:18:35:Rozumiem cię dobrze. 00:18:37:Beznadziejne marzenie o byciu, 00:18:40:nie udawaniu, ale byciu. 00:18:44:W każdym momencie wiadoma i czujna. 00:18:49:A jednoczenie przepać między 00:18:51:tym jaka jeste przy ludziach|i w samotnoci. 00:18:55:Czujesz zawroty głowy|i nie kończšcy się głód 00:18:58:bycia dostrzeganš 00:19:01:przeglšdanš na wylot 00:19:05:może nawet wymazanš. 00:19:09:Każde słowo jest kłamstwem,|każdy gest jest fałszem, 00:19:12:każdy umiech jest grymasem. 00:19:15:Popełnić samobójstwo? 00:19:18:O nie, to okropne. 00:19:22:Nie zrobiłaby tego. 00:19:24:Więc nie chcesz się ruszać,|nie chcesz mówić. 00:19:27:Przynajmniej nie kłamiesz. 00:19:29:Zamykasz się w sobie i|nie bierzesz już udziału w gierkach. 00:19:33:Nie będziesz musiała... 00:19:34:pokazywać swoich twarzy|ani mylšcych gestów. 00:19:38:Tak sobie mylisz. 00:19:41:Ale wiesz co? Rzeczywistoć|jest cholernie przebiegła, 00:19:43:a twoja kryjówka nie|jest do końca szczelna. 00:19:46:Z zewnštrz przenika do niej życie. 00:19:52:Jeste zmuszona reagować. 00:19:55:Nikt nie pyta, czy jeste zakłamana,|czy jeste prawdziwa czy fałszywa. 00:19:59:Takie pytania majš sens tylko w teatrze. 00:20:04:A właciwie nawet i tam nie. 00:20:07:Rozumiem cię, Elisabet. 00:20:09:Rozumiem, że zamknęła|się w ciszy, w bezruchu, 00:20:13:i że stworzyła z apatii|perfekcyjnš sztukę. 00:20:17:Rozumiem cię i podziwiam. 00:20:21:Sšdzę, że powinna to cišgnšć,|póki cię to nie znudzi. 00:20:26:Póki to nie przestanie być interesujšce. 00:20:28:Wtedy będziesz mogła się z tym rozstać, 00:20:29:tak jak rozstała się|ze swoimi innymi rolami. 00:20:38:Pani Vogler i siostra Alma pojechały|do letniego domku pani doktor 00:20:42:pod koniec lata. 00:20:44:Bliskoć morza dobrze|wpłynęła na aktorkę. 00:20:48:Apatia zaczęła zanikać,|dzięki długim spacerom, 00:20:53:łowieniu ryb, gotowaniu, 00:20:54:pisaniu listów i innym rozrywkom. 00:20:58:Siostrze Almie spodobała|się izolacja na wsi 00:21:00:i dobrze zajęła się|swojš pacjentkš. 00:21:44:Nie wie pani, że porównywanie|dłoni przynosi pecha? 00:22:05:Elisabet. 00:22:07:Mogę ci co poczytać|z mojej ksišżki? 00:22:09:Czy może cię męczę?|Tu pisze: 00:22:13:"Cała ta trwoga,|która nas trawi, 00:22:16:nasze beznadziejne marzenia,|niepojęte okrucieństwo, 00:22:20:nasz lęk przed wyginięciem, 00:22:22:pełne bólu wejrzenie|na nasz ziemski żywot, 00:22:26:to one stworzyły nadzieję 00:22:28:na zbawienie i ratunek. 00:22:31:Krzyki naszej wiary i zwštpienie|w obliczu ciemnoci i ciszy 00:22:36:sš jednymi z najstraszniejszych|dowodów naszego żalu 00:22:40:i naszej walczšcej wiadomoci." 00:22:45:Myli pani, że tak włanie jest? 00:22:51:Ja mylę, że to nieprawda. 00:22:54:Wiesz co? 00:22:56:Moim największym problemem jest|lenistwo, a póniej mam wyrzuty sumienia. 00:23:00:Karl-Henrik mi dokucza,|że brak mi ambicji. 00:23:03:Mówi, że żyję jak w letargu. 00:23:05:Sšdzę, że to nie fair. 00:23:07:Na końcowym egzaminie byłam|najlepsza w grupie. 00:23:10:Ale jemu chyba chodzi|o co innego. 00:23:14:A ty? 00:23:16:Wybacz.|Wiesz, co sobie czasem mylę? 00:23:20:W szpitalu, gdzie miałam praktyki, 00:23:22:jest dom dla starych pielęgniarek. 00:23:25:Dla tych, które były pielęgniarkami przez|całe swoje życie. Zawsze w uniformie. 00:23:30:Mieszkajš w swoich małych pokojach. 00:23:32:Wyobra sobie, ż...
hhrr