Próbujemy mówić o naszych uczuciach. Kl. VI
Cele: po przeprowadzonej lekcji uczeń:
· umie określić różne rodzaje uczuć
· wie, że trzeba kontrolować zachowania w określonych sytuacjach
· doznaje satysfakcji z umiejętności patrzenia na siebie
Metody: praca w małych grupach, niedokończone zdania, miniwykład
Pomoce: kartony z nazwami uczuć, tekst historyjki, kartki z niedokończonymi zdaniami
Czas 90 minut
Przebieg zajęć
Uczniowie zastają w klasie przypięte na tablicy kartony z nazwami różnych pod względem zabarwienia uczuć.
RADOŚĆ, SMUTEK, STRACH, ULGA, NIECHĘĆ, WSTYD, ZADOWOLENIE, MIŁE ZDZIWIENIE
1.Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie wyeksponowanych nazw oraz wypowiedzi na temat
tego, co one opisują. Pyta, czy uczniowie chcieliby coś zmienić w ich uporządkowaniu na
tablicy. Uczniowie porządkują nazwy uczuć, osobno przypinając te przyjemne i nieprzyjemne
pod symbolicznym wizerunkiem zadowolonej buźki i smutnej buźki. Rezultatem będzie
zestawienie:
L
J
STRACH ULGA
NIECHĘĆ ZADOWOLENIE WSTYD MIŁE ZDZIWIENIE
(10 minut)
2. Nauczyciel prowadzi zabawę w rozpoznawanie uczuć. Wybiera kilku ochotników i przydziela
każdemu z nich kartkę z napisanym uczuciem, np. radość, złość, rozpacz, prosi o pantomimiczne przedstawienie, pozostali zgadują, jakie to uczucie.
(10 minut) W omówieniu nauczyciel zwraca uwagę, że stan psychiczny postaci można określić po zewnętrznych objawach. (Co się dzieje z twarzą osoby smutnej, radosnej? Co się dzieje z rękami osoby zdenerwowanej, onieśmielonej? itp.)
3. Nauczyciel czyta tekst historyjki. Uczniowie słuchając, wynotowują na kartkach, jakie ich
zdaniem emocje mógł przeżywać bohater opowiadania. Potem uczniowie nazywają uczucia
bohatera i uzasadniają swoje wypowiedzi.
Tekst historyjki
Michał jest uczniem klasy szóstej. W poniedziałek poszedł do szkoły w nie najlepszym humorze. Na pierwszej lekcji pani oddała klasówki z geografii. Michał dostał piątkę. Uśmiechnął się do siebie na myśl o zadowoleniu rodziców. W czasie przerwy biegł szybko korytarzem i wpadł na malucha z trzeciej klasy, który przewrócił się i bardzo płakał. Chłopiec pomógł mu wstać i przeprosił młodszego kolegę. Wtedy podeszła pani, która miała dyżur na korytarzu i poleciła Michałowi iść do wychowawczyni i opowiedzieć o swoim niewłaściwym zachowaniu. Do końca przerwy Michał stał pod drzwiami pokoju nauczycielskiego, paliły go policzki. Zastanawiał się, jak odwlec tę chwilę. Nie wszedł. Poszedł na następne lekcje, ale nie mógł się na nich skupić. Na matematyce poszedł do tablicy, lecz odpowiadał niezbyt dobrze i dostał trójkę. Do tej pory dostawał same dobre i bardzo dobre oceny. Na początku lekcji z wychowawczynią podszedł do pani i opowiedział o zajściu na korytarzu. Pani spytała, czy zrobił to umyślnie i jak się później zachował. Nauczycielka podkreśliła, że często dochodzi do wypadków na skutek biegania po zatłoczonym korytarzu, ale dodała, że cieszy się, że Michał wiedział, jak się zachować. Michał usiadł i czuł ...
(15 minut)
4. Nauczyciel prosi o wybranie z grupy nieprzyjemnych emocji tych, które uczniowie odczuwają najczęściej. Uczniowie omawiają sytuacje, w jakich pojawiają się te uczucia.
5.Podział klasy na czteroosobowe grupy. Nauczyciel ustala z każdą grupą, jakim uczuciem się będzie zajmowała. Uczniowie układają krótką historyjkę, której bohater przeżywa te właśnie emocje. Po zakończonej pracy przedstawiciel grupy odczytuje ułożony tekst, zaś zadaniem reszty klasy jest odgadnięcie, jakie uczucia zostały opisane.
6.Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z niedokończonymi zdaniami, np.
Rozzłościłem się, kiedy .....
Bałem się, kiedy ....
Poczułem się zraniony, gdy ...
i wyjaśnia ćwiczenie. Następnie uczniowie odczytują swoje zdania. Nauczyciel podkreśla, że
dobrze jest uświadamiać sobie, co wywołuje wymienione wyżej uczucia.
7.Następnie nauczyciel proponuje indywidualne opracowanie pytania: jak radzę sobie z przykrymi uczuciami? Uczniowie udzielają odpowiedzi na kartkach, które po wykonaniu ćwiczenia zbierze nauczyciel. Zapowiada, że podane przez uczniów sposoby radzenia sobie z przykrymi uczuciami zostaną opracowane i pojawią się na klasowej gazetce.
8.Komentarz nauczyciela podkreślający, że u każdego z nas występują wszystkie omówione emocje, których nie należy tłumić w sobie, ani się ich wstydzić, bo są one naturalną reakcją na daną sytuację. Poza tym, zwrócenie uwagi na sposoby wyrażania uczuć: otwarte, „nie wprost”,
„prywatnie”, pogrzebanie uczuć.
Pochwała klasy za zaangażowanie i aktywność.
(5 minut)
wiedym