Model_rozwoju_kompetencji_coachingowych_TO_GROW.pdf

(611 KB) Pobierz
258646460 UNPDF
COACHING
MODEL TO GROW
ROZWIJAMY COACHINGOWE
KOMPETENCJE MENADŻERSKIE
Alicja Majka, Zoi a Zimnoch
Ciągłe zmiany to dzisiejsza rzeczywistość świata
biznesu. Nowe wyzwania i chęć zdobycia lub
utrzymania przewagi rynkowej wymaga od
menadżerów rozwijania swoich umiejętności
i poszerzenia swoich kompetencji przywódczych
o coachingowy styl zarządzania.
J�� ��������� �����-
�� � ������������,
������������
�������� �� �������
����� ������������
Świat wokół nas wyraźnie przyśpiesza.
Ciągłe zmiany tworzą nowe wyzwania,
które wymuszają od pracowników i rm
i członków organizacji stosowanie co-
raz to nowszych, bardziej efektywnych
metod pracy. I tu pojawia się znacząca
rola lidera. Istotne staje się rozwijanie
i udoskonalanie własnych umiejętno-
ści i kompetencji przywódczych, co ma
bardzo duży wpływ na zarządzanie ze-
społami poprzez odpowiednie rozu-
mienie, motywowanie i inspirowanie
członków organizacji. Dlatego też coraz
częściej stosowanymi metodami, które
podnoszą efektywność pracy menadże-
ra są techniki coachingowe.
Menadżerowie, którzy poprzez wpro-
wadzenie coachingu do swojego stylu
pracy, chcą w sposób świadomy wspie-
rać rozwój swoich pracowników i zwięk-
szać własną skuteczność w zarządzaniu
zespołem, powinni nieustannie posze-
rzać wiedzę i rozwijać swoje coachingo-
we kompetencje.
Pierwszym krokiem na drodze rozwi-
jania coachingowych kompetencji me-
nadżerskich jest zdefiniowanie, czym
tak naprawdę one są?
W tym miejscu z pomocą przycho-
dzą nam organizacje, które opracowa-
ły standardy kompetencji coachingo-
wych. Mogą one stanowić drogowskaz
dla menadżerów i pomóc w identyi ko-
waniu, które kompetencje są ich moc-
ną stroną, a które wymagają jeszcze
pracy. Jedną z takich czołowych orga-
nizacji w Europie jest European Mento-
ring & Coaching Council (EMCC: www.
emccouncil.org ). EMCC opisało jaką wie-
dzę i umiejętności powinna posiadać
i rozwijać osoba pracująca w coachingu
i mentoringu. Są nimi: umiejętności ko-
munikacyjne, umiejętności praktyczne,
wiedza z zakresu rozwoju człowieka
i rozwoju biznesu. Ponad to omówione
zostały również obszar ustawicznego
kształcenia osoby pracującej metodami
coachingowymi i korzystania z super-
wizji w tego typu pracy. Aby spełniać
138
BUSINESS COACHING 1/2009
258646460.051.png 258646460.062.png 258646460.073.png 258646460.084.png 258646460.001.png 258646460.002.png 258646460.003.png 258646460.004.png 258646460.005.png 258646460.006.png 258646460.007.png 258646460.008.png 258646460.009.png 258646460.010.png 258646460.011.png 258646460.012.png 258646460.013.png 258646460.014.png 258646460.015.png 258646460.016.png 258646460.017.png 258646460.018.png 258646460.019.png 258646460.020.png 258646460.021.png
>>>
MODEL TO GROW
podstawowy poziom standardów EMCC
z zakresu umiejętności komunikacyj-
nych menadżer powinien między inny-
mi rozwijać umiejętności, które polega-
ją na przykad na:
z najczęściej wybieranych narzędzi co-
achingowych ze względu na swoją pro-
stotę i łatwość aplikacji. Ponad to, po-
zwala na dużą elastyczność i swobodę
pracy z drugą osobą. Można go stoso-
wać w różnych sytuacjach np: podczas
oceny kwartalnej, planowaniu realizacji
powierzanych zadań i określaniu ścież-
ki rozwoju danego pracownika.
Model GROW został stworzony w
1980 roku. Graham Aleksander opraco-
wał go na podstawie obserwacji i współ-
w którym zmierzamy. Po pierwsze, zaczy-
namy od stworzenia mapy: mamy tu na
myśli pomoc osobie w ustaleniu przed-
miotu rozmowy (TO). Następnie wspie-
ramy przy określeniu dokąd ona zmierza
(CEL) i ustalenie gdzie jest obecnie (RZE-
CZYWISTOŚĆ). Potem, wraz nią szukamy
możliwych dróg, które ją tam zaprowa-
dzą (OPCJE). Osoba zastanowia się się
nad każdą z nich i wybiera dla niej naj-
lepszą. „Punkt orientacyjny” (PODSUMO-
WANIE) to upewnienie się, czy osoba jest
• Przyswojeniu i stosowaniu zasad słu-
chania (na trzech poziomach),
• Wykorzystywaniu różnych sposobów
zadawania pytań,
• Odpowiednim udzielaniu informacji
zwrotnej,
• Używaniu języka odpowiedniego do
potrzeb swego rozmówcy.
Menedżerowie, którzy lubią kontrolować,
wskazywać kierunek i mowić innym, co
mają robić, stanowią przeciwieństwo
zachowań pożądanych podczas rozmowy
coachingowej
Powyższe umiejętności są niezbędne
w pracy każdego menadżera, którego
podstawową formą komunikacji z pra-
cownikami są spotkania – rozmowy, na
które poświęcamy najwięcej naszego
czasu pracy. W zwiąku z tym ważne jest,
aby przebiegały one sprawnie i przynosi-
ły konkretne rezultaty.
pracy z doświadczonymi menadżerami
(Aleksander, 2006). Jednak z biegiem
czasu oraz w wyniku doświadczeń róż-
nych coachów model ten ciągle się roz-
wijał i ulepszał. Jedną z takich modyi -
kacji stanowi model TO GROW Myles’a
Downey’a, który naszym zdaniem jest
bardziej precyzyjny od poprzednich.
Użyteczną metaforą opisującą model
TO GROW jest plan, który chcemy zreali-
zować mając na uwadze drogę w kierunku,
zdecydowana i gotowa pójść tą drogą.
Warto też sprawdzić, czy jest ona przy-
gotowana na okoliczności i przeszkody,
które mogą się pojawić na drodze wio-
dącej ją do celu.
S������ � ���������
�������: ��� ��
��������������
Modelem coachingowym, który nadając
strukturę rozmowie, wspiera umiejętno-
ści komunikacyjne menadżera oraz da-
je korzyści w postaci konkretnych efek-
tów jest model GROW. Jest on jednym
R��� ���������
� ������ TO GROW�
Korzystając z Modelu TO GROW mena-
dżer pomaga pracownikowi w stworze-
niu dokładnego planu i harmonogramu
5 GŁÓWNYCH MYŚLI
1 . Coaching to efektywny styl zarządzania.
2 . Rozwijaj swoje kompetencje według standardów organizacji coachingowych
np.: EMCC
3 . Stosuj Model TO GROW, aby uskutecznić rozmowy z pracownikami.
4 . W Modelu TO GROW rolą menadżera jest wsparcie, a nie bycie ekspertem.
5 . Model TO GROW jest użyteczny podczas pracy z innymi i nad samym sobą.
BUSINESS COACHING 1/2009
139
258646460.022.png 258646460.023.png 258646460.024.png 258646460.025.png 258646460.026.png 258646460.027.png 258646460.028.png 258646460.029.png 258646460.030.png 258646460.031.png 258646460.032.png 258646460.033.png 258646460.034.png 258646460.035.png 258646460.036.png 258646460.037.png 258646460.038.png 258646460.039.png 258646460.040.png 258646460.041.png 258646460.042.png 258646460.043.png 258646460.044.png 258646460.045.png 258646460.046.png 258646460.047.png 258646460.048.png 258646460.049.png 258646460.050.png 258646460.052.png 258646460.053.png 258646460.054.png 258646460.055.png 258646460.056.png 258646460.057.png 258646460.058.png 258646460.059.png 258646460.060.png 258646460.061.png 258646460.063.png 258646460.064.png 258646460.065.png 258646460.066.png 258646460.067.png
COACHING
działań, a następnie towarzyszy mu w do-
tarciu do celu, udzielając potrzebnego
wsparcia. John Withmore w swojej książ-
ce: „Coaching for Performance” (2002)
omawia kwestię odpowiedzialności w pro-
cesie rozmowy. Menadżerowie, którzy
lubią kontrolować, wskazywać kierunek
i mówić innym, co mają robić, stanowią
przeciwieństwo zachowań pożądanych
podczas rozmowy coachingowej. Od-
mawiają innym możliwości myślenia za
siebie. Dając możliwość pracownikowi
do brania odpowiedzialności za swoje
czyny, sygnalizujemy, że mu ufamy i wie-
rzymy w jego możliwości. W ten spo-
sób stwarzamy sytuację, w której osoba
czuje się szczęśliwa i może się realizo-
wać poprzez samodzielne wykonanie
pracy.
wy. Bardzo często rozmówcy nie są do
końca świadomi, czego chcą i nie wie-
dzą co ma stanowić przedmiot rozmo-
wy. Dlatego też temat rozmowy bywa
dei niowany zbyt ogólnikowo. W tej
fazie, zadając określone pytania me-
nadżer pomaga pracownikowi w okre-
śleniu obszaru, o którym będzie mowa
na spotkaniu.
W swojej pracy Whitmore identyi ku-
je efektywne zadawanie pytań i jego
powiązanie z umiejętnością słuchania
jako nadrzędne elementy „arsenału
coachingu” (2002). Warto stosować
pytania „kto/co/gdzie/kiedy/jak”, ale
należy unikać pytania „dlaczego”. Pod-
czas słuchania ważne jest, aby uży-
wać dwóch zmysłów wzroku i słuchu.
Dzięki temu menadżer jest w stanie
wsłuchać się w słowa, przy jednoczes-
nym rozpoznaniu uczuć pracownika
i obserwacji mowy jego ciała.
Cel – zidentyfikowanie celu krótko-
okresowego i długookresowego da-
nego spotkania. Jest to etap, w który
ma nakreślić przyszłość. Praktyki coa-
chingowe pokazują, że duże znacze-
nie stanowi uświadomienie sobie
i rozróżnienie tego co stanowi temat/
Rolą menedżera jest wsparcie pracownika
przy generowaniu jak najwiekszaj liczby
pomysłów i nowych sposobów działania
Model TO GROW
TO Temat jako początkowe stadium rozumienia
G Goal – Cel rozmowy – Co ma zostać osiągnięte w krókiej
perspektywie (jaki ma być efekt tego spotkania) i długiej
perspektywie?
R Reality - Rzeczywistość – kto/co/gdzie/ile? – Opowiedz mi
historię…
O Options – Opcje – Co jest możliwe? – Jakie rozwiązania
przychodzą Ci na myśl, które z nich mogą pomóc pójść do
przodu?
W Wrap-up - Podsumowanie jasność/zobowiązanie, wsparcie
– Co zrobisz i jakiego wsparcia potrzebujesz?
Pięć kluczowych elementów pracy
w tym modelu:
Temat rozmowy – pierwszym eta-
pem jest wytyczenie kierunku rozmo-
140
BUSINESS COACHING 1/2009
258646460.068.png 258646460.069.png 258646460.070.png 258646460.071.png 258646460.072.png 258646460.074.png 258646460.075.png 258646460.076.png 258646460.077.png 258646460.078.png 258646460.079.png 258646460.080.png 258646460.081.png 258646460.082.png 258646460.083.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin