Spotkanie4.pdf

(81 KB) Pobierz
151305943 UNPDF
KS. RYSZARD NOWAK
UZDROWIENIE W MOCY JEZUSA
1. Obraz Boga a Uzdrowienie
“Bóg nieskończenie doskonały i szczęśliwy zamysłem czystej dobroci, w sposób całkowicie wolny,
stworzył człowieka, by uczynić go uczestnikiem swego szczęśliwego Ŝycia” (KKK 1).
Konsekwencją grzechu pierworodnego jest słabość ludzkiej natury, zarówno w wymiarze ducha,
psychiki, jak i ciała. Bóg, wierny obietnicy swojej miłości, niweczy skutki ludzkich grzechów i w miejsce
bólu, cierpienia, choroby, beznadziei wlewa swoją leczącą łaskę. Posłał On swojego Syna, aby objawił BoŜą
miłość i przez doskonałe posłuszeństwo złoŜył ofiarę za nasze grzechy. Jezus przyszedł na świat, by
zbawić, uzdrowić człowieka (przykłady uzdrowień zajmują 20% tekstu Ewangelii; w wersji św. Łukasza aŜ
1/3). Przyjęcie BoŜego zamysłu uzdrawia nasz sposób pojmowania rzeczywistości i uzdalnia nas do
pełniejszego uczestnictwa w Nowym śyciu (por. Iz 53, 4-5; 1 P 5, 7).
Jezus wzywa nas do ufności. Mamy przyjść do Niego utrudzeni i obciąŜeni, a On nas pokrzepi (por.
Mt 11, 28). Uzdrowienie, które Bóg pragnie nam ofiarować, dotyczy naszej sfery fizycznej, psychicznej i
duchowej. Człowiek jest niepodzielny, jest jednością ciała, duszy i ducha (por. 1 Tes 5, 23). Jezus chce
uzdrowić całego człowieka . Niektórzy przychodzą do Niego prosząc, aby zlikwidował zewnętrzne oznaki
cierpienia (ból, chorobę), a zapominają o tym, Ŝe Bóg chce uzdrawiać przyczynę choroby , chce dać nam
Nowe śycie, a nie środek przeciwbólowy, który tylko złagodzi objawy. KaŜde uzdrowione zranienie jest
elementem wzrostu poprzez zwiększenie naszej wraŜliwości w danej dziedzinie.
2. Uzdrowienie a wyleczenie
To pierwsze dotyczy zgody na BoŜą wolę w określonej sytuacji Ŝycia. Jest związane z wewnętrzną
akceptacją tego, co nas dotyka lub jawi się nam jako trudne, bolesne. Odkrycie faktu, Ŝe dana sytuacja jest
związana z BoŜym planem miłości dla nas, jest źródłem uzdrowienia i często znajduje swoje uzewnętrznienie
w wyleczeniu, które wyraŜa się w korzystnej zmianie sytuacji czy zdrowiu fizycznym (trudne dla nas
doświadczenie, w kontekście uzdrowienia, trzeba poddać rozeznaniu: czy jego źródłem jest BoŜy zamysł).
Uzdrowienie to zgoda na BoŜą wolę, nawet na to, Ŝe nie będę wyleczony.
Modlitwa o uzdrowienie nie moŜe być traktowana w sposób magiczny. Nie zwalnia ona nikogo
od odpowiedzialności za własne Ŝycie i pracy nad sobą!
Całkowite uzdrowienie, które ofiaruje nam Jezus, zawiera się w przejściu od Ŝycia w niewoli do
prawdziwej wolności (por. Rz 6, 12-20); od potępienia do uwolnienia od winy; od ciemności do Ŝycia w
świetle (por. Kol 1, 13); od Ŝycia w grzechu do Ŝycia w radości i świętości (por. Tt 3, 3-5); od bycia dziećmi
diabła do bycia dziećmi samego Boga (por. 1 J 3, 1-3). To jest uzdrowienie.
46
Uzdrowienie jest znakiem BoŜej mocy . Po wstąpieniu Jezusa do nieba wielu ludzi przyjęło wiarę
dlatego, Ŝe apostołowie w imię BoŜe uzdrawiali chorych, wskrzeszali umarłych, wyrzucali złe duchy.
Uzdrowienie było i jest znakiem tego, Ŝe Jezus Ŝyje, Ŝe jest wyczekiwanym przez śydów Mesjaszem i
Panem, Ŝe Bóg nas kocha i pragnie naszego zbawienia (por. Łk 7, 18-23). Bóg zlecił posługę uzdrawiania
Kościołowi , ustanowił znaki sakramentalne, które są źródłem uzdrowienia i pokoju serca, oraz wskazał na
post, modlitwę i jałmuŜnę jako narzędzia leczącej łaski (por. Łk 10, 9; Mk 16, 15-18).
Uzdrowienie, które daje Jezus, sięga dalej, niŜ moŜe nas doprowadzić psychologia czy jakakolwiek
inna nauka. O ile przebaczenie jest moŜliwe w samej psychoterapii, to uzdrowienie jest doświadczeniem
wiary, wynikającym z łaski miłującego Boga.
3. Sfery uzdrowienia
uzdrowienie
duszy
psychiki
ciała
choroba duszy
powodem jest
grzech
choroba serca
spowodowana
zranieniem uczuć
choroba
ciała
wiara i nawrócenie
sakrament
modlitwa o
uzdrowienie
wewnętrzne
modlitwa o
uzdrowienie
fizyczne
4. Uzdrowienie duszy – Uzdrowienie a nawrócenie
Choroba duszy jest wywołana przez grzech . To on jest źródłem zła i największą niewolą
człowieka. Gdy odwracamy się od Boga, zanika wewnętrzny pokój i radość (rodzi się niepokój niespełnienia,
poczucie zagroŜenia… niepokój zbawienia). Zrywając więź z Ojcem, stajemy się dziećmi ciemności i nie
moŜemy korzystać z Ŝycia w obfitości. Jezus został posłany, by zgładzić grzechy świata (por. J 1, 29), by nas
zbawić (por. Mt 1, 21). Uzdrowienie duszy dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania , gdy z Ŝalem
wyznajemy nasze przewinienia i prosimy Boga o przebaczenie ( duchowe oddychanie !!!). Niesłychanie
waŜne są tu wiara i głębokie pragnienie nawrócenia się, przebywania blisko Boga. Tu na pewno nie
wystarczą nasze ludzkie wysiłki!!!
KKK: 1431
Pokuta wewnętrzna jest radykalną przemianą całego Ŝycia, powrotem,
nawróceniem się do Boga całym sercem, zerwaniem z grzechem, odwróceniem się od zła z odrazą do
popełnionych przez nas złych czynów. Pokuta wewnętrzna zawiera równocześnie pragnienie i postanowienie
zmiany Ŝycia oraz nadzieję na miłosierdzie BoŜe i ufność w pomoc Jego łaski. Temu nawróceniu serca
towarzyszy zbawienny ból i smutek, który Ojcowie Kościoła nazywali smutkiem duszy i skruchą serca.
KKK: 1432 Serce człowieka jest ocięŜałe i zatwardziałe. Trzeba, by Bóg dał człowiekowi serce
nowe. Nawrócenie jest najpierw dziełem łaski Boga, który sprawia, Ŝe nasze serca wracają do Niego:
“Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy” (Lm 5, 21). Bóg daje nam siłę zaczynania od nowa. Odkrywając
wielkość miłości Boga, nasze serce zostaje wstrząśnięte grozą i cięŜarem grzechu; zaczyna obawiać się, by
47
151305943.001.png
nie obrazić Boga grzechem i nie oddalić się od Niego. Serce ludzkie nawraca się, patrząc na Tego, którego
zraniły nasze grzechy.
5. Uzdrowienie a przebaczenie
Nie ma takiej sytuacji ludzkiej, która nie mogłaby być poddana Chrystusowi. Problem jest w tym,
aby człowiek zgodził się na przyniesienie chorej sytuacji do Jezusa, aby zgodził się by w sferę uczuć, myśli
czy pragnień wszedł Pan; by Chrystus stał się Panem duszy ludzkiej i ludzkiego ducha oraz ciała.
Wyznaczamy sobie często jakąś określoną drogę świętości, gdzie nie ma miejsca na słabość czy
upadek , a gdy on jednak następuje, zniechęcamy się, mamy pretensje do siebie, oskarŜamy się i trudno nam
wybaczyć sobie naszą słabość czy grzech.
Przebaczenie świadczy o tym, Ŝe w świecie jest obecna miłość potęŜniejsza niŜ grzech . Brak
przebaczenia w sercu ludzkim bardzo często uzewnętrznia się w chorobie ciała, nie tylko w depresji czy
róŜnego rodzaju nerwicach. Uzdrowienie wewnętrzne harmonizuje z przyjęciem łaski uzdrowienia
fizycznego. Uzdrowienie fizyczne moŜe być zablokowane brakiem zgody na całkowite przyjęcie łaski
nawrócenia, w tym zgody na pojednanie, którego oczekuje Bóg. Uzdrowienie, które miało być znakiem
Królestwa BoŜego, zwycięstwa Jezusa, jest zablokowane przez zacietrzewienie się w swoich bólach
i zranieniach.
6. Uzdrowienie psychiki
Nasza przeszłość ( historia Ŝycia ) warunkuje naszą teraźniejszość . RóŜnego rodzaju nieuzdrowione
wspomnienia mogą wywierać na tyle negatywny wpływ na nasze Ŝycie, iŜ nie pozwalają nam dojść do
emocjonalnej dojrzałości i świętości, których tak bardzo pragniemy. Korzenie ludzkich lęków. Trudne
prze Ŝ ycia w łonie matki , w okresie niemowlęcym, dziecięcym itd. (zagroŜenie Ŝycia, odrzucenie, negacja,
poczucie samotności, brak miłości, nienawiść…) powodują, Ŝe nie potrafimy patrzeć na siebie z miłością,
mamy mnóstwo kompleksów, nie wierzymy w bezinteresowną miłość Boga, uciekamy od ludzi itp. Nasze
uczucia s ą poranione , gdyŜ w róŜnych sytuacjach Ŝycia nie doświadczyliśmy miłości (zewnętrzne środowisko
pełne niepokoju, niechęci, zawiści, przekleństw, pijaństwa, pogardy dla Ŝycia…). Wynika to ze słabości
ludzkiej natury, gdyŜ nikt z nas nie potrafi kochać miłością doskonałą. Jesteśmy ranieni (przez tych, którzy
nas kochają) i sami ranimy (tych, których kochamy) . Ranimy teŜ sami siebie przez brak akceptacji !!!
Tu dotykamy całej sfery kompleksów, obsesji, nałogów, strachu, psychicznych gwałtów, przeakcentowanej
sfery “Ja-idealnego”, seksualności…
Bóg nie chce, aby bolące wspomnienia (tkwiące często w naszej podświadomości ) “zamykały nas”
na korzystanie z przywilejów dziecka BoŜego i dlatego wzywa Kościół do modlitwy wstawienniczej (“jedni
drugich brzemiona noście”), modlitwy o uzdrowienie wewnętrzne. Nie tylko wydarzenia z przeszłości, ale
takŜe teraźniejsze mogą być źródłem zranienia naszych uczuć i zamykać nas na pełnię darów BoŜych .
uzdrowienie
pamięć
teraźniejszość
48
151305943.002.png
Bóg jest Panem czasu i niezaleŜnie od tego, czy bolesne wydarzenie miało miejsce u początku naszego Ŝycia,
czy np. trzy tygodnie temu, chce je uzdrowić. Bóg chce leczyć przyczyny choroby serca , dlatego przed
modlitwą waŜne jest uświadomienie sobie źródła zranienia , aby móc “wystawić” je na BoŜą Miłość. Nie
zawsze jest to moŜliwe. Nieraz trzeba dłuŜszego czasu, by sobie uświadomić jaki jest rzeczywisty korzeń
naszych problemów. NaleŜy tu pamiętać o roli przebaczenia (zarówno Panu Bogu, bliźniemu jak i
sobie!!!). W tym "przebaczaniu" Bogu, w istocie nie chodzi o przebaczenie (no bo jak upadłe stworzenie
moŜe przebaczyć Świętemu i Kochającemu Stwórcy), ale raczej chodzi o oczyszczenie w człowieku chorego
obrazu Boga, Jego karykatury, którą w tak emocjonalnie błędny sposób, przeŜywa jako pretensję za wiele
sytuacji, które go dotknęły. Często owe zranienia nie pozwalają mu zobaczyć tego, Ŝe choć wskazuje na Boga
jako źródło swoich nieszczęść ("to On jest winien, bo to On albo zabrał, albo nie dał"), to nie jest prawdą i Ŝe
tu naprawdę nie ma co przebaczać, a jedynie nareszcie pozwolić się Bogu ukochać i przyjąć Jego Dar
Zbawienia, dokonany na krzyŜu Chrystusa. Samo odkrycie źródła choroby serca nie jest jednoznaczne z
usunięciem jej objawów.
Uzdrowienie psychiki to często proces wymagający czasu, cierpliwości i własnego wysiłku .
Poprzez modlitwę o uzdrowienie wewnętrzne Pan daje nam łaskę, z którą mamy podjąć współpracę (praca
nad sobą, sakramenty, modlitwa, stały spowiednik, kierownictwo duchowe, czasem pomoc psychologiczna).
Zdarza się tak, Ŝe ta współpraca nie zostaje podjęta, i wtedy następuje krótkotrwała poprawa, po czym dana
osoba wraca do poprzedniego stanu.
W procesie uzdrowienia Pan pozwala nam dostrzegać róŜne aspekty problemu, z którym się
borykamy (dotyczy to szczególnie głębokich zranień, często z okresu dzieciństwa). W związku z tym moŜe
pojawić się potrzeba podjęcia tego samego tematu w kilku modlitwach wstawienniczych . Oczywiście Bóg
moŜe dokonać uzdrowienia bez naszego dochodzenia do źródeł zranienia, moŜe takŜe uzdrowić daną osobę w
jednym momencie ze wszystkiego, co niosło ze sobą jej zranienie.
7. Uzdrowienie ciała
Wiele dolegliwości naszego ciała ma źródło w bolesnych przeŜyciach i doznaniach , zarówno
psychicznych jak i fizycznych. Zanim jednak przedstawimy Panu naszą prośbę, powinniśmy zwrócić się do
lekarza , gdyŜ moŜe środki medyczne są w stanie w pełni zaradzić naszej chorobie. Prosząc Boga o
uzdrowienie, a takŜe wyleczenie, trzeba rozeznać, czy choroba ciała nie jest spowodowana przez
nieprzebaczenie lub trudne zdarzenia z przeszłości (pamięć, relacje). Dotyczy to około 60% chorób psycho-
somatycznych. Bardzo często takie choroby, jak nerwice, wrzody Ŝołądka, zaburzenia układu trawienia,
paraliŜ, bezsenność zaburzenia wzroku, ustępują po modlitwie o uzdrowienie wewnętrzne. Jezus chce
uzdrowić zarówno nasze serce, duszę jak i ciało. Musimy z ufnością i wiarą polecać Mu swoje prośby,
zarówno w modlitwie, jak i sakramencie – zwłaszcza Namaszczenia Chorych i Eucharystii.
8. Etapy procesu uzdrowienia
Bracia D. i M. Linn w swojej ksiąŜce “Uzdrowienie poprzez pięć etapów przebaczenia” wymieniają
następujące etapy uzdrowienia wspomnień:
·
Etap wypierania się
49
Jest to czas, kiedy człowiek nie dopuszcza myśli, Ŝe został zraniony. Mówi: “mnie nic nie dolega. Jestem
zdrowy”.
·
Etap gniewu
W czasie tego etapu osoba zaczyna winić innych za to, Ŝe ją zranili. Uznaje, Ŝe jest “chora” i winą za swoje
nieszczęście obarcza innych.
Etap targowania si ę
Jest to czas, kiedy człowiek ustala warunki, które muszą być spełnione, aby mógł przebaczyć. Mówi:
“przebaczę, jeśli mnie przeproszą”, albo: “jeśli przyznają się do błędu”.
·
Etap depresji
W czasie depresji osoba obwinia samą siebie za doznane zranienia.
·
Etap akceptacji
Jest to czas, kiedy akceptuje się prawdę o swoich zranieniach, dokonuje się przebaczenie (Bogu, ludziom,
sobie), a zranienia stają się źródłem wzrostu.
Z etapu wypierania się nie zawsze bezpośrednio przechodzimy do etapu gniewu, ale czasem wprost
do etapu depresji (jest to zaleŜne od osoby, jej osobowości). Ponadto, w trakcie procesu uzdrowienia, dana
osoba moŜe kilkakrotnie przechodzić od gniewu do depresji i od depresji znów do gniewu, zanim osiągnie
etap akceptacji. Jak zostało powiedziane wyŜej, uzdrowienie jest procesem, a więc moŜe być tak, Ŝe w
obrębie tego samego zranienia osoba będzie wielokrotnie przechodzić przez wszystkie etapy uzdrowienia.
9. Warunki uzdrowienia
Uzdrowienie jest darem Boga. Od Niego zaleŜy, kiedy i w jaki sposób ono się
dokona. Jednak człowiek ze swojej strony powinien okazać chęć współpracy z łaską BoŜą.
Skoro uzdrowienie jest procesem wewnętrznym, w którym godzimy się na BoŜą wolę, to
jest ono związane z pewnym trudem zaakceptowania warunków:
·
uznać, Ŝe Jezus jest Panem i tylko On moŜe mnie uzdrowić (On jest źródłem uzdrowienia!!!)
·
zgodzić się na sposób, w jaki chce to uczynić (wolność wewnętrzna)
·
zgodzić się na miejsce i czas uzdrowienia (potrzebna ufność)
·
przebaczyć (Bogu, sobie, ludziom)
·
wzbudzić szczerą chęć nawrócenia, kroczenia za Panem (nawrócenie)
·
pragnąć Jezusa (modlitwa, sakramenty)
10. Modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne
Jedną z często dziś spotykanych form modlitwy, zwłaszcza w czasie wielkich spotkań modlitewnych,
jest modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne. Jest ona próbą ogarnięcia całej przeszłości Ŝycia zgromadzonych.
Jej główną część stanowi prośba o uzdrowienie wspomnień związanych z wydarzeniami, relacjami, które
miały miejsce w kolejnych etapach Ŝycia. Obejmuje ona całe Ŝycie, od chwili poczęcia, aŜ do chwili obecnej.
50
·
Zgłoś jeśli naruszono regulamin