corabiniwiedza.pdf

Co rabini wiedzą o Mesjaszu

CO RABINI WIEDZĄ O MESJASZU?

Studium oparte na genealogii i proroctwach biblijnych

Rachmiel Frydland

Tłumaczenie: Krzysztof Dubis

Co rabini wiedzą o Mesjaszu

Podziękowania

Wi e lu ludz i przyczyniło si ę do pow s tan i a tej pracy, b ędącej ho ł de m pami ęci Rachmie la

Frydlanda. To właśnie jego wiedzy i wytrwałości zawdzięczamy zręby niniejszej książki.

Przedwczesna śmierć Rachmiela spowodowała konieczność niezbędnej redakcji rękopisu oraz

nadania mu ostatecznej formy i przygotowania do druku. Od początku zdawałem sobie

sprawę, iż nieobecność Rachmiela nałożyła na mnie dodatkowe wymagania. Próbując podążać

za sposobem myślenia autora i właściwie interpretować jego myśl , czułem się jak uczeń szkoły

talmudycznej, cierpliwie rozważający każde słowo mistrza. Było to o tyle utrudnione, że on nie

mógł mi już niczego osobiście wyjaśnić. Mam nadzieję i modlę się o to, żeby ta książka

pomogła wielu ludziom obudzić się i powstać do życia wiecznego, jak ów człowiek, który ożył

po dotknięciu szczątków proroka Elizeusza.

Pragnę także podziękować misji Messianic Literature Outreach, która sponsorowała proces

wydawniczy i pomogła doprowadzić do końca dzieło rozpoczęte przez autora. Wreszcie,

chciałbym wyrazić wdzięczność wszystkim osobom, które przyczyniły się do nadania

ostatecznego kształtu niniejszej pracy.

Szczególne podziękowania należą się Sheree Pomper, która zachęciła mnie do zrealizowania

tego przedsięwzięcia i przeczytała ostateczną wersję, wprowadzając niezbędne poprawki.

Wyrażam podziw dla wytrwałości mojej rodziny — Joyce, Setha i Rheny — którzy przez kilka

miesięcy utracili męża i ojca na rzecz komputera.

Najważniejszą osobą, której pragnę podziękować, jest Mesjasz Jeszua, który włożył w moje

serce pragnienie ocalenia pracy Rachmiela od zapomnienia.

Elliot Klayman

1991

SYLWETKA AUTORA

Rachmiel Frydland urodził się w małej wiosce niedaleko Chełma we wschodniej Polsce, w

rodzinie ortodoksyjnych Żydów. Bardzo wcześnie rozpoczął naukę w różnych szkołach

talmudycznych w Chełmie, a później kontynuował ją w wyższej szkole rabinicznej Jesziwat

Emek Halacha w Warszawie. Wielkie pragnienie poznania Boga i lepszego zrozumienia Biblii

doprowadziło go do zakwestionowania rabinicznej interpretacji fragmentów Księgi Daniela,

odnoszących się do osoby Mesjasza. Po starannym przestudiowaniu tego tematu, przeczytaniu

Brit Hadasza (czyli Nowego Testamentu) i modlitwie w zgromadzeniu warszawskich Żydów

mesjanistycznych, Rachmiel Frydland uznał Jeszuę (oryginalne, hebrajskie imię Jezusa z

Nazaretu) — za swego Mesjasza i Pana.

Przeżycia Frydlanda podczas II Wojny Światowej zostały utrwalone w jego autobiografii,

zatytułowanej Skazani na zagładę:

Najgorszym z miejsc, w których można było się znaleźć podczas II Wojny Światowej, była

Europa Środkowa — a dokładnie Polska. Najgorszą z religii, jaką można było wtedy wyznawać,

Co rabini wiedzą o Mesjaszu

był judaizm; zaś najgorszą jego formą — [judaizm mesjanistyczny]. Rachmiel Frydland w

pewnym sensie toczył samotną, prywatną wojnę z wojną.

Holocaust pochłonął jego rodziców, babkę, cztery siostry, świeżo poślubioną żonę, a także

wielu dalszych krewnych i przyjaciół. Rachmiela Bóg zachował jednak od śmierci. To dzięki

Jego łasce potrafił wydobyć i podkreślić pozytywną perspektywę swojej historii, opisując

później te straszne wydarzenia w autobiograficznej książce. Również dzięki Jego łasce,

Frydland potrafił wydobyć i podkreślić pozytywną perspektywę własnej historii:

Jestem przekonany, że wszystkie katastrofy i prześladowania, jakie spadły na Żydów w całej

historii naszego narodu, to doświadczenia mroku nocy przed wschodem Świadła, które

zabłyśnie nad Izraelem i przez niego nad całym światem.

W 1947 roku Rachmiel Frydland wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie rozpoczął studia w

szkole biblijnej w Berkshire, współpracując jednocześnie z misją Mildmay. Po ukończeniu

szkoły przybył do Londynu, by na tamtejszym uniwersytecie uzyskać tytuł B.A. (B.A. - Bachelor

of Arts — stopień naukowy bakałarza, nadawany po ukończeniu studiów humanistycznych

[przyp. tłum.]) w dziedzinie języków semickich oraz M.A.( M.A. - Master of Arts — wyższy

stopień naukowy w dziedzinie nauk humanistycznych [przyp. tłum.]), jako specjalista w

zakresie badań lingwistycznych nad Talmudem.

Następnie Rachmiel został dyrektorem pomocniczym w nowojorskim Hermon House —

centrum misyjnym gromadzącym wierzących w Jezusa Żydów oraz chrześcijan innych

narodowości. Służąc w misji uczył się, uzyskując stopień M. A. w dziedzinie badań nad kulturą

hebrajską na Uniwersytecie Nowojorskim, gdzie w latach 1957-59 uzyskał tytuł Ph.D. (Ph.D. -

Philosophiae doctor — doktor filozofii nauk humanistycznych [przyp. tłum.]).

W 1960 roku Rachmiel Frydland rozpoczął pracę jako sekretarz Związku Chrześcijan

Hebrajskich w Izraelu, służąc duchowo i materialnie resztce wierzących w Jezusa, rozsianej po

całym kraju. Tam też poznał swą przyszłą żonę, Estelle — mesjanistyczną Żydówkę przybyłą z

Francji. W Izraelu urodziło się ich pierwsze dziecko, Judith. Po powrocie Frydlandów do

Ameryki przyszli na świat Albert, Patricia i Jonathan.

Po krótkim okresie pracy pastorskiej w Newark, w roku 1965 Frydland przyjął profesurę na

katedrze studiów nad judaizmem w Tennessee Temple College w Chattanooga. Później

prowadził zajęcia z Talmudu w Ashland Theological Seminary w Ohio.

W 1973 Frydlandowie przeprowadzili się do Kanady, gdzie Rachmiel rozpoczął pracę w Beth

Sa r Shalom w T o r o nto . Dwa lata p óź ni e j z o sta ł pasto rem ko ngregacji me sjan i s tyc z nej w

Cincinnati w stanie Ohio, gdzie pozostał do 1976 roku, kiedy to podjął się przewodzenia

innemu zgromadzeniu Żydów mesjanistycznych w tym mieście, Kehilat Mashiah.

Równolegle służył jako wydawca periodyku Messianic Jewish Quaterly, gromadząc wokół

pisma grupę wybitnych autorytetów akademickich. Rachmiel Frydland jest autorem trzech

książek i ponad pięćdziesięciu publikacji.

W 1977 roku założył wydawnictwo Messianic Literature Outreach, a w 1981 rozpoczął

wydawanie kwartalnika Messianic Outreach. Był również związany z organizacją Żydzi dla

Jezusa, gdzie nauczał wśród imigrantów mówiących w jidysz. Władając biegle dziesięcioma

językami, przemawiał do wielu zgromadzeń w ich języku ojczystym.

Co rabini wiedzą o Mesjaszu

Rachmiel Frydland zachorował na raka w 1984 roku i po krótkich cierpieniach, 12 stycznia

1985 opuścił ten świat. Stało się to w czasie, gdy pracował nad rękopisem będącym zarysem

niniejszej książki.

Należał do nielicznej grupy ludzi, dla których życie jest służbą, a służba — życiem. Był

pełnym pokory autorytetem, płodnym pisarzem, mądrym nauczycielem, człowiekiem o

wielkim poczuciu humoru, podróżującym świętym, który dawał z siebie wszystko dla Boga i

ludzi.

Ci, którzy znali Rachmiela, mogą zaświadczyć, że „stoczył dobry bój” i „zachował wiarę; a

teraz oczekuje go wieniec sprawiedliwości, który mu w owym dniu da Pan, sędzia

sprawiedliwy.”

Elliot Klayman, przyjaciel

12 stycznia 1990

Co rabini wiedzą o Mesjaszu

ROZDZIAŁ PIERWSZY

KIM JEST MESJASZ ŻYDOWSKI?

Mesjasz, w mniemaniu większości współczesnych Żydów ortodoksyjnych, jest kojarzony z

pos tac ią , która z apocz ątk uje n a zi emi o kres po ws z e c hn ego p o koj u, o cz ek iwany pr z e z l u dz ko ś ć

od czasów starożytnych. Wielu z nich zgadza się co do tego, że gdy Mesjasz przybędzie, wtedy

„wilk z jagnięciem będą się paść razem”, a pokój będzie panował na całym świecie. Inni

porzucili już nadzieję na Jego przyjście twierdząc, że od czasów Abrahama do dziś, czyli przez

około 4000 lat, nic nie wskazuje na to, by ten czas miał się przybliżać.

Większość współczesnych Żydów nie zdaje sobie jednak sprawy, że powyższy pogląd na temat

Mesjasza i Jego przyjścia nie jest tożsamy z „tradycyjnym poglądem żydowskim”.

Dwudziestowieczny żydowski wizerunek Mesjasza-Króla, który ma przynieść światu pokój, po

części odpowiada wprawdzie poglądom tradycyjnym, lecz z drugiej strony jest pozbawiony

zawartej w nich roli Mesjasza jako Sługi. To „przeoczenie” jest prawdopodobnie reakcją na

wzrastającą ostatnio w środowiskach żydowskich i nie-żydowskich liczbę osób dochodzących

do przekonania, iż Cierpiącym Sługą opisanym w hebrajskich Pismach był Jeszua (czyli Jezus)

z Nazaretu — Żyd, który umarł upokarzającą śmiercią po tym, jak ogłosił się Mesjaszem.

Zignorowanie owej służebnej i odkupieńczej roli Mesjasza było średniowieczną reakcją na

działalność ówczesnych misjonarzy głoszących, że Jeszua stanowi wypełnienie Pism. Trzeba

uczciwie przyznać, iż motywacja rabinów do przyjęcia nowszego poglądu na temat Mesjasza

była zrozumiała. Antysemityzm stanowił stałe zagrożenie dla narodu żydowskiego, zwłaszcza

po zburzeniu Drugiej Świątyni w 70 r. n. e. W związku z tym, przywódcy izraelscy musieli

znaleźć sposób na integrację diaspory. Jedną z metod było wzmacnianie i nagłaśnianie

przekonania, że Jeszua jest „Mesjaszem chrześcijan, a nie Żydów”. Aby to uczynić, rabini często

„alergicznie” reagowali na Ewangelię mówiącą o Mesjaszu i próbowali wypaczyć Jego

wizerunek w taki sposób, żeby odbiegał od tego, co mówiły o nim biblijne księgi prorockie.

Jak na ironię, ten sposób postępowania większości rabinów wyrządził wielką szkodę

narodowi, który tak bardzo chcieli chronić. Eliminując pojęcie Mesjasza-Sługi, będące

kamieniem węgielnym myśli żydowskiej, na pewno nie pomogli swoim współczesnym

rodakom — pozbawionym nadziei, zsekularyzowanym lub w inny sposób odciętym od

duchowych korzeni narodu izraelskiego, będących czynnikiem integrującym przez ponad dwa

tysiące lat. Usunąwszy koncepcję Mesjasza cierpiącego przynoszącego pokój tym, którzy Go

przyjmują, rabini zmienili radykalnie tor myślenia swoich uczniów, którzy nie potrafią dziś

zobaczyć spoczywającej w Nim nadziei.

Oprócz przeoczenia tak ważnego problemu, jak odkupieńcza rola Mesjasza na ziemi,

współczesne szkoły rabinackie wydają się ignorować również czynnik genealogiczny. Judaizm

biblijny uczy, iż pochodzenie Mesjasza ma być kluczowym kryterium Jego identyfikacji.

W sp ó ł c zes n e szkoły pom niej szają je go z nac z e ni e, by ć m oż e d latego, ż e wszelki e do s tę pn e

źródła genealogiczne zostały zniszczone razem z tzw. drugą świątynią w 70 r. n. e. W związku z

tym nasuwa się wniosek, że albo Mesjasz przyszedł przed zburzeniem świątyni, albo zostanie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: