Wolski Marcin - Noc bezprawia oraz inne szalone opowieści.pdf - Wolski Marcin - Zabr7

Marcin Wolski

Noc Bezprawia

oraz inne szalone

opowie ś ci

WIDEO PANA BOGA

Atak nast ą pił nieoczekiwanie. Umberto Galeni pochylał si ę wła ś nie, aby sprawdzi ć na

monitorze stan zewn ę trznych wysi ę gników, kiedy ze ś wistem przeleciał tu Ŝ obok niego ci ęŜ ki

trep przyssawkowy i zdruzgotał szafk ę z odczynnikami.

- Do cholery, stary, co ty wyprawiasz?

- Zabij ę - zaryczał nie swoim głosem Cliff Robbins, szykuj ą c si ę do zadania

nast ę pnego ciosu.

- Na miło ść bosk ą , Cliff. - Drobna dziewczyna w kitlu próbowała stan ąć mi ę dzy

głównym mechanikiem a profesorem. - Przesta ń si ę wygłupia ć !

- Z drogi, Betty! - Atakuj ą cy wydawał si ę kompletnie zamroczony, jego czoło

pokrywały grube krople potu, oczy miał nieprzytomne, a z ust toczyła si ę piana. - On musi

zgin ąć !

Galeni z chy Ŝ o ś ci ą , o jak ą nikt by go nie pos ą dził, zwa Ŝ ywszy na jego wyra ź nie

rysuj ą cy si ę brzuszek, przesadził biurko. Robbins był jednak szybszy. Chwycił naukowca za

nog ę i wbił z ę by w jego łydk ę . Umberto wyswobodził si ę kopniakiem i odskoczył. Znalazł si ę

jednak w k ą cie, bez wyj ś cia. Za nim był jedynie za ś rubowany właz. Tymczasem Cliff stan ą ł

na nogi i zataczaj ą c si ę jak pijany, zmierzał w stron ę Galeniego.

- Wola Pana, wola Pana! - powtarzał chrapliwie.

Na szcz ęś cie doktor Stone w por ę przypomniała sobie o spoczywaj ą cym w jej szafce

małym pistolecie z ładunkami obezwładniaj ą cymi.

„To na wypadek, gdyby zaatakowały was małe, zieloneludziki albo gdyby kto ś z

załogi zwariował" - przypomniały jej si ę słowa kapitana Rossnera, gdy po raz pierwszy

pokazywał jej laboratorium.

Tymczasem profesor próbował, utrzymuj ą c wysuni ę t ą gard ę , uderzy ć szale ń ca

wyprzedzaj ą cym prostym. Cios jednak nie wywarł na b ę d ą cym w amoku m ęŜ czy ź nie

Ŝ adnego wra Ŝ enia. Chwycił Galeniego za szyj ę i przydusił do ziemi...

- Cliff, nie! - krzykn ę ła Betty Stone i nacisn ę ła spust.

Igiełka wbiła si ę w umi ęś niony bark Robbinsa. Zignorował j ą , nadal przygniatał

szamocz ą cego si ę niemrawo Umberta. Z ust profesora wydobywały si ę coraz bardziej

zduszone j ę ki...

I kiedy wydawało si ę , Ŝ e nikt go ju Ŝ nie uratuje, przez ciało głównego mechanika

przebiegł nerwowy dygot, pu ś cił swoj ą ofiar ę , sflaczał i opadł na podłog ę .

W tym momencie rozsun ę ły si ę automatyczne drzwi.

- Co tu si ę dzieje? - zawołał, staj ą c na progu, kapitan Steve Rossner. - Wszystkie

czujniki zwariowały! Wy, jak widz ę , te Ŝ .

- B ę dziesz mógł zapyta ć Cliffa, kiedy si ę obudzi, Steve - odparła biała jak kreda

lekarka. - Wiele wskazuje na to, Ŝ e nasz przyjaciel znów usłyszał swój głos wewn ę trzny. I Ŝ e

tym razem otrzymał polecenie zgładzenia Umberta.

Lecieli nad Afryk ą . W nie osłoni ę tej chmurami przestrzeni Steve Rossner rozpoznawał

wyra ź nie charakterystyczny kuper Zielonego Przyl ą dka, uj ś cie Senegalu, plam ę Dakaru, a

dalej brunatno Ŝ ółt ą płacht ę Sahary. „ Ś mieciarka" posuwała si ę planowo niczym wielki

odkurzacz prowadzony wprawn ą r ę k ą gosposi, zbaczaj ą c z orbity tylko wówczas, gdy

pojawiał si ę nast ę pny obiekt do przej ę cia.

Operacja „Rainbow", rozpocz ę ta pół roku temu, składała si ę z miesi ę cznych sesji, w

trakcie których załoga wahadłowca rozpoznawała i chwytała w elektromagnetyczne sieci

złom kosmiczny. W ci ą gu trwaj ą cego czterdzie ś ci lat podboju przestrzeni pozaziemskiej w

kosmosie nazbierało si ę nieprawdopodobnie du Ŝ o szmelcu i wreszcie nale Ŝ ało co ś z nim

zrobi ć . Po udanym połowie dokonywano analiz, po czym wymontowywano co warto ś ciowsze

elementy. Nast ę pnie obiekt podlegał zdetonowaniu i str ą ceniu z orbity, tak Ŝ e szcz ą tki zawsze

musiały spłon ąć w górnych warstwach atmosfery.

Załoga statku składała si ę ledwie z czterech osób: kapitan Steve Rossner zajmował si ę

nawigacj ą ; profesor Umberto Galeni rozpoznawaniem i oszacowywaniem pochwyconych

obiektów; Cliff Robbins dogl ą dał techniki i robotów dokonuj ą cych demonta Ŝ u w otwartej

przestrzeni kosmicznej, cz ę sto w trudniejszych przypadkach wł ą czaj ą c si ę do akcji osobi ś cie.

Dla Betty Stone, lekarki i dietetyczki, był to lot debiutancki. Oczywi ś cie poza szczupł ą blon-

dyneczk ą trzej m ęŜ czy ź ni stanowili zespół weteranów kosmosu - doskonale potrafili si ę

nawzajem uzupełnia ć i zast ę powa ć .

Atak Cliffa w znacznym stopniu komplikował ich misj ę . Mieli wła ś nie rozpocz ąć

demonta Ŝ wysłu Ŝ onego satelity telekomunikacyjnego, pochwyconego przez system

elektromagnetycznych wysi ę gników. Steve czym pr ę dzej poł ą czył si ę z Centrum w Houston i

ogl ę dnie przedstawił stan Robbinsa.

- Czy stanowi zagro Ŝ enie dla lotu? - zapytał generał Greenson, wicedyrektor NASA,

szef pionu wojskowego, odpowiedzialny za akcj ę „Rainbow".

- Nie, został bez trudno ś ci zamkni ę ty w kabinie i poddany uspokajaj ą cej terapii.

- A dacie sobie we trójk ę rad ę z demonta Ŝ em satelity?

- Naturalnie.

- Zatem kontynuujcie program, a potem zobaczymy, czy ka Ŝę wam natychmiast

wraca ć do bazy, czy mo Ŝ e Robbinsowi si ę poprawi na tyle, Ŝ eby przynajmniej wam nie

przeszkadzał. Poleciłem ju Ŝ zbada ć jego medyczne dossier. Dot ą d nie mieli ś my z nim

Ŝ adnych kłopotów, wygl ą dał na najzdrowszego z ludzi.

- Nie musi mi pan tego mówi ć , znam Cliffa wiele lat, jeste ś my przyjaciółmi. Nigdy nic

nie sygnalizowało, Ŝ eby miał jakie ś psychiczne problemy - rzekł Rossner, doznaj ą c

nieprzyjemnego uczucia, Ŝ e jednak kłamie...

Kłopoty z Cliffem zacz ę ły si ę wkrótce po wej ś ciu „Rainbowa 3" na orbit ę .

- A to co, magia? - zapytał Robbins, gdy siadaj ą cy do ś niadania Galeni wykonał gest

przypominaj ą cy z grubsza prze Ŝ egnanie.

Umberto podniósł na mechanika swoje wielkie, gł ę boko osadzone oczy.

- Czy masz co ś przeciwko temu, Ŝ e katolik Ŝ egna si ę przed posiłkiem? ..

Cliff nie odpowiedział, dłu Ŝ sz ą chwil ę wpatrywał si ę gdzie ś w przestrze ń ponad głow ą

Betty, potem mrukn ą ł tylko:

- Bóg jest blisko. I potrafi oddziela ć ziarna od plew! Profesor nie powinien był

kontynuowa ć tematu, ale sprowokowany nie rezygnował.

- Sugerujesz, Cliff, Ŝ e moje prze Ŝ egnanie jest tylko gestem bez znaczenia, nawykiem

wyniesionym z dzieci ń stwa, nie wynikaj ą cym z wiary?

- Wiara? Czy w ogóle jest jeszcze co ś takiego na ś wiecie, w którym ka Ŝ da prawda

wymaga naukowego udowodnienia? - wtr ą ciła si ę Betty.

Mechanik wstał energicznie.

- Przekonacie si ę , niedługo, bardzo niedługo! - Tu utopił swój wzrok w Galenim. -

Zwłaszcza ty!

O rozmowie bardzo szybko zapomniano. Było tyle zaj ęć . Kontakt z kosmosem

niektórych skłania do my ś lenia o sprawach ostatecznych. Steve nie do ś wiadczał dot ą d tego

uczucia. Z romantycznych marze ń o podboju wszech ś wiata wyleczył si ę do ść dawno. Czasy

programu „Apollo" min ę ły, a lot na Marsa znów przesuni ę to w bli Ŝ ej nieokre ś lon ą przyszło ść .

Doborowa grupa do ś wiadczonych astronautów przerzedziła si ę . Z roku na rok fundusze

NASA stawały si ę coraz skromniejsze, a program „Rainbow" egzystował tylko dlatego, Ŝ e

Wolski Marcin - Noc bezprawia oraz inne szalone opowieści.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: