Wolski Marcin - Kwadratura trójkąta.pdf - Wolski Marcin - Zabr7

Marcin Wolski

Marcin Wolski, znany poeta, radiowiec, autor telewizyjny, satyryk i fantasta, zaprasza do

aluzyjnego barwnego Ļwiata powieĻci wymyĻlonej i sporzĢdzonej w pierwszej wersji przed

11 laty. Rozpoznajemy w "Kwadraturze trjkĢta" fabularny chwyt zastosowany juŇ przez

Wolskiego w radiowych i literackich "AntybaĻniach" (1991). LeŇĢca w rwnolegþej

rzeczywistoĻci Amiranda, z ktrĢ þĢczĢ nas czasowe kanaþy czy przebicia, takŇe posþuŇyþa

autorowi do satyrycznych alterhistoriozoficznych eksperymentw i do snucia marzeı o

wyzwoleniu Ļwiata.

W kilkanaĻcie miesiħcy po OkrĢgþym Stole, w maju '90, zastanawialiĻmy siħ w doborowym

gronie (Jħczmyk, Hollanek, Wnuk-Lipiıski, Oramus, Inglot, Malinowska, Parowski) nad

statusem fantastyki w sytuacji odzyskanej wolnoĻci. Powiedziaþ wtedy Wolski o swej

"Kwadraturze..." i o roli gatunku, co nastħpuje: Fantastyka umoŇliwia stawianie bohaterw w

tak ekstremalnych sytuacjach, daje takie stħŇenie zdarzeı, Ňe dla autora, ktry nie ma

temperamentu maþego realisty, wydaje siħ wyjĻciem jedynym. Metoda daje bowiem nie tylko

moŇliwoĻę wykonania kroku do przodu, ale i ukazania rzeczywistoĻci modelowo i

skonstruowania publicystycznego skrtu czy spiħcia w rzeczywistoĻci znacznie bardziej

zaciemnionego. I to jest niezþe, co stwierdziþem po sobie, bo w nowej sytuacji, ktra

rzeczywiĻcie niesie nowe wyzwania, otarþem siħ o pokusħ, by w jednej z moich ksiĢŇek

czekajĢcych na druk zamienię nazwy wymyĻlonych krain (Wandalia, Ekumena, Federacja) na

ZSRR, USA, Chiny. OczywiĻcie, zrezygnowaþem. To natychmiast przestawaþo byę zabawne i

jakoĻ tam uniwersalne, a stawaþo siħ nieĻcisþe i maþostkowe. Tak wiħc metoda raczej

uskrzydla niŇ ogranicza. ("Na wiraŇu", "NF" 4/90).

Dopiero szþa do nas fala wywiedzionych bezpoĻrednio z rzeczywistoĻci, ale w mniejszym

stopniu politycznych, opowiadaı i powieĻci Ziemkiewicza, Oramusa, Inglota, Dukaja,

Cyrana. Znacznie bliŇsi byliĻmy wwczas pomyĻlanych podobnie jak "AntybaĻnie" i

"Kwadratura..." poszukiwaı Janusza A. Zajdla, zwþaszcza konspektw powieĻci "Macki" i

"Residuum" ("NF" 2/86). Dlatego we wspomnianej dyskusji konstatacjħ Wolskiego wsparþ

Wnuk-Lipiıski: PrzeŇyþem podobnĢ przygodħ, ale w drugĢ stronħ. Pierwsza wersja "Wiru

pamiħci" dziaþa siħ w Warszawie w nieodlegþej przyszþoĻci. Teraz ze zdumieniem stwierdzam

- chyba dobrze siħ staþo, Ňe jednak ustĢpiþem przed cenzurĢ wewnħtrznĢ wydawnictwa,

stwierdzajĢcĢ jako warunek druku, by rzecz dziaþa siħ na wyspie i nie byþo w ksiĢŇce Ňadnego

polskiego nazwiska.

DziĻ ksiĢŇki socjologicznego nurtu aluzyjnego (np. wznowiony trjksiĢg Lipiıskiego "Wir

pamiħci. Rozpad poþowiczny. Mord zaþoŇycielski") spotykajĢ siħ na ladach ze wspþczesnĢ

fantastykĢ rzeczywistoĻci. Na przykþad z powieĻciami "KrawħdŅ snu" czy "Wedþug Ļwiħtego

Malachiasza" Marcina. Albo z fantazjĢ historii-rzeczywistoĻci, jak mamy w najnowszym

"Psie w studni" tegoŇ Wolskiego. Jest w czym wybieraę.

Zwracam uwagħ na obszerny i zabawny sþowniczek niezbħdny do peþnego smakowania

hybrydowego (antyczno-wspþczesnego) Ļwiata "Kwadratury...". Ostatni odcinek powieĻci

zamkniemy, wspþczesnym juŇ komentarzem autora.

(mp)

I NOC WYBORCZA

Pastylka stymulu przypominaþa w smaku stary rzemieı wygarbowany na dþugo przed wojnĢ

herriaıskĢ. Stawiaþa jednak na nogi lepiej niŇ nocny zefir wiejĢcy krytĢ terasĢ peþnĢ

kwitnĢcych oleandrinw i teobiscusw.

Drobny mħŇczyzna w sztruksowej tunice, zdobnej edylskim meandrem þapczywie zaczerpnĢþ

powietrza jak ryba rzucona na brzeg. Dochodziþa quarta. Sþaba poĻwiata brzasku wykrawaþa

na horyzoncie kontury þagodnych wzniesieı nazywanych Gajem Florentyıskim. Gwiazdy

przybladþy. Zapowiadaþ siħ piħkny dzieı. WaŇny dzieı.

Pod jaĻniejĢcym niebem powoli wyþaniaþ siħ kamienny las campanilli i wieŇ medialnych,

majestatycznych kopuþ kryjĢcych mercatoria, otoczone przez bure goþoborza

czternastowiecznych czynszowych insul mieszkalnych. BliŇej hostelu zabudowa rozrzedzaþa

siħ, a Ļwiatþa fluviarw tonħþy w cienistych szpalerach drzew, by zniknĢę zupeþnie wĻrd

parkw i ogrodw. Miejscami tylko rozbþyskaþy podĻwietlone þuki wiodĢce do term i

palestronw.

Hostel "Asilium IV" wzniesiono na wyspie, poĻrodku rzeki Zielonej, na terenie dawnego gaju

poĻwiħconego Junonie. Dziħki kaprysowi architekta wyrastaþ samotnie poĻrd budowlanego

plebsu i parkowych pawilonw, od wiekw dajĢcych schronienie kupcom i nierzĢdnicom.

MħŇczyzna popatrzyþ w dþ. Na trjkĢtnym skwerze, z tyþu budynku, wĻrd zerwanych

lampionw i tysiħcy kolorowych ulotek i czapeczek pracowicie uwijaþy siħ Ļmieciarki. W

gþħbi parku wokþ bojowych rotonw krħcili siħ znudzeni vigilianci municypalni. Co jakiĻ

czas spod frontowego portyku, gdzie kþħbiþy siħ tþumy mediaferrw i czuwali najzagorzalsi

sympatycy fakcji "Bþħkitnych", a Quintusa Cedrusa w szczeglnoĻci, napþywaþy meldunki o

nastroju spokoju, powagi i oczekiwania.

Na terasħ wyszedþ sekuryta o twardych rysach ochroniarza z wyboru, omitþ wzrokiem

amatora ĻwieŇego powietrza, zatrzymujĢc siħ na zþotej plakietce identyfikacyjnej "Marek

Ursin - consulantor". Jego dþoı wykonaþa gest mogĢcy uchodzię za tradycyjne pozdrowienie,

a takŇe zastħpowaę zwrot "Spieprzaj stĢd, maþy, ale juŇ". Ursin jednak odpowiedziaþ mu tylko

uĻmiechem. Po czym ruszyþ w gþĢb wielkim corridorem. MijajĢc cubiculħ nr 1010 nie

odmwiþ sobie przyjemnoĻci zajrzenia do luksusowego wnħtrza. ZresztĢ drzwi byþy uchylone.

Octavia spaþa. Jasne wþosy, rozsypane na poduszce, tworzyþy wokþ jej gþowy Ļwietlisty krĢg,

a rozchylone usta i dþugie rzħsy nadawaþy jej twarzy w fascynujĢcy wyraz zdziwienia

przypominajĢcy obrazy ultimiaıskich mistrzw ubiegþego stulecia.

StojĢc w smudze Ļwiatþa Marek krtkĢ chwilħ wpatrywaþ siħ w uĻpionĢ. "ZabraþeĻ mi jĢ,

Jedyny, zabierz i grzeszne pragnienie" - szepnĢþ bezgþoĻnie. I wyszedþ.

Zaraz za zakrħtem niedoĻwietlonego, wybitego skrĢ korytarza pħcherzyk ciszy prysnĢþ

gwaþtownie. Jeszcze parħ schodkw i consulantor znalazþ siħ na grnej galerii

wielokondygnacyjnego perystylu. Okoliczne sale relaksowe tonĢce w roĻlinnoĻci, zamienione

w pomieszczenie sztabowe, wypeþniaþa nadzwyczajna krzĢtanina. Stukaþy menscomptery,

brzħczaþy þĢczniki miħdzyprowincjonalne.

CaþĢ pþnocnĢ Ļcianħ zajmowaþ ogromny panovid prezentujĢcy ĻwietlistĢ mapħ Innej. W

kaŇdej chwili moŇna byþo rozrŇnię seledyn Zewnħtrznego i Wewnħtrznego Oceanu, amarant

gigantycznej Ekumeny oraz intensywny cynober Wandalii. Wzrok przykuwaþ jednak

Archipelag, pþonĢcy setkami Ļwiateþek, ruchliwych, pulsujĢcych, zmiennych. Na kaŇdej z

wysp metropolitalnych Federacji rozciĢgajĢcych siħ po obu stronach rwnika aŇ ku zimnym

dystryktom Poþudniowego LĢdolodu bþyskaþy w trzech rzħdach cyferki zmieniajĢce siħ w

miarħ napþywu wynikw. Na samym szczycie panovida w lewym grnym rogu wyĻwietlaþ siħ

aktualny bilans - sumy gþosw oddane na jedno z trzech nazwisk:

LONGINUS, HERDATUS, CEDRUS

Ursin poszukaþ wzrokiem patrona. Nigdzie nie dostrzegþ charakterystycznej sylwetki

Quintusa Cedrusa. Jak z podziemi wyrsþ natomiast niezmordowany szef sztabu wyborczego

- electorius Rufo Ruffix, ryŇy, o wþosach barbarzyısko skrħconych i tubalnym gþosie

parweniusza...

- Gdzie siħ podziewaþeĻ?- szczeknĢþ na Marka. - Quintus ciħ szuka.

- Gdzie jest?

- We frigidarium, szlifuje wystĢpienie, jesteĻ mu potrzebny. Aha, mamy juŇ wyniki z Nowej

Istrii.

- PrzegraliĻmy?

- Tak, ale zaledwie trzema tysiĢcami gþosw. To i tak dobrze. Jeszcze wczoraj w sondaŇach

dawano tam Herdatusowi przewagħ dwustu tysiħcy.

- A ten skurwiel Longinus?

- JeĻli nie zgarnie piħciu milionw z Ultimy, wypada z gry.

Marek poĻpieszyþ za nim do frigidarium. OrzeŅwiony Cedrus wychodziþ wþaĻnie z zimnego

impluvium. Szczupþy, muskularny, jasnowþosy i chþopiħcy - ot, mþody bg - ideaþ

wyspiarskiego stylu Ňycia. Mimo nieprzespanej nocy promieniaþ ŇywotnoĻciĢ i energiĢ. Z

jego niebieskich oczu emanowaþa inteligencja i pewnoĻę siebie. Nawet rywale przyznawali,

Ňe Quintus jest bardzo przystojnym mħŇczyznĢ. Klasycznych rysw nie mogþa oszpecię nawet

gþħboka szrama na czole.

Dwie najwyraŅniej podniecone complementarki zbliŇyþy siħ z rħcznikami, ale on ignorowaþ je

niczym Jupiter poĻlednie nimfy.

- Sþuchaj, czegoĻ nie rozumiem - mruknĢþ do Ursina. - Co mi tu napisali o fletni Arfusa... O

co w tym chodzi?

Consulantor zmieszaþ siħ. Bajka o faþszywym fleciĻcie uwodzĢcym swĢ grĢ zbjcw naleŇaþa

do kanonu powiastek dla dzieci. Jak moŇna byþo jej nie znaę?

- MoŇe to rzeczywiĻcie zbyt grnolotne sformuþowanie - mruknĢþ.

Od strony caldarium zbliŇyþ siħ osobnik przypominajĢcy rozmiarami mitycznego giganta.

- ZaþoŇyþem siħ o 5 aureusw, Ňe szef wygra na Ultimie - rzekþ - a wiadomoĻci ciĢgle nie ma,

chociaŇ Ultima juŇ dawno powinna nadawaę wyniki.

- Mamy drobne uszkodzenia na þĢczach, Druzzusie - powiedziaþ z wyraŅnĢ niechħciĢ Ruffix.

- A Zefiria? - zapytaþ Marek Ursin.

- Nie chcħ zapeszyę... Ale zaraz, juŇ mamy Oreliħ. Na mħkħ Syna! Niedobrze.

Na przenoĻnym wyĻwietlaczu pojawiþ siħ kontur Orelii przypominajĢcej rozkraczonego

avozaura i rzħdy cyfr. Herdatus: 111 678, Longinus: 77 534, Cedrus: 21 213.

- To niemoŇliwe - jħknĢþ maþy consulantor - przecieŇ wszystkie sondaŇe...

Jednak po chwili cyferki przeskoczyþy do przodu i za trjkĢ pojawiþ siħ jeszcze znak nul.

ýaziebnice zaklaskaþy, Ursin zacisnĢþ dþonie. Tylko nie zapeszyę! Zwyciħstwo w Orelii byþo

przewidywane wþaĻnie w takich proporcjach.

- Wszystko za maþo, na cierı z korony! Maþo! - marudziþ Druzzus. Jak kaŇdy eks-sportowiec

lubiþ sytuacje stuprocentowe.

Informacje z Zefirii nie zmieniþy dotychczasowej kolejnoĻci. WciĢŇ prowadziþ Herdatus, na

ktrego dotĢd oddaþo swe gþosy 42 550 333 mieszkaıcw Archipelagu. Longinus wprawdzie

wystartowaþ Ļwietnie, wygrywajĢc pewnie w stoþecznej Florentynie, teraz jednak zajmowaþ

dopiero trzecie miejsce z wynikiem ledwie trzydziestu dziewiħciu milionw. Natomiast

Cedrusowi do zwyciħstwa nad gþwnym rywalem brakowaþo co najmniej ęwierę miliona

gþosw. PrzesĢdzię miaþo spoþeczeıstwo Ultimy. Olbrzymiej, Ňyznej wyspy, prawie

kontynentu, z blisko czternastoma milionami wyborcw. Szanse Longinusa oceniano tam

jako Ļrednie. Sam przed pþgodzinĢ poinformowaþ rywali, Ňe w przypadku poraŇki przekaŇe

caþoĻę swojego elektoratu zwyciħzcy, zadowalajĢc siħ funkcjĢ ProNavigatora. Podobna

procedura byþa zresztĢ przyjħta od lat.

Czas pþynĢþ. Na dolnym patio narastaþy emocje. Szczeglnie podniecenie wykazywali mþodzi

aktywiĻci Bþħkitnych, dla ktrych Quintus Cedrus uosabiaþ nadziejħ. "3 razy P" - gþosiþo jego

naczelne hasþo wyborcze: postħp, porozumienie, pokj. Konserwatysta Herdatus apelujĢcy do

tradycyjnych wartoĻci Archipelagu nie ukrywaþ konfrontacyjnych zamierzeı: "ņadnych

paktw z EkumenĢ, Ňadnego jednostronnego rozbrojenia. Stanowimy ostatniĢ liniħ oporu

cywilizacji przed despotyzmem. Zniesienie obowiĢzkowej sþuŇby w legionach byþoby

samobjstwem". CzyŇby ten program miaþ wygraę?

Tymczasem caþy panovid wypeþniþa twarz podnieconego sprawozdawcy:

- Wszystko wskazuje, Ňe rywale idĢ þeb w þeb - woþaþ. - Na Ultimie spþywajĢ dane z ostatnich

parochii, ale... - tu fala magnetycznych zakþceı przerwaþa przekaz.

Wzrok zgromadzonych pobiegþ ku mapie. Cyferki wyĻwietlane w centralnym punkcie Ultimy

przeskakiwaþy jak szalone. RŇnica miħdzy gþosami stronnikw "Niebieskich" (Cedrus) i

"ņþtych" (Herdatus) wahaþa siħ miħdzy czterystu a szeĻciuset tysiĢcami. Przy czym dystans

ciĢgle siħ zmniejszaþ. Jednak w zacofanych rejonach grskich szanse Cedrusa fachowcy

oceniali jako maþe. Ursin dostrzegþ, Ňe jego szef ociera pot z czoþa. Nie zauwaŇyþ, kiedy

weszþa Octavia. Byþa juŇ ubrana. Zaciskaþa dþonie tak kurczowo, Ňe aŇ pobielaþy jej palce.

330 tysiħcy gþosw rŇnicy, 319, 215, 185, 147, znw 152. Teraz wszyscy wpatrywali siħ

wyþĢcznie w punkt ekranu, gdzie licznik wyĻwietlaþ rŇnicħ. W napiħtej ciszy sþychaę byþo

juŇ tylko warkot wentylatorw. I naraz rozlegþ siħ wysoki dŅwiħk obwieszczajĢcy

zakoıczenie gþosowania. Ursin podnisþ gþowħ. Cyfry znieruchomiaþy:

Cedrus 48 013 122

Herdatus 47 988 125

Longinus 43 005 011

Raptowna wrzawa, oklaski, wiwaty. Ave, Cedrus! Quintus szybkim krokiem wyszedþ z term

na galeriħ obiegajĢcĢ patio. Wszystko pulsowaþo wokþ niego, a on doszedþ do barierki

obejmujĢc Octaviħ. Rufix, Ursin i Druzzus stanħli nieco z tyþu... Staþo siħ! Zostaþ

trzydziestym drugim SuperNavigatorem Archipelagu, Pierwszym Konsulem, Wielkim

Pontifexem, Szefem Legionw i Czterech Flot. Demokratycznym Zwierzchnikiem Federacji.

O 4.25, sidmego Ňeıca, Roku Paıskiego1504 tþum għsty jak zupa ultimijska wypeþniþ caþy

kryty wirydarz "Asilium IV". Kwietne stroje krajowych mediaferrw mieszaþy siħ z

nakrochmalonymi togami Wandalijczykw i przaĻnymi uniformami correspondansw z

Ekumeny. Ruffix uwijaþ siħ w tej ciŇbie jak pracowita pszczoþa. Przesuwaþ, ustawiaþ,

ugniatajĢc tþum niczym ciasto. Ursin z zazdroĻciĢ obserwowaþ kolegħ, usiþujĢc dojĻę, skĢd

rudzielec znajdowaþ w sobie tyle siþ, inwencji. Pracowali rwno, Marek byþ jednak tak

zmħczony, Ňe litery gratulacyjnej bulli od przegranego Longinusa skakaþy mu przed oczami,

natomiast Ruffix wyglĢdaþ, jakby wþaĻnie wrciþ z dwutygodniowych wczasw w Zefirii.

WytrzymaþoĻę barbarzyıskiego materiaþu? Dziaþanie jakichĻ nieznanych specyfikw?

Consulantor mimo zaŇycia pastylki stymulujĢcej rozpaczliwie walczyþ z sennoĻciĢ. Naraz

Druzzus odwoþaþ go na bok.

- Mamy incydent! SĢ ranni.

Marek czuje, jak caþa sennoĻę pryska zmieciona falĢ gniewu. Tylko tego im brakowaþo! Czy

rzeczywiĻcie zaangaŇowanie na szefa ochrony, wbrew Ruffixowi, eks-mistrza Federacji w

atletyce klasycznej byþo najszczħĻliwszym posuniħciem?! Pyta o szczegþy. Naturalnie,

"WĻciekli"! Mimo Ļcisþej kontroli grupka "Agressores", przedarþa siħ przed hostel i usiþowaþa

podpalię pojazdy... OczywiĻcie "WĻciekli" sĢ zawsze przeciw wszystkim i wszystkiemu.

Gdyby wygraþ Herdatus lub Longinus, teraz zapewne atakowaliby ich kwatery.

- Czy ktoĻ zginĢþ? - niepokoi siħ Ursin.

- Skoıczyþo siħ na skaleczeniach, dwch zabraþa salvatoria. WaŇne, Ňe naszym chþopakom

udaþo siħ zatrzymaę najagresywniejszego z napastnikw, niejakiego Nerensa. PiĢtnik myĻlaþ o

przekazaniu napastnika w rħce vigiliantw, ale goĻę zaczĢþ gadaę takie gþupoty, Ňe

pomyĻlaþem o tobie.

- Jakie gþupoty?

- ņe celowo doþĢczyþ do napastnikw tylko po to, aby trafię w nasze rħce. Chce osobiĻcie

przekazaę coĻ Cedrusowi.

- Wymieniþ jakieĻ konkrety?

- Chce rozmawiaę wyþĢcznie z Quintusem. "Jak nie - wrzeszczaþ - to pogadam z pismakami, a

wtedy caþy Archipelag siħ zatrzħsie". - Powiadomisz szefa?

- Najpierw sam pomwiħ z tym ptaszkiem. Po konferencji. Pilnujcie go dobrze.

- Jest na trzynastym, Ňadnego styku z postronnymi, poza tym jest zdrowo nabuzowany

stymulami, posiedzi trochħ, to skruszeje.

Druzzus oddala siħ swym charakterystycznym, lekko koþyszĢcym siħ krokiem morskiego

wilka. Ursin wraca na salħ. Wcale mu siħ nie uĻmiecha przesþuchiwanie intruza. Na co dzieı

doĻę miaþ najrŇniejszych deviantissimw i fabulantw usiþujĢcych dopchaę siħ do Cedrusa.

A jeszcze "Agressores". JuŇ czwarty z kolei WielkiNavigator bħdzie miaþ kþopoty z

"WĻciekþymi". Na szczħĻcie grupki tych nawiedzeıcw, tyle haþaĻliwe co rozproszone, z

absurdalnymi egalitarnymi hasþami i egzotycznymi doktrynami religijnymi nie znajdywaþy

wiħkszego posþuchu w spoþeczeıstwie dobrobytu. Przy staþych postħpach relatywizmu i

konsumpcjonizmu kogo tak naprawdħ interesowaþy spory Trynitatystw i Unodeistw? Jak

mawiaþ Klaudiusz Settens, "Co nas obchodzi, czy Bg jest Jednym w Trzech Osobach, czy

TrjcĢ stanowiĢcĢ Kolektywne Kierownictwo, skoro naukowo udowodniono, Ňe go nie ma".

Z drugiej strony doĻę byþo wskazwek, Ňe caþa trynitatystyczna ideologia "Agressores"

stanowi jedynie przykrywkħ dla dywersyjnej roboty gerontokratw z Ekumeny. Przy

zrwnowaŇonych od blisko pþ wieku siþach nuklearnych Ekumeny, Archipelagu i Wandalii,

zdolnych po wielekroę zniszczyę siħ nawzajem, konflikt o hegemoniħ na Innej musiaþ z

koniecznoĻci ograniczaę siħ do dziaþalnoĻci dywersyjnej i zmagaı sþuŇb ekstraordynaryjnych.

I tu gþodna, ale hermetycznie zamkniħta Ekumena miaþa znacznie wiħksze moŇliwoĻci

rozgrywki z otwartym i sytym Archipelagiem. A szþo ku jeszcze wiħkszej otwartoĻci.

Spoþeczeıstwo Federacji wybraþo nie twardego Herdatusa czy pragmatycznego Longinusa od

lat walczĢcego w Kurii o Ļrodki na obronħ, a piħknego jak auriga rydwanu z reklamy

stymulw Cedrusa.

Wolski Marcin - Kwadratura trójkąta.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: