sherborne.pdf

Anna Owczarek

Nauczyciel Przedszkola Nr 15 w Sieradzu

METODA WERONIKI SHERBORNE -

Własne spostrzeżenia z pracy w grupie integracyjnej

Weronika Sherborn niewiele pisała o swojej pracy i metodzie. w Polsce dostępne są

tylko dwa artykuły i . Jej dorobek to przede wszystkim pokolenia wychowanych przez nią

nauczycieli i terapeutów.

Metoda nawiązuje do najbardziej pierwotnego sposobu porozumiewania się jakim jest „ język

Ciała”. Często zapominamy o znaczeniu tej formy naszej komunikacji z innymi. Przez

uświadomienie sobie jej wartości nasz kontakt emocjonalny staje się głębszy, bardziej żywy.

W życiu codziennym rezygnujemy z emocjonalności, bliskości, miękkości. Nie lubimy

wyrażać naszych uczuć i emocji.

Dzięki doświadczeniom z zajęć można nauczyć się cenić bliskość drugiego człowieka.

Metoda Weroniki Sherborne ze względu na swoją naturalność i prostotę jest metodą

uniwersalną.

Można ją stosować zarówno w pracy z dziećmi, jak i z osobami dorosłymi, z osobami

o różnych zaburzeniach rozwojowych, atakże zosobami oprawidłowym rozwoju.

W.Sherborne rozumie swoją metodę jako podejście pedagogiczne, umożliwiające

doświadczenie ruchu i kontaktu fizycznego, emocjonalnego i społecznego. w Polsce metoda

ruchu rozwijającego została wprowadzona w latach 70-tych, kiedy to W. Sherborne wraz ze

swoimi współpracownikami, Anną Leonard i Georgem Hillem prowadziła w naszym kraju

szkolenie dla nauczycieli. Osobami , które jako pierwsze zaczęły stosować w Polsce Ruch

Rozwijający Weroniki Sherborne były: Maria Przasnyska i Izabela Korsak. Pracowały one tą

metodą z dziećmi z upośledzeniem umysłowym

i z dziećmi autystycznymi.

Weronika Sherborne była uczennicą Rudolfa Labana i Ullman w Studio Sztuki Ruchu

w Manchesterze. Tam doszła do wniosku, że wszystkie dzieci mają dwie podstawowe

potrzeby.

Po pierwsze, pragną dobrze czuć się we własnym ciele (jak w domu), czyli umieć w pełni nad

nim panować i „słuchać” własnego ciała. Po drugie, odczuwają potrzebę nawiązywania

kontaktów z innymi. Wszystkie te potrzeby, dobry kontakt z własnym sobą i z innymi ludźmi

jest możliwy

dzięki dobremu nauczaniu ruchu.

Weronika Sherborne przy współpracy Rudolfa Labana opracowała metody pracy z dziećmi

korygującymi zaburzenia i stymulujące rozwój ( schemat 1 ).

ANALIZA RUCHU wg R. LABANA

W. Sherborne wykorzystała do tego cechy ruchu R.Labana (schemat 2).

- W jaki sposób porusza się ciało?

- W którym kierunku porusza się ciało?

- Która część ciała porusza się część

czy

całość góra tułów

czy czy czy

jedna część? dół? obwód ciała?

Czas trwania zajęć – 25 minut

Zajęcia prowadzą dwie osoby.

- Prowadzący nawiązuje kontakt z każdym dzieckiem

- Prowadzący bierze udział w każdym ćwiczeniu

- Oszczędność ruchów (mówić ciałem)

- Nie ma rywalizacji i współzawodnictwa

- Każdy może osiągnąć sukces.

Charakterystyczne dla metody W. Sherborne są następujące zasady:

- ćwiczenia muszą być radosną zabawą dla dziecka

- początek zajęć, to ćwiczenia, które dają poczucie bezpieczeństwa i oparcia

- koniec zajęć zawsze ćwiczenia relaksacyjne

- uczenie używania siły i delikatności

- na przemienność ćwiczenia dynamiczne i relaksacyjne

- na przemienność roli dziecka (uległa, dominująca) uczciwość w użyciu siły

- utrzymywanie z dzieckiem kontaktu wzrokowego

- stymulacja aktywności dziecka (większość ćwiczeń na poziomie podłogi)

- stopniowe rozszerzanie kręgów doświadczeń społecznych.

W czasie trwania zajęć osoby prowadzące obowiązuje:

- poczucie humoru

- stosowanie pochwał

- bez oceny i krytyki

- stopniowanie trudności

- bazowanie na mocnych stronach dziecka

- spontaniczność

- zawsze podejmowanie prób nawiązania kontaktu z dzieckiem.

Piotruś trafił do naszego przedszkola we wrześniu 2001 r. w czerwcu przyszła mama

zapytać się o wolne miejsce w grupie 5-cio latków. Stwierdziła: „Mam dziecko opóźnione

w rozwoju. Piotruś urodził się z podejrzeniem porażenia mózgowego. Leżał w inkubatorze,

miał kłopoty z oddychaniem, był mało aktywny”. Jak wynika z relacji mamy otrzymywał

antybiotyk. Miał kłopoty trawienne, źle spał. Jego rozwój ruchowy był opóźniony.

Samodzielnie zaczął siadać około 14 miesiąca. Pewne samodzielne kroki zrobił w wieku 2 lat

2 miesięcy. Biegał w sposób specyficzny, machał bardzo szybko rączkami.

Lewa nóżka przekrzywiała się do środka, co utrudniało mu poruszanie się i utrzymywanie

równowagi. Często był podniecony bez widocznego powodu. Wtedy krzyczał, biegał, machał

rączkami. Nie nawiązywał kontaktu wzrokowego.

W zajęciach prowadzonych metodą Weroniki Sherborn uczestniczył Piotruś, jego

mama oraz starsza siostra Ewa. Chłopiec świetnie radził sobie w tunelu i wyczołgiwał się

spod mamy. Śmiał się, gdy ćwiczenia sprawiały mu przyjemność. Ćwiczenia ruchu

rozwijającego pozwoliły nawiązać kontakt z dzieckiem i dały szansę Piotrusiowi na

nawiązanie kontaktu z innymi. Rodzicom pokazały jeszcze jedną drogę rehabilitacji przez

Zasadą pierwszą ogólną w ćwiczeniach W. Sherborne jest dobrowolność uczestnictwa.

zabawę. Poprawa następowała stopniowo. Systematyczna i konsekwentna praca całej rodziny

przyniosła oczekiwane efekty po kilku miesiącach pracy.

Ruch Rozwijający może pomóc dzieciom w dwóch głównych sferach rozwojowych:

- w rozwoju fizycznym

- w rozwoju osobowości.

Dzieci mają satysfakcję z własnych, nawet małych dokonań, korzystają z doświadczeń

ruchowych, zaczynają się uśmiechać. Widać na ich buziach radość i zadowolenie. Rodzicom

i rodzeństwu pozwala pomóc zrozumieć potrzeby dziecka

Z problemami, a jednocześnie przełamać bariery komunikowania się. Jednocześnie sam

nauczyciel odczuwa satysfakcję z faktu, że jego praca z dzieckiem i jego rodziną daje dobre

wyniki, choć nie przychodzą one od razu. Ćwiczenia Ruchu Rozwijającego są po prostu

potrzebne dla lepszego i pełniejszego rozwoju jego wychowanków.

Schemat 1.

Schemat 2.

Bibliografia:

1. i Sherborne W. Ćwiczenia ruchowe dla dzieci głębiej upośledzonych umysłowo. Szkoła

Specjalna 1983, nr 4. Sherborne W. (1984) Ćwiczenia ruchowe dla dzieci umysłowo

niepełnosprawnych. W: Gałkowski T. (red) Dziecko autystyczne i jego rodzice. Poradnik

Wychowawcy. Warszawa PTWZK

2. 2. . Sherborne W.Ruch rozwijający dla dzieci. Warszawa 1997, Wydawnictwo Naukowe

PWN

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: