3. Biała.pdf

G ARWOOD J ULIE

C ZAS R ÓŻ -

B IAŁA

Prolog

Dawno temu żyła niezwykła rodzina - bracia Clayborne'owie,

złączeni więzami silniejszymi niż więzy krwi.

Po raz pierwszy spotkali się, gdy jako dzieci mieszkali na jednej z

ulic Nowego Jorku. Zbiegły niewolnik Adam, kieszonkowiec Douglas,

rewolwerowiec Cole i oszust Travis przeżyli w dżungli miasta

rządzonego przez gangi starszych od nich chłopców tylko dlatego, że

trzymali się razem. Kiedy na swojej ulicy znaleźli małą dziewczynkę -

podrzutka - postanowili, że wyjadą na Zachód i stworzą jej prawdziwy

dom.

Jakiś czas później osiedlili się w samym sercu Terytorium Montany

na skrawku ziemi, który nazwali Różanym Wzgórzem.

Dorastając, otrzymywali listy od matki Adama, Róży. To ona

kształtowała ich charaktery. Róża dobrze znała ich obawy, nadzieje i

marzenia, gdyż chłopcy odpisywali na jej listy, wzruszeni matczyną

troską, miłością i oddaniem.

Z biegiem lat każdy z nich zaczął ją uważać za swą własną matkę.

Po upływie długich dwudziestu lat Róża dołączyła do nich i

wreszcie jej dzieci były szczęśliwe. Córka wyszła za mąż za dżentelmena

i spodziewała się dziecka, a synowie wyrośli na porządnych ludzi. Ale

mama Róża nie była do końca usatysfakcjonowana. Martwiła się, że

synowie zbyt polubili kawalerskie życie. A ponieważ należała do tych,

co uważają, że Bóg pomaga tylko tym, którzy sami sobie pomagają,

wiedziała, że zostało jej tylko jedno wyjście - wtrącić się w ich

poukładane życie.

Thomas Hood, „Time of Roses"

Nie w zimie z naszych wróżb

Wyczytał los kochanie.

Był czas kwitnienia róż –

Rwaliśmy je w altanie.

Bo nie wie młoda miłość,

Że zima jest na świecie.

Ach, skądże! Pięknie było,

Świat czcił nas świeżym kwieciem.

Przeł. Wojciech Usakiewicz

ROZDZIAŁ 1

No i doczekała się. Wpadła w tarapaty po same uszy. Każdy, kto

grozi Douglasowi Clayborne'owi, powinien zdawać sobie sprawę z

konsekwencji tak nierozsądnego czynu i gdy tylko Douglas odbierze jej

strzelbę, wytłumaczy damie jej błąd. Gruby błąd.

Ale najpierw musi jakoś ją przekonać, by wyszła z końskiego

boksu i stanęła w świetle latarni. Postanowił, że będzie do niej mówić tak

długo i łagodnie, aż uśpi jej czujność i podejdzie na tyle blisko, by wziąć

ją z zaskoczenia. Wyrwie jej strzelbę z rąk, rozładuje, a potem złamie na

kolanie. Chyba, że byłby to Winchester... wtedy go zatrzyma.

Ale teraz ledwie ją widział. Przykucnęła w cieniu za bramką boksu

i oparła lufę strzelby o najniższą deskę. Po drugiej stronie stajni, na

kołku, wisiała naftowa lampa, lecz dawała tak marne światło, że ze

swego miejsca Douglas niewiele mógł zobaczyć.

Stał na progu stajni przestępując z nogi na nogę, a deszcz siekł go

po plecach. Już dawno przemókł do suchej nitki, podobnie jak Brutus,

jego kasztanowaty wałach. Im szybciej zdejmie z niego siodło i wytrze

go do sucha, tym lepiej dla zwierzęcia. Ale to, co chce zrobić Douglas, i

to, co zamierza dama przycupnięta w boksie, to dwie różne rzeczy.

W tej samej chwili mroki nocy - i kawałek korytarza w stajni -

rozświetliła błyskawica, po której natychmiast rozległ się ogłuszający

huk grzmotu. Brutus stanął dęba i głośno zarżał podrzucając łbem.

Najwyraźniej koń, podobnie jak jego pan, bardzo chciał schować się

przed deszczem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: