PODSTAWY TURYSTYKI
[ 06.10.2007 ]
Przez turystykę rozumiemy zespół stosunków i zjawisk, które wynikają z podróży i pobytu
osób przyjezdnych, o ile nie następuje w związku z tym osiedlenie i podjęcie działalności
zarobkowej.
Turystyka masowa – całość zjawisk społecznych i gospodarczych wynikających
z dobrowolności i czasowo ograniczonej zmiany miejsca pobytu, która podejmowana jest
przez obcych dla zaspokojenia potrzeb niematerialnych, przy czym użytkuje się przede
wszystkim urządzenia przeznaczone dla dużej liczby osób.
Turystyka to aktywność czasu wolnego, zakładająca zmianę miejsca pobytu.
Turystyka to suma zjawisk i stosunków wyrastających z interakcji turystów, usługodawców,
rządów przyjmujących w procesie przyciągania i goszczenia tych turystów i innych
odwiedzających.
Turystyka to całokształt zjawisk ruchliwości przestrzennej związanej z dobrowolną, czasową
zmianą miejsca pobytu, rytmu i środowiska życia oraz wejściem w styczność
ze środowiskiem odwiedzanym ( przyrodniczym, kulturowym, społecznym ).
Turystyka – czynności osób podróżujących w celach wypoczynkowych, służbowych lub
innych i pozostających poza swoim codziennym środowiskiem nie dłużej niż przez rok.
Formy turystyki:
→ krajowa
→ przyjazdowa
→ wyjazdowa
Kategorie turystyki:
→ wewnątrz-krajowa
→ narodowa
→ międzynarodowa
Podróżni to odwiedzający ( międzynarodowi i krajowi ) oraz inni podróżni.
Odwiedzający zostali podzieleni na:
→ turystów
→ odwiedzających jednodniowych
Turyści ( krajowi i międzynarodowi ) są to osoby, które spędzają co najmniej jedną noc
w obiektach noclegowych.
Odwiedzający jednodniowi ( krajowi i międzynarodowi ) to osoby, które nie nocują
W liczbie przyjazdów i wyjazdów odwiedzających międzynarodowych nie powinno się uwzględniać:
→ imigrantów i emigrantów
→ osób mieszkających na terenach przygranicznych w jednym kraju i pracujących w drugim
→ dyplomatów, urzędników konsularnych i członków sił zbrojnych
→ osób podróżujących jako uchodźcy lub nomadowie
→ osób, które nie przekraczają formalnie granicy kraju, którzy nie mają pozwolenia
na zejście na ląd
W odniesieniu do turystyki krajowej, wyjazdowej i przyjazdowej danego państwa, a dalej ruchu międzynarodowego, zgodnie z Zaleceniami WTO bada się i zbiera poniższe zjawiska:
I. Cel wizyty – poniższe kategorie służą do statystycznego ujęcia ruchu turystycznego pod kątem odwiedzin.
→ wypoczynek, rekreacja, wakacje
→ odwiedziny u znajomych, krewnych
→ sprawy zawodowe, interesy ( turystyka biznesowa )
→ cele zdrowotne
→ cele religijne
→ inne
II. Długość pobytu – określa się liczbę noclegów w następujący sposób:
→ odwiedzający jednodniowi: 0 noclegów
→ turyści: 1-3; 4-7; 8-28; 29-91; 92-365 noclegów
III. Dla uzyskania informacji o obiektach noclegowych, z jakich korzystali w czasie podróży
turyści, stosuje się następujący podział:
→ obiekty zakwaterowania zbiorowego: hotele, motele, kempingi, pensjonaty, itd.
→ prywatne turystyczne miejsca noclegowe: mieszkania wynajęte dla osób prywatnych
lub w agencjach, zakwaterowanie o krewnych i znajomych, pokoje gościnne.
Podział środków transportu:
→ komunikacja powietrzna
→ komunikacja wodna
→ komunikacja lądowa
Wydatki turystyczne to całkowite wydatki konsumpcyjne poniesione przez odwiedzających
w czasie ich podróży i pobytu w miejscu docelowym.
Klasyfikacja jest następująca:
→ transport
→ noclegi
→ żywność, napoje
→ pakiety turystyczne
→ rekreacja, sport, kultura
→ zakupy
Produkty turystyczne - /w wąskim znaczeniu/ oznacza to, co turyści kupują, np. transport
lub zakwaterowanie, oddzielnie lub w formie pakietu.
- /w szerokim znaczeniu/ obejmuje całość przeżytego przez turystę
doświadczeń od chwili …
Pakiet turystyczny – jest to kombinacja dwóch lub więcej elementów ( np. transport,
wyżywienie, noclegi, zwiedzanie, ubezpieczenie, usługi przewodnickie ) sprzedawanych
jako całościowy produkt po zryczałtowanej cenie.
Przemysł turystyczny – to część gospodarki, której funkcją jest zaspokojenie potrzeb
turystów; składa się z branż związanych z turystyką, w takim zakresie, w jakim zaspokajają
one turystów, a nie mieszkańców czy lokalny rynek.
Polityka turystyki – jest to działalność polegająca na poszukiwaniu optymalnego
zaspokojenia turystycznych potrzeb społeczeństwa, przy racjonalnym wykorzystaniu
zasobów pracy i kapitału w sferze gospodarki turystycznej z poszanowaniem środowiska
naturalnego . Polityka turystyczna kształtuje optymalne z punktu widzenia funkcji turystyki
rozmiary i struktury ruchu turystycznego, koordynuje rozwój turystyki z uwzględnieniem jej
funkcji różnorodności związanych z innymi strefami życia kraju.
Atrakcja turystyczna – walory przyrodnicze i antropogeniczne, w których w większym lub
mniejszym stopniu wkomponowane jest zagospodarowanie turystyczne i paraturystyczne.
Produkt turystyczny – gotowa do sprzedaży oferta w formie pakietu, składająca się z usług i
towarów, której podstawę wyznacza atrakcja turystyczna.
Kryteria podziału ruchu turystycznego:
· Kryterium podmiotu turysty: dzieci, młodzież, emeryci, mieszkańcy miast, wsi, osiedli, niepełnosprawni, studenci, bezrobotni
· Z punktu widzenia czasu trwania podróży: wyjazdy krótko i długo terminowe, wypoczynek weekendowy, wyjazd świąteczny
· Kryterium okresu wyjazdu: turystyka letni, zimowa, pozasezonowa
· Kryterium wielkości grupy: turystyka samotnicza, rodzinna, grupowa
· Kryterium stopnia organizacji: turystyka indywidualna, zorganizowana
· Kryterium celu wyjazdu: wyjazd nad morze, w góry, na mazury, na wieś, za granice
· Kryterium środka transportu: samochód, pociąg, samolot, rower
· Kryterium motywu wyjazdu: turystyka biznesowa, zdrowotna, pielgrzymkowa
Rodzaje turystyki:
1. Turystyka biznesowa:
· Podział: turystyka konferencyjno – kongresowa; motywacyjna; wystawiennicza;
korporacyjna; spotkania biznesowe
· Turystyka biznesowa jest jednym z rodzajów turystyki dynamicznie się rozwijających na świecie; instytucje delegujące charakteryzują się wysokimi wydatkami ( na turystyce biznesowej zarabia się pięciokrotnie więcej niż na turystyce wypoczynkowej ).
· Jest to turystyka całoroczna, stabilna, nie podlegająca sezonowości
· Obejmuje osoby podróżujące służbowo lub w celach zawodowych; zalicza się do niej uczestnictwo w: konferencjach, spotkaniach, kongresach, seminariach, szkoleniach, podróżach motywacyjnych, targach i wystawach
· Ta kategoria osób ma specjalne wymagania; dla nich powstają ekskluzywne hotele, centra konferencyjno-kongresowe, centra rekreacyjne, ekskluzywne restauracje, itp.
· Hotele specjalizują się w przyjmowaniu tego rodzaju gości; właściwie wyposażone pokoje, całodobowa obsługa, odpowiednio wyposażone sale konferencyjne, organizacja przyjęć okolicznościowych, bankietów, prezentacji
· Wyposażenie rekreacyjno – wypoczynkowe obiektów: baseny, gabinety odnowy biologicznej, siłownie, sauny, bilard, solarium, kort tenisowy, jacuzzi. Bogata oferta czynnego wypoczynku poza obiektem hotelowym
2. Turystyka motywacyjna ( incentiv trip ):
· Nagradzanie pracowników firmy za osiągnięcie dobrych wyników w pracy
· Nowoczesny instrument marketingowy i menadżerski przedsiębiorstw
· System motywacyjny w zarządzaniu zasobami ludzkimi, budowaniu zespołu, zarządzaniu lojalnością
· To wymagając sektor turystyczny, aczkolwiek bardzo dochodowy.
· Trendy w turystyce motywacyjnej:
o W coraz większym stopniu wykorzystuje się specyfikę i oryginalność danej destylacji - kraju, regionu, miasta
o Konkurencja w tej dziedzinie jest ogromna, jeszcze bardziej wzrośnie, co oznacza, że absolutnym punktem ciężkości będzie jakość
o Jakość merytoryczna i programowa na najwyższym poziomie
o Najnowsze rozwiązania techniczne i multimedialne
o Element ekologiczny bardzo akcentowany w doborze miejsca wyjazdu
· Firmy organizujące wyjazdy motywacyjne oceniane są przez zleceniodawców przede wszystkim pod względem:
o Jakości
o Kreatywności
o Indywidualizacji proponowanych programów
o Renomy wykonawców
o Zaproponowanej ceny
3. Turystyka konferencyjno-kongresowa:
· Ogromna dynamika w skali rozwoju międzynarodowego
· Uczestnikami są: naukowcy, specjaliści różnych kierunków nauki i gałęzi gospodarki; członkowie organizacji: zawodowych, gospodarczych, kulturalnych, turystycznych, politycznych, walne zgromadzenia stowarzyszeń czy klubów
· W obsługę kongresów zatrudnia się: biura podróży, bazy noclegowe i gastronomiczne, agencje reklamowe, tłumaczy, przewoźników, hostessy, sprawny sekretariat, agencje ochrony, towarzystwa ubezpieczeniowe, fotografów, poligrafów, drukarnie,
· Szczególną uwagę przykłada się do nowoczesnego formatu multimedialnego; przekazy, prezentacje, specjalne wymogi co do wyposażenia sal konferencyjnych
· Turystyka kongresowa należy do najbardziej dochodowego sektora turystyki
· Czołowe kraje organizujące tego typu imprezy to: Stany zjednoczone, Francja, Wielka Brytania, Niemcy, Włochy, Belgia, Hiszpania, Węgry
· Katalog „ Konferencje i kongresy w Polsce – 2005/2006”: opisanych jest ponad 250 obiektów pod względem możliwości organizacyjnych. Obecny w Internecie. Wysyłany do: spółek giełdowych, banków, kas chorych, firm ubezpieczeniowych, nauki polskiej, 500 firm korporacyjnych.
· Na świecie wyspecjalizowały się formy obsługujące kongresy – tzw. Convention Buremu. W Polsce w sierpniu 2002 r. powołano także taką instytucję Convention Buremu przy Polskiej Organizacji Turystycznej.
· W chwili obecnej mamy 5 Miejskich Biur Kongresów i Konferencji w następujących miastach: Kraków, Warszawa, Poznań, Wrocław, Gdańsk.
· Turystyka kongresowa jest aktywna w ciągu całego roku, szczególnie zaś w miesiącach: kwiecień-czerwiec oraz wrzesień-październik.
· Miasta, które za cel postawiły sobie rozwijanie ruchu turystycznego uważają za priorytet turystykę kongresową i inwestują w rozwój potrzebnej infrastruktury.
· Nowa, większa infrastruktura kongresowa:
o Centrum Kongresowo – Wystawiennicze Gromada w pobliżu lotniska Okęcie ( 3500 osób )
o Prywatna Wyższa Szkoła Businessu i Administracji w Warszawie
( 2000 osób )
o Kompleks Wystawienniczy w Warszawie EXPO XXI ( 3000 osób )
o Uczelnie Akademickie
o Centrum Kongresowe w Warszawie k. Jachranki
4. Turystyka uzdrowiskowa i zdrowotna – waliness:
· Miejscowości uzdrowiskowe w Polsce posiadają bogate walory naturalne z właściwościami leczniczymi, źródłami wód mineralnych, mikroklimatem, itp. Posiadają wysokie walory lecznicze, rekreacyjne, wypoczynkowe i krajobrazowe.
· Turystyka uzdrowiskowa w Polsce jest jednym z priorytetowych produktów markowych ukierunkowanych na rynek krajowy i zagraniczny.
· Wypoczynek w uzdrowiskach to nie tylko leczenie chorych, ale także cały kompleks atrakcji turystycznych skupionych wokół szeroko pojętej promocji zdrowia, czyli np. dbania o urodę, sylwetkę, zabiegów profilaktycznych zapobiegających różnym schorzeniom, programy odchudzające, chirurgia plastyczna, itp. Uzdrowiska pełnią także funkcję wypoczynkowo – turystyczno – rekreacyjną.
· W Polsce jest 326 ośrodków uzdrowiskowych, w tym 45 gmin o statusie uzdrowiskowym. Położone głównie na obszarach górskich i podgórskich oraz w pasie nadmorskim, często na terenach chronionych: w parkach narodowych i krajobrazowych. Są to tereny czyste biologicznie o wysokich parametrach ekologicznych.
· Uzdrowiska posiadają specyficzną infrastrukturę zdrowotną i leczniczą, jak: pijalnie wód mineralnych, termalne baseny kąpielowe, łaźnie solankowe, parki zdrojowe, tereny spacerowe, rozbudową infrastrukturę sportową i rekreacyjną, przez co stanowią popularne ośrodki turystyki specjalistycznej, centra sportów zimowych i wodnych oraz bazy górskiej turystyki kwalifikowanej.
· Dysponują znacznym potencjałem recepcyjnym
· Słabością polskich uzdrowisk jest zdekapitalizowanie obiektów, których właścicielem jest Skarb Państwa. Problem prywatyzacji uzdrowisk.
· Najważniejsze działania to tworzenie nowych i rozbudowywanie istniejących produktów turystycznych w uzdrowiskach.
· Profilaktyka i ochrona zdrowia, centra odnowy biologicznej, SPA - uroda i sprawność.
· Atrakcje turystyczne, przyrodnicze i antropologiczne.
· Baza noclegowa wraz z kompleksową ofertą ( Kliniki Zdrowi i Urody, Farmy Zdrowia )
· Urządzenia sportowe i rekreacyjne – parki wodne, nartostrady, pola golfowe, kręgielnie, ośrodki jazdy konnej, ścieżki rowerowe, kasyna, itp.
...
EPSON