Doksologia
Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, Boże, Ojcze wszechmogąc,y w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Te słowa z Liturgii nasuwają skojarzenie z fragmentem Listu do Rzymian, gdzie Paweł pisze:
O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi! Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą? Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę? Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego [jest] wszystko. Jemu chwała na wieki! (Rz 11, 33-36)
Zdumiewające są wszystkie dzieła Pana, niepojęte jest to, że cała Trójca Święta zaangażowała się dla zbawienia człowieka. Być może to są właśnie najodpowiedniejsze określenia wobec Bożych dzieł – niepojęte i budzące zdumienie. Święty Ingnacy Loyola zaleca odbywającym ćwiczenia duchowe rozważanie tajemnicy, którą nazywa: „Naradą Trójcy Świętej”. Każe wyobrażać sobie rozmowę Ojca, Syna i Ducha Świętego dotyczącą sposobu odkupienia człowieka. Jezus Chrystus wypełnia plan zbawienia – to Jego posyła Ojciec, aby wypełnił wolę Trójjedynego Boga. Wszystko, co czyni, jest realizacją odwiecznych zamiarów Stwórcy. W Chrystusie spełniło się marzenie Boga, aby ludzkość odzyskała utracone życie. Dlatego przez Niego, z Nim i w Nim oddajemy cześć i chwałę Ojcu Wszechmogącemu w jedności Ducha Świętego. Kończąc tę część Mszy świętej, która nazywa się Liturgią Eucharystyczną, „podsumowujemy” okrzykiem podziwu dzieła Boga, w których uczestniczyliśmy poprzez sprawowanie Pamiątki Pana. Teraz następuje bezpośrednie przygotowanie do przyjęcia Komunii świętej.
Wojciech Jędrzejewski OP
lena552