Zosia i Andrzej, rodzeństwo, w zeszłym roku razem przystępowali
do pierwszej Komunii świętej. Teraz bardzo przeżyli rocznicę przyjęcia
Pana Jezusa. Zosia doszła do wniosku, że wszystko odbyło się "bardziej oso-
biście", jak to powiedziała. Nie było już wielu gości ani prezentów. A prze- I
cjeż czuła, że jeszcze bardziej jest związana z Panem Jezusem. Andrzej i~
powiedział, że to dlatego, bo są doroślejsi. W roku szkolnym sami pilno-
'"" wali uczestniczenia w niedzielnej Mszy świętej, comiesięcznej spowiedzi
i w każdy pierwszy piątek miesiąca byli u Komunii. To tak, jakby "zjedli ~,,"
z Panem Jezusem beczkę soli", czyli j~zcze bardziej się zaprzyjaźnili. ~;;;~
A dzisiaj szykują się do udziału w procesji na Boże Ciało. Andrzej
będzie szedł z ministrantami. Zosia ma znowu sypać kwiaty przed Naj-
świętszym Sakramentem. Przy każdym ołtarzu wysłuchają Ewangelii
i nauki. Będą śpiewać Panu Jezusowi pieśni. W klasie Zosi i Andrzeja jest dziewczynka, która w ogóle nie chodzi
do kościoła. Powiedziała im, że cieszy się z czwartku wolnego od szkoły,
bo jest już zmęczona. Nawet nie wiedziała, że w ten dzień rodzice dlatego
nie idą do pracy, gdyż jest to święto Pana Jezusa ukrytego pod postfcią
chleba
J 6, 51
„Ja jestem chlebem żywym, który
zstąpił z nieba.Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” (J 6, 51).
"Rozsypywanka" z liter tworząca hasło CHLEB ŻYCIA.
Teksty dla 10 dzieci
Dziecko 1. (przynosi literę C).„Bez ziaren pszenicy nie ma chleba. A każde ziarno jest darem Bożym”.Dziecko 2. (ma chleb i literę H).„Nie byłoby tutaj chleba (podnosi chleb w górę), gdyby nie wkład ludzkiej pracy” (chleb przekazuje następnemu dziecku).Dziecko 3. (przyjmuje chleb i przynosi literę L).„Trzy razy coś musi umrzeć, aby powstał taki bochenek. Najpierw umiera ziarno, aby dać życie kłosowi. Potem umierają ziarenka, gdy są mielone na mąkę. Wreszcie mąka musi przejść przez śmierć w gorącej piekarni. Żadna wielka rzecz nie powstaje bez trudu i cierpień” (chleb zostaje wręczony kolejnemu dziecku).Dziecko 4. (ma ze sobą literę E).„Gdy w nas wygasa egoizm i zapatrzenie się w samych siebie, wówczas zaczynamy dzielić się chlebem i przynosić ulgę głodnemu światu. Dzielenie się z innymi zapowiada pokój”. (Dziecko najpierw oddaje swoją literę, a następnie idzie do koleżanek i kolegów, łamiąc się z nimi chlebem).Dziecko 5. (przynosi literę B).„Czy w ogóle wypada czcić święty Chleb w kościołach, gdy swój codzienny pokarm wyrzucamy nieraz na śmieci?”.Dziecko 6. (przynosi literę Ż).„Tam na tablicy widzimy Pana Jezusa – Chleb Życia (dziecko wskazuje ręką na obraz). Woła On do nas: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”.Dziecko 7. (przynosi literę Y).„Adorujemy Pana Jezusa, gdy jest wystawiony w monstrancji. Ale On chce, żebyśmy Go spożywali. Żebyśmy mieli w sobie Jego życie. Żebyśmy Mu pozwolili nas przemieniać. Pozwólmy Mu więc na tę przemianę”.Dziecko 8. (przynosi literę C).„Mój rówieśnik za ten żywy Chleb oddał kiedyś swoje życie. Był to święty Tarsycjusz. Gdy chciał po kryjomu zanieść Ciało Pana Jezusa chrześcijanom zamkniętym w więzieniu, został napadnięty przez swoich kolegów. Pobicie było śmiertelne. Nigdy nie będę drwił z tajemnicy zawartej w tym Chlebie. Chcę Go przyjmować z najgłębszą czcią i oddaniem”.Dziecko 9. (przynosi literę I).„W Boże Ciało Pan Jezus, jako Chleb Życia, jest niesiony w monstrancji po ulicach miast i wiejskich drogach. Każdy powinien rozpoznać, że to idzie Pan Świata, i modlić się do Niego”.Dziecko 10. (przynosi literę A)„Dziękuję moim rodzicom, katechetom, że pokazują mi drogę do Pana Jezusa, choć jeszcze niewiele rozumiem z tej wielkiej tajemnicy Chleba Żywego”.
KATECHEZA_DLA_DZIECI