Więźba dachowa- rodzaje.doc

Więźba dachowa

W domach jednorodzinnych i części wielorodzinnych, najbardziej popularnym typem konstrukcji dachu są konstrukcje drewniane. Konstrukcje dachów wykonuje się głównie z drewna sosnowego, ewentualnie świerkowego, natomiast drobne elementy (wkładki, kołki, itp.) z drewna twardego: dębowego, akacjowego lub innego o podobnych właściwościach. Drewno na elementy więźby dachowej powinno być odpowiednio wysuszone (maksymalnie 20% wilgotności) oraz zabezpieczone przed działaniem czynników biologicznych oraz ognia.

Więźba może być wykonana z drewna przycinanego na budowie lub zamówionego na wymiar, z wykonanymi zaciosami i wrębami do połączenia ciesielskiego. Można też zamówić gotowe wiązary dachowe. Wiązar jest zasadniczym elementem więźby dachowej i składa się z połączonych ze sobą symetrycznie krokwi, wraz ze wzmocnieniami. Wiązar ma formę trójkąta i - pomimo wielu zmiennych obciążeń - tworzy konstrukcję sztywną.

Wybór konstrukcji oraz kształtu dachu zależy między innymi od przeznaczenia budynku (w tym rozmiarów i rozpiętości dachu) oraz warunków klimatycznych (przeciętna siła wiatru, średnia ilość opadów i czas zalegania śniegu).


Rodzaje konstrukcji dachowych

Więźba krokwiowa - jest to najprostsza konstrukcja dachowa, stosowana, gdy rozpiętość ścian zewnętrznych nie przekracza 6,0 m a nachylenie połaci dachowej 40-60°. Podstawowym elementem nośnym jest para krokwi, połączonych ze sobą w kalenicy, o długości max. 4,5 m, rozstawionych w odstępach 80-120 cm. Ich dolne końce mogą być mocowane do poziomej belki ściągowej, stanowiącej jednocześnie konstrukcję nośną stropu lub do murłat ułożonych na stropie lub na wierzchu ścian kolankowych. Przy tego typu konstrukcji dachowej, zarówno mocowanie krokwi do murłat, jak i murłat do konstrukcji budynku musi być bardzo solidnie wykonane, ponieważ od solidności tych połączeń zależy stabilność i bezpieczeństwo dachu.

Więźba jętkowa stosowana jest tam, gdzie rozpiętość między ścianami zewnętrznymi jest większa niż 6,0 m, stosowanie więźb krokwiowych przestaje być ekonomiczne, dlatego że dla zapewnienia odpowiedniej sztywności konstrukcji więźby, należałoby stosować krokwie o bardzo dużych przekrojach. Zamiast tego projektuje się więźby, w których każda para krokwi rozparta jest mniej więcej w połowie ich długości poziomym elementem zwanym jętką. Dzięki takiemu rozwiązaniu, można wykonywać dachy o rozpiętości nawet 11,0 m.

Więźba płatwiowo-kleszczowa - stosowana jest wtedy, gdy rozpiętość dachu nie przekracza 12,0 m. W konstrukcji tego typu podpory dla krokwi nie tworzą tylko murłaty, ale dodatkowo krokwie podparte są mniej więcej w połowie rozpiętości na płatwiach pośrednich. Płatwie podparte są słupkami stojącymi na płatwiach stopowych lub bezpośrednio na stropie. Całość konstrukcji więźby dachowej usztywniają poziomo kleszcze - podwójne belki wiążące końce słupów z opartymi na nich krokwiami. Kleszcze montuje się co trzecią lub czwartą parę krokwi.