· Biblia odegrała szczególną rolę w rozwoju piśmiennictwa staropolskiego
· stanowi sacrum – świętość, autorytet religijny, zbiór pism sakralnych
· dzieło teandryczne
· jest jednym z ważnych źródeł kultury europejskiej
o źródło kultury moralnej, prezentuje wzorce postępowania, kodeks tego, co dobre lub złe
· stanowi niewyczerpany skarbiec wzorców osobowych i postaw, fabuł, anegdot, wątków, motywów, symboliki, frazeologii, stylistyki
· od gr. słowa bibliós ‘łodyga papirusu’, później ‘zwój papirusu, księga’
· gr. tó biblión, l.mn. – ta biblía
· Biblia – ‘księgi’
· Stary Testament – pisma judaistyczne
o prawo (Tora)
o proroctwa
o pisma
· Nowy Testament – pisma chrześcijańskie
o księgi historyczne
o księgi dydaktyczne
o księgi prorocze
· łac. testamentum ‘przymierze’
XIII w. p.n.e. – 96 r. n.e.
· przekazy ustne
· kamienne tablice
· ryte w glinie, drewnie
· zwoje z wyprawionych skór pozszywanych w jedną całość i nawijanych na ozdobne drążki (Tora)
· papirus
· pergamin
· hebrajski
· grecki
· aramejski
m.in.:
· Mojżesz
· Salomon
· Dawid
· Mateusz
· Marek
· Łukasz
· Jan
· Septuaginta – przekład siedemdziesięciu
o III-II w. p.n.e.
o przekład na j. grecki Starego Testamentu
· Wulgata – przekład całej Biblii na jęz. łac.
o IV w.
o przekład św. Hieronima
· inne przekłady:
o katolickie:
§ Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka) – XV w.
§ Biblia Leopolity – 1561
§ Biblia Jakuba Wujka (Nowy Testament – 1593, całość pośmiertnie – 1599)
§ Biblia Tysiąclecia – dopiero w 1965
o inne:
§ Biblia brzeska (kalwińska) – 1563
§ Biblia nieświeska (Szymona Brudnego, ariańsko-socyńska) – 1572
§ Biblia gdańska (luterańska, przekład przy współpracy kalwinów i braci czeskich) – 1632
§ Pismo Święte w przekładzie Nowego Świata (wyd. świadków Jehowy) – 1950
· musieli znać obce języki
· wkład do rozwoju polszczyzny
· ogromna wiedza
LITERACKOŚĆ BIBLII (JĘZYK I KONTEKST)
· słowo, rytm, symbol, obraz, gatunek – zwielokrotniają sens
· opowiadanie historyczne
· saga rodu
· epos
· poemat
· nowela
· kronika
· dialog filozoficzny
· list
· pieśń
· hymn
· modlitwa
· kazanie
· aforyzm
· sentencja
· tren
gatunek jest pojęciem historycznym, ulega ewolucji w czasie
· w starożytnych tekstach nie ma wyraźnego rozgraniczenia między poezją a prozą
· wyróżnia się następujące gatunki biblijne w Starym Testamencie wg przyjętego podziału na księgi:
o historyczne
§ poemat epicki
§ saga rodowa
§ opowiadanie historyczne
§ kronika
§ nowela dydaktyczna
§ zbiór praw
o mądrościowe
§ dialog filozoficzny
§ monolog filozoficzny
§ pieśń miłosna
§ przypowieść
§ przysłowie
§ aforyzm
§ psalm
o prorockie
§ mowa religijna
§ kazanie
§ wyrocznia
§ przekleństwo
§ lamentacja
§ listopad apokalipsa
Biblia jest arcydziełem literatury powszechnej
· bogactwo treści
· sposób przekazu
o styl i język zrytmizowany i nasycony wieloznaczną symboliką, alegorią, metaforą
· biblijny przekaz ukazuje jednego Boga, stwarzającego świat i człowieka
· wyraz monoteizmu (cała Biblia)
· imię (nazwa) ma w Biblii miejsce szczególne: to, co nie ma imienia, nie istnieje à akt tworzenia jest jednocześnie nazywaniem
o imię odpowiada istocie człowieka (rzeczy) lub jego przymiotom
o poznać czyjeś imię = mieć dostęp do tajemnicy drugiego człowieka (rzeczy), mieć nad kimś (czymś) władzę
· zapis graficzny w Biblii Tysiąclecia podkreśla walory literackie Księgi Rodzaju
· nawiązania:
o Jan Kochanowski, Czego chcesz od nas, Panie?
o Czesław Miłosz, Słońce
o Jan Twardowski, Podziękowanie
o Zbigniew Herbert, Modlitwa Pana Cogito – podróżnika
· Księga Hioba należy do pism mądrościowych (dydaktycznych)
· o Hiobie wspomina prorok Ezechiel jako o „mężu sprawiedliwym” (Ezech. 14:14, 20)
· kultura europejska – Hiob[1] jest symbolem cierpienia i godności człowieka
· dramat Hioba jest osobisty
o walczy sam o swoją godność, odpierając racje fałszywych przyjaciół, którzy nakazują mu uznać własną winę i przyjąć cierpienie jako grzech
o...
marian_491