Postfeministyczny obraz kobiety w literaturze kobiecej a rodzina.pdf

(547 KB) Pobierz
Chowanna, issue: 1 (30) / 2008 — Postfeministyczny obraz kobiety w literaturze kobiecej a rodzina – studium pedagogiczne
 
Postfeministyczny obraz kobiety w literaturze kobiecej a rodzina –
studium pedagogiczne
«Pedagogical study about feminine values in feminine literature»
by Beata Ecler­Nocoń
Source:
Chowanna (Chowanna), issue: 1 (30) / 2008, pages: 71­82, on  www.ceeol.com .
75930184.003.png
BEATA ECLER-NOCOÑ
Postfeministyczny obraz kobiety
w literaturze kobiecej a rodzina
studium pedagogiczne
Pedagogical study about feminine values in feminine literature
Abstract: It is pedagogical study about feminine values in feminine literature. In conc-
lusion the author writes that feminine values have been changed lately. Women want
family, children but simultaneously they desire to realize themselfs. In this day and age
it can be reason of crisis of family.
Key words: womans image.
75930184.004.png 75930184.005.png
72
Beata Ecler-Nocoñ
Kultura jest jednym z czynników buduj¹cych nasz¹ to¿samoæ, wspó³-
tworzy nasz¹ osobowoæ, nasze ja. Dziêki temu, co rozumiemy jako kul-
tura, rozbudowujemy nasz¹ wiadomoæ, wiadomoæ siebie, wiadomoæ
drugiego cz³owieka. Lepiej, g³êbiej rozumiemy, odczuwamy, dowiadcza-
my. W wyniku rozwoju kultury w du¿ej mierze narodzi³a siê mi³oæ, ca³e
bogactwo uczuæ i postaw w³aciwych tylko cz³owiekowi. Edukacja kultu-
ralna pozwala nam doceniæ piêkno, rozpoznaæ prawdê i dobro 1 . Tak ist-
nienie kultury postrzega³ Karol Wojty³a, gdy pisa³: S³owo kultura jest
jednym z tych, które najbli¿ej zwi¹zane s¹ z cz³owiekiem, które okrelaj¹
jego ziemsk¹ egzystencjê i poniek¹d wskazuj¹ na sam¹ jego istotê. Cz³o-
wiek to ten, który tworzy kulturê, który potrzebuje kultury, który dziêki
niej sam tworzy. [...] Dzie³a kultury, które trwaj¹ d³u¿ej ni¿ cz³owiek,
daj¹ o nim wiadectwo ¿ycia duchowego a duch ludzki ¿yje nie tylko
przez to, ¿e panuje nad materi¹, ale ¿yje sam w sobie treciami, które
tylko jemu s¹ dostêpne i dla niego posiadaj¹ znaczenie. ¯yje wiêc prawd¹,
dobrem i piêknem i potrafi to swoje ¿ycie wewnêtrzne wyra¿aæ na ze-
wn¹trz i obiektywizowaæ w swych dzie³ach (Wojty³a, 1964, s. 1154).
Prawdopodobnie same procesy socjalizacyjne pozwoli³yby na powielanie
schematów zachowañ, odczuæ, sposobów ¿ycia 2 , natomiast kultura wraz
z wychowaniem sprawiaj¹, ¿e cz³owiek siê zmienia, przewartociowuje
dotychczasowe sposoby istnienia 3 .
Z jednej strony kultura buduje cz³owieka, z drugiej za cz³owiek
jest tym, który tworzy kulturê. Kultura zatem tak jak ludzkie bytowanie
to nie tylko to, co niesie wartoæ dla cz³owieka, co go wspó³tworzy ku grec-
kiej triadzie dobru, piêknu i prawdzie. Kultura niesie z sob¹, oprócz
symbolicznego dobra, tak¿e z³o, to, co cz³owieka niszczy, degraduje, po-
»Kultura« nie mo¿e byæ traktowana jako przypadkowa dekoracja cz³owieka, lecz
co konstytutywnego, gdy¿ bez niej trudno by³oby mówiæ o cz³owieczeñstwie. Dlatego
jest ona istotna w wychowaniu i stanowi konieczn¹ rzeczywistoæ w pedagogice, tak¿e
(a mo¿e nawet tym bardziej) w istniej¹cym pluralizmie postaw i opcji kulturalnych. [...]
Cz³owiek, który jest jedynym »ontycznym podmiotem kultury«, jest jednoczenie »jej
przedmiotem i celem«. Nie tylko wiêc tworzy kulturê, lecz tak¿e kultura wp³ywa na
cz³owieka. Kultura jest tym, dziêki czemu cz³owiek, mówi¹c za Arystotelesem, »staje siê
bardziej cz³owieczym«, wchodzi w jeszcze wiêksze bogactwo swojej egzystencji (N o -
w a k, 2000, s. 330).
2
1
Bardzo obrazowo takie rozumowanie oddaje H. Benjamin (1998) w przypowia-
stce z Edukacji jaskiniowców, kiedy opowiada o ludziach pierwotnych, powtarzaj¹cych
pewne czynnoci bez realnej koniecznoci (warunki bowiem i potrzeby siê zmieni³y),
tylko na zasadzie przyzwyczajenia. Dopiero myl ludzka, jego zdolnoci twórcze dosto-
sowuj¹ zachowania do rzeczywistych wymogów chwili.
3
Jak pisze W. Stró¿ewski (1964, s. 994): [...] do istoty kultury nale¿y stan
ucielenienia okrelonych wartoci, które same uprawniaj¹ do realizacji wartoci in-
nych, ale zawsze w jakim porz¹dku wy¿szym ni¿ zaistnia³e.
75930184.006.png
 
Postfeministyczny obraz kobiety w literaturze kobiecej...
73
mniejsza. Tak wiêc jak pisze M. Nowak (2000, s. 250) Wprowadza-
nie w kulturê nie mo¿e byæ pojmowane tylko w sensie pasywnym, jako
przyjmowanie. Musi w nim wyst¹piæ równie¿ nabywanie zdolnoci pro-
duktywnego, aktywnego tworzenia kultury. O ile aktywnoæ wobec zjawisk
kultury stanowi pewne moralne wezwanie dla ka¿dego cz³owieka, o tyle
bardziej dla pedagoga, który do kszta³towania ludzkich postaw jest po-
wo³any. Tak te¿ pedagog, wychowawca w sposób szczególny winien zdawaæ
sobie sprawê z owych zjawisk i podejmowaæ nad ich jakoci¹ refleksjê.
Czas na pytanie, istotne dla tych rozwa¿añ, o zjawiska spo³eczno-kul-
turowe, z którymi mamy obecnie do czynienia: Jak obrazuj¹ one wspó³-
czesn¹ kobietê?
Nazywa siê powszechnie omawiane zjawiska postmodernizmem lub
ponowoczesnoci¹. Postmodernizm to okrelenie zarezerwowane dla
wszystkich tych d¹¿eñ, które ³¹cz¹ siê z wszechobecn¹ potrzeb¹ samo-
realizacji i ho³dowaniem idei wolnoci. Ponowoczesne teorie s¹ logicz-
nym nastêpstwem pewnych przemian, w tym na p³aszczynie spo³ecz-
nej, zwi¹zanej z rewolucj¹ seksualn¹ i feministyczn¹. Konsekwencjê owej
rewolucji stanowi w³anie postfeminizm 4 . Jeli feministkê postrzega siê
jako spragnion¹ wolnoci, to postfeministkê jako kobietê nareszcie w tej
wolnoci spe³nion¹ (lêczka, 1999, s. 268). Niniejszym dywagacjom to-
warzyszy zatem pytanie, jaka jest owa wspó³czesna kobieta postfemi-
nistka i jak jej postawy, uczucia, widzenie wiata mog¹ wp³ywaæ na
wspó³czesn¹ rodzinê. Bardziej jednak bêdzie nas interesowa³ ów wiat
kreowany przez kulturê ni¿ ten, z którym siê faktycznie obecnie styka-
my, poniewa¿ niejednokrotnie ów wiat kreowany staje siê czêci¹ ota-
czaj¹cej nas przysz³ej rzeczywistoci kulturowej, kszta³tuje bowiem to¿-
samoæ podmiotów kultury ludzi 5 . Procesy te wzajemnie siê przenika-
j¹. Jeli teza jest s³uszna, a mo¿na tak za³o¿yæ (Melosik, Szkudla-
r e k, 1998; Melosik, 2002; Zwierzchowski, 2005), w artykule pra-
gnê odpowiedzieæ na pytanie o sposób postrzegania rzeczywistoci (o uczu-
cia, emocje, marzenia, d¹¿enia, samopoczucie postfeministki bohaterki
literatury kobiecej) i zastanowiæ siê nad wp³ywem takiej literackiej pre-
Termin postfeminizm zrobi³ szczególn¹ karierê w drugiej po³owie lat osiemdzie-
si¹tych. Wtedy to w literaturze feministycznej znalaz³o odzwierciedlenie pytanie, czy
nasta³a ju¿ era postfeminizmu. Przyczyn¹ wra¿enia, ¿e ta era nasta³a, jest przekonanie
m³odych kobiet, ¿e równouprawnienie im siê po prostu nale¿y. Kobiety nie zamierzaj¹
troszczyæ siê o to, co traktuj¹ jako rzecz normaln¹, jak¹ jest dla nich równouprawnienie
w³anie (por. lêczka, 1999, s. 268).
5
Jeli kultura w pewien sposób jest zadana cz³owiekowi, to w rezultacie kszta³tuje
jego postrzeganie rzeczywistoci staje siê zatem rzeczywistoci¹. Tak np. myl biblijna
kszta³towa³a wiadomoæ chrzecijan, a¿ w konsekwencji sta³a siê (u tych zaanga¿o-
wanych) czêci¹ ich percepcji wiata.
4
75930184.001.png
 
74
Beata Ecler-Nocoñ
zentacji kobiecoci na wspó³czesn¹ kulturê, szczególnie tê jej czêæ, która
kszta³tuje wspó³czesn¹ rodzinê.
Obraz kobiety w literaturze postfeministycznej
Postfeministyczny obraz kobiety zosta³ nakrelony za pomoc¹ anali-
zy jakociowej. Przedmiot analizy stanowi literatura masowa feministycz-
nie inspirowana. Ksi¹¿ki analizowane s¹ kierowane do kobiet co za-
znaczaj¹ same tytu³y serii: Literatura w Szpilkach, My Dwudziestolatki,
Trzydziestolatki, Literatura w Spódnicy. Mo¿na te¿ wnioskowaæ, ¿e ma siê
tu na wzglêdzie szerok¹ grupê czytelniczek, gdy¿ ksi¹¿ki wydawane s¹
w miêkkich ok³adkach, a czasami dodawane do popularnych, kobiecych
pism jako prezent. W wyniku analizy wyodrêbniono pewne typy postaw
kobiet wobec pracy zawodowej, ma³¿eñstwa, rodziny, które ni¿ej zapre-
zentowano. Przy za³o¿eniu, ¿e owe literackie kreacje z jednej strony od-
zwierciedlaj¹ rzeczywistoæ, a z drugiej j¹ kreuj¹, te prezentacje kobieco-
ci pos³u¿¹ do dalszych rozwa¿añ nad ich wp³ywem na kszta³t wspó³cze-
snej rodziny.
Bohaterkami analizowanych pozycji s¹ m³ode kobiety, w wieku oko³o
trzydziestu lat, na ogó³ pracuj¹ce w takich profesjach, jak: dziennikar-
stwo, aktorstwo, wydawnictwo, prawo. Co ciekawe, mê¿atki praca satys-
fakcjonuje, poch³ania (choæ bywaj¹ wyj¹tki) 6 . Kobiety samotne natomiast
(tzw. single) czuj¹ pewne niespe³nienie, odnosz¹ wra¿enie, ¿e mog³yby
robiæ co bardziej zadowalaj¹cego (maj¹ bowiem wy¿sze kwalifikacje) lub
przynajmniej pracowaæ na wy¿szym stanowisku 7 .
Praca
Wa¿n¹ przestrzeni¹ ¿ycia mê¿atek jest praca, szczególnie dla tych, któ-
re obdarzone s¹ potomstwem. Mo¿na siê domylaæ, ¿e z jednej strony to
sposób ucieczki z domu, a z drugiej potwierdzenia swej wartoci. W ja-
ki sposób to tak¿e pole rywalizacji o pozycjê z mê¿czyznami. Carrie tak
Lindy, zawodowy fotograf w podrzêdnej gazecie (Chaplin, 2002), która wola³aby
pracowaæ dla bardziej znacz¹cego pisma.
7
6
Np. trzydziestoletnia Jane (Senate, 2005) marzy, aby byæ starszym redaktorem,
a absolwentka studiów prawniczych, Casey, czuje, ¿e zawód prawnika w jej wypadku
to z³a decyzja (Caldwell, 2006).
75930184.002.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin