Scenariusz ślubowania klas pierwszych

Dzieci ubrane na galowo stoją na środku sali. Uroczystość rozpoczyna nauczycielka witając wszystkich zaproszonych gości.

Nauczycielka ( Wiktoria)

Serdecznie witam na dzisiejszej uroczystości ślubowania wszystkich        przybyłych gości. Szczególnie serdecznie witam rodziców, oraz gościa, który przybył do nas z dalekiej krainy.

  Na scenę wchodzi wróżka DOBRA i kłania się wszystkim.( Ala)

  Po powitaniu nagle do sali wpada wróżka ZŁA ( Monika) ze słowami:

  No oczywiście, mnie jak zwykle nie zaproszono. Ciągle pamiętacie o niej (wskazuje wróżkę  DOBRĄ), a ja to co? Za karę nigdy nie zostaniecie pierwszakami. Już ja się postaram, żebyście nic nie robili.

  Wróżka ZŁA wymawia zaklęcie: Hokus pokus, czary złe leniuchować każdy chce.  Ha, ha, ha .......

( schodzi ze sceny, a dzieci przeciągają się leniwie i ziewają)

Nauczycielka( Wiktoria): W tej sytuacji uroczystość musimy odwołać. Bardzo przepraszam wszystkich przybyłych gości, jest nam bardzo przykro.

Po chwili ciszy wróżka DOBRA mówi.( Ala):

Kochane dzieci! Nie martwcie się. Wiem, jak Was odczarować. Musicie wybrać się w podróż do czterech krain. Z każdej musicie mi coś  przynieść, a wtedy będę mogła Was odczarować. Czy jesteście gotowi do drogi?

Dzieci: Tak!

Wróżka.( Ala): Czy nie boicie się trudów podróży?

Dzieci: Nie boimy się!

Wróżka.( Ala): Ruszajcie więc, życzę Wam powodzenia! ( schodzi ze sceny)

Dzieci, maszerując w miejscu, śpiewają:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się, pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi  Magda trzymając  klucz wiolinowy i mówi do dzieci:

Witam was w krainie muzyki. Mogą tu przebywać tylko dzieci, które pięknie śpiewają. Czy Wy to potraficie?

Dzieci: Tak!

Uczennica: Pokażcie co umiecie.

  Dzieci śpiewają piosenkę pt.:” Pierwszaczek” (Asia i Ola)

Uczennica Magda: Rzeczywiście, pięknie śpiewacie. Dostaniecie ode mnie symbol tej    krainy – klucz wiolinowy.

                   Uczennica wręcza klucz wiolinowy  dowolnemu pierwszakowi.

  Dzieci chóralnie: Dziękujemy i idziemy dalej.

Dzieci, maszerując w miejscu, śpiewają:

  My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się, pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi  ( Dominik) z  sylwetą pszczoły. Zwraca się do dzieci:

Witam Was w krainie pracy. Mogą tu przebywać tylko pracowite dzieci. Czy potraficie systematycznie pracować?

Dzieci: Tak!

  Troje dzieci recytuje wiersz:

  Bartek

  My się szkoły nie boimy,

  choć i praca czeka nas.

  Śmiało do niej dziś wkroczymy,

  bo nauki nadszedł czas.

Hubert

  Nauczymy się literek,

  potem czytać, pisać też

  i będziemy mogli sami

  już przeczytać każdy wiersz.

Sebastian

Nauczymy się też liczyć

  i poznamy cały świat.

  Będzie czas i na zabawę-

  każdy więc jest dzisiaj rad.

  Po recytacji dzieci śpiewają piosenkę pt.: „Biegnie kreda po tablicy”

Dominik: Przekonaliście mnie, że będziecie solidnie pracować. Dostaniecie ode mnie symbol pracowitości – pszczółkę.                                                                      

  wręcza sylwetę pszczoły  pierwszakowi.

  Dzieci: Dziękujemy i idziemy dalej.

  Dzieci, maszerując w miejscu, śpiewają:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się, pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi Damian z czerwonym sercem i mówi:

Witam Was w krainie miłości. Mogą tu przebywać dzieci, które kochają swój kraj. Czy Wy kochacie swoją ojczyznę?

Dzieci: Tak!

Damian: Udowodnijcie mi to.

Troje dzieci recytuje wiersz:

Karol

Mam dopiero siedem lat,

jestem jeszcze mały.

Gdy dorosnę – tak jak brat,

kraj nasz poznam cały.

Maciek

Poznam kiedyś morski brzeg,

okrętem popłynę.

Poznam Wisły naszej bieg,

miasta przy niej słynne.

Kuba

I Warszawę, którą znam

z pieśni, opowiadań,

gdy dorosnę, poznam sam,

kiedyś tam pojadę.

  Dzieci śpiewają piosenkę pt.: „ W domu ojczystym”

  wiersz pt.: „ To jest Polska ”

Stasiu

     Kiedy nagle las zaszumi,

    mowę sosny gdy zrozumiesz...

      To jest Polska.

    Gdy zobaczysz gdzieś topole

    królujące gdzieś nad polem...

      To jest Polska.

   Ujrzysz biały krzyż wycięty,

  hełm i pod nim piasek święty...

     To jest Polska.

Damian: Widzę, że naprawdę kochacie swoją Ojczyznę. Tak pięknie o niej mówiłyście i śpiewałyście. Dostaniecie ode mnie symbol miłości – serce.

Uczennica wręcza pierwszakowi  serce.

Dzieci: Dziękujemy i idziemy dalej.

Dzieci, maszerując w miejscu i śpiewają:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

Do dzieci podchodzi Kuba z sylwetą sowy i mówi:

Witam was w krainie mądrości, ale mogą tu przebywać tylko mądre dzieci. Czy Wy takie jesteście?

  Dzieci: Tak

Czworo dzieci recytuje wiersz:

Grzesiu

Gdy tylko dzwonek zabrzmi donośnie,

a dzwoni głośno – daję wam słowo,

biegniemy pędem do naszej klasy

wrzeszcząc donośnie – jak  dzwonek – zdrowo!

Kacper

Lecz nam wystarczy jedno spojrzenie

i bez użycia kija, czy rózgi,

szum tylko w klasie słychać wyraźnie.

Co szumi? – spytasz – To nasze mózgi!

Asia

Wchodzą do głowy cyfry, literki,

sylaby, zdania i inne treści.

Sami się czasem zastanawiamy,

czy to się wszystko nam w głowie zmieści?

Ola

Duma nas przy tym wielka rozpiera,

bo pomijając względy wszelakie,

pamiętać trzeba, że raz tylko w życiu

stajesz się stuprocentowym pierwszakiem.

Dzieci śpiewają piosenkę „ Jestem uczniem” 

Kuba: Rzeczywiście jesteście bardzo mądre, dlatego dostaniecie ode mnie symbol mądrości – sowę.

wręcza sowę.

Dzieci: Dziękujemy.

Na scenie pojawia się wróżka DOBRA  Ala. Dzieci z symbolami z czterech krain podchodzą do

niej i jedno z dzieci mówi: Stasiu

Dobra wróżko, zdobyłyśmy wszystko, co chciałaś. Prosimy Cię odczaruj nas.

Wróżka Ala: Zdobyłyście wszystko, co jest potrzebne do odwrócenia zaklęcia. Byłyście bardzo dzielne i odważne.

Wróżka wyciąga różdżkę w stronę dzieci i mówi: Hokus pokus, obrót na pięcie

                                                                               i  niechaj znika złe zaklęcie.

Dzieci obracają się wokół własnej osi. Wróżka podchodzi do

dzieci i zsyła na nie deszcz mądrości – obsypuje je „złotym” confetti.

Nauczycielka:

Wiktoria

Chyba się wszyscy ze mną zgodzą, że dzieci były bardzo dzielne i teraz już mogą złożyć przysięgę i być pasowane na uczniów naszej szkoły.

Monika

      A teraz przed orłem, który jest naszym godłem, złożycie przyrzeczenia. Bo kto w naszym będzie gronie, wśród pracy czy wśród zabawy, musi pamiętać szkolne ustawy.

Przewodnicząca SU podaje komendę: Do ślubowania!

Będę zawsze dbał o dobre imię swojej szkoły.

1.     Wykorzystam w pełni czas przeznaczony na naukę.

2.     Będę szanował nauczycieli, pracowników szkoły, koleżanki i kolegów.

3.     Będę przestrzegał porządku i czystości w klasie, szkole i na boisku.

4.     Będę dbał o sprzęt szkolny.

5.     Będę się starał mieć dobre oceny.

Przewodnicząca SU: Po ślubowaniu.

Dzieci opuszczają palce. Wychowawca prosi dyrektora szkoły o dokonanie pasowania dzieci na uczniów naszej szkoły.

Proszę teraz Pana Dyrektora o pasowanie dzieci na uczniów naszej szkoły.

Dyrektor podchodzi do każdego dziecka i lekkim uderzeniem w ramię piórem zrobionym z kartonu pasuje każde dziecko na ucznia szkoły.

Poświęcenie tornistrów

Pasowanie na czytelnika

Nauczycielka: Teraz otrzymacie pamiątkowe dyplomy, oraz upominki

( dzieci z klasy II i II wręczają pamiątki, wychowawca dyplomy)

...