Howard Linda - Zabójcze zauroczenie.pdf - Linda Howard - KAMILA_ZAPRASZA

Linda

Howard

;@AõIBYD

Y@TQNBYDMHD

Wspaniaþym ludziom i drogim przyjacioþom,

Phyllis i Basilowi Baconom.

Wasza przyjaŅı to skarb.

Rozdziaþ 1

Wentylator na suficie siħ zatrzymaþ.

Sara Stevens byþa tak przyzwyczajona do tego nieustannego pomruku, Ňe

cisza natychmiast jĢ zbudziþa. Uchyliþa jednĢ powiekħ i spojrzaþa na elektryczny

budzik, ale na wyĻwietlaczu nie dostrzegþa ĻwiecĢcych czerwonych cyfr.

Zamrugaþa, zaspana i zdezorientowana, i wreszcie zrozumiaþa, co jest nie tak.

Nie byþo prĢdu. ĺwietnie.

Przewrciþa siħ na plecy, nasþuchujĢc. Panowaþa cisza; nie usþyszaþa

grzmotw oznajmujĢcych gwaþtownĢ wiosennĢ burzħ, ktra wyjaĻniaþaby brak

zasilania. Okna mieszkania Sary wychodziþy na tyþ domu i wysokie ogrodzenie,

nie zaciĢgaþa wiħc na noc zasþon; teraz przez szyby widziaþa sþabo migoczĢce

gwiazdy. Nie tylko nie padaþo; niebo nie byþo nawet zachmurzone.

MoŇe wysiadþ transformator. Albo ktoĻ walnĢþ samochodem w sþup

wysokiego napiħcia. Przyczyn awarii prĢdu mogþo byę tysiĢce.

Usiadþa z westchnieniem i siħgnħþa po latarkħ, ktrĢ trzymaþa w nocnej

szafce. NiezaleŇnie od tego, co spowodowaþo brak elektrycznoĻci, ona powinna

zadbaę, Ňeby ta sytuacja jak najmniej dotknħþa sħdziego Robertsa. Sħdzia nie

miaþ rano Ňadnych umwionych spotkaı, ale kochany staruszek lubiþ jadaę

Ļniadanie o staþej porze. Wprawdzie nie zrzħdziþ, gdy coĻ szþo nie po jego myĻli,

ale kaŇda zmiana ustalonego porzĢdku irytowaþa go teraz o wiele bardziej niŇ

jeszcze rok temu. Miaþ osiemdziesiĢt piħę lat; zasþugiwaþ na to, by jadaę

Ļniadania, kiedy chce.

Podniosþa sþuchawkħ telefonu. Na szczħĻcie nie byþ to aparat

bezprzewodowy. Nie dziaþaþby teraz, gdy zabrakþo prĢdu.

Nie rozlegþ siħ Ňaden sygnaþ.

Zdziwiona i trochħ zaniepokojona wstaþa z þŇka. Jej mieszkanie

znajdowaþo siħ nad garaŇem; salon z aneksem kuchennym od frontu, a sypialnia

i þazienka z tyþu. Byþa u siebie i nie potrzebowaþa Ļwiatþa, by przejĻę do

drugiego pokoju. Rozsunħþa story zasþaniajĢce okno od frontu i wyjrzaþa na

dwr.

Nie paliþa siħ Ňadna z lamp na podwrku, ale padajĢce z prawej strony

miħkkie Ļwiatþo lamp sĢsiadw rzucaþo dþugie, għste cienie na wypieszczony

trawnik sħdziego.

A wiħc nie wyþĢczono zasilania. Mgþ wyskoczyę ktryĻ bezpiecznik, ale

wtedy nie byþoby prĢdu tylko w czħĻci domu albo na terenie wokþ, ale nie

wysiadþoby jedno i drugie. StojĢc nieruchomo, Sara zaczħþa siħ zastanawiaę: nie

ma zasilania, nie dziaþajĢ telefony, sĢsiedzi obok majĢ prĢd. Wysnucie

logicznego wniosku nie wymagaþo wielkiego geniuszu: ktoĻ przeciĢþ kable, a

jedynym powodem, dla ktrego mgþby to zrobię, byþ zamiar wþamania siħ do

domu.

Boso, cicho jak kot, pobiegþa z powrotem do sypialni i wyjħþa z nocnej

szafki dziewiħciomilimetrowy automatyczny pistolet. Komrka - a niech to -

zostaþa w jej terenwce, zaparkowanej pod zadaszeniem z tyþu domu. Pognaþa

do drzwi, tylko przelotnie rozwaŇaþa, czy iĻę do samochodu po telefon.

NajwaŇniejsza byþa ochrona sħdziego. Musiaþa dotrzeę do niego, upewnię siħ, Ňe

jest bezpieczny. Podczas ostatniego roku pracy dostaþ kilka wiarygodnych

grŅb, i choę on sam zupeþnie siħ nimi nie przejmowaþ, Sara nie mogþa sobie

pozwolię na takĢ niefrasobliwoĻę.

Jej mieszkanie þĢczyþa z domem klatka schodowa z drzwiami u gry i na

dole; schodzĢc po schodach, Sara musiaþa zapalię latarkħ, Ňeby siħ nie potknĢę,

ale gdy tylko dotarþa na dþ, zgasiþa Ļwiatþo. Zatrzymaþa siħ, by przyzwyczaię

oczy do ciemnoĻci; jednoczeĻnie wytħŇaþa sþuch. ņadnych podejrzanych

dŅwiħkw. Nic. Po cichu nacisnħþa klamkħ i centymetr po centymetrze

otworzyþa drzwi do przybudwki. Nie przywitaþy jej Ňadne dziwne odgþosy,

przeszþa wiħc przez prg.

Staþa w krtkim korytarzyku; po lewej stronie byþy drzwi do garaŇu.

OstroŇnie poruszyþa klamkĢ i przekonaþa siħ, Ňe drzwi wciĢŇ sĢ zamkniħte. Dalej

znajdowaþy siħ drzwi do pralni, a dokþadnie naprzeciw nich

- wejĻcie do kuchni. ĺcienny zegar na baterie tykaþ monotonnie; dŅwiħk

zdawaþ siħ bardzo gþoĻny, gdy brakþo pomruku lodwki. Sara wĻlizgnħþa siħ do

kuchni, czujĢc pod stopami zimne pþytki posadzki. OkrĢŇyþa wielkĢ wyspħ

kuchennĢ i znw zatrzymaþa siħ, nim weszþa do pokoju Ļniadaniowego. Tu byþo

widniej, bo wielkie okno wykuszowe wychodzĢce na ogrd rŇany wpuszczaþo

wiħcej Ļwiatþa, a to znaczyþo teŇ, Ňe i ona jest lepiej widoczna, jeĻli jakiĻ intruz

patrzy akurat w tħ stronħ. Jej bladobþħkitna baweþniana piŇama rzucaþa siħ w

oczy jak biel. ýatwy cel.

Ale byþo to ryzyko, ktre musiaþa podjĢę.

Serce jej þomotaþo, odetchnħþa wiħc powoli i gþħboko, by siħ uspokoię i

opanowaę falħ adrenaliny. Nie mogþa pozwolię, by wessaþ jĢ wir paniki; musiaþa

go okieþznaę, zachowaę chþodny, logiczny umysþ, pamiħtaę o swoim

przeszkoleniu. Wziħþa kolejny gþħboki wdech i powoli ruszyþa przed siebie;

staraþa siħ byę jak najmniej widoczna, trzymaþa siħ Ļciany tak blisko, jak siħ

daþo. Powoli i spokojnie, myĻlaþa. Krok za krokiem, starannie stawiajĢc stopy,

by przez caþy czas zachowaę rwnowagħ, przekradþa siħ wokþ pokoju do drzwi

wychodzĢcych na tylny korytarz. Tu znw zatrzymaþa siħ i zaczħþa nasþuchiwaę.

Cisza.

Nie. Nagle doleciaþ do niej przytþumiony dŅwiħk, tak cichy, Ňe nie byþa

pewna, czy w ogle coĻ usþyszaþa. Czekaþa, wstrzymujĢc oddech, z rozmysþem

nie skupiajĢc na niczym wzroku, by mc wychwycię kaŇdy ruch. Korytarz byþ

pusty, ale po chwili dŅwiħk rozlegþ siħ znowu, trochħ gþoĻniejszy, z... pokoju

sþonecznego?

Howard Linda - Zabójcze zauroczenie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: