Herezje Kulty Sekty

Medytacja transcendentalna i Joga

Medytacja transcendentalna (będziemy nazywać ją w skrócie TM) jest formą jogi, która oznacza zjednoczenie lub bycie w jedności z ostateczną rzeczywistością - świadomością kosmiczną. Pod­stawowe cele jogi i medytacji to odnalezienie prawdziwego poznania siebie samego. Medytacja i joga są zatem skupione na samospełnieniu się człowieka. Joga jest dążeniem danej osoby do odkrycia, że bóg czy też boskość już w nim zamieszkuje. Jest ścieżką samoodkrywania się.

Definicja

Medytacja reklamowana jest jako sposób na uwolnienie się od stresu, poprawienie ogólnego stanu zdro­wia, poprawę produktywności i samoakceptacji. Pozwala osiągnąć wyższy poziom inteligencji, poprawić kreatywność i zredukować potrzebę sięgania po narkotyki, alkohol i inne szkodliwe sty­mulatory; czyli obniżyć poziom zachowań kompulsywnych. Przypuszczalnie także łagodzi bezsen­ność, stabilizuje wagę ciała, przeciwdziała astmie, wzmacnia naszą możliwość skupienia i koncen­tracji, poprawia czas reakcji itd.

a) Medytacja oparta jest na świętych księgach hinduizmu (Wedach). Pierwszym propagatorem TM na Zachodzie był Maharishi Mahesh Yogi. Twierdził, że TM została dana człowiekowi 5000 lat temu przez hinduskiego boga Krishnę. Na jakiś czas ta technika medytacji została zarzucona, aż odnalazł ją Budda. Zamknęła ponownie, aż odkrył ją powtórnie hinduski filozof Shankara w IX wieku. Prawdziwy renesans przeżyła w XX stuleciu za sprawą Guru Dev (co można przetłumaczyć jako "Boski Nauczyciel"), który około 9-go roku życia opu­ścił rodzinny dom w poszukiwaniu oświecenia. Osiągnął swoją boską realizację i stał się znany jako awatar, czyli manifestacja boskości, a następnie przekazał to Maharishi (czyli "Wielki Mędrzec") Mahesh Yogi.

Medytacja podobna jest do Raja jogi (pozycje ciała). W medytacji osoba wycofuje swoje zmysły z zewnętrznego świata, skupiając się na pojedynczym obiekcie i tracąc świadomość wszystkiego z wyjątkiem tego obiektu (technika zwana często eskapizmem). Osoba taka medytuje nad sanskrycką mantrą, podaną przez guru. Mantra to tajemne hinduskie słowo, będące zazwyczaj imieniem jakiegoś hinduskiego boga lub demona. Hindusi wierzą, że mantra ma ponadnaturalną moc i że jest to boskość, wcielona w dźwięk. Podczas medytacji ludzie przecho­dzą ze swojego transcendentalnego stanu świadomości do wyższego stanu świadomości ko­smicznej, a ostatecznie do świadomości boskiej, a wówczas mogą połączyć się z jedynym Bogiem, Brahmą, który jest wszystkim, co istnieje. Mantra jest sposobem poszukiwania wewnętrznego odrzucenia myślenia - po prostu, porzuć swoje myśli, wyłącz umysł i powta­rzaj mantrę.

b) Istnieją cztery formy jogi:

- Karma joga (duchowe zjednoczenie poprzez właściwe prowadzenie);

- Bhakti joga (połączenie z absolutem poprzez czczenie guru);

- Juana (gyana) joga (przystęp do Boga przez poznanie i wiedzę);

- Rają joga (realizowanie boga w sobie za pomocą technik kontroli umysłu).

Raja joga posiada trzy odmiany lub szkoły; jedną z nich jest Hatha joga, najbardziej znana szerokiemu ogółowi. Posiada 8 stopni:

1) oczyszczenie ciała poprzez rytualne obmywanie i przepisy dietetyczne;

2) techniki pozycyjne, zwłaszcza pozycja lotosu (pozycje, które wytwarzają energię psychiczną);

3) pozbawione przemocy i zdyscyplinowane zachowanie;

4) kontrola oddechu;

5) pokój umysłu;

6) koncentracja;

7) medytacja;

8) połączenie z bogiem (Shiva).

Początkowo nowicjusze uczą się kilku podstawowych pozycji, a następnie wprowadzani są w ćwiczenia oddechowe. Mówi im się, że ma to na celu osiągnięcie relaksacji lub oczysz­czenie płuc. Jednakże celem tego jest kontrola "PRANA". Jest to tak zwane "tchnienie ży­cia", będące formą energii duszy, mającą swój początek w Uniwersalnej Mocy Życia (Bóg, Brahman, Byt Absolutny) i przenikającej każdą żywą materię. Prana, czasem nazywana "ki", przypuszczalnie jest źródłem energii psychicznej oraz wszelkich pozazmysłowych fenomenów, doświadczanych w zaawansowanych etapach praktykowania jogi. Prana zlokalizowana jest w "chakrach", "siedmiu wirujących kołach świadomości", lub też ośrodkach duchowej energii. Jogini regulują prane i tym samym manipulują własną siłą woli i wszyst­kimi fizjologicznymi funkcjami organizmu. Ćwiczenia oddechowe mają oczyszczać i uwal­niać ciało od chorób i mogą być przenoszone poprzez nałożenie rąk i połączenie umysłu z kosmiczną mocą boga.

Celem medytacji transcendentalnej nie jest relaksacja, czy też uwolnienie się od stresu (choć istotnie takie mogą być produkty uboczne), ale podążanie ścieżką Brahmy. W istocie, nauczyciele medytacji pragną, by każdy stał się świadomością kosmiczną lub by był jedno z Absolutem - Brahmanem (ich określenie Boga). A więc cele i korzenie nauczania New Age są ewidentnie religijne! Strzeżmy się więc.

c) Ceremonia inicjacyjna opiera się na hinduskich wzorach

- ofiarowanie kwiatów, owoców i białych chustek;

- następnie adept zdejmuje buty i wchodzi do pokoju, gdzie palą się świece, kadzidła, stoją

lub wiszą podobizny guru, itd., i jest przedstawiany celem przedłożenia jego ofiary;

- klęka przed podobizną Guru Dev (obraz guru zwany jest "murti", co znaczy wyobrażenie

boga w postaci ludzkiej);

- po prezentacji ofiary, nauczyciel przez 10-15 minut recytuje hymn pochwalny "puja" -oznacza "czczenie", "cześć", podczas gdy nowy adept wciąż pozostaje w pozycji klęczą­cej. "Uwielbianie" odbywa się w sanskrycie. Puja ma w sobie 3 fazy oddawania chwały:

1) wzywanie bogów hinduizmu i deifikacja człowieka, który przeszedł ścieżką świętych tradycji;

2) złożenie ofiary Guru Dev;

3) uwielbienie i modlitwa do Guru Dev jako do wcielenia boskości; nazywany jest on "nieograniczonym, absolutnym, samoistnym i wiecznym".

Ta wstępna ceremonia kultowa stosowana jest w celu zmiany świadomości oraz w celu otrzymania przy końcu tej ceremonii mantry; kiedy to nauczyciel szepce indywidualnie do każdej osoby.

Tajemne słowo jest przypuszczalnie własną, szczególną mantrą każdego ucznia, wybraną dla niego przez instruktora, będącego uczniem Maharishi’ego. Mantra ta nigdy nie może być ujawnio­na nikomu z zewnątrz, nawet małżonkowi, gdyż w przeciwnym razie utraci ona swą magiczną moc. Osobisty, specyficzny temperament medytującego i zawód przypuszczalnie analizowane są celem określenia mantry, która spowoduje właściwe psychiczne wibracje. Jest jednak jedynie 16 mantr i podawane są one w zależności od wieku ucznia. (Bob Larson, Larson’s New Book of Cults, str. 424)

System wiary

a) Bóg

Jest wszystkim – panteizm. Jest bezosobową boskością, wypełniającą i przenikającą cały wszechświat jako energia mocy. Hinduska wiara uczy, że Bóg (Brahman) jest niepoznawal­ny, niewytłumaczalny i w tym samym czasie obecny we wszystkich żywych stworzeniach. Czasem zwany jest też Bytem Uniwersalnym, Najwyższym Absolutem lub Czystą Świadomością Znany jest zwłaszcza pod postacią hinduskiego boga Shiva - boga zniszczenia. My także jesteśmy bogiem.

Odpowiedź:

Bóg jest kochającą, pełną troski o nas świętą osobą, zasadniczo różną i odręb­ną od stworzenia, choć obecną w człowieku poprzez swego Ducha Świętego. Możemy mieć z Nim osobistą, odkupioną i zbawczą społeczność (Rz 1.25).

b) Zbawienie

Nie ma grzechu, ponieważ nie ma grzeszników, a jedynie jest niepamięć i brak świadomości naszej jedności z boskością. Jesteśmy od niej oddzieleni naszą ignorancją. Zbawienie zatem jest wzniesieniem się z naszego poziomu świadomości do najwyższego poziomu świadomości.

Maharishi powiedział. "Odpowiedzią na każdy problem jest to, że w istocie nie ma żadnego problemu. Pozwólmy człowiekowi spostrzec tę prawdę, a znikną jego problemy". A zatem -jedynie medytacja. Siedem kolejnych poziomów świadomości, według wzrostu, to:

- sen bez marzeń sennych,

- marzenia senne,

- czuwanie,

-  świadomość własnej duszy (jest to znane jako świadomość transcendentalna - poza światem materialnym),

- świadomość kosmiczna,

- świadomość Boga,

- świadomość jedności.

Jogini wierzą, że mamy dwa ciała: duchowe i materialne. Ciało duchowe znajduje się w 'niewoli ciała fizycznego. Celem pozycji jogi jest ustawienie szkieletu i mięśni w taki sposób, by uwolnić ciało duchowe do zrealizowania celu jogi, jakim jest zjednoczenie z Bogiem. A zatem pierwszorzędnym celem jogi jest osiągnięcie świadomości Boga poprzez rozwija­nie świadomości ciała fizycznego.

W jaki sposób można to wykonać? Swami Vishnudevananda twierdzi, że "najwyższą siłą natury jest zwinięty wąż, leżący u podstawy kręgosłupa. Jest to boski Shakti, który, według wiary Hindusów, jest dawcą nieśmiertelności i wiecznego szczęścia. Jednakże Shakti może wypełnić swą obietnicę jedynie wówczas, gdy połączy się z Shivą, swoim małżonkiem (Shakti jest rodzaju żeńskiego - przyp. Tłumacza) Shiva powiedział, że miejscem jego przebywania jest środek czoła, punkt pomiędzy brwiami. Celem jogi jest zaktywizowanie siły Shakti tak, by powstała ona poprzez sushumma wydrążony, pusty kanał, biegnący przez sznur kręgów. Wstępując w górę, Shakti przechodzi przez 6 chakr, będących ośrod­kami duchowej mocy. Siódma chakra, będąca jej przeznaczeniem, to Shiva. Wówczas to Shakti łączy się z Shivą i jedność, lub joga, zostaje osiągnięta. Dalszym celem jest całkowita jedność duszy, która staje się wolna i istnienie nieograniczone w czasie i przestrzeni – bycie Bogiem. Osoba, która osiągnie ten cel, posiądzie wszelką moc, wszelkie psychiczne możli­wości i bezgrzeszną doskonałość." (Bob Larson, Larsons New Book of Cults, str. 475)

Innym charakterystycznym pojęciem, związanym ze zbawieniem w kulturze New Age i medytacją jest reinkarnacja, będąca "samozbawieniem". Uwolnij się od złej karmy, przejdź na siódmy poziom, a ustanie niekończąca się reinkarnacja - zachęcają jogini.

Odpowiedź:

Zbawienie przychodzi przez zwrócenie się ducha człowieka ku Bogu (nawrócenie) przez Jezusa Chrystusa. Otwórz:

Jan. 3:1-7

A był człowiek z faryzeuszów imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz, jeśliby Bóg z nim nie był. Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się?

Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić.

Jan. 3:1-7

A był człowiek z faryzeuszów imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz, jeśliby Bóg z nim nie był. Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić.

Efez. 2:8-9

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.

Tyt. 3:5

Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego,

c) Człowiek

Człowiek jest zasadniczo dobry, potrzebuje jedynie zmiany swojej świadomości

Odpowiedź:

Człowiek jest stworzony przez Boga; zgrzeszył i jest oddzielony przez Boga i podlega sądowi Otwórz:

Mat. 1:21

A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego.

Jan. 8:24

Dlatego powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Jeśli bowiem nie uwierzycie, że to Ja jestem, pomrzecie w swoich grzechach.

Rzym. 3:21-26

Ale teraz niezależnie od zakonu objawiona została sprawiedliwość Boża, o której świadczą zakon i prorocy, I to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy, Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, I są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, Którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów, Dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa.

1 Jan. 1:7-8

„Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu. Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma.”

Ponieważ w trakcie medytacji umysł wchodzi w stan pasywności, ujawniać się mogą wówczas fenomeny o podłożu demonicz­nym - zniesione są bowiem naturalne mechanizmy duchowej obrony.

d) Jezus

Nie cierpiał za nas, ponieważ był samą radością. Poprzez jogę możemy uzyskać takie samo oświecenie, jakie było Jego udziałem. Nie jest wyjątkowym Synem Bożym. Nauka ta od­rzuca odkupienie krwi, ponieważ Maharishi powiedział: "Medytacja jest jedyną drogą do zbawie­nia i sukcesu w życiu; nie ma innej drogi."

Odpowiedź:

Jan. 1:29

Nazajutrz ujrzał Jezusa, idącego do niego, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.

Mat. 20:28

Podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu.

Jezus jest kimś całkowicie innym od wszystkich świętych mężów. Pokój z Bogiem osiąga się nie po­przez połączenie z Brahmanem, ale przez Jezusa Chrystusa.

Jan. 14:6

Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.

e) Grzech

Medytacja zaprzecza rzeczywistemu istnieniu zjawiska grzechu i odsuwa lub neutralizuje winę i stres spowodowany grzechem, w stronę fałszywego poczucia spokoju.

Odpowiedź:

Grzech jest po prostu życiem z dala od Boga; praktycznie bez potrzeby Jego obecności. Biblia mówi, iż wszyscy zgrzeszyli i trwają w grzechu (Rz 3:23). Zwykłe odrzuce­nie grzechu nie oznacza więc, że nie istnieje on obiektywnie. Adepci medytacji są po prostu za­chęcani do duchowej ślepoty i do pozwalania szatanowi, by nadal ich zaślepiał – otwórz:

2 Kor. 4:4

W których bóg świata tego zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga.

Dodatkowe odpowiedzi:

Nabożeństwo, oddawanie czci: forma, praktykowana w kręgach medytacji jest po prostu bałwochwalstwem

3 Moj. 26:1

Nie będziecie czynili sobie bałwanów ani stawiali sobie podobizny rzeźbionej, ani kamiennych pomników, ani też umieszczali kamiennych obrazów w ziemi waszej, by im się kłaniać; gdyż Ja, Pan, jestem Bogiem waszym.

2 Moj. 20:2-5

Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał innych bogów obok mnie. Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą.

Medytacja prowadzi do bierności umysłu, a to nie niesie wolności. Chrześcijańska medytacja ma charakter refleksyjny, polega na wypełnianiu umysłem Bożym Słowem i prowadzi nas do duchowej przemiany. Jest to proces aktywny, dotyczący aktywnej du­chowości – otwórz:

Kol. 3:16

Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych;

Joz. 1:8

Niechaj nie oddala się księga tego zakonu od twoich ust, ale rozmyślaj o niej we dnie i w nocy, aby ściśle czynić wszystko, co w niej jest napisane, bo wtedy poszczęści się twojej drodze i wtedy będzie ci się powodziło.

Rzym. 12:1-2

Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza. A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe.

Ciało fizyczne jest świątynią Ducha Świętego – otwórz:

1 Kor. 3:16-17

Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was? Jeśli ktoś niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg, albowiem świątynia Boża jest święta, a wy nią jesteście.

1 Kor. 6:19-20

Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych? Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym.

Źródło:

John F. Mc George Jr. - "Herezje, kulty, sekty"

1