Rola Czarno-Budżetowych Projektóww genezie obserwacji UFO.pdf

Rola Czarno-Budżetowych Projektów

w genezie obserwacji UFO

„Im szybciej będzie się rozwijać ziemska technika, tym trudniej przyjdzie nam rozróżnić

prawdziwe UFO od nowych typów samolotów, pojazdów kosmicznych i bezzałogowych”.

Timothy Good – „...Beyond Top Secret – The Worldwide UFO Security Threat” – 1996

9 listopada 1969 roku w rejonie Syberii doszło do katastrofy deltoidalnego obiektu o długości

około 13 m i rozpiętości prawie 6 m. Przez wiele lat jego wrak spoczywał w zupełnym

zapomnieniu, aż w końcu został przypadkowo odnaleziony i następnie poddany dogłębnej analizie

przez radzieckich specjalistów. Konstrukcja miała dwie charakterystyczne cechy. Po pierwsze nie

posiadała miejsca dla załogi, a po drugie była zupełnie nieznanym typem obiektu latającego i z

pewnością nie została nigdy wyprodukowana w Związku Radzieckim.

26 września 1994 roku w rejonie bazy wojskowej Boscombe Down (Wielka Brytania),

katastrofie uległ trójkątny pojazd zbliżony kształtem do niewidzialnego dla radaru bombowca

Northrop B-2 Spirit, lecz prawie o połowę mniejszy. Choć w oficjalnyrn komunikacie RAFu

podano, iż był to samolot typu Tornado, a całe zdarzenie zostało rzekomo bardzo wnikliwie

przebadane przez wojsko, to według powołującego się na artykuł zamieszczony w miesięczniku

„Air Force Monthly” – Nicholasa Redferna – „Krótko po wypadku, na miejsce przyleciał cywilny

nie oznakowany Boeing 737 (z CIA?) i również anonimowy DC-8, a dwa dni później wrak

załadowano na samolot C-5 Galaxy, który odleciał do zakładów lotniczych w Palmdale w

Kalifornii”.

Odnalezienia Trzeciego Stopnia

Powyższe zdarzenia, pomimo iż odlegle w czasie posiadają jeden niezwykle istotny wspólny

element. W obu przypadkach rozbitymi obiektami były ściśle tajne prototypy wojskowych samo-

lotów.

Wrak odkryty na Syberii stanowił CZĘŚĆ jednego z najlepiej strzeżonych amerykańskich

Czarnych Projektów epoki Zimnej Wojny. Kolejnego po U-2, A-12 i SR-71 Blackbird samolotu

przeznaczonego do prowadzania rozpoznania strategicznego dalekiego zasiągu i wywodzącego się z

legendarnych zakładów Skunk Works stanowiących cześć korporacji Lockheeda 1 . Prototypem tym

był protoplasta współczesnych UAV 2 , osiągający zawrotną jak na owe czasy prędkość 4040 km/h,

Lockheed D-21B. Celem jego misji, było sfotografowanie chińskiego ośrodka atomowego Lop Nor.

Niestety dla amerykańskich strategów i żywo zainteresowanej całym programem CIA w wyniku

awarii w pewnym momencie lotu bezpilotowiec zboczył z wcześniej ustalonej trasy i po

opuszczeniu terytorium Chińskiej Republiki Ludowej znalazł się w radzieckiej przestrzeni powiet-

rznej.

Bezpośrednią przyczyną katastrofy nie było jednak jego zestrzelenie, tylko wyczerpanie zasobów

paliwa. Dzięki zastosowaniu pewnych elementów technologii określanej obecnie mianem stealth ,

rozbity UAV nie wykryty wcześniej zarówno przez chińskie jak i radzieckie systemy radiolokacyjne

stanowić musiał wielce niemiłą „niespodziankę” dla oglądających go po latach sowieckich

inżynierów. Jeżeli jednak dla radzieckiej armii był on kolejnym dowodem na błyskawiczny i źle

wróżący postęp amerykańskiej technologii lotniczej, to dla przypadkowych świadków widzących

jak nietypowo wyglądający wrak jakiegoś obiektu zabierany jest z miejsca katastrofy przez

wojskowy konwój stanowić mógł oczywiste podłoże do powstania kolejnego raportu o katastrofie

UFO.

Do podobnych wniosków można by zresztą dojść analizując pewne elementy opisanego powyżej

zdarzenia w rejonie bazy RAFu w Boscombe Down gdyby nie fakt, że jak twierdzi amerykański

badacz Czarnych Projektów – Dan Zinngrabe – istnieją wiarygodni świadkowie, którzy jeszcze

zanim niezidentyfikowany obiekt się rozbił wyłapali za pomocą nastawionych na wojskowe

częstotliwości krótkofalówek alarmujące meldunki o awaryjnym lądowaniu jakiegoś ultra tajnego

wojskowego samolotu.

Zarówno zdarzenie z Syberii, jak i przypadek z Wielkiej Brytanii stanowią poważne ostrzeżenie

przed wyciąganiem zbyt pochopnych i daleko idących wniosków odnośnie wielu raportów o

katastrofach UFO. Z drugiej strony, są one dowodem, iż jakkolwiek nieprawdopodobnie mogą

początkowo wyglądać relacje naocznych świadków, opisujące przejmowanie przez wojsko jakiś

egzotycznie wyglądających konstrukcji, to nie powinno się ich lekceważyć jako czyichś wymysłów,

bez gruntownego ich przebadania i zweryfikowania. Jak zasugerowałem w mojej książce – „(...)

katastrofa tajnego obiektu wojskowego jak i hipotetycznego pojazdu pozaziemskiego, z teoretycz-

nego punktu widzenia, stwarza te same powody do objęcia jej bezwzględną blokadą informacji.

Powody te, to ewentualne korzyści płynące z posiadania na własność bardzo zaawansowanej

technologii”. Cały szkopuł w tym, że sam fakt, iż wojsko wszelkie katastrofy UFO z pewnością

objęłoby ścisłą tajemnicą, nie potwierdza jaszcze iż takie incydenty miały miejsce.

Czarne Samoloty

Katastrofa w Boscombe Down do dzisiejszego dnia owiana jest mgłą tajemnicy. Błyskawiczny

transport wraku do Palmdale w Kalifornii (USA) świadczyć by mógł, że rozbity samolot stanowił

jakiś nieznany jeszcze amerykański prototyp, przy czym najczęściej wymienianym kandydatem

była konstrukcja określana przez badaczy Czarnych Projektów jako TR-3A Black Manta . Nie

można także wykluczyć, iż był to efekt jakiegoś tajnego programu tworzonego i testowanego przez

Amerykanów w kooperacji z Wielką Brytanią, co pasowałoby zresztą do lokalizacji incydentu. Od

połowy lat 90-tych wiele mówiło się np. o ściśle tajnym Projekcie HALO realizowanym przez

znaną korporację British Aerospace z siedzibą w Warton, na zlecenie DERA 3 . Miał to być

demonstrator technologii dla przyszłego niewidzialnego dla radaru brytyjskiego UCAV 4 .

Na podstawie analizy licznych wiarygodnych raportów przypadających na lata 90-te i

pochodzących z rejonów amerykańskich poligonów doświadczalnych oraz ośrodków badawczo

rozwojowych tak znanych korporacji lotniczych jak: Lockheed Martin, Northrop/Grumman, czy

Boeing można z całą pewnością. stwierdzić, iż odtajnione pod koniec zimnej wojny samoloty: F-

117 i B-2 Spirit nie były ostatnimi konstrukcjami tworzonymi w ramach tzw. Czarnych Projektów

(patrz Tabela 1).

Rys. 1. Unikalny ksztalt niewidzialnego dla radaru bombowca Norlhrop B-2 Spirit .

Wielu naocznych świadków mieszkających w Kalifornii, Nevadzie i Nowym Meksyku donosiło

o obserwacjach nowych nie znanych jeszcze oficjalnie konstrukcji bojowych. Na bazie tych danych

pewna grupa badaczy zajmująca się tropieniem Czarno-Budżetowych Projektów opracowała

„portrety pamięciowe” przynajmniej kilku hipotetycznych Czarnych Samolotów, z których w

zachodniej prasie największą popularność zdobyły: szpiegowska hipersoniczna 5 Aurora,

wspominana już TR-3A Black Manta , AX-17, czy olbrzymi Brilliant Buzzard określany również

jako Super-Valkyrie ze względu na uderzające podobieństwo do zaniechanego w 1969 roku

projektu samolotu bombowego North American XB-70 Valkyrie 6 .

Tabela 1. Dane na temat niektórych tajnych projektów lotniczych opracowywanych w: USA, Wielkiej

Brytanii i ZSRR (później Rosji) w latach 1980-2000:

Model

Wykonawca

Charakterystyka

Ajaks

nieznany [ZSRR]

Rosyjski prototyp samolotu hipersonicznego, korzysta-

jącego z nowatorskiej technologii napędu magneto-

hydrodynamicznego (MHD). Testowany w locie

podobno od początku lat 90-tych.

Archangel

AVPRO [GB]

Drugi obok projektu HALO domniemany brytyjski

program służący do stworzenia podporządkowanego

technologii stealth bezzałogowca bojowego dla Mary-

narki Wojennej.

Artichoke

Lockheed Skunk Works [USA]

Według Steve"a Douglassa jest to konstrukcja wywo-

dząca. się bezpośrednio ze słynnego F-117. Modyfika-

cję stanowi jedynie ząbkowane wykończenie tylnej

części skrzydeł, służące ponoć do poprawienia

parametrów stealth . Samolot o zbliżonym opisie obser-

wowany był w rejonie baz: Holloman (Nowy Meksyk)

i Palmdale (Kalifornia)

Aurora

Lockheed Skunk Works [USA]

Opracowywany od początku lat 80-tych hipersoniczny

samolot szpiegowski. Miał być następcą słynnego SR-

71 Blackbird. Wiele udokumentowanych świadectw

począwszy od obserwacji tajemniczej deltoidalnej kon-

strukcji, aż po raporty budżetowe USA, potwierdzają,

iż konstrukcja ta faktycznie powstała i była testowana

w powietrzu począwszy od 1989 roku.

F-24 Delta

McDonnell Douglas Phantom

Works [USA]

Projekt bojowego samolotu bezzałogowego budowa-

nego dla potrzeb US Navy na bazie zaniechanego w

1991 roku awangardowego myśliwca stealth A-12

Avenger II.

HALO

British Aerospace [GB]

Jeden z najbardziej tajemniczych brytyjskich progra-

mów lotniczych lat 90-tych. Testy tej do dziś oficjalnie

nie potwierdzonej konstrukcji łączone były m. in. z:

katastrofą w Boscombe Down (1994 r.), bliskim

minięciem brytyjskicgo Boeinga 747 (1995 r.),

obserwacjami małych trójkątnych obiektów w rejonie

Norfolk (1997 r.).

Projekt Q

Lockheed Skunk Works/

Boening Phantom Works [USA]

Według niektórych badaczy był to projekt bezzałogo-

wego samolotu szpiegowskiego realizowany od począt-

ku lat 80-tych równocześnie ze słynną Aurorą.

Zarzucony około 1989 roku. Na jego bazie powstało

wiele współczesnych UAV i UCAV.

Super Valkyrie

Lockheed Skunk Works [USA]

Wywodzący się z legendarnego North American XB-

70 Valkyrie drugi obok Aurory domniemany projekt

samolotu hipersonicznego. Według niektórych danych

miał on spełniać rolę samolotu nosiciela. W literaturze

określany często jako: Brilliant Buzzard lub Mother-

Ship. Najwięcej jego obserwacji pochodzi z rejonu

słynnej bazy Edward w Kalifornii.

Switchblade

Northrop/Grumman [USA]

Niezwykle ciekawy projekt niewidzialnego dla radaru

samolotu supersonicznego o zmiennej geometrii

skrzydeł i możliwości uzyskiwania ujemnego ich skosu

(skrzydła składają się do przodu). Konstrukcja

widziana była ponoć w rejonie kilku amerykańskich

baz lotniczych (Cannon AFB, Langley AFB, Armarillo

AFB). Istnieje także dokument patentowy (U.S. Patent

5.984.231), potwierdzający opracowanie takiego

projektu.

TR-3A Black Manta

Northrop [USA]

Projekt deltoidalnego bezzałogowca o przeznaczeniu

rekonesansowym opracowany na bazie datowanego

jeszcze na lata 70-te programu THAP. Podstawą do

spekulacji na temat istnienia tej konstrukcji były m. in.

liczne doniesienia z rejonów kilku tajnych poligonów

wojskowych (USA) o obserwacjach nisko latającego

trójkątnego samolotu.

Tu-2000

Tupolew [Rosja]

Rosyjski projekt samolotu szpiegowskiego zdolnego do

rozwijania prędkości około 10 Ma. Pewne informacje

na jego temat wyszły na światło dzienne w trakcie

wystawy lotniczo-kosmicznej w Moskwie w 1992

roku.

Studiując opisy tych futurystycznie wyglądających konstrukcji znacznie odbiegających od

uznanych dotychczas standardów budowy płatowca, rodzi się pytanie: Jak wiele współczesnych

obserwacji UFO dotyczy w rzeczywistości lotów tajnych, bądź eksperymentalnych samolotów

wojskowych, takich jak choćby odtajnione niedawno prototypy bezzałogowców bojowych: Boeing

X-45A czy Northrop/Grumman X-47A (patrz rys. 2, 3)?

Rys. 2. Pierwsza prezentacja opracowanego w Boening Phantom Works bezzałogowca bojowego X-45A

(2000 r.).

Rys. 3. Futurystycznie wyglądający prototyp bojowego bezzałogowca Northrop/Grumman X-47A

Pegasus (2001 r.)

Pytanie to, jest zresztą praktycznie tak stare jak ufologia. Edward J. Rupelt sprawujący w latach

1951-1953 funkcję, szefa słynnego programu Blue Book wspomina np., że pierwsza fala doniesień

o UFO z drugiej połowy 1947 roku, przez wielu specjalistów z ATIC 7 traktowana była jako

prawdopodobny efekt lotów radzieckich samolotów zwiadowczych. Mało tego, amerykańscy ofice-

rowie znakomicie zorientowani w niezwykłych osiągnięciach konstruktorów nazistowskich z okresu

II wojny światowej, oraz świadomi tego, iż Rosjanie weszli w posiadanie wielu z pośród nich,

postanowili przy pomocy swoich europejskich „kontaktów” przeprowadzić specjalne dochodzenie

mające ustalić czy UFO nie były radzieckim rozwinięciem niemieckich prac nad samolotami o

konfiguracji latającego skrzydła 8 oraz tzw. dyskopłatów.

Fakt ten jest skądinąd bardzo wymowny gdyż z dużym prawdopodobieństwem dowodzi, iż

obserwowane w tamtych czasach w Stanach Zjednoczonych liczne NOL-e były dziełem amery-

kańskich konstruktorów. Nie trzeba również nadmieniać, że tak frapującą Centrum Techniczne

Wywiadu Lotniczego w latach 40-tych hipotezę radzieckiego rodowodu owych konstrukcji, można

obecnie także uznać za bezpodstawną, co czyni w efekcie owe obserwacje jeszcze bardziej

zastanawiającymi i godnymi uwagi.

Tajne ze strategicznego punktu widzenia

Armia każdego państwa jako struktura powołana do ochrony jego terytorium z założenia musi

posiadać cechę tajności. Szczególnie namacalnie uwidacznia się ona w przypadku realizacji

wszelkich przyszłościowych projektów militarnych, od których wdrożenia mogą kiedyś zależeć losy

konfliktu zbrojnego, w którym uczestniczy dane państwo. Kiedy prześledzi się powojenną historię

amerykańskiego lotnictwa wojskowego oczywistym staje się, że istnienie pewnych awangardowych

konstrukcji ukrywane było przed opinią publiczną tak długo, jak tylko pozwalały na to środki

finansowe i szczelność ochrony projektu lub jak długo było to konieczne ze strategicznego punktu

widzenia.

Rys. 4. Utajniony przez 15 lat projekt Tacid Blue

W latach 1982-1985 z obszaru słynnego poligonu doświadczalnego Groom Lake docierało wiele

pogłosek o obserwacjach bardzo dziwnie wyglądającej konstrukcji. Świadkowie twierdzili, iż

widziany przez nich samolot miał praktycznie prostokątny kadłub i krótkie kanciaste skrzydła. Siły

Powietrzne Stanów Zjednoczonych uparcie zaprzeczały jego istnieniu. Obserwacje samolotu

skończyły się na początku 1985 roku.

11 lat później 22 maja 1996 roku na terenie United States Air Force Museum w bazie lotniczej

Wright-Patterson w trakcie uroczystej prezentacji pracownicy zakładów Northropa zaprezentowali

przybyłym gościom zupełnie nową konstrukcję wojskową o kodowej nazwie Tacid Blue. Był to

właśnie ów legendarny „kanciasty samolot” z poligonu w Groom Lake. Jedyną przyczyną odtajnie-

nia Tacid Blue był fakt, że badana na nim w okresie od 5 lutego 1982 roku do 14 lutego 1985 roku

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: