Adoracja sw_Maksymilian_Kolbe.pdf

ADORACJA PANA JEZUSA ZE ŚW. MAKSYMILIANEM

MARIĄ KOLBE

pieśń

Przyjdź Duchu Święty, przyjdź i otwórz nasze serca na Miłość. Pomóż nam

kochać i wielbić Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie. Przyjdź

Duchu Święty przez Niepokalane Serce Maryi, naszej Kochanej Mamusi. Maryjo,

prosimy Cię naucz nas kochać Jezusa tak, jak Ty Go kochasz.

Panie Jezu, Ty jesteś Żywy i Obecny pośród nas. Prosimy Cię pokornie, daj nam

łaskę odczuwania Twojej Świętej obecności. Ty pragniesz dzisiaj , szczególnie tu i

teraz dotykać nas swoja Miłością, opatrywać nasze poranione serca, oczyszczać

je i przemieniać. Prosimy Cię rozpal w nas gorącą miłość do Ciebie. Ty w

okrutnej męce oddałeś za nas Swoje życie, z miłości do nas ofiarowałeś samego

siebie, abyśmy mogli żyć. Daj nam zrozumieć, ile dla nas z miłości wycierpiałeś i

jak bardzo jesteśmy dla Ciebie cenni.

Ty pragniesz teraz przytulić do Swojego Serca każdego i każdą z nas, takich

jakimi jesteśmy: słabych, grzesznych, poranionych, cierpiących, obojętnych,

zbuntowanych, wątpiących…

Ty powiedziałeś: „ Nie potrzebują lekarza zdrowi lecz ci, którzy się źle mają”.

Przyjdź do nas dzisiaj ze Swoją łaską Panie. Niech strumienie Twojego

Miłosierdzia dotkną dziś każdej duszy tu obecnej i tych wszystkich, których

przynosimy w swoich sercach.

Święty Maksymilianie, patronie tego spotkania, Ty który szczególnie umiłowałeś

Maryję, przez Niepokalaną i w niej ukochałeś Jezusa, prosimy Cię bądź obecny

wśród nas w czasie tej Adoracji i wypraszaj nam u Maryj łaskę wielkiej miłości

do Boga.

Pieśń:

Maksymilian urodził się w Zduńskiej Woli 8 października 1894 roku. Na chrzcie

otrzymał imię Rajmund. Jego rodzice, choć ubodzy w dobra materialne, byli

jednak bogaci w dobra duchowe. Od wczesnych lat rodzice rozbudzili w nim

szczególną miłość do Najświętszej Maryi Panny, połączoną z miłością do

ojczyzny. Ojciec chętnie czytał swoim synom patriotyczne książki. Chłopcy

często bawili się w rycerzy i rysowali na płotach polskie orły. Umiłowanie Matki

Bożej i wola rycerskiej walki zaowocowały później założeniem ruchu Rycerstwa

Niepokalanej.

Święty Maksymilianie, ty który ukochałeś Maryję szczególna miłością, prosimy

cię wyproś nam taką miłość do Niej, naucz nas, jak całkowicie oddać się i

zawierzyć Maryi.

Gdy miał 12 lat, podczas modlitwy w kościele ukazała mu się Najświętsza

Maryja Panna. Wydarzenie to Rajmund tak przedstawił swojej matce:

Prosiłem Matkę Bożą, żeby mi powiedziała co ze mnie będzie… Wtedy Matka

Boża pokazała mi się, trzymając dwie korony, jedną białą, a drugą czerwoną.

Spytała czy chcę tych koron: biała miała oznaczać, że wytrwam w czystości, a

czerwona, że będę męczennikiem. Odpowiedziałem, że chcę. Wówczas Matka

Boża mile na mnie spojrzała i znikła.

Święty Maksymilianie Ty wybrałeś czystość i męczeństwo dla Chrystusa. Czy

mnie stać na taki wybór? Czy chce wytrwać w czystości dla Jezusa? Czy chcę

kochać Jezusa tak, aby pragnąć cierpieć dla Niego, umierać dla Niego?

Jezu, pragnę kochać Cię tak jak święty Maksymilian, pragnę aby świadomość

Twojej nieskończonej Miłości do mnie usuwała z mojego serca wszelki lęk przed

cierpieniem i śmiercią.

Rajmund wraz ze swoim starszym bratem Franciszkiem wstąpili do małego

seminarium franciszkanów konwentualnych we Lwowie. W trzy lata później

dołączył do nich najmłodszy brat Józef.4 września 1910 roku, w wieku niespełna

17 lat, Rajmund wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych i

rozpoczął nowicjat we Lwowie pod imieniem Maksymilian.

Pieśń:

Będąc w niższym seminarium we Lwowie, czuł się wewnętrznie rozdarty, nie

wiedział, po której stanąć stronie- po stronie Boga czy Ojczyzny, walczyć o jej

wolność z bronią w ręku czy dla Niepokalanej o chwałę Bożą? Zwyciężył Bóg i

Jego zwycięstwo było decydujące. Nigdy później nie zwątpił w słuszność tego

wyboru. Nie oglądał się wstecz, dążąc wytrwale do wyznaczonej mety. W

decydującej chwili, kiedy ważyły się losy jego pozostania czy opuszczenia

zakonu, z pomocą przyszła mu matka, utwierdzając w nim wcześniejszy wybór.

Kiedy zabrakło jej, znalazł nowe, mocniejsze wsparcie – Niepokalaną i pod Jej

sztandarem postanowił zdobyć świat dla Chrystusa. Jej zawierzył swoje studia

seminaryjne i Ją wybrał na duchową Matkę swojego kapłaństwa.

W katedrze lwowskiej przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej

Maksymilian poświęcił się Niepokalanej. W swoich pamiętnikach napisał:

Z twarzą pochyloną ku ziemi obiecałem Najświętszej Maryi Pannie, królującej

na ołtarzu, że będę walczył dla Niej. Jak? – nie wiedziałem, ale wyobrażałem

sobie walkę orężem materialnym.

Maryjo, nasza Kochana Mamusiu, zawierzamy Tobie naszą drogę życia, nasze

plany, nasze pragnienia, nasze marzenia. Ufamy, że Ty wiesz najlepiej, co jest dla

nas dobre i co miłe Bogu. Ufamy Tobie Maryjo!

Prosimy Cię święty Maksymilianie, wyproś nam taką wolę walki dla

Niepokalanej, jaką Ty miałeś, daj nam Twoją gorliwość i pomysłowość w dziele

ewangelizacji świata przez Niepokalaną.

Pieśń:

W roku 1912 przełożeni wysłali go na dalsze studia do Krakowa. Stąd ze względu

na jego niezwykłe zdolności, skierowano go do Rzymu. Studia filozoficzne jak i

teologiczne uwieńczył dwoma doktoratami. Wykazywał również wybitne

uzdolnienia matematyczno – fizyczne.

Po złożeniu ślubów wieczystych w 1914 roku przybrał sobie drugie imię Maria. 4

lata później przyjął również święcenia kapłańskie. Od wczesnych lat kapłańskich

był chory. Nosił w sobie gruźlicę, nie miał płuca. Chorobę jednak uważał za

środek apostolstwa. Często powtarzał, że stanowi ona jeden z najważniejszych

„działów” życia zakonnego. Świadomym przeżywaniem cierpienia można

najwięcej uczynić dla Królestwa Bożego.

Maryjo, oddajemy Ci wszystkie nasze cierpienia, słabości, choroby,

niepowodzenia, każdą nawet najmniejsza trudność i przykrość. Wierzymy, że

każde nasze cierpienie ofiarowane Tobie, nabiera nieskończonej wartości w

oczach Bożych. Każde nasze cierpienie może posłużyć jako środek apostolstwa.

o. Kolbe bardzo pragnął zostać świętym. Mówił „Święci nie przypadkiem się

uświęcili. Oni zupełnie jasno jako cel stawiali sobie zasadę muszę się uświęcić,

gdyby kto tak nie powiedział to by się minął z powołaniem. Każdy może zostać

świętym i to wielkim świętym byle tylko chciał. Droga do świętości dla

wszystkich stoi otworem.”

„Wysokość świętości polega na zjednoczeniu naszej woli z wolą Bożą, a właśnie

wolą Bożą jest byśmy świętymi byli, dlatego spośród wszystkich modlitw

najlepszą i taką, która na pewno jest wolą Bożą, jest prośba o własne drugich

uświęcenie.”

Czy we mnie jest pragnienie świętości? Czy świętość jest moim celem w życiu?

Czy to co robię w życiu, moje decyzje, wybory podporządkowuję temu celowi?

Czy jest we mnie pragnienie pełnienia woli Bożej w każdej dziedzinie mojego

życia? Czy wierzę, że Bóg pragnie dla mnie świętości, wielkiej świętości, jak

największej, ponieważ pragnie mieć mnie jak najbliżej siebie?

„Nasza świętość zależy od stopnia zbliżenia się do Niepokalanej. Pozwólmy się

Jej prowadzić a przekonamy się, że Maryja jest najkrótszą i najpewniejszą drogą

do świętości.”

Panie Jezu, Ty wiesz dobrze jak bardzo jesteśmy słabi, jak łatwo upadamy. I

dlatego dajesz nam Swoją Mamę Niepokalaną, aby ona prowadziła nas do

Ciebie i czuwała nad nami. Maryjo, prosimy Cię, wzbudź w nas pragnienie

świętości, wielkiej świętości i pomóż nam iść drogą do świętości.

Uzdolnij nas do doskonałego wypełniania woli Bożej w każdej chwili naszego

życia.

Mamusiu Niepokalana, daj nam odczuć Twoją wielką miłość do nas!

Jako mama szczególnie kochasz te dzieci, które są słabe, poranione, które

błądzą, są uwikłane w grzechy i nałogi. Ty chcesz je wszystkie przyprowadzić do

Jezusa, bo wiesz, że tylko On ma moc je uzdrowić i uwolnić. Tylko Jezus ma moc

przemienić Twoje życie swoją miłością!

Maryjo, Ty przytulasz nas do Swojego Niepokalanego Serca i mówisz: Jesteś

moim ukochanym dzieckiem, moją córeczką, moim synkiem.

Kocham Cię i pragnę Twojego szczęścia, a ono jest w moim Synu Jezusie.

Prowadź nas Maryjo do Jezusa! Prowadź nas do świętości! Prosto w ramiona

Jezusa!

Pieśń:

Rzym był dla o. Maksymiliana opatrznościowy. W stolicy chrześcijaństwa

zrozumiał, że nie tylko Polska, ale i cały świat powinien należeć do Chrystusa.

Był tam świadkiem gorszącego zdarzenia. Wrogowie kościoła wykorzystali 200-

lecie powstania masonerii do manifestacji swojej nienawiści do kościoła.

Podczas pochodu powiewały czarne sztandary na których widniał znak

Lucyfera, depczącego św. MichałaArchanioła. W czasie tej bluźnierczej imprezy

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: