Bajtek 1985-04-redux.pdf

(4622 KB) Pobierz

Z MIKROKOMPUTEREM NA TY

NR 4 Cena 60 zł

GRUDZIEŃ — 85

 Prof. Andriej

Jerszow

 LOGO

po polsku

 Lądowanie

na księżycu

 Sinclair QL

 Komputery

w Chinach

 Sygnalizator

do Datassette

 Sklep

z komputerami

956523151.271.png

956523151.282.png

956523151.293.png

956523151.304.png

956523151.001.png

956523151.012.png

956523151.023.png

956523151.034.png

956523151.045.png

956523151.056.png

956523151.067.png

956523151.078.png

956523151.089.png

956523151.100.png

956523151.111.png

956523151.122.png

956523151.133.png

956523151.144.png

956523151.155.png

956523151.166.png

956523151.177.png

956523151.188.png

956523151.199.png

956523151.210.png

956523151.221.png

956523151.232.png

956523151.241.png

956523151.244.png

956523151.245.png

956523151.246.png

956523151.247.png

956523151.248.png

956523151.249.png

956523151.250.png

956523151.251.png

956523151.252.png

956523151.253.png

956523151.254.png

956523151.255.png

956523151.256.png

956523151.257.png

956523151.258.png

956523151.259.png

956523151.260.png

956523151.261.png

956523151.262.png

956523151.263.png

956523151.264.png

956523151.265.png

956523151.266.png

956523151.267.png

956523151.268.png

956523151.269.png

956523151.270.png

956523151.272.png

956523151.273.png

956523151.274.png

956523151.275.png

956523151.276.png

956523151.277.png

956523151.278.png

956523151.279.png

956523151.280.png

956523151.281.png

956523151.283.png

956523151.284.png

956523151.285.png

956523151.286.png

956523151.287.png

956523151.288.png

956523151.289.png

956523151.290.png

956523151.291.png

956523151.292.png

956523151.294.png

956523151.295.png

956523151.296.png

956523151.297.png

956523151.298.png

956523151.299.png

956523151.300.png

956523151.301.png

956523151.302.png

956523151.303.png

956523151.305.png

956523151.306.png

956523151.307.png

956523151.308.png

956523151.309.png

956523151.310.png

956523151.311.png

956523151.312.png

956523151.313.png

956523151.314.png

956523151.002.png

956523151.003.png

956523151.004.png

956523151.005.png

956523151.006.png

956523151.007.png

956523151.008.png

956523151.009.png

956523151.010.png

956523151.011.png

956523151.013.png

956523151.014.png

956523151.015.png

956523151.016.png

956523151.017.png

956523151.018.png

956523151.019.png

956523151.020.png

956523151.021.png

956523151.022.png

956523151.024.png

956523151.025.png

956523151.026.png

956523151.027.png

956523151.028.png

956523151.029.png

956523151.030.png

956523151.031.png

956523151.032.png

956523151.033.png

956523151.035.png

956523151.036.png

956523151.037.png

956523151.038.png

956523151.039.png

956523151.040.png

956523151.041.png

956523151.042.png

956523151.043.png

956523151.044.png

956523151.046.png

956523151.047.png

956523151.048.png

956523151.049.png

956523151.050.png

956523151.051.png

956523151.052.png

956523151.053.png

956523151.054.png

956523151.055.png

956523151.057.png

956523151.058.png

956523151.059.png

956523151.060.png

956523151.061.png

956523151.062.png

956523151.063.png

956523151.064.png

956523151.065.png

956523151.066.png

956523151.068.png

956523151.069.png

956523151.070.png

956523151.071.png

956523151.072.png

956523151.073.png

956523151.074.png

956523151.075.png

956523151.076.png

956523151.077.png

956523151.079.png

956523151.080.png

956523151.081.png

956523151.082.png

956523151.083.png

956523151.084.png

956523151.085.png

956523151.086.png

956523151.087.png

956523151.088.png

956523151.090.png

956523151.091.png

956523151.092.png

956523151.093.png

956523151.094.png

956523151.095.png

956523151.096.png

956523151.097.png

956523151.098.png

956523151.099.png

956523151.101.png

956523151.102.png

956523151.103.png

956523151.104.png

956523151.105.png

956523151.106.png

956523151.107.png

956523151.108.png

956523151.109.png

956523151.110.png

956523151.112.png

956523151.113.png

956523151.114.png

956523151.115.png

956523151.116.png

956523151.117.png

956523151.118.png

956523151.119.png

956523151.120.png

956523151.121.png

956523151.123.png

956523151.124.png

956523151.125.png

956523151.126.png

956523151.127.png

956523151.128.png

956523151.129.png

956523151.130.png

956523151.131.png

956523151.132.png

956523151.134.png

956523151.135.png

956523151.136.png

956523151.137.png

956523151.138.png

956523151.139.png

956523151.140.png

956523151.141.png

956523151.142.png

956523151.143.png

956523151.145.png

956523151.146.png

956523151.147.png

956523151.148.png

956523151.149.png

956523151.150.png

956523151.151.png

956523151.152.png

956523151.153.png

956523151.154.png

956523151.156.png

956523151.157.png

956523151.158.png

956523151.159.png

956523151.160.png

956523151.161.png

956523151.162.png

956523151.163.png

956523151.164.png

956523151.165.png

956523151.167.png

956523151.168.png

956523151.169.png

956523151.170.png

956523151.171.png

956523151.172.png

956523151.173.png

956523151.174.png

956523151.175.png

956523151.176.png

956523151.178.png

956523151.179.png

956523151.180.png

956523151.181.png

956523151.182.png

956523151.183.png

956523151.184.png

956523151.185.png

956523151.186.png

956523151.187.png

956523151.189.png

956523151.190.png

956523151.191.png

956523151.192.png

956523151.193.png

956523151.194.png

956523151.195.png

956523151.196.png

956523151.197.png

956523151.198.png

956523151.200.png

956523151.201.png

956523151.202.png

956523151.203.png

956523151.204.png

956523151.205.png

956523151.206.png

956523151.207.png

956523151.208.png

956523151.209.png

956523151.211.png

956523151.212.png

956523151.213.png

956523151.214.png

956523151.215.png

956523151.216.png

956523151.217.png

956523151.218.png

956523151.219.png

956523151.220.png

956523151.222.png

956523151.223.png

956523151.224.png

956523151.225.png

956523151.226.png

956523151.227.png

956523151.228.png

956523151.229.png

956523151.230.png

956523151.231.png

956523151.233.png

956523151.234.png

956523151.235.png

956523151.236.png

956523151.237.png

956523151.238.png

956523151.239.png

Między Starym

a Nowym Rokiem

Tytuł ten miał brzmieć inaczej: liczyliśmy, że pod

Waszą, choinką obok – być może – komputera

dla Was lub Waszych dzieci znajdzie się i BAJTEK.

Nie zdążyliśmy, pocieszamy się więc, iż Nowy Rok

– lepiej nadaje się na podsumowanie i plany. Na

naszym rynku prasowym pismo ukazujące się poza

planem i społecznym wysiłkiem cztery razy w termi-

nie i tak jest ewenementem.

Gdy jesienią 1984 r. wraz z redakcją DELTY

i red. Władysławem Majewskim wymyśliliśmy tytuł

pisma –i jego pierwsze koncepcje, mało kto wie-

rzył w realność pomysłu. Ostrzegano, że pismo nie

znajdzie odbiorców, a nasz wielki sojusznik, prof.

Władysław M. Turski, nie był pewny, czy znajdą

się też dostatecznie kompetentni autorzy. Nie było

też papieru, drukarni... tak, trudno było nie zrezy-

gnować.

Udało się jednak znaleźć sojuszników, którzy

pomogli po nieco więcej niż 9 miesiącach wydać

pierwszy numer BAJTKA. Byli wśród nich sekre-

tarz generalny PRON Jerzy Jaskiernia i zastępca

redaktora naczelnego „Odrodzenia” Zbigniew

Siedlecki, zastępca redaktora naczelnego „Sztan-

daru Młodych” Waldemar Siwiński i redaktor tej

gazety Roman Poznański, którzy pomogli pismu

bez etatowego zespołu i lokalu w rozwiązywaniu

codziennych problemów. Byli też koledzy z Turnie-

ju Młodych Mistrzów Techniki ZSMP, a zwłaszcza

Krzysztof Krupa, który wsparł BAJTKA pracą swoją

i klubów sieci POLIN.

Koledzy–dziennikarze z wielu redakcji (Bogdan

Borusławski, Andrzej Kurek, Jan Rurańskl i Marek

Roztocki) oraz naukowcy (prof. Władysław M.

Turski, doc. Stanisław Waligórski, Jerzy Dańda)

posłużyli nam radą i pomysłami; koledzy redagu-

jący rubryki komputerowe w innych pismach (Jacek

Ciesielski, Grzegorz Cenkier, Andrzej J. Piotrowski,

Roland Wacławek, Leszek Wilk) podzielili się do-

świadczeniami.

Liczne grono autorów zdecydowało się się za-

angażować swój wysiłek w powstające dopiero

pismo: byli wśród nich Edwin Górnicki, Marek

Młynarski, młodzi pracownicy naukowi: Andrzej

Kadloff, Krzysztof Kurylowicz i Dariusz Madej oraz

ci, którzy sprawili nam najmilszą niespodziankę –

uczniowie i studenci: Adam Krauze, Wojtek Ogo-

nowski i Marcin Waligórski.

Pracy nad BAJTKIEM – poza normalnymi, obo-

wiązkami — podjęli się pracownicy innych redakcji

KWCZ: Jerzy Piłka z „Odrodzenia” i graik An-

drzej Brzezicki z „Fantastyki”, której cały, zespół,

a zwłaszcza Jacek Rodek, zaangażował się w two-

rzenie BAJTKA.

Kończy się rok. Mamy nadzieję, że BAJTEK speł-

nił Wasze oczekiwania, mimo marnej szaty poka-

zał, jak był i jest nadal potrzebny. Staraliśmy się

realizować wskazówkę prof. Władysława M. Tur-

skiego: „Gdyby udało się rozpropagować umiejęt-

ność ścisłego rozumowania, byłoby to samo w so-

bie wartościowym osiągnięciem”.

Wszystkim, którzy BAJTKA tworzyli, pomagali

nam i drukowali, chwalili i ganili oraz po prostu

czytali życzymy

Do Siego Roku!

MACIEJ HOFFMAN

Krajowe Wydawnictwo Czasopism

BAJTEK

— dodatek specjalny »Sztandaru Młodych« i »Odrodzenia«. Wydawca: Kra-

jowe Wydawnictwo Czasopism RSW »Prasa—Ksiązka—Ruch« ul. Nowa-

kowskiego 14, 00—666 Warszawa, tel. 257294. Dodatek specjalny »Odrodze-

nia« i »Sztandaru Młodych«. Cena 60 zł.

Bajtek redux nr 4/85/02/2011 | http://www.try2emu.net.pl/

2

956523151.240.png

NA PROGU TRZECIEGO

TYSIĄCLECIA

Przezwyciężenie analfabetyzmu komputerowego

tematyczno–izycznej w Nowosybirsku. Doświadczenia

te wykorzystał ostatnio prof. Jerszow przygotowując

— w błyskawicznym, jak na tego typ wydawnictwa, tem-

pie — próbny podręcznik do nauczania najmłodszego

przedmiotu w radzieckich szkołach: „Podstaw informa-

tyki i techniki obliczeniowej”.

Wprowadzenie tego przedmiotu (a stało się to fak-

tem we wrześniu br.) czy też — uogólniając — edukacja

informatyczna społeczeństwa wymaga kolosalnego wy-

siłku organizacyjnego, dydaktycznego i inansowo–ma-

terialnego, o którego skali niech świadczy choćby to, że

do szkół trzeba skierować ponad milion komputerów

osobistych!

Komputerów tych nie ma jeszcze na razie w zadowa-

lającej ilości i to właśnie rodzi poglądy o konieczności

wprowadzenia edukacji informatycznej w sposób stop-

niowy. Prof. Jerszow sugestie takie jednak zdecydo-

wanie odrzuca i w całej swej imponującej działalności

organizatorsko–publicystycznej (jest m. in. redaktorem

naczelnym nowego kwartalnika „Mikroprocessorny-

je sriedstwa i sistemy”, zainaugurował w popularnym

czasopiśmie – „Kwant” cykl szkiców, mających ułatwić

nauczycielom nauczanie nowego przedmiotu, często

wypowiada się na łamach prasy społeczno–politycznej)

z determinacją przekonuje o tym, że w radzieckiej grze

o komputerowe jutro należy postawić obecnie wszystko

na jedną kartę i nie tracić ani godziny.

Oto fragmenty wypowiedzi prof. Andrieja–Jerszowa,

publikowane ostatnio w radzieckiej prasie („Socjalisty-

czeskaja kultura”, „Niediela” i inne). Są one najlepszą

ilustracją dominującego u naszych sąsiadów stylu my-

ślenia o przyszłości:

„Każdy nauczyciel zaczyna wykładać nowy przed-

miot tylko raz i dla niego zawsze moment ten będzie

trudny — i dzisiaj, i za rok, i za trzy lata — przekonuje

prof. Jerszow. — Naiwnością byłoby liczyć na to, że na-

uczyciel sam, z własnej woli, nawet z pomocą starannie

przemyślanego systemu urlopów lub stażów, zdoła zna-

leźć czas i siły, aby dokładnie zrozumieć informatykę

i wróciwszy z jakiegoś centrum nauczania — być w sta-

nie naprawdę poprowadzić nowy kurs. Nigdy do tego

nie dojdzie, jeśli przed nauczycielem nie pojawi się żela-

zna konieczność nauczenia się informatyki. Gdybyśmy

chcieli dojść do tego stopniowo, według jakiegoś z góry

ustalonego graiku, to może tylko powstać niewyobra-

żalny zamęt.

Poza tym, jeśli zgodzimy się, że nauczycielowi jest

trudno rozpocząć wykładanie nowego przedmiotu

— a tak przecież jest zazwyczaj w praktyce — to świado-

mość, iż robi on to jednocześnie ze wszystkimi swoimi

nie jest sprawą prostą — uważa prof. ANDRiej

jeRSzOW. — Nie załatwi się tego jednym

pociągnięciem pióra. A brać się za rozwiązanie

tego problemu musimy już teraz. Nie wolno nam

stracić już ani minuty!.

Akademik Andriej Jerszow, lat 51, matematyk i infor-

matyk, należy do tego grona uczonych ze sławnego no-

wosybirskiego Akadiem–gorodka, którzy nie tylko zadzi-

wiają świat niekonwencjonalnymi ideami naukowymi, ale

również swoją – działalnością wytyczają nowe kierunki

rozwoju nauki i techniki w Związku Radzieckim.

Z jego m.in. inicjatywy już od 10 lat nauczano eks-

perymentalnie podstaw informatyki uczniów szkoły ma-

3

956523151.242.png

kolegami w całym kraju, ma ważne znaczenie psycho-

logiczne.

Twierdzę, że innej drogi u nas po prostu nie ma. Już

w pierwszych projektach reformy oświaty zapowiedzia-

no, że należy dążyć możliwie jak najkrótszą drogą do

komputeryzacji. Być może nie w skali całego, kraju,

ale wystarczająco szerokim frontem. Niezależnie więc

od wszystkiego należało i tworzyć nowe podręczniki

i instalować w klasach komputery, i przygotowywać na-

uczycieli. Jednakże przez długi czas nic w tym zakresie

nie działo się. Podjęta obecnie decyzja wprowadzenia

kursu informatyki od razu we wszystkich szkołach jest

w dużym stopniu podyktowana dążeniem do zmiany

takiej sytuacji...

Wyposażona w komputery klasa stanie się dla dzia-

twy, jesteśmy o tym przekonani, ulubionym miejscem

spędzania wolnego czasu. Dzieci będą zachodzić do

niej co najmniej dwa—trzy razy w tygodniu z proble-

mami dotyczącymi różnych przedmiotów szkolnych.

W ten sposób rozwiązywać się będzie podwójne, za-

danie pedagogiczne: dzieci przywykną do współpracy

z elektroniczną maszyną cyfrową, a z jej pomocą głębiej

wnikną w problemy historii, izyki i chemii, nie mówiąc

już o matematyce.

Nasze doświadczenia wskazują, że obcowanie dzieci

z komputerem daje nauczycielowi unikalną możliwość

— wypracowania u jedenasto-, dwunasto- latków takiego

poziomu inteligencji (to jest władania językiem, umiejęt-

ności dokonywania wyborów, myślenia wariantowego),

jaki zwykle dzieci osiągają trzy, cztery lata później.

Oczywiście, „bezmaszynowy” kurs informatyki jest

pomysłem wymuszonym, ale na dzisiaj niezbędnym.

W pierwszym okresie przyjdzie nam ograniczyć się do

teoretycznego, skrajnie elementarnego wprowadzenia

w informatykę, na miarę obecnych możliwości ucznia

i nauczyciela. Ta nowa dyscyplina nie powinna odróż-

niać się zbytnio w stylu nauczania od bardziej złożo-

nych przedmiotów. Dlatego zaproponowany przez nas

podręcznik dla klas dziewiątych bliski jest duchem

szkolnemu podręcznikowi algebry. Oczywiste jest też,

że nauczanie podstaw informatyki należy na obecnym

etapie planować tak, aby uczniowie mogli otrzymać

choć trochę rzeczywistej praktyki i ugruntować w ten

sposób te umiejętność algorytmizacji problemów, którą

daje kurs podręcznikowy.

Urządzenia techniki obliczeniowej, w miarę ich po-

jawienia się, należy kierować do tych szkół, w których

istnieją ku temu określone przesłanki organizacyjne.

Lepiej jest stworzyć jedną, pełną klasę w szkole goto-

wej do efektywnego wykorzystania komputerów osobi-

stych, niż rozrzucać je do dziesięciu szkół, nie przygo-

towanych do ich przyjęcia.

Tam gdzie nie ma elektronicznych maszyn cyfro-

wych, należy organizować wycieczki do ośrodków

obliczeniowych – i robić to w miarę regularnie. Prze-

cież nikogo nie dziwi, gdy dowozi się dzieci wiejskie

na spektakle teatralne do miasta. Dlaczegóż by więc

nie zorganizować wycieczki do ośrodka obliczenio-

wego? Ale trzeba zrobić to tak, aby przyjazd zamienił

się w prawdziwe święto informatyki. Niech więc dzie-

ci przygotują sobie małe programy, które następnie

zostaną wprowadzone do maszyny. Niech oswoją się

z atmosferą ośrodka obliczeniowego. Jest też wiele in-

nych sposobów oswajania dzieci z informatyką. Trzeba

poważnie zwiększyć produkcję pomocy naukowych,

ilmów, gier edukacyjnych. A cóż stoi na przykład na

przeszkodzie, aby dla młodych ilatelistów stworzyć

komputerowe serie znaczków pocztowych? Potrzebne

jest tylko jedno — fantazja i wynalazczość...

Nauczycielowi trzeba pomagać rzeczywiście a nie tyl-

ko apelami. Jest w naszym kraju niemało ludzi w ten czy

inny sposób związanych z techniką obliczeniową — inży-

nierowie, specjaliści od serwisu, programiści, specjaliści

od zastosowań komputerów w produkcji. Jest ich ponad

pól miliona. A przecież specjaliści ci są jeszcze oprócz tego

rodzicami. Każdy z nich powinien poczuć –się w obowiąz-

ku dopomożenia swojemu dziecku, a tym samym i szkole.

Niezbędna jest różnego typu pomoc — trzeba przecież bę-

dzie zainstalować maszyny, udzielić konsultacji nauczy-

cielowi, zorganizować kółka programowania czy też wy-

cieczkę uczniów i nauczycieli do ośrodka obliczeniowego

lub po prostu przyjść na zebranie rodzicielskie, i wziąć

udział w rozmowie o nowym przedmiocie.

Sądzę — stwierdza m.in. prof. Jerszow — że olbrzymią

pomoc w opanowaniu nowego przedmiotu mógłby oka-

zać specjalny masowy magazyn, ilustrowany, kolorowy

i ciekawy, zorientowany na uczniów i nauczycieli, w ca-

łości poświęcony informatyce i komputerom. Wydaw-

nictwo takie niezbędne jest właśnie obecnie — w pewnej

mierze może ono bowiem uzupełnić niedostatek litera-

tury metodycznej, zaszczepić apetyt na poznanie tej no-

wej i niezwykłej techniki, osłabić jakoś ten nieprzyjemny

moment związany z brakiem w szkołach komputerów”.

***

Komputery wkrótce w szkołach radzieckich będą.

Na razie uruchomiono klasy–laboratoria komputerowe

w dwustu szkołach (m.in. trzy moskiewskie klasy po-

siadają komplet urządzeń zainstalowanych w ramach

działań promocyjnych przez nasze zrzeszenie „MERA”).

Radzieccy naukowcy i inżynierowie kończą prace przy

konstruowaniu własnego, optymalnego ze szkolnego

punktu widzenia, mikrokomputera. Obliguje ich do

tego niezwykle ważka dyspozycja zawarta w projekcie

„ Podstawowych kierunków gospodarczego i społeczne-

go rozwoju ZSRR na lata 1986—1990 i na okres do roku

2000 ”, gdzie stwierdza się jednoznacznie, iż należy:

„Zorganizować masową produkcję komputerów osobi-

stych. Zapewnić wzrost produkcji sprzętu techniki oblicze-

niowej 2 — 2,3 razy. W szybszym tempie zwiększać skalę

stosowania nowoczesnych, wysokowydajnych elektronicz-

nych maszyn cyfrowych wszystkich klas. Kontynuować

tworzenie i zwiększać efektywność pracy szerokodostęp-

nych ośrodków obliczeniowych, zintegrowanych banków

danych, sieci przetwarzania i transmisji informacji”.

Wyścig do nowoczesności, wyścig do Trzeciego Ty-

siąclecia, wszedł w ZSRR w decydującą fazę.

WALDeMAR SiWiŃSKi

4

Logo Logo Logo

LOGO PO POLSKU

W trzech pierwszych numerach BAjTKA

Podstawowym pytaniem, na jakie musieliśmy sobie

odpowiedzieć, było rozstrzygnięcie, czy możemy ograni-

czyć się do przełożenia słownictwa LOGO na polski, czy

też należałoby zmienić także składnię języka lub jego

założenia. Uznaliśmy, że niezależnie od przyszłej odpo-

wiedzi na to pytanie, wymagającej szerokich badań peda-

gogicznych i językoznawczych, w chwili obecnej nie stać

nas na budowę zupełnie nowego języka, tym bardziej

że pozostawienie jego obecnej budowy pozwala wyko-

rzystać doświadczenia innych krajów, w których zresztą

wersje po prostu przetłumaczone spisują się zupełnie

dobrze. Dotyczy to zwłaszcza porównania doświadczeń

Bułgarii, stosującej z pełnym powodzeniem LOGO, ze

słownictwem bułgarskim, a więc słowiańskim (który jed-

nak nie zna odmiany rzeczowników!), z doświadczenia-

mi radzieckimi, gdzie upowszechnianie opracowanego od

początku, języka RAPIR, podobnego do LOGO, przebiega

bardzo opornie.

Istnieją już pewne rodzime doświadczenia: zanim po-

wstała omawiana tu wersja standardowa, kilku jej współ-

autorów wypróbowywało w czasie wakacji letnich swoje

propozycje, uzyskując znakomite wyniki dydaktyczne

i brzmiące zupełnie poprawnie po polsku, samokomentu-

jące się programy. Przykłady opublikujemy w BAJTKU.

Już w najbliższym czasie początkujący adepci in-

formatyki nie będą identyikować programowania z BA-

SIC-em, dysponującym zaledwie kilkoma instrukcjami

wyższego poziomu i wpajającym przekonanie, że cale

sterowanie komputerem ogranicza się do GO TO, a umie-

jętność programowania do wstawiania tu i tam tajemni-

czych POKE i PEEK. Będą mogli uczyć się znacznie ła-

twiejszego do przyswajania języka, łączącego w sobie

zalety języków typu proceduralnego (Pascal) i języków

przetwarzania struktur listowych (Lisp, Prolog), umożli-

wiającego opanowanie w sposób prosty i naturalny posłu-

giwania się procedurami, rekurencją, pojęciem lokalności

i globalności zmiennych, automodyikowalnością proce-

dur itd. Aby to osiągnąć, trzeba będzie jeszcze opracować

dobre podręczniki i programy typu „tutor” (ułatwiające

naukę) oraz jednolite i lepsze od istniejącego na ZX Spec-

trum translatory. Prace te już zostały podjęte.

Przygotowując jednolitą, polską wersję LOGO, musie-

liśmy pokonać dwojakiego rodzaju przeszkody: uzgod-

nienie podstawowych założeń przekładu i hierarchii tych

założeń oraz wymyślenie najbardziej odpowiednich pol-

skich terminów. To pierwsze zadanie okazało się znacznie

bardziej skomplikowane, gdyż szybko stało się jasne, iż

wiele z proponowanych założeń niemożliwych jest do po-

godzenia, np. postulat zwięzłości i postulat maksymalnego

przybliżenia do naturalnego brzmienia polskiego zdania.

sporo miejsca poświęciliśmy prezentacji języka

LOGO w jego oryginalnej, angielskojęzycznej

wersji.Chcieliśmy w ten sposób jak najszybciej

dostarczyć potencjalnym użytkownikom

podstawowych informacji o tym najlepszym

z istniejących narzędziu dydaktycznym, służącym

wdrażaniu początkujących do efektywnej

współpracy z komputerem.

Z oczywistych względów język pierwszego kontak-

tu z informatyką powinien być jak najbardziej zbliżony

do naturalnego języka ojczystego. Dlatego twórcy LOGO

przewidzieli w ramach budowy języka możliwość prostego

tworzenia jego narodowych wersji, z czego w wielu krajach

skorzystano. We Francji, Bułgarii, Portugalii podstawą edu-

kacji informatycznej są narodowe wersje LOGO. Rozpoczy-

nając, publikację angielskiej wersji języka, byliśmy świado-

mi, że jest to zaledwie połowa drogi, uważaliśmy jednak,

iż rozpowszechniać można jedynie taką wersję polskiego

LOGO, która mogłaby stać się standardem. W przeciwnym

przypadku będzie tyle języków, ilu autorów — a przecież

język ma służyć porozumieniu się ludzi, a nie sianiu nie-

porozumień. Dlatego chociaż już wiosną kilku autorów

(doc. Stanisław Waligórski, Andrzej Baczyński, Zbigniew

Kasprzycki, Tadeusz Wilczek) opracowało własne wersje

spolszczonego LOGO, a nawet gotowe ich implementacje

na ZX Spectrum, Amstrada lub Apple II, wstrzymywaliśmy

się z informacjami na ten temat.

9 października br. odbyło się na terenie Politechniki

Warszawskiej spotkanie zespołu problemowego Polskiego

Towarzystwa Informatycznego, poświęcone technicznym

i merytorycznym problemom, towarzyszącym wprowadze-

niu języka polskiego do informatyki popularnej. W spo-

tkaniu tym wzięli udział wszyscy zainteresowani budową

spolszczonego LOGO. Postanowiliśmy wówczas przystąpić

do wspólnej pracy, w efekcie której zdołaliśmy uzgodnić

wspólną propozycję. Chcemy, ją obecnie poddać pod sze-

roką dyskusję, która powinna zakończyć się do kwietnia

przyszłego roku, by możliwe było — jeszcze przed rozpo-

częciem przyszłego roku szkolnego — zatwierdzenie jej

przez odpowiednie gremia PTI oraz resortu oświaty i uzna-

nie za narodowy standard. Do udziału w tej dyskusji szcze-

gólnie gorąco zachęcamy psychologów, pedagogów i polo-

nistów, gdyż ich brak w zespole był boleśnie odczuwalny

— jeden dziennikarz zatrudniony w Instytucie Badań Peda-

gogicznych to zdecydowanie za mało.

5

956523151.243.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin