Kodeks Karny Wykonawczy 2010.pdf

INFOR

Page 1 of 60

Stan prawny na 3 lutego 2010 r.

Uwzględniono Dziennik Ustaw z 2010 r. nr 13 z dnia 29 stycznia 2010 r. oraz Monitor Polski z 2010 r. nr 5 z dnia 1 lutego

2010 r.

Dziennik Ustaw Rok 1997 Nr 90 poz. 557

wersja obowiązująca od 01.01.2010 do 07.06.2010

(Tekst opracowany przez INFOR)

USTAWA

z dnia 6 czerwca 1997 r.

Kodeks karny wykonawczy

(Dz.U. z 1997 r., Nr 90, poz. 557, zm.: Dz.U. z 1997 r., Nr 160, poz. 1083; Dz.U. z 1999 r., Nr 83, poz. 931;

Dz.U. z 2000 r., Nr 60, poz. 701; Dz.U. z 2000 r., Nr 120, poz. 1268; Dz.U. z 2001 r., Nr 98, poz. 1071; Dz.U.

z 2001 r., Nr 111, poz. 1194; Dz.U. z 2002 r., Nr 74, poz. 676; Dz.U. z 2002 r., Nr 200, poz. 1679; Dz.U. z

2003 r., Nr 111, poz. 1061; Dz.U. z 2003 r., Nr 142, poz. 1380; Dz.U. z 2003 r., Nr 179, poz. 1750; Dz.U. z

2004 r., Nr 93, poz. 889; Dz.U. z 2004 r., Nr 210, poz. 2135; Dz.U. z 2004 r., Nr 240, poz. 2405; Dz.U. z 2004

r., Nr 243, poz. 2426; Dz.U. z 2004 r., Nr 273, poz. 2703; Dz.U. z 2005 r., Nr 163, poz. 1363; Dz.U. z 2005 r.,

Nr 178, poz. 1479; Dz.U. z 2006 r., Nr 104, poz. 708; Dz.U. z 2006 r., Nr 226, poz. 1648; Dz.U. z 2007 r., Nr

123, poz. 849; Dz.U. z 2008 r., Nr 96, poz. 620; Dz.U. z 2008 r., Nr 214, poz. 1344; Dz.U. z 2009 r., Nr 8, poz.

39; Dz.U. z 2009 r., Nr 22, poz. 119; Dz.U. z 2009 r., Nr 62, poz. 504; Dz.U. z 2009 r., Nr 98, poz. 817; Dz.U.

z 2009 r., Nr 115, poz. 963; Dz.U. z 2009 r., Nr 190, poz. 1475; Dz.U. z 2009 r., Nr 201, poz. 1540)

CZĘŚĆ OGÓLNA

Rozdział I

Zakres obowiązywania

Art. 1. [Wykonywanie orzeczeń] § 1. Wykonywanie orzeczeń w postępowaniu karnym, w postępowaniu

w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe i w postępowaniu w sprawach o wykroczenia

oraz kar porządkowych i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności odbywa się według

przepisów niniejszego kodeksu, chyba Ŝe ustawa stanowi inaczej.

§ 2. W postępowaniu wykonawczym w kwestiach nie uregulowanych w niniejszym kodeksie stosuje się

odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Rozdział II

Organy postępowania wykonawczego

Art. 2. [Organy postępowania wykonawczego] Organami postępowania wykonawczego są:

1) sąd pierwszej instancji,

2) sąd penitencjarny,

3) prezes sądu lub upowaŜniony sędzia,

4) sędzia penitencjarny,

5) dyrektor zakładu karnego, aresztu śledczego, a takŜe dyrektor okręgowy i Dyrektor Generalny SłuŜby

Więziennej albo osoba kierująca innym zakładem przewidzianym w przepisach prawa karnego

wykonawczego oraz komisja penitencjarna,

6) sądowy kurator zawodowy,

7) sądowy lub administracyjny organ egzekucyjny,

8) urząd skarbowy,

9) odpowiedni terenowy organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego,

10) inny organ uprawniony przez ustawę do wykonywania orzeczeń.

Art. 3. [Właściwość rzeczowa] § 1. Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy

równieŜ w postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia, chyba Ŝe ustawa stanowi inaczej.

§ 2. W sprawach zastrzeŜonych w niniejszym kodeksie dla sądu penitencjarnego właściwy jest ten sąd

penitencjarny, w którego okręgu przebywa skazany, chyba Ŝe ustawa stanowi inaczej. Sądem penitencjarnym

jest sąd okręgowy.

§ 3. W stosunku do osób skazanych przez sąd wojskowy, w sprawach określonych w § 2, orzeka

wojskowy sąd garnizonowy.

§ 4. (uchylony).

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.1997.90.557):ID...

2010-04-01

INFOR

Page 2 of 60

§ 5. (uchylony).

Rozdział III

Skazany

Art. 4. [Wykonywanie kar i środków karnych] § 1. Kary, środki karne, zabezpieczające i

zapobiegawcze wykonuje się w sposób humanitarny, z poszanowaniem godności ludzkiej skazanego.

Zakazuje się stosowania tortur lub nieludzkiego albo poniŜającego traktowania i karania skazanego.

§ 2. Skazany zachowuje prawa i wolności obywatelskie. Ich ograniczenie moŜe wynikać jedynie z ustawy

oraz z wydanego na jej podstawie prawomocnego orzeczenia.

Art. 5. [Skazany] § 1. Skazany jest podmiotem określonych w niniejszym kodeksie praw i obowiązków.

§ 2. Skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez właściwe organy poleceń zmierzających

do wykonania orzeczenia.

Art. 6. [Uprawnienia do składania wniosków] § 1. Skazany moŜe składać wnioski o wszczęcie

postępowania przed sądem i brać w nim udział jako strona oraz wnosić zaŜalenia na postanowienia wydane

w postępowaniu wykonawczym, chyba Ŝe ustawa stanowi inaczej.

§ 2. Skazany moŜe składać wnioski, skargi i prośby do organów wykonujących orzeczenie.

§ 3. JeŜeli wnioski, o których mowa w § 1 i 2, oraz skargi i prośby, o których mowa w § 2, oparte są na

tych samych podstawach faktycznych, właściwy organ moŜe wydać zarządzenie o pozostawieniu ich bez

rozpoznania.

Art. 7. [Skarga na decyzję] § 1. Skazany moŜe zaskarŜyć do sądu decyzję organu wymienionego w art.

2 pkt 3-6 i 10 z powodu jej niezgodności z prawem, jeŜeli ustawa nie stanowi inaczej.

§ 2. Skargi rozpoznaje sąd właściwy zgodnie z art. 3. W sprawach dotyczących odbywania kary

pozbawienia wolności, kary aresztu, kary porządkowej, środka przymusu skutkującego pozbawienie wolności,

wykonywania orzeczenia o warunkowym przedterminowym zwolnieniu oraz środka zabezpieczającego

polegającego na umieszczeniu w zakładzie zamkniętym sądem właściwym jest sąd penitencjarny.

§ 3. Skarga na decyzję, o której mowa w § 1, przysługuje skazanemu w terminie 7 dni od dnia

ogłoszenia lub doręczenia decyzji; decyzję ogłasza się lub doręcza wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o

przysługującym skazanemu prawie, terminie i sposobie wniesienia skargi. Skargę wnosi się do organu, który

wydał zaskarŜoną decyzję. JeŜeli organ, który wydał zaskarŜoną decyzję, nie przychyli się do skargi,

przekazuje ją wraz z aktami sprawy bezzwłocznie do właściwego sądu.

§ 4. Sąd powołany do rozpoznania skargi moŜe wstrzymać wykonanie zaskarŜonej decyzji. Odmowa

wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.

§ 5. Po rozpoznaniu skargi sąd orzeka o utrzymaniu w mocy, uchyleniu albo zmianie zaskarŜonej

decyzji; na postanowienie sądu zaŜalenie nie przysługuje.

Art. 8. [Obrońca] § 1. W postępowaniu wykonawczym skazany moŜe korzystać z pomocy obrońcy

ustanowionego w tym postępowaniu.

§ 2. W postępowaniu przed sądem skazany musi mieć obrońcę, jeŜeli:

1) jest głuchy, niemy lub niewidomy,

2) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności,

3) nie ukończył 18 lat,

4) nie włada językiem polskim.

§ 3. Skazany pozbawiony wolności moŜe porozumiewać się ze swoim obrońcą lub pełnomocnikiem

będącym adwokatem lub radcą prawnym podczas nieobecności innych osób. Korespondencja z tymi osobami

nie podlega cenzurze i zatrzymaniu, a rozmowy w trakcie widzeń i telefoniczne nie podlegają kontroli. Nadzór

nad korespondencją z obrońcą moŜe być wykonany przez otwarcie listu wyłącznie wtedy, gdy zachodzi

uzasadnione podejrzenie, Ŝe list zawiera przedmioty, których dotyczy zakaz posiadania, przechowywania,

przekazywania, przesyłania lub obrotu. Czynności otwarcia dokonuje się w obecności skazanego i

zawiadamia się o niej sędziego penitencjarnego, podając jej powód i wynik. Przepis art. 225 § 3 Kodeksu

postępowania karnego stosuje się odpowiednio.

Rozdział IV

Postępowanie wykonawcze

Oddział 1

Wykonywanie orzeczeń

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.1997.90.557):ID...

2010-04-01

INFOR

Page 3 of 60

Art. 9. [Wszczęcie postępowania] § 1. Postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy

orzeczenie stało się wykonalne.

§ 2. Orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba Ŝe ustawa stanowi inaczej.

Art. 10. [Zakres zadań słuŜb mundurowych] § 1. Policja w zakresie postępowania wykonawczego

wykonuje polecenia sądu.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio równieŜ do śandarmerii Wojskowej oraz dowódcy wojskowego,

jeŜeli skazany jest Ŝołnierzem.

§ 3. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio równieŜ do Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

Centralnego Biura Antykorupcyjnego, StraŜy Granicznej oraz innych organów, jeŜeli postępowanie

wykonawcze dotyczy spraw, które zgodnie z przepisami prawa naleŜą do ich właściwości.

§ 4. Organy i instytucje państwowe, organy samorządu terytorialnego oraz stowarzyszenia i organizacje

społeczne w zakresie swojego działania udzielają pomocy organom wykonującym orzeczenia.

Art. 11. [Doręczanie orzeczeń] § 1. Sąd, kierując orzeczenie do wykonania, przesyła jego odpis lub

wyciąg, ze wzmianką o wykonalności, a w wypadku orzeczenia prawomocnego - z datą jego

uprawomocnienia się, odpowiedniemu organowi powołanemu do wykonywania orzeczenia. Sąd przesyła

dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego orzeczenie wraz z uzasadnieniem, jeŜeli zostało

sporządzone i nie zawiera informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, oraz dane zawierające

imię, nazwisko i adres pokrzywdzonego.

§ 2. Sąd pierwszej instancji po wydaniu wyroku skazującego przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub

aresztu śledczego posiadane w sprawie informacje dotyczące osoby skazanego, w tym dane o uprzedniej

karalności oraz zastosowanych wobec niego środkach wychowawczych lub poprawczych, informacje

pozwalające na identyfikację skazanego, a w szczególności numer Automatycznego Systemu Identyfikacji

Daktyloskopijnej (AFIS), numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności

(PESEL), rysopis oraz opis znaków szczególnych i tatuaŜy, a takŜe zdjęcie skazanego, odpisy orzeczeń i

opinii lekarskich oraz psychologicznych, w tym stwierdzających u skazanego uzaleŜnienia od alkoholu,

środków psychotropowych i odurzających, a takŜe informacje dotyczące popełnienia przestępstwa

określonego w art. 197–203 Kodeksu karnego w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, a po

uprawomocnieniu się wyroku, na wniosek dyrektora zakładu lub aresztu – równieŜ akta sądowe.

§ 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, określa, w drodze

rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji przesyłanych dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu

śledczego, o których mowa w § 2, mając na uwadze konieczność zebrania danych osobopoznawczych

niezbędnych do dokonania prawidłowej klasyfikacji skazanego dla indywidualnego z nim postępowania

zmierzającego do realizacji celów, jakim ma słuŜyć wykonanie kary pozbawienia wolności.

§ 4. W razie skazania tymczasowo aresztowanego lub osoby odbywającej karę pozbawienia wolności,

sąd zawiadamia o tym odpowiednio dyrektora aresztu śledczego lub zakładu karnego.

§ 5. Organ, o którym mowa w § 1, zawiadamia sąd o przystąpieniu do wykonania orzeczenia oraz o

zakończeniu jego wykonywania.

Art. 12. [Skazanie osób podlegających obowiązkowi słuŜby wojskowej] O prawomocnych

skazaniach osób podlegających obowiązkowi słuŜby wojskowej lub słuŜby w formacjach obrony cywilnej na

karę pozbawienia wolności bez zawieszenia jej wykonania, jak równieŜ o zmianach dotyczących

wykonywania kary pozbawienia wolności, sąd zawiadamia równieŜ organy właściwe w sprawach

powszechnego obowiązku obrony, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.

Art. 13. [Rozstrzyganie wątpliwości] § 1. Organ wykonujący orzeczenie oraz kaŜdy, kogo orzeczenie

bezpośrednio dotyczy, moŜe zwrócić się do sądu, który je wydał, o rozstrzygnięcie wątpliwości co do

wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia kary.

§ 2. (uchylony).

§ 3. Na postanowienie w przedmiocie określonym w § 1 zaŜalenie przysługuje równieŜ organowi

określonemu w art. 2 pkt 5-10 oraz kaŜdemu, kogo orzeczenie bezpośrednio dotyczy.

Art. 14. [Zbieranie informacji dotyczących skazanego] § 1. W postępowaniu wykonawczym organ

wykonujący orzeczenie moŜe zarządzić zebranie informacji dotyczących skazanego, w szczególności w

drodze wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego. W razie uzasadnionych

wątpliwości co do toŜsamości skazanego organ wykonujący orzeczenie moŜe zaŜądać ustalenia jego

toŜsamości przez Policję.

§ 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym

do spraw wewnętrznych i z Ministrem Obrony Narodowej, inne organy powołane do przeprowadzenia

wywiadu środowiskowego, uwzględniając w szczególności jego zakres oraz tryb przeprowadzania.

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.1997.90.557):ID...

2010-04-01

INFOR

Page 4 of 60

Art. 15. [Umorzenie i zawieszenie postępowania wykonawczego] § 1. Sąd umarza postępowanie

wykonawcze w razie przedawnienia wykonania kary, śmierci skazanego lub innej przyczyny wyłączającej to

postępowanie.

§ 2. JeŜeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemoŜliwiająca postępowanie wykonawcze, a w

szczególności jeŜeli nie moŜna ująć skazanego albo nie moŜna wykonać wobec niego orzeczenia z powodu

choroby psychicznej lub innej przewlekłej, cięŜkiej choroby, postępowanie zawiesza się w całości lub w części

na czas trwania przeszkody.

§ 3. Zawieszenie postępowania wykonawczego nie wstrzymuje biegu przedawnienia, chyba Ŝe skazany

uchyla się od wykonania kary. Okres wstrzymania biegu przedawnienia nie moŜe przekroczyć 10 lat.

§ 4. Wykonywanie kary pozbawienia wolności, kary aresztu lub środka przymusu w tej samej lub innej

sprawie wstrzymuje bieg przedawnienia.

Art. 16. (uchylony).

Art. 17. [Zawiadomienie o wykonaniu orzeczenia] § 1. Sąd, kierując do wykonania orzeczenie o

pozbawieniu wolności, zawiadamia:

1) sąd opiekuńczy, jeŜeli zachodzi potrzeba opieki nad dziećmi skazanego,

2) właściwy organ, jeŜeli zachodzi potrzeba opieki nad osobą niedołęŜną lub chorą, którą opiekował się

skazany, albo potrzeba przedsięwzięcia niezbędnych czynności do ochrony mienia lub mieszkania

skazanego.

§ 2. O poczynionych wystąpieniach i wydanych zarządzeniach zawiadamia się skazanego.

Oddział 2

Postępowanie przed sądem

Art. 18. [Forma orzeczenia] § 1. W postępowaniu wykonawczym sąd orzeka postanowieniem.

§ 2. W kwestiach nie wymagających postanowienia prezes sądu lub upowaŜniony sędzia wydaje

zarządzenia.

§ 3. W kwestiach nie wymagających postanowienia sądu penitencjarnego zarządzenia wydaje sędzia

penitencjarny.

Art. 19. [Tryb orzekania] § 1. Sąd orzeka na wniosek prokuratora, skazanego albo jego obrońcy oraz z

urzędu, a jeŜeli ustawa tak stanowi - na wniosek innych osób.

§ 2. Wniosek lub skargę moŜna zgłosić na piśmie lub ustnie. W wypadku ustnego zgłoszenia spisuje się

protokół.

Art. 20. [Skład sądu] § 1. W postępowaniu wykonawczym sąd orzeka jednoosobowo.

§ 2. ZaŜalenie wnosi się do sądu, który wydał zaskarŜone postanowienie; zostaje ono przekazane

bezzwłocznie zarządzeniem wraz z aktami sprawy do sądu wyŜszej instancji, chyba Ŝe sąd orzekający w tym

samym składzie przychyli się do zaŜalenia.

§ 3. Sąd wyŜszej instancji rozpoznaje zaŜalenie jednoosobowo.

Art. 21. [Udział prokuratora] W postępowaniu przed sądem prokurator jest stroną; w szczególności

moŜe składać wnioski i wnosić zaŜalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym.

Art. 22. [Udział w posiedzeniu] § 1. O terminie i celu posiedzenia sądu zawiadamia się prokuratora,

skazanego i jego obrońcę, a takŜe sądowego kuratora zawodowego w zakresie jego działania, a w razie

potrzeby inne osoby, o których mowa w art. 19 § 1. Biorą oni udział w posiedzeniu, jednakŜe ich

niestawiennictwo nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, z wyjątkiem obrońcy w wypadkach określonych w art. 8

§ 2, chyba Ŝe sąd orzeka na korzyść lub zgodnie z wnioskiem skazanego.

§ 2. Sąd moŜe dopuścić do udziału w posiedzeniu równieŜ inne osoby niŜ wymienione w § 1, jeŜeli ich

udział moŜe mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia.

§ 3. Udział sądowego kuratora zawodowego w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeŜeli sąd uzna to za

konieczne.

Art. 23. [Sprowadzenie skazanego] § 1. Sąd moŜe zarządzić sprowadzenie skazanego na posiedzenie

sądu.

§ 2. Sąd moŜe zlecić przesłuchanie skazanego sądowi wezwanemu, w którego okręgu skazany

przebywa.

§ 3. JeŜeli postępowanie sądowe dotyczy skazanego pozbawionego wolności, posiedzenie moŜe odbyć

się w zakładzie, w którym on przebywa.

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.1997.90.557):ID...

2010-04-01

INFOR

Page 5 of 60

Art. 24. [Zmiana lub uchylenie postanowienia] § 1. JeŜeli ujawnią się nowe lub poprzednio nie znane

okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia, sąd moŜe w kaŜdym czasie zmienić lub uchylić poprzednie

postanowienie.

§ 2. Niedopuszczalna jest zmiana lub uchylenie postanowienia, przewidzianego w § 1, na niekorzyść

skazanego po upływie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia.

Oddział 3

Postępowanie egzekucyjne

Art. 25. [Tryb egzekucji] § 1. Egzekucję zasądzonych roszczeń cywilnych, orzeczonej grzywny,

świadczenia pienięŜnego, naleŜności sądowych oraz zobowiązania określonego w art. 52 Kodeksu karnego

prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeŜeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się równieŜ do wykonania postanowień o zabezpieczeniu roszczeń cywilnych

będących przedmiotem postępowania karnego oraz grzywny.

§ 3. W pierwszej kolejności podlegają zaspokojeniu zasądzone roszczenia cywilne mające na celu

naprawienie szkody lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.

Art. 26. [Tytuły egzekucyjne] Do tytułów egzekucyjnych mają zastosowanie przepisy art. 776-795

Kodeksu postępowania cywilnego.

Art. 27. [Przepadek oraz nawiązka na rzecz Skarbu Państwa] Egzekucję środka karnego przepadku

oraz nawiązki na rzecz Skarbu Państwa prowadzi urząd skarbowy według przepisów o postępowaniu

egzekucyjnym w administracji, jeŜeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.

Art. 28. [Egzekucja z majątku małŜonków] § 1. Orzeczone w stosunku do jednego z małŜonków,

pozostających we wspólności majątkowej, kary grzywny, nawiązki i naleŜności sądowe podlegają

zaspokojeniu z odrębnego majątku skazanego oraz z wynagrodzenia za pracę lub za inne usługi świadczone

przez niego osobiście, jak równieŜ z praw twórcy wynalazku, wzoru uŜytkowego oraz projektu

racjonalizatorskiego. JeŜeli zaspokojenie z tych źródeł okaŜe się niemoŜliwe, egzekucja moŜe być

prowadzona z majątku wspólnego. NiemoŜność zaspokojenia z majątku odrębnego skazanego stwierdza się

w protokole.

§ 2. Egzekucja z majątku wspólnego jest niedopuszczalna w razie skazania za przestępstwo, którym

pokrzywdzony jest małŜonek skazanego albo osoby, w stosunku do których małŜonek ten obciąŜony jest

obowiązkiem alimentacyjnym.

§ 3. W razie skierowania egzekucji do majątku wspólnego, małŜonek skazanego moŜe Ŝądać

ograniczenia lub wyłączenia w całości zaspokojenia naleŜności, wymienionych w § 1, z majątku wspólnego

lub niektórych jego składników, jeŜeli skazany nie przyczynił się lub przyczynił się w stopniu nieznacznym do

powstania tego majątku albo do nabycia określonych jego składników lub jeŜeli zaspokojenie z majątku

wspólnego tych naleŜności jest sprzeczne z zasadami współŜycia społecznego.

Art. 29. [Przepadek przedmiotów jednego z małŜonków] § 1. Z chwilą prawomocnego orzeczenia

środka karnego przepadku wobec jednego z małŜonków pozostających we wspólności majątkowej,

przedmioty majątkowe, których dotyczy przepadek lub które podlegają egzekucji przepadku równowartości

przedmiotów lub korzyści, tracą z mocy prawa charakter składników majątku wspólnego. Od tej chwili stosuje

się do nich odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, przy czym udział Skarbu

Państwa stanowi część orzeczona przepadkiem. MałŜonek skazanego moŜe wystąpić odpowiednio z

Ŝądaniem określonym w art. 28 § 3.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku orzeczenia środka karnego przepadku przedmiotów

objętych innym rodzajem współwłasności łącznej.

Art. 29a. [Przepadek korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa] § 1. Przy

egzekucji środka karnego przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa lub jej

równowartości domniemywa się, Ŝe rzeczy oraz prawa majątkowe, które są we władaniu skazanego po

orzeczeniu tego środka, naleŜały do niego juŜ w chwili wydania orzeczenia.

§ 2. Osoba fizyczna, w stosunku do której działa domniemanie ustanowione w art. 45 § 4 Kodeksu

karnego lub w art. 33 § 4 Kodeksu karnego skarbowego, moŜe wnosić o wyłączenie z jego zakresu

przedmiotów majątkowych, których łączna wartość według oszacowania organu egzekucyjnego nie

przekracza przeciętnego sześciomiesięcznego dochodu tej osoby; wniosek o wyłączenie zgłasza się do tego

organu.

§ 3. W razie nieuwzględnienia wniosku, o którym mowa w § 2, osoba zainteresowana moŜe w drodze

powództwa Ŝądać wyłączenia przedmiotów z zakresu domniemania i zwolnienia ich od egzekucji lub

dokonanego zabezpieczenia.

Art. 29b. [Pozew o obalenie domniemania] § 1. Pozew przeciwko Skarbowi Państwa o obalenie

cdweb:/taweb-cgi/taweb.exe?x=d&o=l&v=IB&d=IB&s=IB (Dz.U.1997.90.557):ID...

2010-04-01

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: