"Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie.
Tristan osierocony w dzieciństwie, zostaje przygarnięty przez króla Marka, któremu poprzysięga wierną służbę. W ramach tego uwolnienia Kornwalie od haraczu płaconego Irlandii, poprzez pokonanie Morhoła. Tristan ciężko ranny w walce choruje, a żadne leki nie są skuteczne. Poprosił więc, aby go spuszczono w łodzi do morza. Płynął tak siedem dni i nocy, aż morze wyrzuciło jego łudź na brzegach Irlandii. Los sprawił, iż uleczyła go świetnie znająca się na ziołach Izolda Jasnowłosa, siostra Morhołta. Nienawidziła ona zabójcy swego brata, nie poznała go jednak w schorowanym Tristanie.
Baronowie, nienawidzący Tristana, którego król chciał uczynić swym następcom, nalegali na Króla, by się ożenił. Król wymyślił, aby odwlec podjęcie decyzji, że ożeni się wyłącznie z właścicielką złotego włosa, który przyniosły jaskółki. Tristan przypomniał sobie Izoldę i obiecał królowi, że przywiezie mu żonę. Dopłynął do Irlandii, ale nie wiedział jak we wrogim kraju dostać się do Jasnowłosej.
Irlandię tymczasem gnębił smok i król obiecał rękę córki temu, kto uwolni kraj od potwora. Tristan, jako że był w pobliżu, zabił smoka i odciął mu jego język, jednak odurzony dymem strącił przytomność. Okazje wykorzystał rywal, odciął głowę smoka i ogłosił, że go zabił.
Izolda ponownie uzdrowiła Tristana, ale czyszcząc jego zbroję poznała w nim zabójcę swego brata. Tristan wytłumaczył jej cel swego przybycia. Udowodnił tez rywalowi jego zdradę i poślubił Izoldę w imieniu króla Marka.
Izolda nienawidziła Tristana jeszcze bardziej, bo zdobył ją, a potem wzgardził. I gdyby nie napój miłosny, nigdy by się nie pokochali. Po wypiciu eliksiru na statku wiozącym ich do Kornwalii, Tristan i Izolda stali się niewolnikami miłości.
Izolda została królową, kocha ją król i cały lud, ale Izolda pragnie tylko Tristana, by go spotkać, musi kłamać i oszukiwać. Przeciwnicy Tristana śledzą kochanków, wzbudzają podejrzliwość króla, dlatego tez król rozkazał wyjechać Tristanowi. Ale kochankowie będący pod wpływem eliksiru nie potrafili opanować swego pożądania, dlatego też w czasie jednego ze spotkań zostają ujęci. Karą ma być spalenie na stosie. Prowadzony na śmierć Tristan poprosił o możliwość pomodlenia się w kapliczce nieopodal urwiska. Postanowił skoczyć w przepaść niż haniebnie spłonąć na stosie. Bóg użyczył mu łaski i uratował od upadku. Izoldę natomiast król wydał trędowatym, od których uwolnił ją Tristan.
Zamieszkali jak pustelnicy w głębi dzikiego lasu. Byli szczęśliwi, nie czuli nędzy. Słudzy króla wytropili ich i donieśli Markowi, gdzie się ukrywają. Pojechał sam, by się zemścić, ale gdy zobaczył, jak spali ubrani i rozdzieleni mieczem, ocalił ich w przypływie miłości.
Po pewnym czasie Tristan pożałował Izoldy skazanej na trudy życia w lesie, napisał do króla, by przebaczył królowej, a sam obiecał,iż wyjedzie za morze. Król przyjął królową z powrotem na dwór.
Tristan, nie mogąc żyć bez Izoldy, wędrował po licznych krajach, aż dojechał do Bretanii, gdzie ożenił się z Izoldą o Białych Dłoniach. Nie mógł jednak zapomnieć o ukochanej, oszalał z miłości i tęsknoty. Umierając, zapragnął ujrzeć Izoldę Złotowłosą. Wysłał przyjaciela, by przywiózł ukochaną. Izolda przybyła jednak za późno,Tristan już nie żył, a ona ułożyła się przy jego ciele i również umarła. Król Marek przewiózł ich ciała do Kornwalii i pochował.
Dudus515