20_topspin.pdf

Trening

Topspin to jedno z podstawowych zagrañ

we wspó³czesnym tenisie sto³owym. Jesz-

cze w niedalekiej przesz³oci atak oparty

by³ prawie wy³¹cznie na silnym uderzeniu

(zbiciu). Dzi, zw³aszcza w krajach euro-

pejskich, gra ofensywna prowadzona jest

g³ównie rotacyjnymi uderzeniami topspi-

nowymi.

dow¹ wersjê topspina uwa¿any jest czo³owy zawodnik nie-

miecki, Erich Arndt finalista Mistrzostw Europy z 1962

roku. W tych czasach topspin by³ uwa¿any za bardzo specy-

ficzne zagranie i minê³o wiele czasu zanim znalaz³ swoje

sta³e miejsce we wspó³czesnym tenisie sto³owym.

nia przy stole dla kontynuowania szybkiego ataku.

Topspin forhend stosuje siê o wiele czêciej ni¿ topspin bek-

hend. Dzieje siê tak z uwagi na to, ¿e przy wykonywaniu

ruchu do uderzenia topspin z forhendu cia³o ma wiêksze mo¿-

liwoci obrotu, przy topspinie z bekhendu cia³o jest zablo-

kowane, praca skupiona jest wiêc g³ównie na ruchu przedra-

mienia i nadgarstka.

W grze ofensywnej mamy do czynienia z ró¿nymi wariacja-

mi topspina i zatarcie granic pomiêdzy nimi zdaje siê byæ

niemo¿liwe.

Zawodnicy, którzy wybieraj¹ rotacyjn¹ grê jako swoj¹ broñ,

próbuj¹ powoli przyswoiæ sobie technikê gry topspinem prze-

ciwko ró¿nym zagraniom, nie tylko z pi³ki podciêtej, ale tak-

¿e z takiej, gdy przeciwnik atakuje. Jednym z pierwszych,

którzy wprowadzili ten sposób gry, by³ s³ynny Dragutin Sur-

bek.

Oczywicie z czasem odkryto równie¿ sposób obrony prze-

ciwko topspinowi. Znaleziono techniczny sposób odbioru

topspina oraz nowe materia³y, maj¹ce u³atwiæ grê przeciwko

topspinowi (np. anti spin). Wci¹¿ jednak pozostaje faktem,

¿e topspin rozprzestrzeni³ siê, nie tylko w Europie, i dzi jest

jednym z podstawowych elementów gry ofensywnej, zarów-

no przy rozpoczynaniu akcji oraz jako metoda prowadzenia

ataku. W Chinach wielu zawodników gra ok³adzinami czo-

TOPSPIN FORHEND

Topspin t³umaczy siê jako wy¿sz¹ rotacjê, ale wy¿sza rota-

cja, lub jak czêsto siê j¹ okrela: rotacja górna, ma tak¿e swoj¹

si³ê uderzenia. Ró¿nica miêdzy topspinem a zbiciem polega

na tym, ¿e topspin ma o wiele wy¿sz¹ rotacjê górn¹. Pi³ka

uderzona z tak¹ rotacj¹ mo¿e osi¹gn¹æ nawet do 10 tys. ob-

rotów na minutê! W s³owniku tenisa sto³owego zwrot spin

Pozycja wyjciowa: zawodnik stoi pod k¹tem w stosunku

do koñcowej linii sto³u, obrócony oko³o 45 stopni w prawo i

na lekko ugiêtych nogach. Praworêczny gracz powinien mieæ

praw¹ nogê dalej od sto³u, a lew¹ - bli¿ej. Leworêczny usta-

wiæ powinien siê odwrotnie.

Bez topspina ani rusz

(rotacja) u¿ywany jest czêciej ni¿ s³owo topspin. Dzieje

siê tak dlatego, ¿e istnieje wiele rotacyjnych ofensywnych

uderzeñ. Mamy zatem m.in.: sidespin, slow (high) spin, co-

unter spin.

powanymi i nie u¿ywa w swojej grze elementów rotacyjnych.

Jest to dowód na to, ¿e gra topspinem sta³a siê jednym ze

stylów gry, jedn¹ z mo¿liwoci. Wynalezienie topspina wp³y-

nê³o wyranie na liczbê zawodników graj¹cych w obronie, z

uwagi na to, ¿e defensywny styl gry utrudnia³ znacznie po-

konanie przez dobrego zawodnika ofensywnego. W dzisiej-

szych czasach do gry obronnej u¿ywa siê przeró¿nego ro-

dzaju nowoczesnego sprzêtu, maj¹cego na celu zaskoczenie

przeciwnika niespodziewan¹ rotacj¹. Zawodnicy wykorzy-

stuj¹ ka¿d¹ okazjê, by zak³óciæ rytm ataku i zdobyæ punkt.

Zamach: zawodnik praworêczny wykonuje zamach, odchy-

laj¹c prawy bark i cia³o w prawo i do do³u. Skrêt cia³a w

prawo spowodowany jest skrêtem barku i skrêtem w biodrze,

za pochylenie w dó³ wynika ze skrêtu cia³a i ugiêcia prawej

nogi w kolanie. Rêka trzymaj¹ca rakietkê opuszczana jest w

tym samym czasie, co cia³o do wysokoci kolana. Druga

rêka znajduje siê blisko cia³a. W takim ustawieniu ciê¿ar prze-

niesiony jest na praw¹ nogê, poniewa¿ rodek ciê¿koci (rys.

2) cia³a przesun¹³ siê tak¿e w prawo.

W ekstremalnym punkcie zamachu odchylenie cia³a jest za-

tem wiêksze ni¿ odchylenie w praw¹ stronê nóg, lewe ramiê

znajduje siê z przodu, prawe skrêcone jest w prawo i odchy-

lone w dó³. Rêka trzymaj¹ca rakietkê skierowana jest w dó³ i

znajduje siê w prostej pozycji lub jest nieznacznie zgiêta w

³okciu. Rakietka znajduje siê na wysokoci kolana, skiero-

wana jest do do³u w pozycji zamkniêtej.

TROCHÊ HISTORII

Topspin jako uderzenie ofensywne pojawi³ siê w roku 1960.

Ciekawostk¹ jest fakt, ¿e zagranie znane pod t¹ sam¹ nazw¹

i maj¹ce taki sam efekt w tenisie ziemnym istnia³o o wiele

wczeniej, bowiem ju¿ w latach dwudziestych.

W pierwszej fazie po pojawieniu siê topspina gra sta³a siê

wolniejsza. Element ów grano bowiem z bardzo du¿¹ rota-

cj¹, pi³ka lecia³a wysoko i powoli. Sta³o siê te¿ tak, ¿e za-

wodnicy podczas opanowywania nowej techniki gry ca³ko-

wicie mylili siê przy silnych uderzeniach z forhendu, co w

rezultacie sta³o siê bardzo nieatrakcyjne dla kibiców i dla

ekspertów. Z czasem gra topspinem stawa³a siê coraz bar-

dziej efektowna. Dzi gra siê topspin z bardzo du¿¹ rotacj¹,

ale te¿ z niezwyk³¹ si³¹ i prêdkoci¹ uderzanej pi³ki. Przy-

czyni³y siê do tego m.in.: nowe mo¿liwoci sprzêtowe

przede wszystkim ok³adziny: szybkie i zarazem bardzo przy-

czepne wrêcz wymarzone do gry ofensywnej.

W tenisie sto³owym pojawienie siê topspina umo¿liwi³ nowy

rodzaj ok³adzin ok³adziny g³adkie, z czopami do wewn¹trz.

I do dzi tylko takie ok³adziny maj¹ na tyle dobr¹ przyczep-

noæ, by mog³y byæ wykorzystywane do ofensywnych za-

grañ topspinowych. Mimo i¿ ok³adziny g³adkie znane by³y

ju¿ w pierwszej po³owie lat 50-tych, musia³o min¹æ jeszcze

kilka lat, by narodzi³ siê topspin. Jako pierwsi w swojej grze

u¿yli topspina Japoñczycy, którzy w tamtych czasach mie-

wali problemy w grze przeciwko Europejczykom, graj¹cym

g³adkimi gumami. Szukali zatem jakiego nowego sposobu

pokonania swoich przeciwników. W Japonii topspin z po-

cz¹tku u¿ywany by³ jako zagranie przygotowawcze. M³odzi

gracze po cichu spodziewali siê zaskoczyæ Europejczyków.

Po Mistrzostwach Europu w Zagrzebiu (1960 r.) grupa wy-

brañców ze Starego Kontynentu, w sk³ad której wchodzili

m.in.: Z. Berczik, V. Harangozo, F. Sido i Vogrinc, uda³a siê

na miesi¹c do Japonii, by sprawdziæ now¹ broñ Azjatów

topspin. Europejczycy zareagowali jednak jak pocz¹tkuj¹cy

gracze i w rezultacie przegrali swoje pojedynki. W pocz¹t-

kach kariery topspina wydawaæ siê mog³o, ¿e jedynym ra-

tunkiem jest przeszkodzenie przeciwnikowi w zagraniu tego

uderzenia i zaatakowanie samemu, bowiem w tamtym okre-

sie topspin by³ wy³¹cznie reakcj¹ na zbicie. Z czasem zaczê-

to graæ topspinem o wiele wiêcej w Europie. Rezultaty by³y

zaskakuj¹ce. Z pocz¹tku wystarczy³o zagraæ jeden magicz-

ny element, by byæ prawie pewnym zdobytego punktu. I nie

od razu wykonywano go forhendem i bekhendem. Za jedne-

go z pierwszych, którzy wprowadzili do swojej gry bekhen-

Przygotowanie uderzenia: po wykonaniu zamachu ruch roz-

poczyna siê od nieznacznego wyprostowania prawej nogi.

W tym samym czasie zawodnik wykonuje skrêt w biodrze w

lewo wraz z takim samym obrotem barku, prostuj¹c górn¹

czêæ cia³a. Rêka trzymaj¹ca rakietkê w czasie ruchu zgiêta

jest w ³okciu, a rakietka zyskuje dodatkowe przyspieszenie

przez ruch nadgarstka skierowany w stronê wykonywanego

uderzenia. Ruch rêk¹ wykonywany jest z do³u do góry i do

przodu, z tym ¿e kierunek do góry zale¿y od rotacji, jak¹

chcemy nadaæ uderzanej pi³ce. Tym niemniej wykonuje siê

go w linii prostej po skosie do góry. Ca³e cia³o zachowuje siê

niczym sprê¿yna, która zosta³a uwolniona ze cisku. Si³a,

szybkoæ, odpowiedni moment kontaktu pi³ki z rakietk¹ s¹

niezbêdne dla nadania rotacji. G³ówna si³a uderzenia pocho-

dzi od nóg, potem od tu³owia, barku, ramienia, przedramie-

nia i w finale od nadgarstka. Wszystkie czêci cia³a powinny

uczestniczyæ w uderzeniu, a ruchy poszczególnych czêci

musz¹ byæ skoordynowane. Jeli bowiem, przyk³adowo, nie

bêdzie pracy nóg, uderzenie straci na sile. Przy wykonywa-

niu zamachu i uderzenia praca nóg jest najwa¿niejsza !

CZYM W£ACIWIE JEST TOPSPIN?

W skrócie mo¿na powiedzieæ, ¿e topspin to ofensywne za-

granie, w którym wiêkszoæ si³y u¿yta zostaje do nadania

pi³ce odpowiednio du¿ej górnej rotacji. Rakietka uderza pi³-

kê stycznie do powierzchni pi³ki (Rys.1) .

We wspó³czesnym tenisie sto³owym topspin stosuje siê jako

podstawowy element gry ofensywnej. Z tego powodu istnie-

je wiele mo¿liwoci wykonania forhendem ruchu topspino-

wego: z g³êbszym i wiêkszym obrotem lub z mniejszym,

wykonanym bli¿ej sto³u. G³êboki skrêt wymaga jednak du¿o

czasu i miejsca, dlatego ten sposób nie jest wygodny dla gra-

czy, którzy po pierwszym zagraniu musz¹ kontynuowaæ szyb-

k¹ grê przy stole. Z drugiej strony mniejszy skrêt nie pozwa-

la nadaæ pi³ce du¿ej rotacji, daje raczej mo¿liwoæ pozosta-

Uderzenie: w chwili, gdy rakietka spotyka siê z pi³k¹, za-

wodnik powinien wykonaæ uderzenie z du¿¹ si³¹ - zamyka-

j¹c rakietkê coraz bardziej.

Topspin forhend demonstruje Mistrz Olimpijski Chiñczyk Kong Linghui.

T S

Trening

Z regu³y pi³ka powinna byæ uderzona w najwy¿szym punk-

cie po odbiciu od sto³u. Jest to teoretycznie najwygodniejszy

punkt. W grze jednak uderzenie odbywa siê w ró¿nych mo-

mentach, w zale¿noci od sytuacji i rotacji. Przy szybkim

topspinie kontakt pi³ki z rakietk¹ ma miejsce zanim pi³ka

osi¹gnie najwy¿szy punkt, przy zagraniu ze sto³u zaraz po

odbiciu pi³ki, natomiast przy bardzo rotacyjnym topspinie

(np. z pi³ki podciêtej) lub w przypadku kontra topspinu mo-

ment uderzenia nastêpuje ju¿ przy opadaniu pi³ki.

Bardzo czêsto powodem niedostatecznego zamachu jest to,

¿e zawodnik czeka zbyt d³ugo z jego rozpoczêciem i czêsto

na pocz¹tku kolejnej fazy uderzenia rakietka nie znajduje siê

na odpowiedniej wysokoci, by móc wykonaæ pe³ny ruch.

gry jest zmienny, bowiem w czasie wymiany ci¹g³ej jest po

prostu ma³o skuteczny z uwagi na niezbyt du¿¹ si³ê i prêd-

koæ przeciwnik ma wiêksze mo¿liwoci przygotowania

kontrataku...

- uderzenie wypracowywane jest tylko przy udziale rêki

Sidespin (topspin z boczn¹ rotacj¹)

Jeli wykonuj¹c topspin zawodnik nie w³¹czy do pracy ani

nóg, ani tu³owia, wówczas takie uderzenie nie doæ, ¿e nie

posiada du¿ej mocy i silnej rotacji, to w dodatku kontrola

nad przebiegiem ruchu jest utrudniona. Niezbêdne jest za-

tem wspó³praca i koordynacja wszystkich czêci cia³a.

Jest to element, w którym zawodnik, oprócz górnej rotacji,

nadaje pi³ce tak¿e rotacjê boczn¹ w taki sposób, ¿e ruch for-

hendem wykonywany jest bardziej do góry ni¿ do przodu

oraz z lewej strony do prawej lub z prawej do lewej.

Zakoñczenie uderzenia: uderzenie koñczy siê obrotem cia-

³a w lew¹ stronê (zawodnicy praworêczni), podczas gdy rêka

koñczy ruch z przodu i nad g³ow¹, ciê¿ar cia³a przenoszony

jest na lew¹ nogê. Takie przeniesienie ciê¿aru cia³a mo¿liwe

Hit spin (szybki topspin)

- w pocz¹tkowej fazie ruchu zawodnik stoi na prostych

nogach

Uderzenie, w którym ruch jest bardziej ekspresyjny i bar-

dziej zdecydowany ni¿ przy zwyk³ym topspinie. Wykonuje

siê go bardziej do przodu, nadaj¹c pi³ce wiêksz¹ rotacjê gór-

n¹, si³a u¿yta do uderzenia zamienia siê w du¿¹ prêdkoæ

pi³ki, aczkolwiek zale¿na jest od k¹ta nachylenia rakietki.

Jeli zawodnik wykona p³aski ruch, wówczas pi³ka odbije

siê szybciej, ni¿ gdy ruch wykonamy bardziej do góry. Ró¿-

ne wariacje gry szybkim top spinem s¹ podstaw¹ gry ofen-

sywnej, dostosowuje siê je do rytmu gry i czêsto ³¹czy z in-

nymi uderzeniami. Hit spin wykonywany z pe³n¹ si³a u¿y-

wany jest tak¿e wymiennie ze zbiciem, jako uderzenie koñ-

cz¹ce.

Jeli w momencie rozpoczynania zamachu zawodnik nie

ugina dostatecznie prawej nogi (w przypadku graczy prawo-

rêcznych), wówczas cia³o nie zachowuje odpowiedniego

naprê¿enia, co negatywnie wp³ywa na si³ê wykonywanego

póniej ruchu, uniemo¿liwiaj¹c osi¹gniêcie du¿ej rotacji i

utrudniaj¹c kontrolê nad ca³oci¹ wykonywanego elementu.

- uderzenie wykonywane jest prost¹ rêk¹

Jeli zawodnik nie zgina rêki pod odpowiednim k¹tem w ³ok-

ciu i nie wykonuje gwa³townego przyspieszenia nadgarst-

kiem w koñcowej fazie, tym samym potrzebuje wiêcej czasu

na zagranie topspina, poniewa¿ ³uk, po którym prowadzi rêkê

jest szerszy. Nie musi to jednak zak³óciæ poprawnoci wyko-

nania uderzenia, ale na pewno utrudnia ruch.

Stopspin (topspin ze sto³u)

Rys. 1 - K¹t nachylenia ra-

kietki w momencie uderze-

nia pi³ki: 1- przy topspinie

wolnym , 2- przy topspinie

szybkim

To jedna z odmian szybkiego topspina. Pi³ka zostaje uderzo-

na zaraz po odbiciu siê od sto³u, szybkim ruchem i z przy-

spieszeniem nadgarstka.

- w uderzeniu brakuje ruchu nadgarstkiem

jest jedynie przy prawid³owym ustawieniu, jednak czêsto w

czasie gry nie sposób szybko dobrze siê ustawiæ.

Nie powinno siê koñczyæ uderzenia z rakietk¹ za g³ow¹ ani z

wyprostowanym tu³owiem, za lewa noga nie ma prawa zna-

leæ siê z ty³u. Po skoñczeniu uderzenia cia³o wraca do swo-

jej wyjciowej pozycji.

Jeli zawodnik ma sztywny nadgarstek w czasie wykonywa-

nia topspina, to w chwili opuszczania rakietki w czasie za-

machu jego nadgarstek nie jest skierowany do do³u, za w

ostatniej fazie uderzenia zawodnik nie wykonuje przyspie-

szenia nadgarstkiem, w wyniku czego maleje si³a i rotacja.

Ten b³¹d szczególnie dotyczy graczy, którzy nie s¹ odpowied-

nio rozlunieni w czasie gry i nie graj¹ miêkko. Do kory-

gowania tego typu b³êdów przydatne jest specjalne ko³o z

ogumieniem, które mo¿na zamomontowaæ na rogu sto³u i

stosowaæ do nauki prawid³owej techniki gry.

NAJCZÊCIEJ POPE£NIANE B£ÊDY

- rakietka na pocz¹tku uderzenia jest otwarta

- w ostatniej fazie zawodnik odchyla siê do ty³u

W fazie wykonywania zamachu zawodnik (zw³aszcza po-

cz¹tkuj¹cy) czêsto nie zamyka rakietki, poniewa¿ boi siê mi-

niêcia z pi³k¹. Mimo ¿e moment, w którym rakietka odbija

pi³kê jest w³aciwy, niemo¿liwe jest nadanie uderzeniu od-

powiednio silnej górnej rotacji.

Odchylenie nastêpuje jeli ruch rêki w chwili uderzenia nie

odbywa siê po linii prostej do przodu i do góry i koñczy siê

zazwyczaj nad g³ow¹ lub za g³ow¹. W takim wypadku ciê¿ar

cia³a przeniesiony zostaje do ty³u, lewa noga za ustawiona

jest niepoprawnie, bardziej z ty³u, co utrudnia utrzymanie

równowagi. Top spin wykonywany w taki w³anie sposób

z nagromadzonymi b³êdami jest ma³o agresywny, pozba-

wiony szybkoci i trudny do kontrolowania przez graj¹cego.

Jest tak¿e o wiele bardziej skomplikowany, poniewa¿ ruch

rakietki odbywa siê w inn¹ stronê ni¿ lot pi³ki rakietka nie

jest prowadzona za pi³k¹.

- zawodnik popycha rakietkê do przodu w czasie wyko-

nywania uderzenia

Bardzo czêsto w pierwszej fazie nauki zawodnik próbuje

naprawiæ pierwszy pope³niony b³¹d, zamykaj¹c rakietkê, a

nastêpnie znów j¹ otwiera i popycha pi³kê do przodu. Dzieje

siê tak dlatego, ¿e m³ody gracz wybiera najbezpieczniejsz¹

metodê trafienia w pi³kê i tym samym otwarcie rakietki wy-

daje mu siê najprostszym wyjciem. Wynikiem takiego za-

grania jest brak dostatecznej rotacji.

Rys. 2 - rodek ciê¿koci cia³a (TA) w fazie po-

cz¹tkowej uderzenia topspin forhend

- pi³ka uderzona zostaje w momencie, gdy przekroczy³a

ju¿ najwy¿szy punkt swego lotu

Counter spin (kontra topspin)

- brakuje gwa³townego przyspieszenia tu¿ przed trafie-

niem pi³ki

Zawodnik jest spóniony i nie trafia w pi³kê w najwy¿szym

punkcie jej lotu, tylko w momencie, gdy zaczyna ona ju¿

spadaæ. Zmniejsza siê tym samym zamach, poniewa¿ maleje

odleg³oæ miêdzy punktem, w którym zaczyna siê ruch top

spinowy a tym, w którym nastêpuje zetkniêcie rakietki z pi³-

k¹. W pierwszej fazie nauki wa¿ne jest, by przyswoiæ sobie

odpowiedni moment uderzenia pi³ki. W póniejszych eta-

pach zawodnik sam musi oceniæ, w którym momencie nale-

¿y trafiæ pi³kê, by uzyskaæ oczekiwany efekt zale¿y on od

sytuacji i przebiegu konkretnej akcji.

Potocznie zwany kontr¹. Zawodnik wykonuje topspin za-

mkniêt¹ rakietk¹ i bardziej do przodu ni¿ do góry, by od-

wróciæ rotacjê nadan¹ pi³ce przez przeciwnika, który rów-

nie¿ atakuje. Jest to jeden z trudniejszych elementów w grze

ofensywnej, zazwyczaj przyswaja siê go, gdy wszystkie inne

elementy techniczne s¹ dobrze opanowane. Ten rodzaj top-

spina wykorzystywany jest przez zawodnika w celu przejê-

cia inicjatywy w ataku lub kontynuowania go. Mo¿liwe jest

zagranie zarówno z drugiej strefy, jak i ze sto³u.

Wykonywanie uderzenia bez gwa³townego przyspieszenia,

które nast¹piæ powinno w chwilê przed kontaktem rakietki z

pi³k¹, spowodowane jest tym, ¿e zawodnik boi siê, i¿ w pi³-

kê nie trafi. I tu równie¿ niemo¿liwe jest nadanie pi³ce odpo-

wiedniej si³y i rotacji. Dlatego nale¿y szczególn¹ uwagê zwró-

ciæ na ten moment wykonywania ruchu, by móc uczyniæ swo-

je zagranie bardziej skutecznym.

Feign spin (false spin)

- zawodnik wykonuje zbyt ma³y zamach

RÓ¯NE SPOSOBY ZAGRAÑ FORHENDOWYCH

Nie jest to w³aciwie top spin, a raczej zagranie przypomina-

j¹ce topspin. Nie posiada bowiem rotacji, co ma na celu wpro-

wadzenie przeciwnika w b³¹d, utrudnienie mu w³aciwej oce-

ny sytuacji. We wspó³czesnym tenisie sto³owym u¿ywany jest

stosunkowo rzadko. Wykonuje siê go uderzaj¹c pi³kê w ostat-

niej chwili ca³¹ rakietk¹ lub czêsto ok³adzin¹ o mniejszej

przyczepnoci.

W takim przypadku, gdy gracz bierze zbyt ma³y zamach,

odleg³oæ miêdzy punktem zatrzymania rakietki w zamachu

a punktem, w którym uderza ona pi³kê jest zbyt krótka. W

rezultacie uderzenie nie posiada odpowiedniej si³y i rotacji.

Bez wzglêdu na to, w którym momencie lotu pi³ki jest ona

uderzana rakietk¹, zamach powinien byæ tak du¿y, by umo¿-

liwiæ stosunkowo wolne rozpoczêcie uderzenia oraz gwa³-

towne przyspieszenie w koñcowej fazie ruchu.

Topspin

Podstawowy element rotacyjnego ataku. Charakteryzuje siê

tym, ¿e pi³ka po uderzeniu leci dosyæ wolno, ale ma bardzo

siln¹ rotacjê górn¹, za ca³y ruch wykonywany jest z do³u

(opisany wczeniej). Ten sposób gry stosowany jest we wspó³-

czesnym tenisie sto³owym zazwyczaj w sytuacji, gdy rytm

R. Hudetz

T³um. A.K.

(W nastepnym numerze topspin bekhend)

T S

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: