Ekologia Artykuł.pdf

Prawo

Działania mające na celu ochronę powietrza powinny polegać przede wszystkim na zapewnieniu jak naj-

lepszej jego jakości. Służyć temu w szczególności powinno utrzymanie poziomów substancji w powietrzu,

w stężeniu nie wyższym niż dopuszczalne. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowią-

zani do okresowych lub ciągłych pomiarów wielkości emisji.

Standardy

emisyjne z instalacji

Obowiązki wynikające z prowadzenia

pomiarów wielkości emisji

Anna Stychlerz

„Vox iuris” Doradztwo Prawne, Szczecin

info@voxiuris.pl

Zgodnie z Ustawą z dnia 27 kwietnia

2001 r. Prawo ochrony środowiska

(tj. z 2006 r. Dz.U. nr 129, poz. 902) eks-

ploatacja danej instalacji lub urządzenia

nie powinna powodować przekroczenia

określonych standardów emisyjnych. Po-

nadto oddziaływanie instalacji lub urzą-

dzenia nie powinno powodować pogor-

szenia stanu środowiska oraz zagrożenia

dla życia lub zdrowia ludzi. Standardy

emisyjne z instalacji ustalane są w za-

kresie wprowadzania gazów lub pyłów

do powietrza, wytwarzania odpadów

oraz emitowania hałasu. I tak, w przy-

padku wprowadzania gazów lub pyłów

do powietrza standardy ustala się odpo-

wiednio jako: stężenie gazów lub pyłów

w gazach odlotowych lub masa gazów

lub pyłów wprowadzana w określonym

czasie, a także stosunek masy gazów lub

pyłów do jednostki wykorzystywanego

surowca, materiału, paliwa lub powsta-

jącego produktu. Ponadto w razie wy-

twarzania odpadów standardy te ustala-

ne są jako stosunek jednostki objętości

albo masy powstających odpadów w sto-

sunku do jednostki wykorzystywanego

surowca, materiału, paliwa lub powsta-

jącego produktu. W razie powodowa-

nia hałasu przez instalacje standardy

ustalane są jako poziom mocy akustycz-

nej instalacji. Obowiązujące standardy

emisyjne z instalacji szczegółowo zo-

stały określone w Rozporządzeniu Mi-

nistra Środowiska z dnia 20 grudnia

2005 r. w sprawie standardów emisyj-

nych z instalacji (Dz.U. nr 260, poz. 2181

z późn. zm.), które stanowi rozporządze-

nie wykonawcze do ww. ustawy.

tego pozwolenia wydano przed dniem

1 lipca 1987 r., standardy emisji określa

załącznik nr 1 do rozporządzenia. Nato-

miast standardy emisyjne ze źródeł, dla

których pierwsze pozwolenie na budo-

wę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r.,

jeżeli wniosek o wydanie pozwolenia

na budowę złożono przed dniem 27 li-

stopada 2002 r., a źródła zostały oddane

do użytkowania nie później niż do dnia

27 listopada 2003 r., określa załącznik

nr 2 do rozporządzenia.

Standardy emisyjne:

1)ze źródeł nowych, dla których wnio-

sek o wydanie pozwolenia na bu-

dowę złożono po dniu 26 listopada

2002 r. lub które zostały oddane do

użytkowania po dniu 27 listopada

2003 r.,

2)z turbin gazowych, dla których decy-

zje o pozwoleniu na budowę wydano

po dniu 30 czerwca 2002 r. lub które

zostały oddane do użytkowania po

dniu 27 listopada 2003 r.,

3) ze źródeł istotnie zmienionych po dniu

27 listopada 2003 r. w sposób zgodny

z art. 3 pkt 7 Ustawy z dnia 27 kwiet-

nia 2001 r. Prawo ochrony środowiska

określa załącznik nr 3 do Rozporzą-

dzenia.

Emisja gazów lub pyłów

do powietrza

Emisja gazów lub pyłów do powietrza,

powodowana przez przedsiębiorców,

jest określana przez przepisy jako: stę-

żenie gazów lub pyłów w gazach od-

lotowych lub masa gazów bądź pyłów

wprowadzana w określonym czasie,

a także stosunek masy gazów lub py-

łów do jednostki wykorzystywanego

surowca, materiału, paliwa lub powsta-

jącego produktu. Standardy emisyjne

zostały określone w formie tabelarycz-

nej i stanowią załączniki do ww. roz-

porządzenia. Zgodnie z przepisami roz-

porządzenia w przypadku standardów

emisyjnych dwutlenku siarki, tlenków

azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu

oraz pyłu ze źródeł, dla których pierwsze

pozwolenie na budowę lub odpowiednik

www.ep.elamed.pl

Standardy

emisyjne z instalacji

Obowiązki wynikające z prowadzenia

Prawo

Standardy emisyjne ze źródeł nowych

o łącznej nominalnej mocy cieplnej nie

mniejszej niż 50 MW, z których gazy od-

lotowe są odprowadzane do powietrza

wspólnym emitorem, stanowią standardy

emisyjne, o których mowa w § 6 ust. 2 i 3

Rozporządzenia, odpowiadające łącznej

nominalnej mocy cieplnej tych źródeł.

zostałości z procesu przerobu ropy naf-

towej na potrzeby zakładu, w którym jest

prowadzony ten proces, stanowi wartość

ustalona w następujący sposób:

1)od dwukrotnej najwyższej warto-

ści standardu emisyjnego, o którym

mowa w § 6 Rozporządzenia, ze spa-

lania jednego z tych paliw odejmuje

się wartość najniższą, następnie róż-

nicę tę mnoży się przez moc cieplną

ze spalania paliwa z najwyższym stan-

dardem emisyjnym, a jeżeli spalane są

dwa paliwa z najwyższym standardem

emisyjnym, różnicę tę mnoży się przez

wyższą moc cieplną ze spalania tych

dwóch paliw,

2)standard emisyjny, o którym mowa

w § 6 Rozporządzenia, ze spalania pa-

liw, poza paliwem z najwyższym stan-

dardem emisyjnym ze źródła, mnoży

się przez moc cieplną z ich spalania,

3)sumę wartości z pkt. 1 i 2 dzieli się

przez moc cieplną ze spalania wszyst-

kich paliw.

Standard emisyjny z wielopaliwowe-

go źródła, w którym razem z innymi

paliwami są spalane pozostałości z pro-

cesu przerobu ropy naftowej, na potrze-

by zakładu, w którym jest prowadzony

ten proces, jeżeli moc cieplna ze spala-

nia paliwa z najwyższym standardem

wynosi co najmniej 50% mocy cieplnej

ze spalania wszystkich paliw, stano-

wi standard emisyjny, o którym mowa

w § 6 Rozporządzenia, odpowiadający

temu paliwu.

W przypadku dwutlenku siarki, pod

warunkiem że nie spowoduje to wzrostu

wielkości emisji ze źródeł istniejących,

mogą być stosowane następujące stan-

dardy emisyjne:

1) 1000 mg/m 3 u , uśrednione dla wszyst-

kich wielopaliwowych źródeł, w któ-

rych razem z innymi paliwami są spa-

lane pozostałości z procesu przerobu

ropy naftowej, na potrzeby zakładu,

w którym jest prowadzony ten proces

– w odniesieniu do źródeł, dla których

standardy emisyjne określone są w § 6

ust. 1 i 2 Rozporządzenia,

2) 600 mg/m 3 u , uśrednione dla wszyst-

kich wielopaliwowych źródeł, w któ-

rych razem z innymi paliwami są spa-

lane pozostałości z procesu przerobu

ropy naftowej, na potrzeby zakładu,

w którym jest prowadzony ten pro-

ces, z wyłączeniem turbin gazowych

– w odniesieniu do źródeł, dla których

standardy emisyjne są określone w § 6

ust. 3 Rozporządzenia.

Warunki uznania standardów

za dotrzymane

Standardy emisyjne z ww. źródeł uznaje

się za dotrzymane, jeżeli:

1) średnie stężenie substancji w gazach

odlotowych odprowadzanych ze źró-

deł do powietrza wspólnym emito-

rem, ważone względem natężenia

przepływu objętości gazów odloto-

wych, nie przekroczy średniej obli-

czonej ze standardów emisyjnych,

o których mowa w § 6, ze źródeł pra-

cujących w tym samym czasie, ważo-

nej względem nominalnego natężenia

przepływu objętości gazów odloto-

wych z tych źródeł,

2)do dnia 31 grudnia 2007 r. średnie

stężenie substancji w gazach odloto-

wych odprowadzanych do powietrza

ze źródeł oddanych do użytkowania

przed dniem 29 marca 1990 r., zloka-

lizowanych na terenie jednego zakła-

du, ważone względem natężenia prze-

pływu objętości gazów odlotowych,

nie przekroczyło średniej obliczonej

ze standardów emisyjnych, o których

mowa w § 6 ust. 1 i 2 Rozporządzenia,

ze źródeł pracujących w tym samym

czasie, ważonej względem nominal-

nego natężenia przepływu objętości

gazów odlotowych z tych źródeł (od

dnia 1 stycznia 2008 r. warunek ten

dotyczy tylko dwutlenku siarki i tyl-

ko podmiotów prowadzących źródła

wymienione ze względu na dwutle-

nek siarki w pkt. IV.1. i 4 załącznika

nr 1 do Rozporządzenia i terminów

tam podanych),

3)dla źródeł, dla których standardy

emisyjne są określone w § 6 ust. 1 i 2

Rozporządzenia, w których gazach

odlotowych są prowadzone ciągłe po-

miary wielkości emisji substancji, są

spełnione jednocześnie następujące

warunki:

a) średnie stężenie substancji dla fak-

tycznych godzin pracy źródła, od-

niesione do miesiąca kalendarzo-

wego, nie przekroczy standardu

emisyjnego, o którym mowa w § 6

ust. 1 i 2 Rozporządzenia,

b) 97% średnich wartości stężeń dwu-

tlenku siarki, 97% średnich wartości

stężeń pyłu oraz 95% średnich war-

tości stężeń tlenków azotu obliczo-

nych dla faktycznych godzin pracy

źródła każdego dnia kalendarzo-

wego dla poprzednich dwóch dni

kalendarzowych, licząc od począt-

ku roku, w roku kalendarzowym

Źródła powstałe

w wyniku rozbudowy

Standardy emisyjne ze źródła powstałe-

go w wyniku rozbudowy o nominalną

moc cieplną nie mniejszą niż 50 MW,

dla którego pozwolenie na rozbudowę

wydano po 30 czerwca 1987 r., stanowią

standardy emisyjne odpowiadające no-

minalnej mocy cieplnej źródła po rozbu-

dowie, z wyłączeniem źródeł wielopali-

wowych. Standardy emisyjne ze źródeł

istniejących, które oddano do użytkowa-

nia przed dniem 29 marca 1990 r., dla

których prowadzący takie źródła zobo-

wiązał się w pisemnej deklaracji, złożo-

nej właściwemu organowi ochrony śro-

dowiska do dnia 30 czerwca 2004 r., że

źródło będzie użytkowane nie dłużej niż

do dnia 31 grudnia 2015 r., a czas jego

użytkowania w okresie od 1 stycznia

2008 r. do 31 grudnia 2015 r. nie prze-

kroczy 20 tys. godzin, określa dla tego

okresu załącznik nr 4 do Rozporządze-

nia. W przypadku takich źródeł w ter-

minie do końca stycznia każdego roku

kalendarzowego przedkłada się organo-

wi ochrony środowiska właściwemu do

wydania pozwolenia na wprowadzanie

gazów lub pyłów do powietrza albo po-

zwolenia zintegrowanego, dane dotyczą-

ce liczby godzin przepracowanych przez

źródła w poprzednim roku kalendarzo-

wym. W przypadku źródeł o nominalnej

mocy cieplnej nie mniejszej niż 50 MW

dane te przedkłada się także ministro-

wi właściwemu do spraw środowiska.

Zgodnie z przepisami do czasu pracy

źródła nie wlicza się okresów rozruchu

i zatrzymywania źródła.

Źródła wielkopaliwowe

Standardy emisyjne ze źródeł wielopa-

liwowych, w których spalane są w tym

samym czasie dwa lub więcej paliwa,

stanowi średnia obliczona ze standardów

emisyjnych, o których mowa w § 6 Roz-

porządzenia, ze spalania poszczególnych

paliw, ważona względem mocy cieplnej

ze spalania tych paliw. Standardy emisyj-

ne z wielopaliwowego źródła, w którym

razem z innymi paliwami spalane są po-

ekologia przemysłowa • 1/2008

Prawo

nie przekroczy 110% standardów

emisyjnych, o których mowa w § 6

ust. 1 i 2 Rozporządzenia,

4) dla źródeł, dla których standardy emi-

syjne są określone w § 6 ust. 3 Rozpo-

rządzenia, w których gazach odloto-

wych są prowadzone ciągłe pomiary

wielkości emisji substancji, są speł-

nione jednocześnie następujące wa-

runki:

a) średnie dobowe wartości stężeń sub-

stancji dla faktycznych godzin pracy

źródła nie przekroczą standardów

emisyjnych, o których mowa w § 6

ust. 3 Rozporządzenia,

b) 95% średnich jednogodzinnych war-

tości stężeń substancji w roku kalen-

darzowym, licząc od początku roku,

nie przekroczy 200% standardów

emisyjnych, o których mowa w § 6

ust. 3 Rozporządzenia.

informować wojewódzkiego inspektora

ochrony środowiska oraz organ ochrony

środowiska właściwy do wydania pozwo-

lenia na wprowadzanie gazów lub pyłów

do powietrza albo pozwolenia zintegro-

wanego. Łączny czas pracy źródła bez

sprawnych urządzeń ochronnych ogra-

niczających wprowadzanie substancji do

powietrza nie może przekroczyć 120 go-

dzin w ciągu każdego okresu dwunasto-

miesięcznego. Przed dniem 1 stycznia

2008 r. łączny czas pracy bez sprawnych

urządzeń ochronnych odsiarczających

nie mógł przekroczyć, w przypadku źró-

dła istniejącego, 240 godzin w ciągu każ-

dego okresu dwunastomiesięcznego.

Przepisy dopuszczają zwiększenie z 24,

120, 240 godzin, ale nie więcej niż odpo-

wiednio do 72, 200, 300 godzin, w przy-

padkach uzasadnionych nadrzędną ko-

niecznością utrzymania dostaw energii

lub koniecznością zastąpienia źródła,

w którym nastąpiło zakłócenie w pracy

urządzeń ochronnych ograniczających

wprowadzanie substancji do powietrza,

przez inne źródło, którego użytkowanie

spowodowałoby ogólny wzrost wielkości

emisji substancji.

emisyjnych z instalacji współspalania

odpadów oraz standardy emisyjne z in-

stalacji współspalania odpadów okre-

śla załącznik nr 6 do Rozporządzenia.

Standardy emisyjne z instalacji współ-

spalania odpadów, jeżeli moc cieplna

ze spalania odpadów niebezpiecznych

przekracza 40% nominalnej mocy ciepl-

nej tej instalacji, określa załącznik nr 5

do Rozporządzenia.

Warunki uznania standardów

za dotrzymane

Zgodnie z przepisami uznaje się standar-

dy emisyjne z instalacji spalania odpa-

dów za dotrzymane, jeżeli w przypadku

prowadzenia ciągłych pomiarów wielko-

ści emisji substancji spełnione są jedno-

cześnie następujące warunki:

1) średnie dobowe wartości stężeń pyłu,

substancji organicznych w postaci ga-

zów i par w przeliczeniu na całkowi-

ty węgiel organiczny, chlorowodoru,

ﬂuorowodoru, dwutlenku siarki oraz

tlenku azotu i dwutlenku azotu w prze-

liczeniu na dwutlenek azotu, a w przy-

padku tlenku węgla 97% średnich do-

bowych wartości stężeń w ciągu roku

kalendarzowego, licząc od początku

roku, nie przekraczają standardów emi-

syjnych tych substancji określonych

jako średnie dobowe w załączniku nr 5

do Rozporządzenia,

2) średnie trzydziestominutowe wartości

stężeń pyłu, substancji organicznych

w postaci gazów i par w przelicze-

niu na całkowity węgiel organiczny,

Zakłócenia w pracy

urządzeń ochronnych

Zgodnie z przepisami Rozporządze-

nia, w przypadku wystąpienia zakłóceń

w pracy urządzeń ochronnych ograni-

czających wprowadzanie substancji do

powietrza, powodujących, że średnia do-

bowa wielkość emisji substancji przekra-

cza standard emisyjny o więcej niż 30%,

oraz braku możliwości przywrócenia nor-

malnych warunków użytkowania źródła

w ciągu 24 godzin, prowadzący źródło

ogranicza lub wstrzymuje jego pracę moż-

liwie jak najszybciej. Powinien to zrobić

nie później niż w ciągu 48 godzin od mo-

mentu wystąpienia zakłóceń oraz poin-

formować o zakłóceniach wojewódzkie-

go inspektora ochrony środowiska oraz

organ ochrony środowiska właściwy do

wydania pozwolenia na wprowadzanie

gazów lub pyłów do powietrza albo po-

zwolenia zintegrowanego. W przypadku

wystąpienia zakłóceń w pracy urządzeń

ochronnych, ograniczających wprowa-

dzanie substancji do powietrza z turbin

gazowych, dla których decyzję o pozwo-

leniu na budowę wydano przed dniem

1 lipca 2002 r., jeżeli zostały oddane do

użytkowania nie później niż do dnia

27 listopada 2003 r., oraz braku możli-

wości przywrócenia normalnych warun-

ków użytkowania turbiny w ciągu 24 go-

dzin, prowadzący turbinę ogranicza lub

wstrzymuje jej pracę możliwie jak naj-

szybciej. Ograniczenie lub wstrzymanie

pracy powinno nastąpić nie później niż

w ciągu 48 godzin od momentu wystąpie-

nia zakłóceń. O zakłóceniach należy po-

Instalacje spalania odpadów

Zgodnie z przepisami ww. rozporządze-

nia instalacje spalania odpadów to insta-

lacje wykorzystywane do termicznego

przekształcania odpadów lub produk-

tów ich wstępnego przetwarzania, z od-

zyskiem lub bez odzysku wytwarzanej

energii cieplnej. Przekształcanie to obej-

muje spalanie przez utlenianie odpadów,

jak również inne procesy przekształca-

nia termicznego odpadów, w tym piroli-

zę, zgazowanie i proces plazmowy, o ile

substancje powstające podczas prze-

kształcania są następnie spalane. Nato-

miast instalacje współspalania odpadów

to te wszystkie instalacje, których głów-

nym celem jest wytwarzanie energii lub

innych produktów, w której wraz z pali-

wami są spalane odpady w celu odzyska-

nia zawartej w nich energii lub w celu

ich unieszkodliwienia. Współspalaniem

objęto spalanie przez utlenianie odpa-

dów i paliw, jak również inne procesy

przekształcania termicznego odpadów,

w tym pirolizę, zgazowanie i proces pla-

zmowy, o ile substancje powstające pod-

czas przekształcania są następnie współ-

spalane z paliwami. Standardy emisyjne

z instalacji spalania odpadów określa

załącznik nr 5 do ww. rozporządzenia.

Natomiast sposób ustalania standardów

www.ep.elamed.pl

Prawo

chlorowodoru, ﬂuorowodoru, dwu-

tlenku siarki oraz tlenku azotu i dwu-

tlenku azotu w przeliczeniu na dwutle-

nek azotu nie przekraczają wartości A

standardów emisyjnych tych substan-

cji, określonych w załączniku nr 5 do

Rozporządzenia, lub 97% średnich

trzydziestominutowych wartości stę-

żeń tych substancji w ciągu roku ka-

lendarzowego, licząc od początku

roku, nie przekracza wartości B stan-

dardów emisyjnych tych substancji,

określonych w załączniku nr 5 do Roz-

porządzenia,

3) średnie trzydziestominutowe wartości

stężeń tlenku węgla nie przekraczają

wartości A standardu emisyjnego tej

substancji, określonego w załączniku

nr 5 do Rozporządzenia, lub 95% śred-

nich dziesięciominutowych wartości

stężeń tej substancji w ciągu 24 godzin

nie przekracza wartości B standardu

emisyjnego tej substancji, określonego

w załączniku nr 5 do Rozporządzenia.

W przypadku standardów emisyj-

nych z instalacji współspalania odpa-

dów uznaje się je za dotrzymane, jeżeli

w przypadku prowadzenia ciągłych po-

miarów wielkości emisji substancji śred-

nie dobowe wartości stężeń pyłu, sub-

stancji organicznych w postaci gazów

i par w przeliczeniu na całkowity wę-

giel organiczny, chlorowodoru, ﬂuoro-

wodoru, dwutlenku siarki, tlenku azo-

tu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na

dwutlenek azotu oraz tlenku węgla nie

przekraczają standardów emisyjnych

ustalonych w sposób określony w załącz-

niku nr 6 do Rozporządzenia.

czas wystąpienia zdarzenia i przewidy-

wany okres jego trwania.

nik urządzenia są zobowiązani do okre-

sowych lub ciągłych pomiarów wielkości

emisji. Prowadzący instalację nowo zbu-

dowaną lub zmienioną w istotny sposób,

z której emisja wymaga pozwolenia,

jest zobowiązany do przeprowadzenia

wstępnych pomiarów wielkości emisji

z tej instalacji. Obowiązek ten należy

zrealizować najpóźniej w ciągu 14 dni

od zakończenia rozruchu instalacji lub

uruchomienia urządzenia, chyba że or-

gan właściwy do wydania pozwolenia

określił w pozwoleniu inny termin. Po-

nadto prowadzący instalację oraz użyt-

kownik urządzenia są obowiązani do

ewidencjonowania wyników przepro-

wadzonych pomiarów oraz ich prze-

chowywania przez 5 lat od zakończenia

roku kalendarzowego, którego dotyczą.

Prowadzący instalację oraz użytkownik

urządzenia są zobowiązani zapewnić

wykonanie pomiarów wielkości emisji

lub innych warunków korzystania ze

środowiska przez: akredytowane labo-

ratorium (w rozumieniu Ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny

zgodności) lub laboratorium posiadają-

ce uprawnienia do badania właściwości

ﬁzykochemicznych, toksyczności i eko-

toksyczności substancji i preparatów

nadane w trybie Ustawy z dnia 11 stycz-

nia 2001 r. o substancjach i preparatach

chemicznych.

W przypadku prowadzących instala-

cję oraz użytkowników urządzeń, posia-

dających certyﬁkat systemu zarządzania

jakością, mogą wykonywać pomiary

wielkości emisji lub innych warunków

korzystania ze środowiska, do których

wykonywania są obowiązani we wła-

snym laboratorium. Warunkiem koniecz-

nym jest objęcie laboratorium Systemem

Zarządzania Jakością.

Zakłócenia w procesach

technologicznych

W przypadku wystąpienia zakłóceń

w procesach technologicznych i opera-

cjach technicznych dotyczących eks-

ploatacji instalacji spalania lub współ-

spalania odpadów, powodujących

przekroczenie standardów emisyjnych

(załącznik nr 5 i 6 do Rozporządzenia),

oraz w przypadku spadku temperatu-

ry w komorze spalania poniżej 850°C,

a przy spalaniu odpadów niebezpiecz-

nych zawierających ponad 1% związków

ﬂuorowoorganicznych, w przeliczeniu

na chlor – poniżej 1100°C:

1)wstrzymuje się podawanie odpadów

do instalacji,

2)nie później niż w czwartej godzinie

trwania zakłóceń rozpoczyna się pro-

cedurę zatrzymywania instalacji w try-

bie przewidzianym w instrukcji obsłu-

gi instalacji.

Podawanie odpadów do instalacji spa-

lania lub współspalania odpadów wstrzy-

muje się natychmiast, z jednoczesnym

natychmiastowym rozpoczęciem proce-

dury zatrzymywania instalacji w trybie

przewidzianym w instrukcji obsługi in-

stalacji, jeżeli łączny czas występowa-

nia zakłóceń nie przekroczy 60 godzin

w roku kalendarzowym. Ograniczenie

to dotyczy każdej linii technologicznej in-

stalacji spalania lub współspalania odpa-

dów wyposażonej w odrębne urządzenia

ochronne, ograniczające wprowadzanie

substancji do powietrza. Ponadto poda-

wanie odpadów do instalacji spalania od-

padów wstrzymuje się natychmiast, z jed-

noczesnym bezzwłocznym rozpoczęciem

procedury zatrzymywania pracy instala-

cji w trybie przewidzianym w instrukcji

obsługi instalacji, także w przypadku, gdy

średnia trzydziestominutowa wartość stę-

żenia pyłu przekracza 150 mg/m 3 u (przy

zawartości 11% tlenu w gazach odloto-

wych), lub średnie trzydziestominutowe

wartości stężenia tlenku węgla oraz sub-

stancji organicznych w postaci gazów

i par w przeliczeniu na całkowity węgiel

organiczny przekraczają odpowiednio

100 mg/m 3 u i 20 mg/m 3 u (przy zawartości

11% tlenu w gazach odlotowych).

Obowiązki informacyjne

Niespełnienie któregokolwiek z powyż-

szych warunków będzie powodowało

w każdym przypadku odstępstwo od

ustalonych standardów. W takich sytu-

acjach o każdym przypadku niedotrzy-

mania warunków należy poinformować

w ciągu 24 godzin od momentu stwier-

dzenia ich niedotrzymania organ ochro-

ny środowiska właściwy do wydania po-

zwolenia na wprowadzanie gazów lub

pyłów do powietrza albo pozwolenia zin-

tegrowanego i ministra właściwego do

spraw środowiska. Informację przekazu-

je się za pośrednictwem publicznych sie-

ci telekomunikacyjnych oraz w formie

pisemnej, podając co najmniej rodzaj

i lokalizację instalacji oraz prowadzą-

cego instalację, rodzaj substancji, której

standard emisyjny został przekroczony,

Podstawa prawna

1. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo

ochrony środowiska (tj. z 2006 r. Dz.U.

nr 129, poz. 902).

2. Rozporządzenie Ministra Środowiska

z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie

wymagań w zakresie prowadzenia po-

miarów wielkości emisji (Dz.U. nr 283,

poz. 2842).

3. Rozporządzenie Ministra Środowiska

z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie stan-

dardów emisyjnych z instalacji (Dz.U.

nr 260, poz. 2181 z późn. zm.).

4. Rozporządzenie Ministra Środowiska

z dnia 14 lipca 2007 r. w sprawie dopusz-

czalnych poziomów hałasu w środowisku

(Dz. U. Nr 120, poz. 826).

Obowiązki w zakresie

pomiarów wielkości emisji

Zgodnie z przywołaną we wstępie usta-

wą prowadzący instalację oraz użytkow-

ekologia przemysłowa • 1/2008

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: