Mikrokontrolery_ARM_cz5.pdf

K U R S

Mikrokontrolery z rdzeniem ARM,

część 5

W tej części kursu przedstawiamy

organizację pamięci programu

zastosowanej w mikrokontrolerach

LPC2000 oraz zastosowany

w nich sposób przyspieszenia

dostępu do zgromadzonych

w niej danych.

Na rys. 10 przedstawiono mapę

pamięci mikrokontrolerów LPC213x/

LPC214x. Pamięć mikrokontrolera jest

widoczna jako 32–bitowa przestrzeń ad-

resowa, co pozwala obsłużyć do 4 GB

pamięci. W mikrokontrolerach 8–bito-

wych (np. 8051) podczas pisania du-

żych aplikacji często pojawiał się pro-

blem niewystarczającej przestrzeni ad-

resowej (64 kB), trzeba było wówczas

stosować sztuczki polegające na stoso-

waniu banków pamięci. Powodowało to

spowolnienie wykonywania oraz kom-

plikację programu. W ARM–ach o tym

problemie możemy całkowicie zapo-

mnieć, ponieważ do dyspozycji mamy

obszar o praktycznie nieograniczonej

pojemności. W dolnym obszarze pa-

mięci począwszy od adresu 0 znajduje

się pamięć Flash mikrokontrolera, która

zajmuje 32/64/128/256/512 kB. Jest ona

zorganizowana w postaci bloków o roz-

miarze 4 lub 32 kB. Każdy z bloków

może być indywidualnie kasowany

i zapisywany. Czas zapisu 256 bajtów

pamięci Flash zajmuje ok. 1 ms. Ska-

sowanie zawartości całej pamięci zaj-

muje około 400 ms. Począwszy od ad-

resu 0x40000000 umieszczono pamięć

SRAM, która w zależności od mikro-

kontrolera ma rozmiar 8/16/32 kB. Do-

datkowo w mikrokontrolerach LPC2146/

2148 od adresu 0x7FD00000 znajduje

się 8 kB pamięci SRAM kontrolera

DMA–USB. W przypadku, gdy nie wy-

korzystujemy kanału DMA–USB pamięć

tą możemy wykorzystać jako część

pamięci operacyjnej mikrokontrolera.

Od adresu 0x7FFFD000 umieszczono

zapisany na stałe program bootloade-

ra. Pozwala on na zaprogramowanie

pamięci Flash poprzez port szeregowy

(programowanie pamięci w mikrokon-

trolerach LPC2000 opisaliśmy w EP1/

2006). Jak już wcześniej wspomniano

wektory wyjątków i wektor resetu zaj-

mują pierwsze 64 bajty przestrzeni ad-

resowej CPU. Aby umożliwić działanie

programu w innym obszarze niż obszar

pamięci Flash musi istnieć możliwość

przeniesienia wektorów wyjątków pod

inny adres. Przeniesienie tych wekto-

rów umożliwia rejestr MEMMAP. W za-

leżności od jego zawartości wektory

mogą zostać umieszczone w obszarze

bootloadera (0x7FFFD000), w obszarze

pamięci RAM (0x40000000) lub w ob-

szarze pamięci Flash.

Mamy więc możliwość wykonywa-

nia programu zarówno z pamięci Flash

jak i z pamięci RAM, jednak ta druga

opcja będzie stosunkowo rzadko wyko-

rzystywana, głównie do debugowania

niewielkich programów.

Podczas zerowania mikrokontrolera

najpierw mapowany jest obszar pamię-

ci bootloadera, co powoduje urucho-

mienie programu ładującego zawartego

na stałe w pamięci ROM. Na początku

program bada przyczynę zerowania mi-

krokontrolera i jeżeli okaże się, że ze-

rowanie nastąpiło wskutek wymuszenia

stanu niskiego na linii RESET, badany

jest stan linii P0.14. Jeżeli port P0.14

znajduje się w stanie niskim, wówczas

uruchamiany jest dalszy ciąg programu

ładującego. W przeciwnym przypadku

program ładujący uruchamia kod zawar-

ty w pamięci Flash. Przed uruchomie-

niem programu z pamięci Flash spraw-

dzana jest jego poprawność na pod-

stawie unikalnej sygnatury, która jest

umieszczona w nieużywanym wektorze

0x00000014. Sygnatura ta jest sumą

kontrolną w uzupełnieniu do dwóch

zawartości tablicy wektorów wyjątków.

Jeżeli okaże się, że suma ta daje nie-

poprawny wynik, wówczas zamiast

kodu z pamięci Flash uruchamiany jest

dalszy ciąg programu ładującego. Pod-

czas pisania programu nie musimy się

martwić o prawidłowe wstawienie sy-

gnatury, ponieważ jest ona uzupełniana

Tab. 6. Pamięć mikrokontrolera, start

systemu, MAM (Memory Acceleration

Module)

4,0 GB Układy peryferyjne

magistrali AHB

0xFFFFFFFF

3,75 GB Układy peryferyjne

magistrali VPB

0xF0000000

3,5 GB Zarezerwowane 0xE0000000

2,0 GB Bootloader

0x80000000

0x7FFFD000

Zarezerwowane

0x7FFFCFFF

0x7FD02000

8 kB USB–DMA

RAM (LPC2146/48)

0x7FD01FFF

0x7FD00000

Zarezerwowane

0x7FCFFFFF

0x40008000

32 kB SRAM

(LPC2136/38/46/48)

0x40007FFF

0x40004000

16 kB SRAM

(LPC2132/34/42/44)

0x40003FFF

0x40002000

8 kB SRAM

(LPC2131/41)

0x40001FFF

0x40000000

1,0 GB Zarezerwowane

0x3FFFFFFF

0x00080000

512 kB Flash

(LPC2138/48)

0x0007FFFF

0x00040000

256 kB Flash

(LPC2136/46)

0x0003FFFF

0x00020000

128 kB Flash

(LPC2134/36)

0x0001FFFF

0x00010000

64 kB Flash

(LPC2132/42)

0x0000FFFF

0x00008000

Rys. 10.

0 GB 32 kB Flash

(LPC2131/LPC2141)

0x00007FFF

0x00000000

Elektronika Praktyczna 4/2006

105

K U R S

automatycznie przez program LPC2000

Flash Utility służący do programowa-

nia pamięci Flash mikrokontrolera.

Powyżej obszaru bootloadera od adre-

su 0xE000000 umieszczone są rejestry

urządzeń peryferyjnych podłączonych

do magistrali VBP, natomiast od adre-

su 0xF000000 znajdują się rejestry SFR

urządzeń podłączonych do magistrali

AHB. W dużej części mikrokontrolerów

dostęp do rejestrów urządzeń peryferyj-

nych odbywa się za pomocą specjal-

nych rozkazów. W ARM–ach wszystkie

rejestry SFR urządzeń umieszczone

są w obszarze pamięci, co znacznie

upraszcza dostęp do tych rejestrów.

Jeżeli program odwoła się do adresu,

który nie jest przypisany do urządze-

nia peryferyjnego lub obszaru pamięci,

generowany jest wyjątek Abort . Przy

okazji opisu pamięci warto wspomnieć

że pamięć Flash mikrokontrolera może

być programowana również za pomocą

interfejsu JTAG. Maksymalna częstotli-

wość pracy pamięci Flash mikrokontro-

lera wynosi 20 MHz. Jest to wartość

trzykrotnie mniejsza niż maksymalna

częstotliwość pracy mikrokontrolera.

Aby umożliwić pracę rdzenia z pełną

częstotliwością w mikrokontroler wbu-

dowano układ pośredniczący pomiędzy

pamięcią Flash a magistralą lokalną.

Układ ten nosi nazwę MAM ( Memory

Acceleration Module ) i umożliwia dużo

szybsze wykonywanie kodu programu

niż wynika to z maksymalnej szybkości

pracy pamięci. Na rys. 11 przedstawio-

no uproszczony schemat blokowy kon-

trolera MAM

Kluczem działania modułu MAM

jest 128–bitowa organizacja pamięci

Flash mikrokontrolera, co pozwala od-

czytać w jednym cyklu cztery 32–bi-

towe rozkazy ARM lub osiem 16–bi-

towych rozkazów THUMB. Ponadto

kontroler zawiera trzy dodatkowe bu-

fory pomocnicze: Data buffer , Prefetch

buffer oraz Branch Tail buffer każdy

o szerokości 128 bitów. Podczas nor-

malnego wykonania Prefetch Buffer za-

wiera zazwyczaj bieżąco wykonywaną

instrukcję, natomiast Branch Tail buf-

fer poprzednio wykonywane instrukcje.

W przypadku, gdy instrukcja pobierana

przez CPU znajduje się już w buforze,

nie musi być ona pobierana z pamięci

Flash. Zastosowanie 4–krotnie szerszej

magistrali danych pamięci oraz dodat-

kowe rejestry pomocnicze umożliwia-

ją w zasadzie znaczne przyśpieszenie

wykonania sekwencyjnego kodu z pa-

mięci Flash. Pozwala to więc na pra-

cę procesora z maksymalną prędkością

60 MHz z 20 MHz pamięci Flash bez

dodatkowych cykli oczekiwania. Jed-

nostka MAM jest zupełnie przeźro-

czysta dla programisty, a jej obsługa

sprowadza się jedynie do konﬁguracji

dwóch rejestrów podczas inicjalizacji

systemu. Kontroler MAM może pra-

cować w trzech trybach: w trybie cał-

kowitego wyłączenia, wówczas CPU

odczytuje rozkazy bezpośrednio z pa-

mięci Flash mikrokontrolera; w trybie

częściowego włączenia, wówczas roz-

gałęzienia i stałe ładowane są bezpo-

średnio z pamięci Flash, natomiast kod

sekwencyjny wczytywany jest za po-

średnictwem MAM; w trybie całkowite-

go załączenia dostęp do pamięci Flash

odbywa się zawsze za pośrednictwem

kontrolera MAM. Warto podkreślić

że po wyzerowaniu mikrokontrolera,

MAM jest wyłączony i CPU wykonuje

rozkazy bezpośrednio z pamięci Flash.

Lucjan Bryndza, EP

lucjan.bryndza@ep.com.pl

106

Elektronika Praktyczna 4/2006

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: