Fakty i Mity 2008-24.pdf

KSIĘŻA GWAŁCĄ KOBIETY

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 24 (432) 19 CZERWCA 2008 r. Cena 3 zł (w tym 7% VAT)

Str. 6

Ten stojący na nabrzeżu statek zostanie za

parę dni zwodowany. Jego wyprodukowanie

kosztowało stocznię w Gdyni 80 milionów

dolarów. Sprzeda go zaś za 55 milionów.

Szaleństwo? Nie, to tylko polska gospodarka!

Str. 3

ISSN 1509-460X

Ten stojący na nabrzeżu statek zostanie za

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 24 (432) 13 – 19 VI 2008 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

W minioną niedzielę Polska przegrała z Polakiem. Tym ra-

zem nie w Strasburgu, tylko na boisku. Zbiorowe szaleństwo

przedmeczowe zamieniło się w tym większą smutę. Miał być

1410, a znów był 1939. I tak już mamy zawsze, kiedy liczymy

na cud. Czyli, cholera, bardzo często.

Satyra na młotek

Z 5 procent za Olejniczaka do 10 procent za Napieralskiego

SLD zwiększyło swój udział w najnowszych sondażach popar-

cia dla partii politycznych. No... Panie Grzegorzu, jeszcze tyl-

ko dotrzymać słowa à propos konkordatu i religii w szkołach,

a 50 procent murowane!

N ie wiem, czy odziedziczyłem to w genach, czy nabyłem

A pisząc o agentach w sutannie, mieli oni przykazane „po-

chylać się z troską” nad losem biskupów i księży. Takie za-

lecenie nie obowiązywało, gdy na podstawie przecieków

z IPN obrzucano błotem ludzi nauki (patrz rektor UG – prof.

Ceynowa), kultury czy polityki, publicznie mówiących o tym,

że są niewierzący. Skok PiS na telewizję publiczną i radio nie

wzbudził obaw SDP co do niezależności tych mediów.

SDP nie reagowało, gdy tak zwane poważne media kra-

dły informacje z łamów „FiM” – afera paliwowa, sprawa ks.

Pawłowicza, arcybiskupa Paetza, skandal w Płocku itp. SDP

w końcu nie uważało za stosowne protestować, gdy prawi-

cowy polityk Kazimierz Michał Ujazdowski domagał się de-

legalizacji naszego tygodnika.

Ci, którzy dzisiaj z taką troską pochylają się nad wol-

nością słowa (oprócz SDP także red. naczelni: „Wprost”

– Janecki, „Gazety Polskiej” – Sakiewicz i „Rzepy” – Li-

sicki), nie reagowali, gdy w imię ochrony uczuć religij-

nych ścigano dziennikarzy ujawniających

prawdę o aferach w Kościele. Dla nich

ten kuriozalny przepis w kodeksie kar-

nym broni... godności człowieka. Nie

zauważają, że doprowadził on do ustano-

wienia kościelnej cenzury.

Nie przeszkadzało im, że za cza-

sów IV RP podsłuchiwano dziennika-

rzy, że w latach 2005–2007 służby

specjalne z pomocą wybranych re-

dakcji niszczyły osoby publiczne

(patrz: Cimoszewicz wykończony

sprawą asystentki Jaruckiej, li-

sty agentów tygodnika „Wprost”

i „Gazety Polskiej”, materiały TVP „Mi-

sji specjalnej” pomawiające Barbarę Blidę o udział w mafii

węglowej). Nie protestowali, bo to, według nich, było wy-

konywanie misji dziennikarskiej. To się nazywa katolicka

i prawicowa uczciwość!

Ale problem jest głębszy, bo jeśli media w taki sposób

podchodzą do rzetelności, to jak mamy się później dziwić,

że biorą z nich przykład politycy? Oto ci, którzy doprowadzi-

li 8 lat temu kraj na krawędź bankructwa, mają dzisiaj czel-

ność kreować się na najsprawniejszych menadżerów i kan-

dydować do najwyższych urzędów (por. Buzek jako kandy-

dat na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego). W nor-

malnych państwach ludzie ci sami wycofaliby się z wszel-

kiej działalności publicznej (por. Kohl, który organizował nie-

legalne finansowania CDU, Major – były premier Wielkiej

Brytanii, który rozregulował gospodarkę). Czy w państwie,

w którym elity (politycy i media) z obłudy uczyniły cnotę,

mogą być zdrowe relacje społeczne?

Przykład idzie z góry. Skoro elitom wolno, to i my, zwy-

kli ludzie, także możemy sprzedawać buble klientom, nie

płacić podatków, kraść, kłamać i śmiać się w nos.

A wszystko to podlane jest sosem ludowej, powierzchow-

nej religijności, o której nikt nie może powiedzieć nic złego,

bo od razu jest wyzywany i targany po sądach. Za uderze-

nia gumowym młotkiem, czyli słowem pisanym. I tylko cza-

sami chciałoby się pochwycić młotek żelazny. JONASZ

„W Kościele wiele jest próżności, zawiści i oszczerstw. Wiele

grzechów zostało popełnionych przez świeckich, ale także przez

księży, zakonnice, zakonników, kardynałów, biskupów i rów-

nież papieży, przez wszystkich”... Cytat z Jonasza? A nie. Tak

ostatnio stwierdził Carlo Maria Martini, znany arcybiskup Me-

diolanu. Gość przeszedł właśnie na emeryturę i nie musi już

kadzić papieżowi i kolegom. Dobrze, że nasz naczelny nie cze-

kał tak długo...

w przedszkolu, w każdym razie od kiedy pamiętam, je-

stem uczulony na hipokryzję. Chyba właśnie dlatego tak do-

brze utrwaliło mi się jedno z moich najwcześniejszych wspo-

mnień. Któregoś dnia w piaskownicy zamiast łopatką bawi-

łem się młotkiem. Gumowym młotkiem. I tym właśnie na-

rzędziem (nie innym...) puknąłem parę razy koleżankę Mar-

lenkę, która rozdarła gębę od ucha do ucha i w tym stanie

pobiegła na skargę do rodziców. Za chwilę przy piaskowni-

cy był jej ojciec, złapał mnie za rękę i zawlókł do mojej ma-

my. Już od progu zaczął krzyczeć: „Pani syn uderzył

moją córkę w głowę młotkiem!”. Oczywiście,

obłudnie zataił, że był to młotek gumowy.

Za to on domagał się potraktowania mnie

jak najbardziej prawdziwym

paskiem. Pamiętam, że skrę-

ciło mnie na taką tenden-

cyjną relację. Miałem coś

wtedy ze trzy lata, ale

gdybym miał pod ręką prawdzi-

wy młotek... Na szczęście w toku

dochodzenia mama sprawę wyja-

śniła, co utwierdziło mnie na resz-

tę życia w przekonaniu, że hipokry-

zja nie popłaca. Jako nastolatek biega-

łem do kościoła, który, jak wiadomo, za komuny „głosił od-

ważnie słowa prawdy”. I tak szukając szczerej idei, trafiłem

do kuźni obłudy wszelakiej. Na szczęście wybrałem wolność

i chyba tylko dzięki temu ocaliłem w sobie alergię na wszel-

kie przejawy obłudnych zachowań. Ot, na przykład takich.

Od ponad miesiąca prawicowi dziennikarze oraz polity-

cy roztrząsają szczegóły postępowania prokuratury oraz ABW

wobec członków Komisji Weryfikacyjnej WSI, w tym Piotra

Bączka (asystent posła Jacka Kurskiego). W całym tym mię-

dleniu w nieskończoność kolejnego głupiego tematu zastęp-

czego nikt zdaje się nie dostrzegać hipokryzji „obrońców wol-

ności słowa”. Dla Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP),

redaktorów „Wprost”, „Rzepy”, „Gazety Polskiej” i telewizji

publicznej zatrzymanie i poddanie rewizji osobistej dzienni-

karzy „Misji specjalnej” było zamachem na wolność słowa

ze strony agentów ABW. Co tam, to była zbrodnia! Mimo

że dziennikarze wdali się w pyskówkę z agentkami, przeszka-

dzali im w obowiązkach, a przede wszystkim – rewizji nie

wolno im było nagrywać.

Poparło ich jednak kruchtowe Stowarzyszenie Dzienni-

karzy Polskich, które ostatnio wsławiło się przygotowaniem

skrajnie restrykcyjnego projektu prawa prasowego (patrz

felieton M. Szenborna – „FiM” 18/2008). Jego celem miało

być wyeliminowanie z rynku wszelkich mediów niezależnych

od Kościoła i jego instytucji. To samo SDP domagało się uka-

rania dziennikarzy TVP, którzy przygotowali film o kulisach

finansowania Porozumienia Centrum braci Kaczyńskich. Za-

miast uhonorować odwagę i dociekliwość jego autorów, któ-

rzy zebrali wiele dokumentów pokazujących brudne konszach-

ty PC z szefami FOZZ oraz innych państwowych firm, SDP

przyznało im tytuł „Hiena roku” (2001) i zażądało od preze-

sa TVP wyrzucenia obydwu dziennikarzy z pracy. Rok wcze-

śniej kierownictwo SDP domagało się wywa-

lenia z roboty redaktorów łódzkiego oddziału

TVP. Powód? Poinformowali oni widzów, że na

rynku pojawił się tygodnik „Fakty i Mity”. Gdy

państwowy RUCH wyrzucił „FiM” ze swoich

kiosków, SDP pochwaliło (!) kierownictwo naj-

większego kolportera.

SDP nie reagowało, gdy minister Roman Gier-

tych nie tylko nie odpowiadał na pytania dzien-

nikarzy „FiM”, ale unieważniał akredytacje pra-

sowe naszych reporterów. SDP domagało się od

dziennikarzy wielkiej ostrożności, gdy ci podej-

mowali tematykę afer pedofilskich w Kościele.

Od przyszłego roku szkolnego, czyli od września, katecheci

na lekcjach religii mają oceniać uczniów tylko za wiedzę,

a nie za wiarę – oświadczył metropolita warszawski Kazi-

mierz Nycz. No to teoretycznie ministranci mogą nie zdać. Ty-

le że oni później i tak robią kariery w polityce.

Mirosław Orzechowski (LPR) wezwał prezydenta RP do

odebrania polskiego obywatelstwa piłkarzowi Podolskiemu.

No bo strzelił Polakom dwa gole, więc jako folksdojcz i osob-

nik pracujący na rzecz innego państwa nie może mieć pasz-

portu z orłem. Coś w tym jest. Taki na ten przykład Wojty-

ła: 27 lat na stanowisku szefa wrogiego nam, zaborczego mo-

carstwa i... 400 pomników nad Wisłą!

W odpowiedzi na kretyństwa byłego wiceministra edukacji (Pa-

nie, cóż ci Polacy uczynili?!) dziennik „Bild” zaproponował,

aby naturalizować Roberta Kubicę, dając mu niemiecki pasz-

port. Jest szansa, że o Orzechowskiego upomni się Czukotka

(podobno najniższy średni iloraz inteligencji na świecie).

Przy Klubie Parlamentarnym PiS ma powstać doradcza gru-

pa, uwaga... intelektualistów, czyli – jak się to mówi na Za-

chodzie – „think tank”. Ma mieć charakter oczywiście naro-

dowo-katolicki i nazywać się skromnie „Fundamenty Niepod-

ległości”. Do grupy ma należeć m.in. Cezary Mech – twórca

programu gospodarczego PiS i członek Opus Dei.

Mamy pomysł na skróconą nazwę think tanku PiS: funda-

mentaliści. Lub jeszcze krócej: beton.

„Uważam, że Agata nie powinna być wykorzystywana w taki

sposób, że dopiero w chwili śmierci dostała order. Może ktoś

powie, że jestem niewdzięczny, ale nie mogę tego przyjąć, po-

nieważ złamałbym w dniu pogrzebu Agaty moje przekonania

i zdradziłbym ideały żony” – powiedział Jacek Olszewski, od-

mawiając przyjęcia od prezydenta RP Krzyża Kawalerskiego.

Mądry, dzielny facet. Pan Jacek, a nie Lech. Nasz wywiad

z Agatą Mróz na str. 18.

We wrześniu zostanie uruchomiona w Polsce katolicka sieć

telefonii komórkowej. Użytkownicy „klechofonów” (których

konto będzie można doładować z bankomatów! Czyż nie o to

chodzi?) mają dostawać SMS-y ze Słowem Bożym i różnymi

modłami. Wyobrażacie już sobie te rozmowy: Zdrowaś, Ma-

rio? Zdrowam!

Dobra wiadomość! Polacy jako naród mądrzeją. Skąd wiemy

o czymś, czemu logika i codzienna obserwacja zaprzeczają?

A ze statystyk Kościoła kat. Podał on, że z roku na rok maleje

liczba osób uczestniczących (systematycznie lub okazjonalnie)

w mszach. W roku 2007 był to odsetek 44,2 proc. populacji, co

stanowi spadek o ponad 1,6 proc. w stosunku do roku 2006. Jak

tak dalej pójdzie, to w 2034 roku w polskich kościołach pozo-

stanie 30 tysięcy księży. Chociaż ich ubywa jeszcze szybciej...

6 czerwca o godz. 11.35 Sławomir Mrożek – jeden z najwięk-

szych dramaturgów i pisarzy światowego formatu – opuścił na

pokładzie samolotu Polskę. Jak oświadczył dziennikarzom, „na

zawsze”. Kilka godzin później wylądował w słonecznej Nicei.

„Będę sobie oglądał ludzi, oni są tam tacy kolorowi” – po-

wiedział jeszcze przed wylotem. Ma rację. Tam nawet czarni

są kolorowi. Nie to, co u nas.

Na miesiąc więzienia (bez zawieszenia) skazał Sąd Okręgowy

w Gliwicach Roberta L. Zbrodniarz ów, całkowicie zdemora-

lizowany, ukradł był Zakładowi Energetycznemu prąd. War-

tości 2 złotych. Haniebnie niski wyrok sprawi, że bandyta znaj-

dzie naśladowców. A należało łobuza powiesić!

Włoski biskup Lorenzo Chiarinelli oficjalnie odmówił udzie-

lenia ślubu młodemu mężczyźnie choremu na niedowład nóg.

Powód? Niepełnosprawność! (nie będzie mógł kopać połowi-

cy?). Brzydkie przekleństwo: „A żeby cię tak pokręciło!” nie

wydaje się w tym przypadku przesadą.

Grupa archeologów odkryła w Jordanii budowlę, która jest

najpewniej pierwszym kościołem chrześcijańskim. A my, bied-

ni, dzień w dzień przeglądamy doniesienia agencyjne w po-

szukiwaniu sensacyjnego hitu, że oto odkryto nareszcie ko-

ściół ostatni!

Nr 24 (432) 13 – 19 VI 2008 r.

GORĄCY TEMAT

sy, gdy za marne grosze

sprzedawaliśmy statki.

Wiadomo, komu, i wia-

domo, dlaczego. Ten czas miał mi-

nąć bezpowrotnie. Nie minął! Jest na-

wet gorzej. Doskonałej jakości stat-

ki, na widok których ślinią się arma-

torzy z całego świata, polskie stocz-

nie sprzedają w cenie złomu. Wielki

Brat ze Wschodu został zamieniony

w małego braciszka, ale za to bardzo

łapczywego. Chodzi o firmę z Izra-

ela o nazwie Ray Car Carriers Ltd.

należącą do Ramiego Ungara . Że-

by było jeszcze śmieszniej, Ungar jest

udziałowcem Stoczni Gdynia, na przy-

kładzie której pokażemy klęskę pol-

skiego przemysłu okrętowego.

~~~

należy do największych odbiorców

statków z Gdyni i płaci za nie brzę-

czącą walutą w kolorze zielonym .

„Dobroczyńca nasz ukochany!” – ktoś

zakrzyknie. Otóż guzik prawda, bo

diabeł jak zwykle siedzi w szczegó-

łach. Pan R. Ungar przed laty za-

warł sprytnie skonstruowane umowy

na dostawę polskich statków. Za pod-

pisanie takich dokumentów wcześniej-

sze zarządy stoczni i jej rady nadzor-

cze powinny siedzieć w zbiorowych

celach. Ale nie siedzą i to jest ko-

lejny skandal. Co zawarto (a raczej

pominięto) w tych umowach? A to

np., że nie ma w nich klauzuli o wa-

loryzacji przelicznika złotówki do do-

lara (czy innych walut). Mamy pod-

stawy przypuszczać, że brak takie-

go fundamentalnego zapisu nie jest

na jednym statku. A Gdynia SA ta-

kich statków wyprodukowała już

Ungerowi 27! Ile jeszcze ma wybu-

dować? To tajemnica... Tak czy ina-

czej czegoś podobnego nie wytrzy-

małby finansowo nawet Bill Gates ,

a co dopiero kraj, którego łączny

budżetowy przychód jest niższy niż

zysk jednego tylko Microsoftu.

No i z tego pata podobno nie

ma wyjścia. Tak przynajmniej twier-

dzą kolejni prezesi kolejnych zarzą-

dów umierającej stoczni. Czy aby

naprawdę nie ma?

Otóż redakcja „Faktów i Mitów”

(dlaczego to właśnie my, a nie ko-

lejne rządy, od pięciu lat próbujemy

uratować polski przemysł stocznio-

wy?) zorganizowała konferencję praw-

ników (bardzo dobrych), podczas

powiększającym się zadłużeniu

(obecnie ok. 1 miliard złotych). In-

nymi słowy, pan Ungar, nabywając

statki poniżej ich wartości i unie-

możliwiając renegocjowanie ich ce-

ny, naraża stocznię na straty. Dzia-

ła przeto na szkodę firmy, o którą

jako akcjonariusz powinien dbać. Jak

twierdzą łebscy prawnicy (a wśród

nich jeden były minister finansów,

który udzielał nam konsultacji), pod-

pada to pod określone paragrafy ko-

deksu cywilnego i karnego ( świado-

me działanie na szkodę spółki ),

co może skutkować nie tylko odsiad-

ką za kratkami, ale i utratą olbrzy-

miego majątku pana Ungara.

Prawnicy zwracają uwagę na

jeszcze jedno: Ungarowi można po-

stawić zarzuty działania w zmowie

produkowane statki były w końcu ren-

towne. Jednak renegocjacja umów

nie jest prosta i ten proces musi po-

trwać. Nawet dwa lata...

Zdaniem naszych ekspertów – nie-

koniecznie. Istnieją bowiem zapisy

prawne, które mogą być dla zarzą-

du stoczni błogosławieństwem, a dla

pana Ungara przekleństwem.

Oto kodeks cywilny w artykule

357.1 stanowi o kwestii dla stoczni

kluczowej: „Jeżeli z powodu nadzwy-

czajnej zmiany stosunków spełnienie

świadczenia byłoby połączone z nad-

miernymi trudnościami albo grozi-

łoby jednej ze stron rażącą stratą,

czego strony nie przewidywały przy

zawarciu umowy, sąd może po roz-

ważeniu interesów stron, zgodnie

z zasadami współżycia społecznego,

Pochylnia

Popatrzcie na zdjęcie. Oto wielki statek, który

zostanie zwodowany za kilka dni. Przy jego

budowie pracowało kilka tysięcy stoczniowców.

Koszt wykonania: 80 milionów dolarów. Cena

sprzedaży: 55 milionów. Ktoś tu oszalał? Nie, to

tylko polnische Wirtschaff – polska gospodarka,

jak to pogardliwie określają Niemcy.

Stocznia w Gdyni, jedna z naj-

większych tego typu firm w Euro-

pie, umiera. Gdyby nie pomoc pań-

stwa, już dawno zniknęłaby z prze-

mysłowej mapy kraju. A jednak na

tym dogorywającym organizmie moż-

na jeszcze zarobić fortunę, co po-

twierdza przypadek wspomnianego

izraelskiego współwłaściciela i głów-

nego odbiorcy wyrobów stoczni.

Gdyńska firma od lat czeka na

prawdziwą, a nie fikcyjną restruk-

turyzację, która jest jedynym dla niej

ratunkiem. Domaga się tego Unia

Europejska grożąca poważnymi kon-

sekwencjami finansowymi (np. wy-

cofaniem zgody na państwową do-

tację), co już będzie gwoździem do

trumny. Wówczas stocznia pójdzie

na dno wraz z blisko siedmiotysięcz-

ną wykwalifikowaną załogą i 150

tysiącami kooperantów z całego kra-

ju. Ocenia się, że ponad połowa Gdy-

ni żyje ze stoczni (np. handel i usłu-

gi), więc piękne dziś miasto obumrze.

Jak można było do czegoś po-

dobnego dopuścić? Tak oto. Akcjo-

nariuszami gdyńskiej firmy są m.in.

Ministerstwo Skarbu Państwa (33

proc. kapitału), Korporacja Polskie

Stocznie SA (10 proc.), Agencja Roz-

woju Przemysłu (10 proc.) i wielu in-

nych drobniejszych udziałowców.

Państwo i jego agendy, mając 53 pro-

cent akcji, dały się ograć wspomnia-

nej wcześniej izraelskiej firmie Ray

Car Carriers Ltd. (16 proc.) – wła-

sność owego Ramiego Ungara. „Przy-

padkowo” to właśnie ów pan od lat

przypadkowy. Jakby co, to swoją wie-

dzą chętnie podzielimy się z ciekawy-

mi panami prokuratorami.

~~~

Co się stało później, to wie już

nawet dziecko. Niebotycznie wywin-

dowany polski złoty i marniejący

z dnia na dzień dolar sprawiły, iż

zaczopowanie jednego nitu na bla-

sze kadłuba statku wiązało się ze

stratą. A co dopiero miliona ni-

tów! Oto bowiem Stocznia Gdynia

(zobowiązana umowami) kupuje np.

stal za mocne złotówki, a tę samą

stal w postaci kontenerowca sprze-

daje za liche dolary. Średnio licząc,

biznes jest w plecy o jakieś 28 pro-

cent, czyli 20 do 30 milionów dolarów

której ustalono, że wyjście jest. Ta-

kie: co roku znany nam już biznes-

men z Izraela odbiera z Gdyni stat-

ki (sprzedając je często już na re-

dzie z gigantycznym zyskiem). Na

każdym z nich Polska traci ok. 30

milionów dolarów. Ale... ale...

Ungar jest przecież akcjonariuszem

stoczni, ma więc swój mało chwa-

lebny udział w jej olbrzymim i wciąż

z zarządem. Za takie zbiorowe oszu-

stwo polskie prawo przewiduje już

naprawdę bardzo surowe kary. Oczy-

wiście, odpowiedzialność ponosi tak-

że (i mamy nadzieję, że poniesie)

wspomniany zarząd stoczni, który

nie dość, że dopuścił do zawarcia

tak niekorzystnych umów, to jesz-

cze świadomie każdorazowo nara-

żał firmę na straty, wydając Izrael-

czykowi kolejny nowy statek.

~~~

I jeszcze jedno: czy minister skar-

bu państwa, który w przypadku

stoczni reprezentował interes kra-

ju, wypełniał należycie swoje obo-

wiązki? Z pewnością nie. Można

i trzeba postawić mu zarzut doty-

czący nienależytego nadzoru i dba-

nia o firmę, w której Skarb Pań-

stwa ma olbrzymi przecież kapitał.

Krótko mówiąc, na ławie oskarżo-

nych, oprócz kolejnych rad nadzor-

czych i zarządów firmy, powinni za-

siąść jeszcze niektórzy ministrowie.

Z lewa i z prawa.

Rzecznik stoczni Janusz Wikow-

ski w obszernym oświadczeniu dla na-

szej gazety stwierdził, iż obecny zarząd

nie odpowiada za podpisane niegdyś

fatalne kontrakty i robi wszystko, by

oznaczyć sposób wykonania zobowią-

zania, wysokość świadczenia lub na-

wet orzec o rozwiązaniu umowy”.

Jest też bardzo interesujący za-

pis w kodeksie spółek handlowych:

Art. 266. par. 1: „Z ważnych przy-

czyn dotyczących danego wspólnika

sąd może orzec jego wyłączenie ze

spółki na żądanie wszystkich pozo-

stałych wspólników, jeżeli udziały

wspólników żądających wyłączenia

stanowią więcej niż połowę kapitału

zakładowego” ;

Art. 268: „W celu zabezpieczenia

powództwa sąd może, z ważnych po-

wodów, zawiesić wspólnika w wyko-

nywaniu jego praw udziałowych

w spółce” .

Dlaczego z tego prawa nie sko-

rzystały dotychczasowe zarządy

stoczni kontrolowane przez rady

nadzorcze? Dobre pytanie. Dla pro-

kuratora!

I na koniec podsumowanie: je-

śli w naszym kraju nie zacznie się

rozliczać rodzimych i obcych cwa-

niaków za partactwo i złodziejstwo,

to pora nam wszystkim emigrować.

MAREK SZENBORN

RYSZARD PORADOWSKI

MiC

Tragiczna sytuacja Stoczni Gdynia, a właściwie całego polskie-

go przemysłu stoczniowego, to skutek wielu błędów, zanie-

dbań i oszustw. W ostatnich latach pisaliśmy na ten temat

wielokrotnie, apelując jednocześnie do rządu o ratowanie stocz-

ni i miejsc pracy tysięcy Polaków. Już w 2002 i 2003 r.

przedstawiliśmy skutki szkodliwej działalności prezesa stoczni

Janusza Szlanty, który przy pomocy Stoczniowego Funduszu

Inwestycyjnego naraził firmę na straty wysokości 31 mln zł

(„FiM” 50/2002, 44/2003). O przekrętach tegoż pana związa-

nych m.in. z wyprowadzaniem stoczniowego majątku do ma-

łych spółek i utratą cennych doków pisaliśmy też później

(32/2005, 3/2006). Nie odpuściliśmy również „Republice Szlan-

ty”, czyli ludziom z nim związanym, przez lata dołującym fir-

mę i sypiącym piach w tryby stoczni (6/2006). Nie pominęli-

śmy też szkodliwej działalności R. Ungara (32/2005, 45/2007),

który już od lat narażał gdyńską stocznię na straty.

K iedyś już były takie cza-

CZY MOŻNA URATOWAĆ POLSKIE STOCZNIE? TAK. ZNALEŹLIŚMY SPOSÓB!

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 24 (432) 13 – 19 VI 2008 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Polska chce gola!

Prowincjałki

Wziął sobie tę prośbę do serca i postano-

wił w ten sposób pomóc „naszym” pewien

kibic z Bielska-Białej. Miał pecha nie mniejszego niż reprezentacja, bo

spadł z barierki balkonu, na który się wdrapał. Nieprzytomnego przewiezio-

no do szpitala.

Polska gola, Polska gola, taka jest

kibiców wola! A Konus niech wra-

ca do Polski, bo przynosi pecha!

Mistrzostwa Europy w Piłce Noż-

nej mają już 48 lat. Początkowo od-

bywały się pod nazwą Puchar Naro-

dów Europejskich. Reprezentacja Pol-

ski wzięła udział już w pierwszych roz-

grywkach, ale odpadła w eliminacjach,

przegrywając z renomowaną Hiszpa-

nią 2:4 (Chorzów, 100 tys. widzów na

stadionie) oraz w rewanżu 0:3. Bram-

ki dla Polski zdobyli Ernest Pohl

i Lucjan Brychczy . W drużynie hisz-

pańskiej grały wówczas gwiazdy świa-

towego futbolu: Di Stéfano , Suárez ,

Gento , Mateos . Puchar pierwszych

mistrzostw Europy zdobył Związek

Radziecki, wygrywając z Jugosławią

2:1. U Ruskich grał wówczas jeden

z najsłynniejszych bramkarzy świata

– Lew Jaszyn (pseudonim: Czarna

Pantera), który podczas całej swojej

kariery obronił aż 150 rzutów karnych.

W następnych mistrzostwach ZSRR

zdobył 2 miejsce, przegrywając w Ma-

drycie z Hiszpanią 1:2. W kolejnych

turniejach mistrzami Europy byli: Hisz-

pania (1964 r.), Włochy (1968 r.), RFN

(1972 r.), Czechosłowacja (1976 r.,

w rzutach karnych pokonała RFN),

RFN (1980 r.), Francja (1984 r.), Ho-

landia (1988 r.), Dania (1992 r.), Niem-

cy (1996 r.), Francja (2000 r.) i Gre-

cja (2004 r.).

Polsce nigdy nie udało się wyjść

z grupy eliminacyjnej i dopiero Leo

Beenhakker wprowadził naszych do

finałów EURO 2008. Ostatnie mi-

strzostwa (2004 r.) odbyły się w Por-

tugalii na lizbońskim stadionie Estádio

da Luz (Stadion Światła). Mistrzem

Europy nieoczekiwanie została Gre-

cja, pokonując w finale Portugalię 2:1.

Grecy zwyciężyli, mimo że grali prze-

ciwko takim sławom jak Cristiano

Ronaldo , Luis Figo , Rui Costa , Nu-

no Gomes , Deco , Pauleta itp. Gre-

cy, w odróżnieniu od Polaków, potra-

fili jednak grać skutecznie i zespoło-

wo, dlatego biało-czerwoni nie oka-

żą się, niestety, „czarnym koniem”

EURO 2008. Co najwyżej kobyłą

przeganianą po boiskach...

Póki co, ja z chłopami z mojej wsi

oczy mamy w telewizorach, szyje

– mimo upału – owinięte biało-czer-

wonymi szalikami, a usta zatopione

w browarku. Na mecze, oprócz nasze-

go stałego kompletu, przyszedł nawet

Monopol (to ksywka, bo świetnie pę-

dzi bimberek) oraz ksiądz Eustachy

(ksywka: Belzebub). Eustachy długo

nie siedzi, bo boi się swojej młodej

gospodyni. Mówi, że to jego siostrze-

nica, ale bufetowa Jadźka widziała,

jak obłapiał tę młodą za cycki.

W przerwie meczu potoczyła się dys-

kusja o Lechu Kaczyńskim (ksyw-

ka: Prezydent). Temat: przynosi na-

szej reprezentacji pecha czy nie?

Zgodnie doszliśmy do wniosku, że je-

go obecność na trybunach nie pozwo-

liła naszym Orłom wygrać z Niem-

cami. Byliśmy wściekli na konusa!

– Chłopy, a co zrobilibyście, gdy-

byście spotkali się z Kaczyńskim

w windzie? – zapytał wnerwiony Bi-

bliotekarz. – Ja bym powiedział: „ty,

chłopczyku, tak sam, bez mamusi?!”

– rzekł Zwiadowca Szoguna. – A po-

tem poprosiłbym, żeby spojrzał wprost

przed siebie i powiedział, czy mam

zapięty rozporek”.

ANDRZEJ RODAN

www.arispoland.pl

15-latek spod Jeleniej Góry wraz ze swoim

o rok starszym kolegą okradał okoliczne szo-

py. Ich łupem padały między innymi gołębie i króliki. Z ustaleń policji wyni-

ka, że te ostatnie chłopcy kradli w celach wyłącznie kulinarnych. Dla pienię-

dzy natomiast kradł 24-letni jeleniogórzanin. Tyle że on preferował kury.

Pewna młoda Polka pokochała Bułgara.

Scenariusz niczym z „Love story” zaczął

się jednak komplikować, bo mężczyzna oświadczył, że skończyły mu się

pieniądze. Zgodnie ze swą rodzimą tradycją, zaproponował wybrance, aby

zarabiała dla niego ciałem, wystając w przydrożnych rowach. Dziewczyna

kochała, więc się zgodziła. Kiedy po pewnym czasie zmieniła zdanie, „roz-

kochany” Bułgar próbował podnieść jej samoocenę – bijąc, gwałcąc i wy-

wożąc na drogę siłą.

Pewnego dnia ubrał się, wyszedł z domu,

wsiadł do autobusu i pojechał oglądać star-

tujące z warszawskiego Okęcia samoloty. Do domu z tej wycieczki odsta-

wili go policjanci, którzy po drodze dowiedzieli się, że ma na imię Mikołaj

i zaledwie 3 lata. Mundurowi obiecali zorganizować dla malca wycieczkę

na lotnisko.

W samym centrum Stąporkowa policjan-

ci zatrzymali dwóch młodych mężczyzn po-

dróżujących na jednym rowerze. Obydwaj panowie byli zupełnie pijani,

a na zgodę zaproponowali funkcjonariuszom dziesięć puszek piwa. Policjan-

ci, w tym sam komendant miejscowego komisariatu... odmówili!

Kolejom państwowym dobrze się nie wie-

dzie i nic dziwnego, skoro mają takich pra-

cowników. W Zgorzelcu na przykład zatrzymano pięciu maszynistów, któ-

rzy regularnie kradli paliwo z lokomotyw. Obciągnęli co najmniej 12 tysię-

cy litrów.

Opracowała WZ

L edwie tylko Grzegorz Napieralski objął funkcję

zoologiczną nienawiścią, że gazety do niej należące od-

mawiają zamieszczania płatnych reklam wyborczych na-

wet bardzo umiarkowanej SPD, czyli tamtejszej socjalde-

mokracji. Wolą mniej zarobić, byle przeciwnik politycz-

ny dostał mniej głosów. Budująca zaiste ideowość.

W Polsce springerowcy przez lata popierali na ogół

PiS, ale po ostatnich wyborach wspierają PO. Premier

Tusk został nawet na je-

den dzień symbolicznie

naczelnym brukowego

„Faktu”. Najwyraźniej

kwatera główna Axel

Springer uznała, że Pol-

skę można uczynić bar-

dziej prawicową raczej pod kierunkiem PO niż niezarad-

nego i skompromitowanego PiS-u.

W „Dzienniku” raz po raz pojawiają się w ostatnich

dniach głosy, by Napieralski bardzo uważał z tym swoim

antyklerykalizmem. Czyżby dziennikarze mieli świado-

mość, że walka o państwo niepodległe od wpływów Ko-

ścioła to może jedna z ostatnich desek ratunku dla SLD?

Nie przez przypadek też zapewne Napieralskiego poszczu-

to bulterierem episkopatu – bp. Pieronkiem . Ten po-

groził w „Dzienniku” wojną: „Lewica chce zburzyć po-

kój”, tykając się konkordatu. Senator Cimoszewicz

w chwilę później poradził Napieralskiemu, aby ten nie

przesadzał z krytyką Kościoła. Stara gwardia SLD ma

usłużność wobec kleru przetrenowaną jak psy Pawłowa .

Przed SLD wybór jest dosyć prosty: albo kontynuować

dotychczasowy kurs na nijakość i zniknąć, albo zająć się

zdecydowanie sprawami społecznymi i światopoglądowy-

mi, mimo rad „przyjaciół”. Tertium non datur .

ADAM CIOCH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

przewodniczącego SLD, a już tłum dziennikarzy

z zatroskaniem pochylił się nad losem SLD. Dzien-

nikarzy z prawicowych mediów najbardziej mar-

twi deklarowany antyklerykalizm Napieralskiego...

Najbardziej martwi się „Super Express” i „Dziennik”.

Ten pierwszy poprosił nawet politologa Jana Flisa o ra-

dy dla SLD. Autorytet Fli-

sa w prostowaniu lewicy

jest niepodważalny – wszak

na co dzień udziela on

rad... partiom prawicowym.

Flis przestrzega więc prze-

wodniczącego SLD, że

„u nas społeczeństwo zawsze ufało Kościołowi” i dlatego

„Napieralski nie powinien wyciągać błędnych wniosków”.

Tak się składa, że w ostatnich tygodniach i miesiącach wie-

lokrotnie pisaliśmy o preferencjach politycznych i świato-

poglądowych Polaków. Przypomnę zatem, że Polacy

są społeczeństwem, które najmniej w Europie ufa du-

chownym (zaledwie 11 procent absolutnego zaufania)

i w większości domaga się zdecydowanie bardziej świec-

kiego państwa. Jesteśmy więc społeczeństwem antyklery-

kalnym w klasycznym tego słowa znaczeniu. Flis twierdzi

mimo to, że antyklerykałowie w Polsce „ilościowo stano-

wią margines”. Mam nadzieję, że na kolejnych szkoleniach

dla prawicy Flis będzie udzielał nie mniej kompetentnych

porad. I że prawica – w odróżnieniu od Napieralskiego

– posłucha ocen tego błyskotliwego politologa.

O przyszłość SLD pod kierunkiem Napieralskiego

bardzo martwią się także w „Dzienniku” – gazecie, przy-

pomnijmy, wydawanej przez prawicowy koncern niemiec-

ki Axel Springer. W Niemczech firma ta darzy lewicę tak

To egzotyczne postulaty człowieka, który zapewne nie pamięta, jak wygląda-

ła Polska przez dziesiątki lat przed 1989 r.

(bp Tadeusz Pieronek na temat wypowiedzi

nowego szefa SLD Grzegorza Napieralskiego w sprawie konkordatu)

To żenujące i kompromitujące, by były premier zarzucał rządowi, Donaldowi

Tuskowi brak patriotyzmu. Co to za gestykulacja, co to za machanie rękami,

to styl upadłego dyktatora.

RZECZY POSPOLITE

Pocałunki śmierci

(Stefan Niesiołowski)

Państwo jest dla wierzących i niewierzących, dlatego chcemy absolutnego

rozdziału państwa od Kościoła. Dzisiaj jesteśmy w opozycji, jak będziemy

formacją rządzącą, na pewno będziemy te postulaty realizować.

(Grzegorz Napieralski)

Wezwałem dziś rano Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego do natychmiasto-

wego wszczęcia procedur pozbawienia obywatelstwa polskiego tych osób,

które występują w narodowych barwach obcych państw.

(Mirosław Orzechowski)

To jakieś głupoty. Byłoby ciężko, bo polskiego obywatelstwa nie mam. Tyl-

ko niemieckie, ale co mam powiedzieć (...) zaczyna się jakaś polityka? Mnie

to nie interesuje. Łukasz sprzed meczu i ten po niedzielnym wieczorze to ten

sam człowiek. Nic się nie zmieni i nikt nie będzie ingerował w moje uczucia

i sympatie.

(Łukasz Podolski)

Miejsce zmarłego senatora Mazurkiewicza musi zająć człowiek wierny

idei Polski niepodległej, demokratycznej, sprawiedliwej, opierającej się na

fundamentach Kościoła.

(Jarosław Kaczyński w Krośnie na konwencji PiS)

Wybrała OH

WYWIEŚMY FLAGI!

SKOK NA KRÓLIKA

MIŁOŚĆ AŻ PO RÓW

ŻWIRKO CZY WIGURA?

ABSTYNENCI

JAK NASZE, TO NASZE!

Nr 24 (432) 13 – 19 VI 2008 r.

NA KLĘCZKACH

CZARY-MARY KLOPS

nie, ale trudno uznać „uzdrowie-

nia” za dowód w jakimkolwiek spo-

rze teologicznym czy światopoglą-

dowym.

córki obecnego prezydenta Raula

Castro , Marieli , która szefuje tam-

tejszemu Centrum Edukacji Sek-

sualnej. W tym roku także oficjal-

nie obchodzono na Kubie Dzień

przeciwko Homofobii. W godzinach

największej oglądalności państwo-

wa telewizja nadała wówczas ame-

rykański film „Tajemnica Broke-

back Mountain”, ogólnoświatowy

hit kinowy sprzed dwóch lat na

temat skutków homofobii. Cóż,

w Polsce nie ma na razie ani pra-

wa do aborcji, ani związków part-

nerskich, ani normalnej edukacji

seksualnej, nie mówiąc o ciekawych

filmach o normalnej porze w TV

publicznej. No, ale my nie żyjemy

pod władzą jakiejś głupiej dykta-

tury, lecz w pełnej (ponoć) demo-

kracji.

Jeśli przygotowania naszego

Krk do EURO 2012 przebiegać bę-

dą tak samo skutecznie jak w przy-

padku aktualnych mistrzostw Eu-

ropy, możemy być spokojni o... kla-

pę. Choć ksiądz kapelan naszej dru-

żyny – zamiast zagrzewać piłkarzy

na stadionie – spędził cały mecz

w kaplicy, „góra” i tak nie okaza-

ła nam nawet odrobiny łaskawo-

ści i przegraliśmy 2:0. Nie pomo-

gło też dedykowanie ewentualne-

go sukcesu zmarłej Agacie Mróz ,

postoje modlitewne zorganizowa-

nych grup kibiców na Jasnej Gó-

rze, a nawet wizyta delegacji pol-

skiej reprezentacji u papieża. Nie-

biosa pozostały głuche.

A może... A może to jednak Pan

Bóg (tyle że ten prawdziwy) po raz

kolejny oburzył się i ukarał Pola-

ków, którzy modlą się do Jego fał-

szywej, katolickiej wersji? PS

MaK

9 świętymi, 5 błogosławionymi i 1 słu-

gą bożym, znalazły się również na-

zwiska 11 nieświętych patronów – 10

księży (m.in. Józef Tischner , Je-

rzy Popiełuszko , Jan Twardow-

ski ) oraz kardynała Stanisława

Hozjusza .

innym) pokazujący dwóch całują-

cych się mężczyzn. Na uroczystość

odsłonięcia stawiło się wielu czo-

łowych polityków, między innymi

nadburmistrz Berlina Klaus Wo-

wereit , który już dawno zadekla-

rował się publicznie jako gej. Kosz-

ty budowy i utrzymania (600 tys. eu-

ro) poniosło państwo. Warto rów-

nież dodać, że ani jeden Watykań-

czyk w Niemczech nie odważył się

tego faktu skomentować. RM

REKORDOWY

SZPITAL

Rekord opieszałości wpisany do

„Księgi rekordów Guinnessa” – szpi-

tal budowany od 50 lat. W roku

1956 położono kamień węgielny,

do chwili obecnej stan surowy ma

pięć pięter i już wymaga general-

nego remontu. Pomimo to prace

nad ukończeniem lecznicy dalej są

prowadzone i co roku pochłaniają

bajońskie sumy. Ot, polska rzeczy-

wistość – powiecie. A nie. Chodzi

o południowe Włochy. To tak, że-

by nam się trochę raźniej zrobiło.

MarS

PÓŁKSIĄDZ

HISZPAŃSKI RYDZYK

Federico Jimenez Losantos

to były maoista, a obecnie miłośnik

zmarłego generała Franco i szef

największej katolickiej stacji radio-

wej w Hiszpanii, Radia COPE. Lo-

santos ma pełne poparcie episko-

patu, mimo – lub dlatego – że prze-

ciwników politycznych, czyli socja-

listów Zapatery , nazywa m.in. sta-

linowcami, czekistami, łajdakami

i zdrajcami. Należące do episkopa-

tu Radio COPE roztacza katastro-

ficzne wizje i straszy zagładą kra-

ju z rąk lewicy. Losantos ma obec-

nie kłopoty z prawem, bo proces

wytoczył mu prawicowy burmistrz

Madrytu za nazwanie go „palan-

tem i nikczemnikiem” oraz zarzu-

canie fałszerstwa.

MaK

JANKES POTRAFI

DIABEŁ

W DZIECIACH

Od czasu do czasu ze świata na-

pływają nad Wisłę pocieszające in-

formacje...

Z portu w La Crosse w stanie

Wisconsin przepadła bez śladu ko-

twica. Stała u wjazdu od szeregu

lat, a którejś nocy nagle zniknęła

bez śladu. Zdarzenie o tyle zasta-

nawiające, że ważyła około tony

i kradzież jej była nie lada przed-

sięwzięciem technicznym. Do lokal-

nych punktów skupu złomu kotwi-

ca nie trafiła, więc chyba ktoś bu-

duje sobie duży statek.

POLSKA KRUCJATA

W Izraelu wybuchł skandal po

tym, jak ujawniono, że w jednej

z ortodoksyjnych sekt judaistycz-

nych znęcano się nad dziećmi. Trak-

towanie maluchów młotkiem, śru-

bokrętem, nożem, zmuszanie do je-

dzenia kału, prowokowanie wymio-

tów i kneblowanie zalecał rodzicom

29-letni rabin Elior Chen jako spo-

sób na przepędzanie sił diabelskich.

Aferę ujawnili lekarze, którym ro-

dzice przywieźli jedno ze skatowa-

nych przez siebie dzieci – miało

uszkodzoną czaszkę. Sprawą zaję-

ła się policja, ale rabin przezornie

schronił się pod opiekę współwy-

znawców w Brazylii.

Niektórym środowiskom kato-

lickim w Polsce marzy się misja

ogólnoświatowa. I tak politycy i teo-

logowie (m.in. Libicki , Jurek ,

Garncarzyk , Salij ) wystosowali

apel do polskich parlamentarzystów,

aby walczyli z aborcją na... forum

ONZ. Sygnatariusze apelu podkre-

ślają szczególne predestynowanie

Polaków do takiej misji jako „na-

rodu Jana Pawła II”.

Tomasz Chmielewski , kate-

cheta z Torunia, został pierwszym

w Polsce żonatym stałym diakonem,

czyli pomocnikiem księdza upraw-

nionym do udzielania ślubów, od-

prawiania pogrzebów, chrzczenia

niemowląt i rozdawania komunii.

To odpowiedź na spadek liczby po-

wołań i powrót do korzeni; wszak

diakonat był już znany w począt-

kach chrześcijaństwa (aktualnie

w 129 krajach jest 32 tys. diako-

nów). Choć zgodę na formację dia-

kona musi wyrazić biskup, który też

udziela święceń, bezwzględnie wy-

magana jest również pisemna ak-

ceptacja żony.

MaK

HISZPANIA ŚWIECI

PRZYKŁADEM

„CZARNY” LĄD

CZCIGODNE

TRUCHŁA

Kościół katolicki może liczyć je-

dynie na Afrykę. Taki wniosek wy-

pływa ze statystyk Watykanu opu-

blikowanych na łamach „L’Osse-

rvatore Romano”.

Kościół rozwija się dziś już tyl-

ko w Afryce: rośnie liczba wiernych,

więcej jest księży, nowych zakonów

i świątyń. Obie Ameryki ogarnął za-

stój, zaś w Europie postępuje nie-

przerwanie regres. W ciągu 7 lat

ogólna liczba ochrzczonych katoli-

ków pozostaje mniej więcej nie-

zmienna: 17,3 proc. ogółu ludności

świata.

Nie ma podstaw prawnych, aby

zmuszać niewierzących ministrów

do udziału w uroczystościach, w któ-

rych ważną rolę odgrywają symbo-

le chrześcijańskie – twierdzą hisz-

pańscy lewicowi autorzy projektu

„Awyznaniowego protokołu”. Le-

wica w tym kraju zmierza do tego,

żeby z uroczystości państwowych

znikły raz na zawsze krzyż i Biblia.

Jak się okazuje, dla większości Hisz-

panów krzyż jest dziś jedynie ele-

mentem tradycji. Warto zatem

uczyć się laickości od kraju, który

przez wieki odgrywał czołową rolę

w Europie w propagowaniu chrze-

ścijaństwa i w budowie potęgi Ko-

ścioła.

MaK

Biskup diecezji Tarnowskiej

Wiktor Skworc , jak za życia, tak

i po śmierci nie ma ochoty prze-

bywać wśród motłochu. Dlatego za-

rządził remont krypty w tarnow-

skiej katedrze, aby stworzyć tam

ekskluzywne miejsca pochówku dla

siebie i następców. Planuje również

ekshumować szczątki poprzednich

diecezjalnych hierarchów, by z wiel-

ką pompą złożyć ich truchła w pod-

ziemiach katedry.

Diecezja tarnowska została

utworzona w 1783 r., a przed Skwor-

cem władało nią czternastu bisku-

pów, tak więc grabarze wynajęci

przez ekscelencję będą mieli zapew-

nione spore wykopki.

KUBA ZASKAKUJE

W Hawanie za państwowe pie-

niądze odbyła się największa dotąd

konferencja działaczy środowisk ge-

jów i lesbijek. Zjazd odwiedził Ri-

cardo Alarcon – przewodniczący

parlamentu, który zapewnił zebra-

nych o poparciu dla projektu usta-

wy o rejestrowanych związkach

partnerskich. Mniejszości seksual-

ne cieszą się na Kubie wsparciem

RZUT BERETEM

Parafia Wszystkich Świętych

w Elblągu zorganizowała festyn

z okazji Dnia Dziecka. Wśród wie-

lu religijno-rozrywkowo-sportowych

atrakcji znalazł się także konkurs w...

rzucie moherowym beretem. Ini-

cjatywę tę witamy jako rzadki prze-

jaw poczucia humoru w środowi-

skach przykościelnych. MaK

ŚWIĘCI AWANSEM

MARYJA

EKUMENICZNA

Powołując rok temu do istnie-

nia Diecezjalną Rodzinę Szkół im.

Świętych i Błogosławionych, biskup

tarnowski Wiktor Skworc zapro-

sił do wstąpienia w jej szeregi

wszystkie placówki edukacyjne, któ-

rym – za zgodą i błogosławieństwem

diecezji tarnowskiej – patronują róż-

ni święci i błogosławieni. Obecnie

do tarnowskiej Rodziny szkół im.

Świętych i Błogosławionych nale-

ży prawie 70 placówek, przeważnie

publicznych. O dziwo, na liście pa-

tronujących im postaci, pomiędzy

POMNIK INACZEJ

Biuro medyczne przy sanktu-

arium maryjnym w Lourdes ogło-

siło, że dwie muzułmanki pielgrzy-

mujące do tego miejsca zostały cu-

downie uzdrowione. Niektórzy mu-

zułmanie, którzy otaczają szacun-

kiem matkę proroka Jezusa, piel-

grzymują czasem do chrześcijań-

skich sanktuariów. Krytyczni obser-

watorzy tzw. uzdrowień maryjnych

wskazują na to, że statystycznie

znaczny odsetek chorób cofa się sa-

moczynnie. Czasem ma to związek

z wiarą religijną chorych, czasem

W Berlinie został odsłonięty po-

mnik... No właśnie, nie Wielkiego

Karola , nawet nie jego następcy

B16 . Pomnik jest poświęcony ho-

moseksualnym ofiarom nazizmu.

Dzieło duetu artystów – Michaela

Elmgreena i Ingara Dragseta

– to prosty kamienny blok z ma-

łym oknem, w którym na okrągło

emitowany jest dwuminutowy film

(co dwa lata ma być zastępowany

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: