Fakty i Mity 2009-40.pdf

Wojtyła od znajomego SS-mana dostał złoty pierścień i krzyż

PAPIE SS KIE ZŁOTO

ß Str. 3

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 40 (500) 8 PAŹDZIERNIKA 2009 r. Cena 3,50 zł (w tym 7% VAT)

ISSN 1509-460X

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 40 (500) 2 – 8 X 2009 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Polska to kraj cudowny. Oczywiście, nie pod względem cudów

gospodarczych, tylko kościelnych. Okazało się otóż, że nadal ist-

nieją i dobrze się mają 93 parafie garnizonowe. Tylko że w mia-

stach, gdzie się ulokowały, nie ma już od dawna żadnego żołnie-

rza. Za to dla nygusów kapelanów są spore pensje. Państwowe!

Bicz na rozum

„Jan Paweł II ostrzegał przed tym. Totalitaryzm dotarł do Pol-

ski” – oświadczył w „Rzeczpospolitej” (komentując wyrok

w sprawie Alicji Tysiąc) niejaki Tomasz Terlikowski. Ma ra-

cję. Cała nadzieja w postępowym, humanistycznym, altruistycz-

nym, światłym i demokratycznym Kościele rzymskim.

„Archidiecezja katowicka jako wydawca i Marek Gan-

carczyk jako redaktor naczelny tygodnika »Gość Niedziel-

ny« przepraszają panią Alicję Tysiąc za bezprawne porów-

nanie pani Alicji Tysiąc do hitlerowskich zbrodniarzy odpo-

wiedzialnych za zagładę Żydów w obozie Oświęcim-Brze-

zinka oraz za męczeństwo Żydów w gettach”.

prawa i jest próbą cenzurowania debaty publicznej”. Ma-

rionetkowy rzecznik praw obywatelskich Kochanowski po-

wtarza za innymi oszołomami, że „naruszone zostało pra-

wo do wolności wypowiedzi”, choć sam wielokrotnie od-

mawiał obrony tego prawa, gdy przedmiotem krytyki były

instytucje kościelne. Obiecuje, że „na 80 procent z urzędu

zajmie się tą sprawą”. Polski rzecznik będzie bronił waty-

kańczyków – oszczerców – przeciwko polskiej kobiecie.

Mam inny temat dla rzecznika: sąd oddalił z pozwu rosz-

czenie z tytułu wykorzystania przez „GN” zdjęcia p. Tysiąc

bez jej zgody. „Fakty i Mity” za zamieszczenie zdjęcia przy-

padkowego dewota zostały skazane na 25 tysięcy i prze-

prosiny. Ale to podobno katolikom odmawia się prawa do

wolności wypowiedzi... Mam setki innych przykładów.

W końcu głos zabierają sami

mocodawcy. Kardynał Dziwisz,

mistrz obłudy, przyjął wyrok

„z przygnębieniem i niedowierza-

niem”. Jego zdaniem, „zatriumfo-

wała postawa cywilizacji śmier-

ci” i „duch przeszłości”. Prymas

Glemp chyba w ogóle nie zajarzył,

o co toczyły się sprawy, ale nie

przeszkodziło mu to przemówić:

„Matka skarży lekarzy, że nie wy-

pełnili jej wyroku na swoje dziec-

ko”. I jeszcze uczeń Dziwisza, „li-

berał” Jarosław Gowin: „Na miej-

scu Alicji Tysiąc codziennie dzię-

kowałbym lekarzom, że odmówi-

li aborcji i ma dziecko, które ją ko-

cha, i które ona może kochać”.

O co toczy się spór? Faktem

jest, że gdyby lekarze nie odmó-

wili aborcji, 9-letniej Julki by nie

było. Ale 9 lat temu Julki nie by-

ło! Ona była tylko potencjalnie

w komórce, która stała się Julką. Równie dobrze komórka ta

mogła obumrzeć, co zdarza się dużo częściej niż udany po-

ród. Równie dobrze można powiedzieć, że gdyby duchowni

katoliccy rozmnażali się zgodnie z wolą bożą zamiast się ona-

nizować, nie musieliby sami narzekać na niski przyrost natu-

ralny. I nie zabiliby własnych dzieci, bo one też nigdy się nie

narodzą! To dzieci nienarodzone! Wszak według ojców Ko-

ścioła to z plemnika powstaje człowiek, a jajo jest wyłącz-

nie „glebą” do jego wzrostu. Około 10 tygodnia embrion sta-

je się ludzkim płodem z powstającym mózgiem i układem ner-

wowym. Od tego czasu aborcja powinna być niedopuszczal-

na. Ale Kościół kat. obrał sobie, jak przystało na starą dyk-

taturę, oręż i bicz na niepokornych – ochronę zapłodnionych

komórek. Jak ktoś podskoczy, to embrionem w niego. Po wy-

roku sądu ksiądz katecheta wyrzucił (fizycznie) Krystiana, naj-

starszego syna Alicji, z lekcji religii, bo ten bronił matki. A co

z 9-letnią Julką, która dostała w głowę własnym embrio-

nem? Czy obrońcy nienarodzonych pomyśleli, jak czuje się

dorastające dziecko, kiedy słyszy, że „własna matka chciała

je zabić”? Skoro już się urodziła, nie trzeba jej bronić. Nie moż-

na też jej wykorzystać do własnych celów.

Nie ma władzy absolutnej i zamordyzmu bez bicza na

rozum, tak jak nie ma wolności bez wolnych, samodziel-

nych rozumów.

Sąd w uzasadnieniu orzekł, że katolikom wolno przyrów-

nywać aborcję do holokaustu, ale nie wolno nazywać mor-

dercami konkretnych osób, jeśli chcą skorzystać z przysłu-

gującego im prawa do przerwania ciąży. A zatem nam, an-

tyklerykałom, wolno też nazywać ludobójstwem kościelny

zakaz używania prezerwatyw w Afryce, gdzie szaleje AIDS.

Tyle że nie możemy mówić o księżach misjonarzach: ludo-

bójcy. Warto wiedzieć.

Tuskowcy też już chcą wolnego od pracy święta Trzech Kró-

li. Przygotowali nawet projekt uchwały, zgodnie z którą licz-

ba dni roboczych pozostanie niezmieniona. A jak? A tak, że

do tej pory jak jakieś święto wypadało w dzień ustawowo wol-

ny, to się należał dodatkowy dzień urlopu. Teraz, raz na rok,

już tak nie będzie. Żeby wejść Krk głębiej w d..., znacznie ta-

niej by PO wyszło... zakupić cysternę wazeliny.

Przykościółkowy, związany z PiS, SKOK Stefczyka rozpoczął

internetową kampanię reklamową. Kieruje ją – UWAGA!

– „do ludzi doświadczonych wykluczeniem finansowym, czyli

do odbiorców Radia Maryja, TV Trwam i czytelników »Na-

szego Dziennika«”. Po co SKOK-owi ci wykluczeni? Tego też

dowiadujemy się z reklamy: „By mogli realizować darmowe

przelewy na wybrane rachunki, np. darowizny na Radio Ma-

ryja i Fundację Lux Veritatis. A mówiono, że szczyt bezczel-

ności to narobić komuś pod drzwi i poprosić o papier.

dzielny”. Sąd uznał, że „w tekstach tygodnika znalazły

się sformułowania napastliwe, obraźliwe i pogardliwe”. Pa-

ni Alicja ma dostać 30 tysięcy zł. Księża mają zapłacić ko-

biecie! Świat stanął na nogach. Oczywiste więc, że przy-

wódcy Kościoła się wściekli, choć wyrok nie jest jeszcze

prawomocny. Ale przypomnijmy, o co chodzi.

9 lat temu na wpół ślepa (20

dioptrii) Alicja zachodzi w trze-

cią ciążę. Ciąża gwarantuje po-

gorszenie wzroku, więc kobieta

zgłasza się do szpitala i chce sko-

rzystać z ustawy o dopuszczal-

ności aborcji w podobnych wy-

padkach. Nie chce, żeby jej dzie-

ci miały niewidomą matkę. Nie

ma też pieniędzy na prywatny

zabieg. Kilku lekarzy odmawia.

Alicja więc rodzi, a po porodzie

ma już 26 dioptrii, więc widzi jak

przez dno karafki. Jest biedna

i zdesperowana, i jest też wspa-

niałą matką dla wszystkich dzie-

ci. Ale ta kobieta ma w sobie

coś jeszcze – waleczne serce

i poczucie sprawiedliwości. Nie

może pogodzić się z faktem, że

prawo nie zadziałało. Czy to zna-

czy, że żałuje porodu i że nie ko-

cha swojej córeczki Julki? Jak

sama mówi, to m.in. lektura „Faktów i Mitów”, które czy-

ta co tydzień, uświadomiła jej, że trzeba odważnie walczyć

o prawdę i ludzkie prawa. Składa pozew przeciw państwu

polskiemu do Trybunału w Strasburgu. Wygrywa i otrzy-

muje 25 tysięcy euro odszkodowania. Trybunał piętnuje pol-

skie prawo, które nie pozwoliło jej odwołać się od skan-

dalicznych decyzji lekarzy.

Wydawać by się mogło, że sprawiedliwości stało się

zadość i kobieta może spokojnie wychowywać swoje dzie-

ci. Nic z tego. Skrajne środowiska kościelno-prawicowe (pi-

sałem niedawno w podwójnym komentarzu o ich bezczel-

nym podważaniu prawa i wyroków sądowych) przypusz-

czają na nią wściekłe ataki. Przoduje w nich „Gość Nie-

dzielny” i jego naczelny – ks. Marek Gancarczyk, butny,

bezdzietny gołowąs, nieodrodny syn katolickiej inkwizycji.

Pisze on m.in.: „Mama otrzymuje nagrodę za to, że chcia-

ła zabić swoje dziecko, ale jej nie pozwolono”. Artykułów

wymierzonych w kobietę jest kilka, a „GN” czyta kilkaset

tysięcy katolików. Dzieci Alicji są piętnowane, poniżane

w szkołach. Kobieta nie wytrzymuje presji i znów zmuszo-

na jest bronić prawa, tym razem do dobrego imienia. Wspie-

rają ją kobiety z RACJI PL z przewodniczącą Teresą Jaku-

bowską. Sprawę przeciwko „GN” prowadzą prawnicy z kan-

celarii Tataj-Górski, reprezentujący m.in. „FiM”. Wyrok jest

znany, jedyny możliwy, choć w Katolandzie nigdy nic nie

wiadomo. Tym razem jednak Kościół nie odpuści, bo prze-

grał na swoim terenie, w swojej kolonii. Alicję atakują wszy-

scy – od starych żab kropielniczych, poprzez ich wybrań-

ców z PiS, aż po najwyższą władzę – episkopat. Nasi in-

formatorzy z terenu twierdzą, że w ostatnią niedzielę nie

było innego tematu na kazaniach. Ich streszczenie to stu-

dium nienawiści. Sam ks. Ganrcarczyk mówi: „Nie zamie-

rzamy pogodzić się z wyrokiem, który łamie konstytucyjne

„Apostolski wymiar Radia Maryja” – oto tytuł pracy doktor-

skiej, której będzie bronił ksiądz Rydzyk przed klęczącą, a mo-

że nawet krzyżem leżącą komisją wydziału teologii państwo-

wego Uniwersytetu Kardynała Wyszyńskiego. „Apostolski

wymiar”, hm... W „Ostatniej Wieczerzy” da Vinci pojawia się

– ni stąd, ni zowąd – nienależąca do żadnego z apostołów rę-

ka. Z nożem. Może to jest właśnie ten wymiar?

Majątek ojca Rydzyka wyceniany jest – i to ostrożnie – na

circa ćwierć miliarda złotych. Skąd ma taką kasę? Obiegowo

uważa się, że wyciąga ją od naiwnych babć, ale dyrektor Ra-

dyja ujmuje to inaczej: „Widać, że ci często biedni ludzie ro-

zumieją potrzebę istnienia radia i wspierają je modlitwą oraz

datkami. Bo prawda kosztuje” – mówi redemptorysta. Mój

Boże, niektórzy mówią, że prawda jest bezcenna!

Ewa Wanat – naczelna świetnego skądinąd radia Tok FM

– odmówiła przyjęcia MediaTory – corocznej i bardzo cenio-

nej przez dziennikarzy nagrody przyznawanej przez studentów

wydziałów dziennikarstwa uczelni z całej Polski. Powód: „Czu-

łabym dyskomfort, będąc w towarzystwie ubiegłorocznego lau-

reata, Wojciecha Cejrowskiego, prezentującego ksenofobiczne,

homofobiczne i rasistowskie poglądy”. Pani Ewo, w takim ra-

zie my mamy nagrodę dla Pani: buziaki od całej redakcji „FiM”!

W siedzibie szczecińskiej Straży Miejskiej wiszą liczne zdjęcia

portretowe. Czy może zboczeńców i kieszonkowców? Nic

z tych rzeczy – to konterfekty najważniejszych w mieście

osób, którym strażnicy mają się pierwsi kłaniać. Bo jak nie,

to usłyszą – jak w Łodzi – „Gdzie masz, ch..., czapkę?!”.

Nasz ulubieniec Joachim Brudziński (PiS) zapowiada, że wy-

startuje w wyborach na prezydenta Szczecina. Z licznych in-

ternetowych komentarzy szczecinian do tej rewelacji wynika,

że rozważają oni wypowiedzenie wojny Niemcom i natychmia-

stowe poddanie się.

Sztukę wybitnego dramaturga Karola Wojtyły „Brat naszego

Boga” wystawią w Krakowie niewidomi. Złośliwcy twierdzą,

że wszystkie bilety na pniu wykupił związek głuchych.

Polski sąd poszukuje drogą anonsów prasowych pani Sophie

Bohm, urodzonej w Gorzowie w roku 1782, czyli 227 lat te-

mu. Dlaczego? Bo wszelki słuch po niej zaginął. Bydgoskich

sędziów czeka kupa roboty. Po Norwidzie też nie ma śladu,

że już o Mieszku I nie wspomnimy.

Porażką, a nawet klęską nazwał dwudziestolecie swojej pracy

arcybiskup Pragi kard. Miroslav Vlk. „Nie zdołałem osiągnąć

niczego, a odchodzące od Boga Czechy stały się zupełnie już

świeckie” – wypłakiwał się w rękaw Benedykta hierarcha

znad Wełtawy. Ten – przerażony, że to może być zaraźliwe

– czym prędzej opuścił Złote Miasto.

„Papież przywiózł Czechom iskierkę nadziei” (na powrót do

wiary) – napisał „Nasz Dziennik”. Niestety, faktycznie było

tak, jak w kołysance o Wojtusiu: „Cyt, iskierka zgasła”.

Gdzie Kanadyjczycy mają Watykan, można się domyślić, stu-

diując najnowszą uchwałę episkopatu państwa klonowego li-

ścia. Otóż ichni biskupi ustalili, że kanadyjski Kościół będzie

łożył środki na wsparcie UNICEF (fundusz ONZ na rzecz

dzieci). Tymczasem za Spiżową Bramą już w roku 1996 kate-

gorycznie zabroniono finansowania tej „bezbożnej organiza-

cji”, bo wspiera aborcję. Papę więc z mety diabli wzięli. I choć-

by za to jedno lubimy kanadyjskich hierarchów.

Jest na Ukrainie miejscowość o nazwie Wielkie Berezne.

Głucha prowincja, ale kto powiedział, że Chrystus musi poja-

wiać się od razu w Nowym Jorku? Nikt, więc Zbawiciel na-

wiedził tę właśnie dziurę. I tylko nieliczni w miasteczku głup-

cy mówią, że to przecież zapleśniały zaciek na ścianie.

O to treść przeprosin, jakie ma opublikować „Gość Nie-

Nr 40 (500) 2 – 8 X 2009 r.

GORĄCE TEMATY

sobie ślady kilogramami

złota. Wojtyła przyjął od

niego tylko pierścień i krzyż...

Gdy w czerwcu 1967 r. ówcze-

sny arcybiskup metropolita krakow-

ski Karol Wojtyła został mianowa-

ny kardynałem, otrzymał od papie-

ża Pawła VI złoty pierścień z wy-

rytą nań sceną ukrzyżowania Jezu-

sa – „symbol szczególnego związku

ze Stolicą Apostolską”.

Kardynałowie nie noszą tej pa-

miątkowej biżuterii na co dzień.

wielkopolskich. Ponieważ przyszedł

na świat zaledwie jeden dzień przed

zmianą władzy, przezorni rodzice

nadali mu w urzędzie imię Bronisław .

Gdy do Osiecznej wkroczyły woj-

ska hitlerowskie, Bronisław założył

mundur i stał się Brunonem,

członkiem zbrodniczej Waffen-SS .

Po wojnie ślad po nim na jakiś czas

zaginął, aż wreszcie Welz wypłynął

w zacisznym Schwäbisch Gmünd.

Przybyły znikąd młodzieniec okazał

się człowiekiem bardzo bogatym i 25

listopada 1947 r. otworzył zakład

oczy, chodź zawsze przyjeżdżał in-

cognito. Zatrzymywał się w domu,

w którym okresowo pomieszkiwały

2–3 prostytutki sprowadzane przez

Brunona z Polski. Eksmitował je

stamtąd na czas wizyt Wojtyły, a gdy

tylko ten odjechał, zaraz wracały

– podkreśla w rozmowie z „FiM” Gi-

sela J. ze Schwäbisch Gmünd, wie-

loletnia wspólniczka Welza.

– Bruno regularnie sprowadzał

sobie dziwki z Polski. Panienki prze-

siadywały w kawiarni i kiedyś za-

gadnęłam je, co u nas porabiają.

– Bruno dał Kościołowi kilka-

naście kilogramów złota – jego część

trafiła do Polski, z czego kilogram

przekazał na odbudowę Zamku Kró-

lewskiego w Warszawie. Przyznał, że

musiał w ten sposób płacić za wy-

czyszczenie swoich papierów, bowiem

był poszukiwany za wojenne wyczy-

ny w SS. Dawał również łapówki pol-

skim władzom. Gdy w 1974 r. wasza

reprezentacja piłkarska uczestniczą-

ca w mistrzostwach świata kwatero-

wała w Murrhardt-Sonne Post pod

Stuttgartem, Welz spotkał się tam

– Interesował się, czy nie przy-

wiozłam jakichś antyków, obrazów.

Oferował pomoc w ich sprzedaży.

Był bardzo zdziwiony, że nic takie-

go nie posiadam. Dosyć długo roz-

mawialiśmy, bo świetnie mówił po

polsku. Przyznał, że za pośrednic-

twem niektórych biskupów załatwia

w Ministerstwie Kultury zezwolenia

na wywóz zabytkowych przedmiotów

z kościołów na Zachód. „Często pan

bywa w Polsce?” – zapytałam. „Nie,

to oni do mnie przyjeżdżają” – od-

parł. Chwalił się, że pozostaje

w szczególnie dobrej komitywie

z kard. Wojtyłą. Później dowiedzia-

łam się od Giseli J., że Welz służył

w SS i mimo wyczyszczenia papierów

wciąż boi się pojechać do Polski, bo

ma na sumieniu jakieś ciężkie prze-

stępstwa wojenne – mówi Jolanta Z.,

deklarując nawet gotowość złożenia

stosownych zeznań przed sądem, gdy-

by została powołana na świadka.

Bruno Welz zmarł nagle 21 listo-

pada 1980 r. w wieku zaledwie 61 lat.

– To było krótko po wizycie

w Watykanie. Okazało się, że jego

konta zostały wcześniej ogołocone.

Rodzina zrywała nawet podłogi, bez-

skutecznie szukając pieniędzy – wspo-

mina emerytowany dziennikarz lo-

kalnej gazety.

Dzięki zdobytej wcześniej reno-

mie firma Welza nie upadła, a dal-

szym prowadzeniem interesu zajęły

się jego dzieci: Andreas i Beatrix .

Warto jeszcze odnotować fakt,

że Schwäbisch Gmünd ma jakąś prze-

dziwną magię. Akurat tam w latach

80. przyjechała z Polski i osiedliła

się na stałe bratanica papieskiego se-

kretarza Stanisława Dziwisza ...

Przed sklepem jubilera

Oryginalny „symbol” złożył więc

w kurialnym skarbczyku, a do nor-

malnej roboty zakładał wierną kopię

pierścienia – prezent od Brunona

Welza – niemieckiego handlarza zło-

tem i brylantami, mieszkającego

w miasteczku Schwäbisch Gmünd nie-

opodal Stuttgartu. Już jako Jan Pa-

weł II przyjął Welza w 1980 r. na pry-

watnej audiencji, podczas której ju-

biler ofiarował papieżowi Polakowi

niemal kilogramowy złoty krzyż.

W trakcie rzeczonej audiencji

obaj panowie długo i serdecznie ze

sobą rozmawiali. Nie potrzebowali

tłumacza, bowiem Welz doskonale

władał ojczystym językiem Wojtyły.

Skąd ta umiejętność?

Okazuje się, że ów całkiem nie-

znany w naszym kraju sponsor pa-

pieża urodził się i przez wiele lat

mieszkał w Osiecznej (kiedyś Storch-

nest), odbitej 11 stycznia 1919 r.

z rąk niemieckich przez powstańców

przerobu złota. Nie chcemy się na-

wet domyślać, skąd miał zapas

kruszcu , w każdym razie stał się

wkrótce szanowanym obywatelem

hojnie wspierającym finansowo hie-

rarchów z diecezji Rottenburg-Stut-

tgart, obejmującej terytorialnym za-

sięgiem Schwäbisch Gmünd.

Metropolita krakowski bardzo

często bawił w tamtych stronach, od-

wiedzając m.in. ks. Waltera Kaspe-

ra , którego jako JPII podniósł póź-

niej do godności

ordynariusza diece-

zji Rottenburg-

-Stuttgart, a na-

stępnie do godno-

ści kardynała.

– Wojtyła co

najmniej trzy-

krotnie gościł też

w domu Welza.

Tyle razy widzia-

łam go na własne

Roześmiały się, że przyjechały do

„wujka Welza”. Mimo towarzystwa

żony potrafił nawet zabierać je ze

sobą na wakacje. Bliskimi komplet-

nie się nie przejmował. Właśnie od

żony Brunona dowiedziałam się, że

Wojtyła kilkakrotnie składał mu po-

tajemne wizyty – potwierdza Maria

K. , niegdyś bliska znajoma Welza.

Gisela J. ocenia, że jej partner

w interesach dysponował majątkiem

wartym ok. 5 milionów dolarów.

z bardzo ważnym politykiem, które-

mu ofiarował jacht za 250 tys. ma-

rek. Ściągał z Polski całe ciężarów-

ki zabytków i zakładał konta w ban-

kach biskupom oraz współpracują-

cym z nim urzędnikom – wspomina

Gisela J., autoryzując te słowa pi-

semnym oświadczeniem dla „FiM”.

Jolanta Z. wyemigrowała z Pol-

ski do Niemiec latem 1970 r. Zamiesz-

kała w Schwäbisch Gmünd i po kilku

tygodniach osobiście poznała Welza.

Z folderu reklamowego firmy:

biskupa... W końcu przyparty do mu-

ru ksiądz desperat sięgnął po nóż i napadł

na bank.

Jego przełożonym nic za bezwstydne

kłamstwa nie grozi...

– Pan Norbert już od kilku miesięcy nie

jest księdzem – przekonywał nazajutrz po na-

padzie na bank ks. Dariusz Jaślarz , rzecz-

nik ordynariusza koszalińsko-kołobrzeskiego

biskupa Edwarda Dajczaka .

Tłumaczył, że w czerwcu „pan Norbert”

otrzymał dekret o przeniesieniu go z Biało-

stosuje się nigdy nawet kary suspensy, czyli

zawieszenia w czynnościach kapłańskich lub

bezwzględnego zakazu ich wykonywania. Tym-

czasem wiem ponad wszelką wątpliwość, że

do momentu ujawnienia faktu zrabowa-

nia pieniędzy z banku biskup Dajczak

nie podpisał żadnego dekretu o ukaraniu

księdza J. – podkreśla nasz człowiek z kurii

biskupiej w Koszalinie.

w tym czasie zaliczyć trzy parafie. Był już

w Koszalinie, Starej Łubiance i Białogardzie,

a Czarne miało być jego czwartą placówką.

Wciąż komuś uciekał. Pozaciągał ogrom-

ne długi u księży i wiernych. Praktycz-

nie nie do spłaty . Początkowo podejrzewa-

liśmy, że uprawia hazard. Kiedyś pękł. Zwie-

rzył mi się, że popełnił w przeszłości coś

okropnego i płaci, bo jest szantażowany przez

jakichś mafiosów. Nie sądzę, żeby chodziło

tylko o dziecko i kobietę, bo przecież w po-

dobnych związkach funkcjonuje tak wielu

księży, że kuria musi przymykać na nie oko

– tłumaczy duchowny.

Czy biskup wiedział o problemach swo-

jego podwładnego?

– W kurii mówiło się o nim, ale kogo tam

obchodzi człowiek... Liczy się tylko kasa,

a ks. Norbert był już na celowniku, bo nie

płacił ustalonego przez biskupa haraczu od

wszelkich dochodów. Szarpali go więc o pie-

niądze przestępcy oraz przełożeni. Dobrze

znam jego konstrukcję psychiczną i jestem

przekonany, że ten napad na bank był ko-

lejną ucieczką. Tym razem do więzienia. Wca-

le nie będę zdziwiony jeśli powiesi się na kra-

cie, ale mam nadzieję, że Pan Bóg dokład-

nie za to wówczas rozliczy wszystkich

sk...ńskich szantażystów, nie bacząc na to,

że niektórzy nosili sutanny – mówi wzburzo-

ny kapłan.

W poniedziałek 21 września ok. godz. 14

do siedziby agencji banku PKO na rynku

w Szamotułach (woj. wielkopolskie) wszedł

38-letni ksiądz Norbert J. z diecezji kosza-

lińsko-kołobrzeskiej. Był ubrany w krótkie let-

nie spodenki i nie miał na twarzy nic, co ma-

skowałoby wygląd. Zażądał od kasjerki pienię-

dzy. Gdy odmówiła, wyciągnął z kieszeni nóż.

Sterroryzowana kobieta wydała mu plik bank-

notów. Prawie 6 tys. zł. Po kwadransie poli-

cja zablokowała drogi wylotowe z miasta. Męż-

czyznę odpowiadającego rysopisowi bandyty

zauważono na przystanku autobusowym w miej-

scowości Gałowo, niespełna 4 km od miejsca

napadu. Był już przebrany w garnitur, ale fi-

zjonomia się zgadzała. Podczas legitymowania

przekonywał funkcjonariuszy, że musieli go

z kimś pomylić, bowiem jest księdzem z Bia-

łogardu i ma na to papiery. Kazali mu wy-

wrócić kieszenie i wszystko stało się jasne. Tro-

chę tego było dużo – nawet jak na księdza.

Zrabowane pieniądze w całości odzyska-

no, a ks. Norbert przyznał się do winy, cze-

go oczywiście nie można traktować jako oko-

liczność łagodzącą wobec przygniatających

dowodów. Decyzją sądu został tymczasowo

aresztowany na 2 miesiące, grozi mu kara od

3 do 15 lat więzienia.

Zaginiony w akcji

gardu do parafii Wniebowzięcia Najświętszej

Maryi Panny w Czarnem, gdzie miał stawić

się z dniem 27 sierpnia. Polecenia nie wyko-

nał, więc biskup uznał, że sam zrezygnował z

kapłaństwa, zaś formalnego zawiadomienia o

wykluczeniu z szeregów delikwentowi jeszcze

nie doręczono, bowiem mimo licznych prób

nie udało się nawiązać z nim kontaktu.

– Jaślarz kłamie. Ksiądz J. nie złożył żad-

nej formalnej rezygnacji, a wydalenie ze sta-

nu duchownego (nie mylić z pozbawieniem

święceń) jest karą ekspiacyjną, którą może wy-

mierzyć tylko trybunał składający się z trzech

sędziów, tylko w przypadku szczególnie cięż-

kich przestępstw określonych w kodeksie ka-

nonicznym i wedle ściśle opisanych tam pro-

cedur. W praktyce wobec „spóźnialskiego” nie

Prokuratura nie ujawnia żadnych szcze-

gółów dotyczących motywów, które popchnę-

ły wielebnego do napadu, zaś w enigmatycz-

nych wypowiedziach śledczych pojawia się je-

dynie hasło, że „potrzebował pieniędzy”. Skąd-

inąd wiadomo, że ks. Norbert od kilku mie-

sięcy mieszkał wraz z kobietą oraz ich dziec-

kiem w Poznaniu i pracował w jednym z miej-

scowych supermarketów. Z pewnością nie

miał kokosów, ale czyż to wyjaśnia motywy

groteskowego w gruncie rzeczy napadu?

Dopiero pewien koszaliński proboszcz

otworzył nam oczy:

– To był niegłupi człowiek. Przed wstą-

pieniem do seminarium studiował na świec-

kiej uczelni filologię polską, dlatego ma

za sobą tylko pięć lat kapłaństwa. Zdążył

B yły esesman zacierał po

H aracz dla szantażystów, haracz dla

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 40 (500) 2 – 8 X 2009 r.

POLKA POTRAFI

Igraszki z diabłem

Prowincjałki

Rumin pod Koninem to chyba najbardziej

zakręcona wieś w Polsce. Tutejsi miesz-

kańcy wpadli swego czasu na pomysł, aby zaoferować królowej popu hono-

rowe obywatelstwo. Artystka jakoś się do zaszczytnego tytułu nie zapaliła,

ale to nie gasi zapału ruminian. Teraz mają nowy pomysł. Chcą jej wysłać

plony z obiecanego ara ziemi. Dostanie więc Madonna zboże, chleb i placek

drożdżowy, zaś na Boże Narodzenie życzenia i przepis na zupę śledziową.

Światły Kościół, producent cu-

downych źródełek i obrazów ła-

skami słynących, niezmordowa-

nie walczy z „pogaństwem”.

Wróżbiarstwo, przez kler wyklę-

te i uznane za wynalazek szatana, ma

się całkiem dobrze. Tak zwana wróż-

ka to od kilku lat oficjalna profesja,

odnotowana przez Ministerstwo Pra-

cy i – to już nieoficjalnie – poważna

konkurencja dla sutannowych.

Wiara w to, że istnieją ludzie ma-

jący dostęp do wiedzy tajemnej, jest

powszechna i niezmienna. I niezmien-

nie można na niej zarobić. Jeśli lud,

spragniony kontaktu z czymś „nie

z tego świata”, nie pójdzie do księ-

dza, pójdzie do wróżki. Z praktyczne-

go punktu widzenia, różnica między

klechą a taką wieszczką nie jest spe-

cjalnie przepastna: należy opchnąć to-

war, w tym przypadku metafizyczny;

robią to odpowiednio przeszkolone

osoby, które na dodatek nie biorą od-

powiedzialności za efekt końcowy. Ina-

czej wyglądają, inaczej gadają, ale cho-

dzi o to samo. O kasę.

Kościół zawzięcie walczy nawet

z niewinnym, wydawałoby się, za-

interesowaniem magią. Wystarczy

wspomnieć o przeklętym po stokroć

Harrym Potterze czy zekranizowa-

nej niedawno powieści „Zmierzch”

(bajkowa opowieść o nastolatce i przy-

stojnym wampirze, która – zdaniem

kościelnych uczonych – niebezpiecz-

nie rozbudza dziewczęcą wyobraźnię).

Potwierdzeniem owych rewela-

cji ma być zamieszczone w katolic-

kiej prasie („Miłujcie się” 4/2009)

świadectwo młodej wróżki. Ania , tak

ma na imię nieszczęsna „opętana”,

wróżyła z kart tarota. Przyłazili do

niej bliżsi i dalsi znajomi, a ona pro-

rokowała. Na początku nic

nadzwyczajnego się

nie działo, „chodziła

nawet do kościoła jak większość lu-

dzi”. Kiedy zrezygnowała z nabo-

żeństw, rodzice za karę zabrali kar-

ty i... zaczęło się! Zły upomniał się

o nią. „Gdy próbowałam zasnąć, to

duże czarne robaki chodziły mi po

pościeli, a światło zapalało się sa-

mo. Czasami w pokoju słyszałam zło-

wrogie warczenie psa. Często, idąc do

domu, spotykałam dziwne osoby, ja-

kichś szaleńców z obłędem w oczach”

– wspomina była tarocistka.

Kiedy była na tyle silna, żeby „uro-

czyście wyrzec się nieprawości” , przy-

szedł sam pan diabeł! „Ohydna po-

stać podobna do wilkołaka, tyle że

nieporównywalnie brzydsza i realna” ,

którą Ania przepędziła, recytując

„Zdrowaś Mario”. Albowiem – co

warte zapamiętania! – „złe duchy re-

agują na Maryję jak szczury na wi-

dok ognia w ciemnej piwnicy” ...

Udało się!

Po przygodzie z tajem-

niczymi mocami nasza bo-

haterka doszła do siebie

podczas szeregu wizyt u...

katolickiego egzorcysty.

19-latek z Pabianic przez najbliższe 3 lata

może oglądać świat w kratę. A to za spra-

wą rodzonej 83-letniej babci, która na komisariat przyniosła reklamówkę

z marihuaną. Staruszce zachowanie wnuczka wydawało się podejrzane,

a szukając przyczyny, natrafiła na nieznane sobie zielsko, które chłopak

suszył w altance. Z kolei w okolicach Zduńskiej Woli wpadli plantatorzy

wartych 5 milionów złotych konopi indyjskich. Krzaki dojrzewały spokojnie

między innymi w starych wagonach kolejowych.

Do szpitala w Ostrołęce przywieziono 24-

-latka z raną postrzałową prącia. Okazało

się, że postrzelił go rodzony ojciec, kiedy po pijaku sprawdzał działanie swo-

jego karabinka pneumatycznego kaliber 4,5 mm.

Trzech nastolatków z Katowic zarabiało wy-

muszaniem okupów od młodszych kole-

gów. Wpadli po tym, jak za zwrot piłki do gry zażądali 30 złotych. Dwaj in-

ni młodzieńcy, mieszkańcy Bytomia, trenowali celność, rzucając kamienia-

mi w przejeżdżające pod wiaduktem samochody. Udało im się stłuc przed-

nią szybę w oplu. Do tragedii nie doszło wyłącznie dzięki opanowaniu kie-

rowcy. Młodocianymi miotaczami zajmie się sąd rodzinny.

Kolekcjonerzy złomu sparaliżowali prace re-

montowe na jednym z bytomskich skrzy-

żowań. Przedsiębiorczy panowie, korzystając z przerwy obiadowej robotni-

ków, ukradli... 200-kilogramową spryskiwarkę do malowania pasów. Z ko-

lei w okolicach Wodzisławia Śląskiego po drodze serwisowej budowanego

odcinka autostrady A1 pomykał 55-letni operator koparki. Animuszu doda-

wało mu 2,5 promila alkoholu.

nieniem obraża uczucia religijne całego świata.

Czechy, bo o nich mowa, są prawdopodobnie jedy-

nym krajem świata, w którym aż 2/3 mieszkańców na-

wet formalnie nie należy do żadnego Kościoła ani re-

ligii. Podobnie zeświecczone są wprawdzie kraje skan-

dynawskie i Anglia, ale tam jednak większość mieszkań-

ców teoretycznie należy do Kościoła państwowego. Cze-

chy – z odsetkiem ateistów przekraczającym znacząco

50 procent – są także jednym

z najbardziej zlaicyzowanych

społeczeństw na kuli ziemskiej.

Jednak nawet te liczby nie

oddają do końca głębi zeświec-

czenia naszych południowych

sąsiadów. Z 1/3 społeczeństwa,

która formalnie jest jeszcze katolicka, husycka lub

protestancka (odsetek ten kurczy się z roku na rok)

prawie nikt nie praktykuje. Wśród katolików chodzi

co niedziela do kościoła ledwie jeden na dwudziestu,

a wśród protestantów – nawet jeden na stu (!) wier-

nych. Na zachodzie Czech bywa, że jeden, i to na ogół

bardzo stary ksiądz, obsługuje 10 parafii, a na mszę

niedzielną przychodzi... 5 osób. To już nie jest począ-

tek końca Kościoła, to już są właściwie jego ostatnie

tchnienia. Gdyby nie pomoc finansowa państwa, głów-

nie na remonty i utrzymanie budynków, to struktury

kościelne dawno by zbankrutowały.

Czeski fenomen ogólnonarodowej obojętności re-

ligijnej ma długą historię i nie wynika przede wszyst-

kim, jak chce część polskich komentatorów, z komu-

nistycznych represji. Dla przeciętnego Czecha, nawet

ochrzczonego, katolicyzm to obcy cierń w ciele naro-

du, religia habsburskich okupantów i papieży czyhają-

cych na czeską wolność. Czesi trzykrotnie byli na ka-

tolicyzm nawracani siłą (Polacy tylko raz) i trudno się

dziwić, że symbolicznym aktem zrzucenia katolicko-au-

striackiego jarzma było zburzenie w 1918 roku kolum-

ny z Matką Boską na praskim rynku.

Istnienie takiego społeczeństwa w samym środku Eu-

ropy musi irytować i złościć wszystkich dewotów świata.

Czeski laicyzm i zatwardziała, pełna ironii obojętność

wobec misjonarzy różnych wyznań obalają podstawo-

wy mit, z którego żyją wszystkie Kościoły świata. Ten

mianowicie, że wiara religijna jest naturalną potrzebą

większości ludzi, że jest niemal wszystkim niezbędna

jak powietrze. Okazuje się, że owszem, wiara jest po-

trzebna, ale tylko tam, gdzie jest rodzinna i państwo-

wa presja na jej trwanie. Gdy jej zabraknie, rzekoma

„naturalna potrzeba wiary” rozpływa się we mgle.

Czesi słyną z dystansu do

wszystkiego, w tym do siebie

samych, ze świetnego poczu-

cia humoru skorego do kpiny

z wszelkiego zadęcia, sztucz-

ności i głupoty. Nie wygląda-

ją na ludzi żyjących w rozpa-

czy z powodu braku religijnego sensu życia. Mają się

dobrze, myślą trzeźwo i są chętni do zabawy. Mimo flir-

tu wielu ich polityków z prawicowością (taczerysta Vac-

lav Klaus ) potrafili zbudować jedno z najbardziej ega-

litarnych społeczeństw na świecie, porównywalne ze

skandynawskimi, o bardzo niewielkim odsetku ludzi ży-

jących w biedzie.

Czeski fenomen pozostaje zagadką i obrazą dla re-

ligijnych aktywistów. Taki kraj nie powinien przecież ist-

nieć, a jeśli już istnieje, to jego mieszkańcy powinni ta-

rzać się we wzajemnej nienawiści, przestępczości i bez-

dennym smutku – wszak to kraina bezbożników. Czesi

śmieją się z tego i za nic mają m.in. polskie połajanki.

Tamtejszą telewizję podczas wizyty papieża najbardziej

zaintrygował pająk spacerujący po Benedykcie XVI.

Robiono nawet specjalne zbliżenia kamerą. Myślę, że ten

pająk ma wymiar symboliczny. Wszak pajęczyny tkane są

tam, gdzie nie ma ruchu, gdzie jest mało życia, gdzieś

na strychach i w graciarniach. Katolicyzm jest właśnie

taką umysłową graciarnią, mającą już tylko pozór życia,

pełną bezużytecznych, skompromitowanych idei i starych

trucheł przerobionych na zaśniedziałe relikwie. Dobrą

dla pająków może, ale nie dla ludzi. I mądrzy Czesi od

dawna już o tym wiedzą.

5 lat więzienia grozi 22-letniemu mieszkań-

cowi Sławna za kradzież motocykla. Przed

karzącą ręką sprawiedliwości schował się w kominie, ale i tam wytropili go

policjanci.

Opracowała WZ

RZECZY POSPOLITE

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Obraza czeska

Gdyby nie pielgrzymi z Polski, przejazdu papieża ulicami Pragi nikt by nie

zauważył. (Korespondent „Wiadomości” TVP)

¹¹¹

Mogę mówić, że kradzież jest złodziejstwem, ale nie mogę kogoś, kto mi ukradł

portfel, nazwać złodziejem. To kolejny etap ograniczania wolności słowa wy-

mierzony w katolików. Jestem zbulwersowany i zaskoczony tym wyrokiem.

(Jarosław Gowin, poseł PO, nt. wyroku w sprawie Alicji Tysiąc)

¹¹¹

Na ławie oskarżonych katowickiego sądu stanął tak naprawdę nie pojedyn-

czy kapłan, ale polski Kościół.

(„Nasz Dziennik” 226/2009)

¹¹¹

Czuję się przyjacielem pana Romana Polańskiego. Nie ma świętych krów.

Jednak wobec Romana Polańskiego oczekuję takiego oto postępowania:

wyjaśnić, osądzić, ułaskawić.

(Lech Wałęsa)

¹¹¹

W przyszłym roku mamy 600 rocznicę bitwy pod Grunwaldem. Najwyższe

władze państwowe będą świętować ją dwa dni przed obscenicznym prze-

marszem. Przed wiekami do Polski ściągał inny typ ludzi – europejskie ry-

cerstwo. Ze względu na pamięć poległych niedopuszczalnym jest, by 600 lat

później Warszawę czekał najazd gejów i lesbijek.

(Marian Brudziński, radny woj. mazowieckiego, o planowanym

w 2010 roku międzynarodowym marszu gejów i lesbijek w Polsce)

¹¹¹

Nie lubię feministek, bo one nie lubią kobiet. Feministki to kobiety niespeł-

nione w normalnych rolach.

(Janusz Kochanowski, rzecznik praw obywatelskich)

Wybrali: JC, PPr, OH, MarS

MADONNA RUMIŃSKA

UMIŁOWANIE MARYŚKI

NA CH... MU KARABIN

MAM TALENT

POLSKIE DROGI

J est taki kraj w Europie, który samym swoim ist-

ŚWIĘTY MIKOŁAJ

Nr 40 (500) 2 – 8 X 2009 r.

NA KLĘCZKACH

MISJA PIENIĄDZA

VIVA ESPAÑA!

w akcie eutanazji nie może uczest-

niczyć osoba, która pomaga samo-

bójcy motywowana zyskiem. Nie

wolno też pomagać osobom niepeł-

noletnim lub chorym psychicznie.

Wola pożegnania się z życiem mu-

si być też wyrażona w sposób zde-

cydowany i bez nacisków z ze-

wnątrz. Nowe prawo rozwścieczy-

ło większość środowisk religijnych,

których większość odmawia ludziom

prawa do dobrowolnego odejścia.

Bezduszne, kościelne prawo pro-

wadzi w konsekwencji do podejmo-

wania przez desperatów drastycz-

nych i upokarzających kroków al-

bo do mnożenia cierpień i zamie-

niania w koszmar i tak niełatwych

ostatnich chwil życia ludzi nieule-

czalnie chorych.

We wrześniu biskup z RPA Sta-

nisław Dziuba odwiedził klaszto-

ry paulińskie w Stanach. Głosił ka-

zania, opowiadał o misjach i – co

najważniejsze – zbierał pieniądze

dla swoich owieczek. W tym sa-

mym czasie biznesmen i generał

paulinów ojciec Izydor Matuszew-

ski wizytował konwenty zakonne

w Kamerunie. Te dwa pozornie

niezwiązane ze sobą wydarzenia

odkrywają świętą prawdę o dzia-

łalności misyjnej Kościoła. Auto-

chtonów z Czarnego Lądu nie po-

ciąga ewangelia, ale pieniądze, ja-

kie pompują w nich europejscy

duszpasterze. Kasa idzie tam

ogromna, bo i konkurencja do „rzą-

du dusz” jest niemała. Historia Ko-

ścioła podpowiada, że pieniądze

dla Afrykanów nie są żadną jał-

mużną, ale wyrachowaną, długo-

terminową inwestycją. o.P.

klucz i zaczął rysować nim po za-

parkowanym przed drzwiami samo-

chodzie kobiety. Sprawa trafiła na

policję.

jezuici zalecają wszystkim katolicz-

kom oczekującym szczęśliwego roz-

wiązania.

Rząd socjalistyczny w katolickiej

do niedawna Hiszpanii zatwierdził

projekt nowych regulacji, które zna-

cząco zliberalizują ustawę aborcyj-

ną. W obecnej formie jest ona tyl-

ko nieco mniej konserwatywna niż

w Polsce. Nowe prawo umożliwi

m.in. kobietom od 16 roku życia do-

konanie zabiegu bez zgody i wie-

dzy rodziców. Parlament zajmie się

ustawą w październiku. Biskupi już

zapowiedzieli antyrządową mobili-

zację katolików. W Katalonii tym-

czasem regionalny parlament roz-

patrywał uchwałę potępiającą Be-

nedykta XVI za sprzeciw wobec

używania kondomów (podobną

uchwałę przyjął wiosną parlament

Belgii). Niestety, dokument nie zo-

stał w końcu zatwierdzony przez

większość deputowanych. MaK

PPr

CHORZY DOKTORZY

KORONKOWE

MODŁY

Ojcowie benedyktyni wyleczą

naród z depresji! Dla tych, którzy

wstydzą się iść do psychiatry, w kra-

kowskim klasztorze organizowane

są 3-dniowe warsztaty antydepre-

syjne. Ojciec Jan Konobrodzki

opowiada na nich, jak z depresją

radziły sobie postaci z Biblii. Taki

Mojżesz na przykład – kilkadzie-

siąt lat maszerował przez pustynię

i nie zwariował.

Pismo Święte na depresję? Wy-

śmienity pomysł! Nic tak nie po-

prawi humoru jak 3 doby słucha-

nia ponurych opowieści o morder-

stwach, gwałtach i ofiarach z lu-

dzi. Koszt duchowej hospitalizacji

– jedyne 340 zł.

MaK

PRZEWIDZIAŁ

ŻYĆ, NIE UMIERAĆ

We wrześniu w Neapolu w trzech

miejscach zapadła się ziemia, two-

rząc głębokie kratery. Jeden z nich

powstał w środku katolickiego

kościoła San Carlo alle Mortelle.

W całej dzielnicy wybuchła pani-

ka. I nic dziwnego, zwłaszcza że

proboszcz na ostatniej mszy wo-

łał: „Niech was, grzesznicy, ziemia

pochłonie!”.

ŚLEDZTWO

W SPRAWIE CUDU

Kościół katolicki rusza na woj-

nę – oto politykom opowiadającym

się za prawem kobiet do przerywa-

nia ciąży chce nie tylko zakazać przyj-

mowania komunii, ale odmawia im

też prawa do katolickiego pochów-

ku , nawet jeśli są wierzący i prakty-

kujący. Takie deklaracje ogłosił abp

Raymond L. Burke – prefekt sy-

gnatury watykańskiej w Waszyngto-

nie. Ale to nie wszystko – ten kato-

licki hierarcha zaznaczył również, że

komunii nie można udzielać także

politykom wspierającym małżeństwa

homoseksualne.

Powołana przez kurię w Białym-

stoku speckomisja od pół roku pro-

wadzi ściśle tajne śledztwo w celu

ustalenia, czy w kościele św. Anto-

niego w Sokółce doszło do cudu.

Kuria przesłuchuje świadków

i zamawia ekspertyzy lekarskie, by

jednoznacznie ustalić, czy ów „cud”

zdarzył się z pomocą Bożą, czy też

sfabrykowano go z pomocą ludz-

ką. A wszystko przez księdza fajt-

łapę, który pod koniec ubiegłego

roku, udzielając komunii, upuścił

konsekrowaną hostię. Po zdarze-

niu pechowy opłatek w celu roz-

puszczenia umieszczono w naczy-

niu z wodą. Po kilku dniach ciecz

w naczyniu przybrała rzekomo ko-

lor czerwonawy. Zawartość naczy-

nia wylano następnie na śnieżno-

biały obrus, uzyskawszy po wy-

schnięciu coś na kształt skrzepu.

Fragmenty „tego czegoś” oddano

do zbadania dwóm „niezależnym”

medykom, którzy ustalili, że jest

to... – proszę się nie śmiać! – frag-

ment ludzkiego mięśnia sercowe-

go znajdującego się w stanie ago-

nalnym...

Fot. MaHus

CUDOWNE

NIEZGWAŁCENIE

Zespół Iskra działający przy ko-

ściele oo. Jezuitów w Łodzi posta-

wił sobie za punkt honoru zmienia-

nie oblicza ziemi. Tej ziemi. Rok

temu na ponad stu łódzkich skrzy-

żowaniach grupy katolickich wier-

nych modliły się o nawrócenie dla

łodzian. 28 września br. – w pierw-

szą rocznicę beatyfikacji ks. Mi-

chała Sopoćki , spowiednika św.

s. Faustyny Kowalskiej – koronką

do Miłosierdzia Bożego rozbrzmie-

wały skrzyżowania m.in. w Łodzi

(na zdjęciu „obmodlanie” pomni-

ka... Kościuszki), Warszawie, Szcze-

cinie, Wrocławiu i Piotrkowie Try-

bunalskim. Podobno nawet w Mia-

mi, Mińsku i Hamburgu. A my bła-

gamy: ludzie, miejcie miłosierdzie

dla nas i całego świata! WZ

W najnowszym numerze dwu-

miesięcznika „Jasna Góra” (5/2009)

redakcja częstuje swoich nielicz-

nych czytelników kolejnymi daw-

kami cudów zdziałanych rzekomo

za wstawiennictwem Maryi Czę-

stochowskiej. Jeden z nich – zgło-

szony w 2006 roku przez miesz-

kankę Łodzi, panią Czesławę M.

– to „ocalenie przed zgwałceniem

przez żołnierza radzieckiego. Kie-

dy podchodził do niej, ona na ca-

ły głos krzyknęła: – Matko Boża,

ratuj mnie! I bolszewik odszedł” .

Niestety, zakonni dziennikarze nie

umieścili w gazecie archiwalnego

zdjęcia pobożnej Czesi. A prze-

cież byłoby ono niezbitym dowo-

dem na to, czy brak gwałtu był

rzeczywiście cudem. o.P.

MarS

ATEISTYCZNE

ŚWIĘTA

PPr

Nowa pozycja na światowym

rynku wydawniczym już wzbudza

święte oburzenie. W „Przewodni-

ku Ateisty po Bożym Narodzeniu”

autorzy (m.in. Richard Dawkins )

zastanawiają się nad tym, czy gdy-

by Bóg istniał, byłby obdarzony po-

czuciem humoru. W innym miej-

scu doradzają ironicznie, jak ustro-

ić swoją posiadłość, żeby ją było wi-

dać z kosmosu. Książka, dostępna

na rynku od piątku, zajmuje już 40.

miejsce na liście bestsellerów pu-

blikowanej przez Amazon.com. Ko-

lejny sukces po „Bogu urojonym”?

PPr

DUCHOWO

BEZDUSZNE

Prawo w Anglii i Walii wzboga-

ciło się o przepis, który znosi kara-

nie za pomoc udzieloną przy euta-

nazji. Do tej pory za asystowanie

i wszelką pomoc przy dobrowolnym

zgonie bliskiej osoby można było

trafić na 14 lat do więzienia. No-

we przepisy określają dokładnie, że

WODA

ZNIECZULAJĄCA

DZIECI DLA GEJÓW

Przepisy mówiące, że partnerzy

z gejowskiego lub lesbijskiego

związku uznawani są za pełnopraw-

nych rodziców, wchodzą w życie

w Szkocji od przyszłego tygodnia.

Od czterech lat pary, które żyją bez

ślubu, oraz pary homoseksualne

mają prawo adoptować dzieci

w Anglii i Walii, a teraz Szkocja

powiedziała „tak”. Swoje oburze-

nie wyraził Peter Kearney – rzecz-

nik szkockiego episkopatu Krk:

„Byłoby lepiej, gdyby rząd zachę-

cał małżeństwa heteroseksualne do

adopcji. Dzieci potrzebują bezpie-

czeństwa i stabilizacji, a związki cy-

wilne i relacje homoseksualne są

głęboko niestabilne”. Z sondażu

przeprowadzonego w lipcu przez

dziennik „Times” wynika, że 47 proc.

Brytyjczyków nie akceptuje adopcji

dzieci przez homoseksualistów, na-

tomiast 49 proc. jest „za”. PPr

Aby ulżyć w cierpieniach kobie-

tom rodzącym w XXI wieku pol-

scy jezuici postanowili na nowo roz-

powszechnić dawno zapomnianą

szesnastowieczną metodę i we

wszystkich swoich kościołach udo-

stępniają specjalnie dla ciężarnych

tzw. cudowną wodą św. Ignacego

Loyoli. Specyfik ten – rekomen-

dowany przez jezuitów jako nad-

zwyczaj skutecznie ułatwiający po-

rody i uśmierzający bóle – to zwy-

kła kranówka, w której księża co

roku 31 lipca, w dniu św. Loyoli

(założyciel Towarzystwa Jezusowe-

go), kąpią flakoniki z jego relikwia-

mi lub z braku takowych – meda-

liki z podobizną świętego, odma-

wiając przy tym stosowną modli-

twę. Jej picie, przemywanie nią twa-

rzy, zanurzanie palców w celu prze-

żegnania oraz kropienie się nią

TACZKI NA CITO!

Katechetka ze wsi P. (woj. ma-

zowieckie) jest w szoku po tym, jak

potraktował ją miejscowy ksiądz:

„Mówił, że się ku...ię i kazał mi

wyp...lać z kościoła!”. Mieszkańcy

P. bronią nauczycielki, twierdząc, że

jeśli ktoś powinien wyp...lać, to wła-

śnie ksiądz. Dorota P. znana jest

tu od lat i oprócz katechezy uczy

dzieci matematyki i plastyki. Ksiądz

Edward często miewa złe dni, a wte-

dy strasznie przeklina i wyzywa.

Którejś wrześniowej nocy pija-

ny proboszcz przyszedł do domu

katechetki, ale ta nie chciała go

wpuścić. Pokręcił się trochę przed

budynkiem, a potem wziął do ręki

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: