Rak - czyli nowotwór złośliwy.pdf - nowotwory - Marco.Visello

http://www.bioslone.pl/print/book/export/html/283

Opublikowane na Wydawnictwo BIOSŁONE (http://www.bioslone.pl)

Strona główna > Rak, czyli nowotwór złośliwy

Rak, czyli nowotwór złośliwy

Rząd Stanów Zjednoczonych przyznał się do fiaska czterdziestoletniego programu badań

nad lekiem skutecznym w walce z rakiem. Program kosztował amerykańskich podatników

200 miliardów dolarów, a jedynym sukcesem jest 1,5 miliona publikacji, które posłużyły

autorom do zdobycia tytułów naukowych, popularności w środkach masowego przekazu i

zwiększenia dotacji państwowych na dalsze badania nad lekiem skutecznym w walce z

rakiem. Czyli że jest jak było – dotacje, badania i sensacyjne doniesienia o kolejnych

sukcesach medycyny w trudnej walce z rakiem.

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) [1] , obecnie na raka umiera 7,6 milionów ludzi

rocznie, z czego 90 tysięcy w Polsce. Specjaliści nie dają żadnych złudzeń i twierdzą wprost,

że z każdym rokiem sytuacja będzie się wciąż pogarszać.

Dlaczego tak się dzieje? Otóż wynalezienie lekarstwa na raka jest niemożliwe, z tej prostej

przyczyny, że takiej choroby nie ma. Rak to nie jakiś patogen, którym można się zarazić. Nie

przenosi się z gospodarza na gospodarza w imperatywie utrzymania gatunku, gdyż taki

gatunek po prostu nie istnieje. W pewnym sensie rak jest podobny do pasożyta, gdyż żyje

kosztem gospodarza, ale wraz z jego śmiercią zawsze ginie „bezpotomnie”.

Rak to jest nowy twór – nowotwór; coś absolutnie nowego, czego nigdy przedtem nie było. A

z czego on powstał, z niczego? Otóż rak, jako nowotwór, powstaje z czegoś tak

niepowtarzalnego jak kod genetyczny – struktura tak samo niepowtarzalna, jak odciski linii

papilarnych.

W medycynie sądowej ów kod genetyczny jest wykorzystywany do identyfikacji ludzi. Jest to

o wiele dokładniejszy sposób od daktyloskopii, w której potrzebny jest duży ślad, jakim jest

odbicie linii papilarnych. Tymczasem do identyfikacji na podstawie kodu genetycznego

wystarczy mikroślad – niewielki fragment tkanki, a nawet trochę śliny, użytej do polizania

znaczka pocztowego – by ponad wszelką wątpliwość ustalić, kto ów ślad pozostawił.

I właśnie z czegoś tak unikalnego, w wyniku szeregu zupełnie przypadkowych zmian,

zwanych mutacjami, powstaje rak. W tej sytuacji poszukiwanie leku skutecznego w leczeniu

nowotworów jest tak samo niedorzeczne, jak próby skonstruowania perpetuum mobile albo

stworzenia kamienia filozoficznego. Dlaczego więc się to robi? Przede wszystkim dlatego, że

są olbrzymie pieniądze na badania, no i są badacze, więc będą badać i poszukiwać dopóty,

dopóki im się to opłaci. By nie wyszła na jaw bezsensowność tych badań, będą co jakiś czas

ogłaszać, że są już o krok od odkrycia leku skutecznego w leczeniu raka. Tym sposobem

sami zdobędą potrzebny im rozgłos, zaś zwykłemu śmiertelnikowi wpoją przekonanie, że

postęp w medycynie już niebawem opanuje tę straszną chorobę, więc może spać spokojnie,

bo gdyby na niego trafiło, to do tego czasu lekarstwo na raka z pewnością będzie już

gotowe.

Dopiero w zderzeniu z rzeczywistością przekona się, że nic takiego nie istnieje, gdyż cały

postęp w onkologii to najwyżej cieńsza igła do wykonania biopsji, reszta zaś po staremu –

operacja, a na dokładkę barbarzyńska radio- i/lub chemioterapia.

Po co się to robi, skoro te metody nie przynoszą żadnych korzyści? Owszem, przynoszą –

przecież co jakiś czas słyszymy, jakie to koszty pociąga za sobą leczenie raka. Ale jest druga

1 z 9

2012-01-16 10:35

http://www.bioslone.pl/print/book/export/html/283

strona tego medalu – przemysł onkologiczny, który te olbrzymie nakłady pochłania. Więc

robią to, co robią – operują, poddają chorych działaniu promieniowania przenikliwego,

wlewają silną chemiczną truciznę, narażając chorego na straszne cierpienia, co rzekomo ma

przedłużyć życie o kilka miesięcy, albo nawet lat, choć nie ma żadnych dowodów, że bez

tych zabiegów chory nie przeżyłby tyle samo, ale bez tych strasznych cierpień.

Chory ma też wybór – medycynę naturalną, której metody nie są tak barbarzyńskie, jak

metody przemysłu onkologicznego, ale co to za wybór... między leczeniem a leczeniem?

Nam chodzi o alternatywę dla raka, a więc zdrowie, bo zdrowy organizm, mający sprawny

system odpornościowy, na raka nie zachoruje. Żeby to zrozumieć, a nie tylko uwierzyć,

prześledźmy krok po kroku proces, którego finałem jest totalna katastrofa zatrutego

organizmu – rak.

Podział komórek

Rośniemy dzięki temu, że komórki naszego organizmu rozmnażają się. Rozmnażanie to

odbywa się przez podział, czyli jedna komórka dzieli się na dwie mniejsze, które dorastają i

stają się replikami; dokładnymi kopiami tej, z której powstały. W ten sposób przybywa nam

masy ciała – rośniemy.

Gdy dorośniemy, wówczas proces rozmnażania się komórek także nie ustaje, ponieważ

ciągle kolejne komórki naszego organizmu albo starzeją się i umierają (zjawisko to zwie się

apoptozą), albo ulegają rozmaitym uszkodzeniom i giną. W tej sytuacji sąsiadująca komórka

musi podzielić się, by uzupełnić powstałą lukę. Proces wymiany komórek nazywa się

regeneracją i trwa nieprzerwanie przez całe życie, a jego istotą jest wymiana zestarzałych

bądź uszkodzonych komórek na nowe.

Za samoreplikację komórek odpowiedzialny jest kod genetyczny DNA (kwas

dezoksyrybonukleinowy [2] ), czyli zawarty w jądrze komórki, zbudowany z mikro- i

makroelementów łańcuch wiązań chemicznych, zawierający informacje, na podstawie

których komórki prowadzą procesy metaboliczne, dzielą się, różnicują i tworzą złożony

organizm.

DNA przypomina skręconą spiralnie drabinkę. Gdyby ją rozprostować, to zobaczymy

drabinkę z równoległymi poręczami i szczebelkami. Ponieważ wiązania chemiczne w środku

szczebelków są najsłabsze, to w trakcie podziału szczebelki zostają rozerwane właśnie w

tych miejscach. Wtedy każda z rozerwanych połówek drabinki przypomina grzebień i posiada

tylko połowę informacji genetycznej, ale to w zupełności wystarczy do odbudowy reszty

drabinki i tym samym przekazania pełnej informacji każdej z nowo powstałych po podziale

komórek.

Niezwykle istotnym czynnikiem, mającym wpływ na prawidłowy przebieg podziału komórek,

jest ciągła obecność wystarczającej ilości witamin, które tym procesem sterują.

Drugim decydującym czynnikiem, wpływającym na jakość powstających w procesie

regeneracji komórek, jest systematyczna podaż dostatecznej ilości substancji mineralnych,

zwanych mikro- i makroelementami, z których łańcuch DNA jest zbudowany. Warto w tym

miejscu zwrócić uwagę, że proces regeneracji trwa nieprzerwanie (choć niezauważalnie) i

jeśli w którymś momencie zabraknie odpowiedniego budulca, to powstają komórki

niepełnowartościowe; wadliwe, które szybko staną się pożywką dla pasożytów, głównie

oportunistycznego grzyba Candida albicans [3] , co zapoczątkuje powstanie omawianych nieco

dalej w tym rozdziale przewlekłych stanów zapalnych.

Mutacje komórek

2 z 9

2012-01-16 10:35

http://www.bioslone.pl/print/book/export/html/283

Wróćmy do kodu DNA. Otóż zdarza się, że – na skutek braku tylko jednej witaminy czy

jednego mikro- lub makroelementu – struktura DNA nie zostanie w pełni odbudowana.

Powodem owego braku może być na przykład żywność mało urozmaicona albo złożona z

produktów oczyszczonych, albo – ostatnio coraz częściej – zakłócenia wchłaniania, będące

przyczyną niedoboru substancji odżywczych, także w przypadku, gdy nasze pożywienie

zawiera odpowiednią ilość tych substancji.

Struktura DNA może ulec uszkodzeniu również w dojrzałej komórce, wskutek działania

czynników kancerogennych, tj. uszkadzających łańcuch DNA, czyli rakotwórczych.

Najczęstszymi przyczynami uszkodzeń struktury DNA są toksyny, głównie wolne rodniki,

promieniowanie przenikliwe, a także uszkodzenia mechaniczne i termiczne. Specjaliści do

zewnętrznych czynników kancerogennych zaliczają także fale elektromagnetyczne,

emitowane przez domowy i osobisty sprzęt elektryczny, głównie mikrofalówki i telefony

komórkowe.

Komórka z nie w pełni odbudowanym lub uszkodzonym DNA różni się w zasadzie tylko

nieznacznie (łagodnie) od pozostałych komórek. Jednak nawet najmniejsza różnica sprawia,

że nie może ona stanowić, wraz z pozostałymi komórkami, jednolitej tkanki. Staje się więc

ciałem obcym (antygenem z obcym dla organizmu kodem genetycznym), a ponieważ

powstała w organizmie jako coś nowego, to jest nowym tworem – nowotworem.

Takie uszkodzenie (przeobrażenie) komórki nazywamy mutacją, a powstałe w wyniku mutacji

komórki – mutantami.

Walka z mutantami

Mutacje ani nie są niczym wyjątkowym, ani rzadkim. Każdej doby w organizmie człowieka

zdarza się około tysiąca takich incydentów. Nowo powstała (nowotworowa) komórka jest dla

systemu odpornościowego ciałem obcym, z obcą informacją genetyczną (antygenem), więc

należy ją unieszkodliwić. Jednak najpierw trzeba tę zmutowaną komórkę odnaleźć, wśród

miliardów innych komórek.

W wyszukiwaniu antygenów specjalizują się przeciwciała [4] , czyli krążące bez przerwy we

krwi, niczym patrole, cząsteczki systemu odpornościowego. Są one bardzo małe i potrafią

dotrzeć wszędzie, do każdego zakamarka naszego ciała. Gdy napotkają komórkę z obcym

genem (antygen [5] ), przyklejają się do jej ścianki i zaczynają wysyłać specjalne chemiczne

sygnały. Na ich podstawie organizm wytwarza specjalną odmianę białych krwinek

(leukocytów [6] ), którymi są duże komórki żerne – limfocyty. To ich zadaniem jest odnalezienie

i zniszczenie (pożarcie) właśnie tych oznaczonych antygenów – żadnych innych, bo wtedy

mielibyśmy do czynienia z agresją systemu odpornościowego, skierowaną przeciwko

komórkom własnego organizmu, czyli autoagresją [7] .

Ale gdy w organizmie istnieją ogniska zapalne, takie jak wrzody, nadżerki, torbiele, polipy,

ropnie i inne chroniczne zmiany chorobowe (nie bez przyczyny zwane stanami

przedrakowymi), wówczas panujące tam warunki (wysoka temperatura oraz chaos

spowodowany obecnością wirusów, bakterii i pasożytów) utrudniają, a czasami wręcz po

prostu uniemożliwiają limfocytom wykonanie powierzonego im zadania – odnalezienia

konkretnej komórki i zniszczenia jej.

System odpornościowy posiada jeszcze wariant B. Są to duże komórki systemu

odpornościowego NK [8] (od angielskiego natural killers – naturalni zabójcy), które posiadają

zdolność samodzielnego rozpoznawania i pożerania każdej uszkodzonej komórki, by jej

miejsce zajęła komórka zdrowa, i tym samym proces regeneracji mógł przebiegać bez

zakłóceń. Szkopuł w tym, że w otoczeniu ogniska zapalnego są miliony uszkodzonych

(chorobowo zmienionych) komórek, a więc wszystkie one powinny zostać zniszczone, by

3 z 9

2012-01-16 10:35

http://www.bioslone.pl/print/book/export/html/283

umożliwić regenerację tego fragmentu tkanki.

Wytworzenie torebki guza

Komórki NK mają dużą samodzielność, a więc zdolność dokonywania wyboru co do obiektu

ataku. W praktyce znaczy to, że pożerają każdą napotkaną na swojej drodze uszkodzoną w

jakiś sposób komórkę – niekoniecznie nowotworową. Toteż, znalazłszy się w pobliżu ogniska

zapalnego, komórki NK pożerają pierwszą napotkaną, a więc pierwszą z brzegu komórkę,

która uległa uszkodzeniu na skutek istnienia stanu zapalnego. Im więcej tych komórek pożrą,

tym stają się większe (pęcznieją), aż w końcu tracą zdolność poruszania się i zostają

uwięzione na obrębie ogniska zapalnego.

Osiadłszy na obrzeżach miejscowego stanu zapalnego, komórki NK łączą się z innymi,

sąsiednimi komórkami NK, które spotkał taki sam los. W ten sposób zostaje stworzona

jednolita, stosunkowo mocna powłoka, która szczelnie otacza ognisko zapalne – niczym

torebka. Dlatego najczęściej używa się określenia, że guz się otorbił, co ma oznaczać, że jest

niegroźny. Chwilowo...

Podwójna rola torebki guza

Organizm – zabezpieczając się w ten sposób przed ekspansją guza, który potencjalnie może

zawierać komórki nowotworowe – nieopatrznie daje tym komórkom schronienie.

Podobny sposób postępowania, tj. otorbianie, organizm stosuje w wypadku innych

chronicznych zmian zapalnych, dając tym sposobem schronienie formom przetrwalnikowym

wielu rodzajów drobnoustrojów (bakterii, wirusów, grzybów czy pleśni), więc nie powinno

dziwić, że w guzach nowotworowych wykrywa się bakterie, wirusy, grzyby czy pleśnie. Dziwić

może jedynie to, że niektórzy wyciągają proste, a nawet prostackie wnioski – jedni, że

przyczyną raka są wirusy, inni że pleśnie, jeszcze inni, że grzyby. Są też głosy oskarżające

bakterie o działanie rakotwórcze.

Przypadki uszkodzenia torebki guza

Z punktu widzenia organizmu, torebka guza to konstrukcja solidna na tyle, że powinna, przy

sprawnie funkcjonującym systemie odpornościowym, uchronić go przed szkodliwymi

czynnikami, które zostały w niej uwięzione. Rzeczywistość bywa jednak inna, gdyż torebka

nie jest osłoną aż tak mocną, żeby sprostać rozmaitym urazom, na jakie bywa narażone

nasze ciało, więc czasami wystarczy zwykłe zadrapanie, by cały trud organizmu poszedł na

marne.

Istnieje również niebezpieczeństwo przypadkowego uszkodzenia torebki guza podczas

każdej operacji.

Są też przypadki zamierzonego uszkadzania torebki guza, które mają miejsce podczas

dziwnego zabiegu, zwanego biopsją. Dlaczego dziwnego? Otóż wziąwszy pod uwagę fakt,

że sam zabieg stwarza niebezpieczeństwo uwolnienia ewentualnych komórek

nowotworowych i przedostania się ich do krwi i/lub limfy, co – zwłaszcza w wypadku

osłabienia systemu odpornościowego – grozi powstaniem przerzutów. Gdyby chociaż było

coś w zamian – lepsze samopoczucie, szansa na wyzdrowienie... Jednak niczego takiego nie

ma, gdyż biopsja służy jedynie zaspokojeniu ciekawości lekarzy.

Nowotwór łagodny

Odgrodzona torebką komórka nowotworowa jest dobrze zabezpieczona przed zabójczym dla

niej działaniem systemu odpornościowego, ale za to nie ma żadnych możliwości dalszej

4 z 9

2012-01-16 10:35

http://www.bioslone.pl/print/book/export/html/283

ekspansji. W ciągu kilku lat rozmnaża się zaledwie do kilku milionów komórek, co w skali

organizmu jest tylko niewielkim ułamkiem procenta, zaś próby wyjścia komórek

nowotworowych poza obręb torebki guza spotykają się z reakcją systemu odpornościowego.

Toteż metoda utrzymywania w ryzach ogniska nowotworowego przez otorbienie zdaje

egzamin dopóty, dopóki system odpornościowy jest w stanie prawidłowo pełnić swoje

funkcje.

Ponieważ jego komórki narastają powoli (łagodnie), o takim nowotworze mówimy, że jest

łagodny, czyli niegroźny. W dawniejszych latach takie guzy nie uzłośliwiały się prawie nigdy,

bowiem do uzłośliwienia takiego ledwie zainicjowanego guza potrzeba aż kilkunastu (12 - 15)

kolejnych mutacji, do których z kolei potrzebne są kancerogeny, czyli czynniki rakotwórcze.

Jednak ze względu na fakt, że w dawniejszych latach owych czynników było znacznie,

znacznie mniej, to mutacje zdarzały się sporadycznie – co kilka, kilkanaście, a nawet co

kilkadziesiąt lat, więc ludzie najczęściej umierali z przyczyn naturalnych, albo jakichś innych

przyczyn, nie zdając sobie sprawy, że przez sporą część życia nosili w sobie raka.

Uzłośliwienie nowotworu

Obecnie możliwości mutacji komórek zwiększyły się wielokrotnie i końca tej tendencji nic nie

zapowiada. Wręcz odwrotnie – lawinowo zwiększają się szanse przeistoczenia łagodnego

guza w agresywnego, bardzo szybko rosnącego (złośliwego) raka.

Jako główne czynniki rakotwórcze wymieniane są:

Spaliny emitowane do atmosfery przez samochody, samoloty i kominy fabryczne, które

przenikają do gleby, a stamtąd do uprawianych roślin. Z tego powodu rośliny

uprawiane w przydomowych ogródkach też nie są wolne od toksyn.

Promieniowanie przenikliwe i jonizujące – promienie rentgena, pierwiastki

promieniotwórcze emitowane w wyniku wybuchów bomb atomowych, przez elektrownie

atomowe, a także zwiększone promieniowanie ultrafioletowe słońca.

Powszechne stosowanie środków ochrony roślin [9] .

Wszechobecne w naszym otoczeniu tworzywa sztuczne.

Wolne rodniki [10] , które powstają w organizmie oraz dostają się do niego ze środowiska

z żywnością, powietrzem albo dymem papierosowym.

Terapie hormonalne, głównie sterydy stosowane w estrogenowej terapii zastępczej [11]

oraz doustne środki antykoncepcyjne [12] .

Konserwanty [13] i dodatki do żywności [14] , które powodują zaburzenia jelitowe i w

konsekwencji upośledzają wchłanianie.

W tych sprzyjających warunkach łagodne guzy uzłośliwiają się coraz łatwiej i częściej,

ponieważ zostało przyspieszone tempo następowania po sobie kolejnych mutacji, których do

uzłośliwienia łagodnego guza potrzeba, jak już wiemy, kilkanaście. Po każdej kolejnej

mutacji komórki nowotworowe coraz bardziej różnią się od tej pierwotnej, zdrowej, z której

powstały, a każda kolejna mutacja tworzy odrębną grupę podobnych sobie komórek.

Wygląda to, jakby guz pączkował.

Wytworzenie zrębu

Pączkowanie komórek guza powoduje wyrwy w jego torebce, przez które wydostają się

pojedyncze komórki nowotworowe, na co organizm odpowiada walką angażującą coraz

większą ilość obrońców, którymi są krwinki białe – limfocyty i komórki NK. Żeby umożliwić

zwiększonej liczbie białych krwinek dotarcie w otoczenie guza, organizm zwiększa ilość

drobnych naczyń krwionośnych, tworząc tak zwany zrąb guza, przez co zwiększona liczba

limfocytów i komórek NK, wciąż dyżurująca w pobliżu guza, zawczasu wychwytuje i

unieszkodliwia oderwane od guza komórki nowotworowe. W ten sposób organizm zapobiega

5 z 9

2012-01-16 10:35

Rak - czyli nowotwór złośliwy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: