AUTORKI: Dębosz Ewelina, Doros Mariola, Gromna Anna, Wołoszynek Ilona
TEMAT: Zabawy muzyczne przy piosence i akompaniamencie utworów muzycznych.
CEL GŁÓWNY: Rozwijanie wrażliwości muzycznej, słuchu muzycznego i poczucia rytmu podczas zabaw przy piosence i utworach.
MIEJSCE ZABAW: park
CELE:
dziecko:
◄ potrafi wyrazić ruchem muzykę;
◄ umie współpracować w grupie;
◄ potrafi określić czy muzyka jest głośna czy cicha;
◄ potrafi reagować na sygnały hamowaniem i pobudzaniem ruchu;
◄ potrafi zapamiętać podaną kolejność ruchów do słów piosenki;
◄ potrafi improwizować głosem motywy melodyczne śpiewane przez prowadzącego;
◄ potrafi wykonać prosty rytm wcześniej zasłyszany;
◄ potrafi rozpoznać akompaniament szybki i wolny;
◄ rozumie zadane polecenia.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Gazety, butelki plastikowe, magnetofon
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
Ćwiczenia oddechowe:
ĆWICZENIE 1 :
· wykonaj szybki, pełny wdech ustami i nosem,
· napnij mięśnie brzucha zatrzymując przez moment wciągnięte powietrze, zatrzymując przez moment wciągnięte powietrze,
· powietrze wypuszczaj wolno, w trakcie wydechu zrób kilka pauz,
· powtórz ćwiczenie wymawiając głoskę sss..., przerwij wymawianie głoski kilka razy robiąc 2-3 sekundowe pauzy.
ĆWICZENIE 2 :
· stań swobodnie w lekkim rozkroku, ręce ułóż wzdłuż tułowia,
· wykonaj szybki, pełny wdech z równoczesnym uniesieniem ramion w bok,
· powietrze wydychaj wolno, równomiernie opuszczając ręce do pozycji wyjściowej.
ĆWICZENIE 3 :
· stań prosto i swobodnie,
· jedną dłoń połóż na brzuchu, drugą, trzymając kartkę papieru lub kłaczek waty, ustaw w odległości około 20-25 cm na wysokości ust,
· wykonuj naprzemienne szybkie wdechy i intensywne krótkie wydechy,
· podczas krótkich wydechów dmuchaj mocno na kartkę papieru (kłaczek waty) tak, by równomiernie odchylała się o pewien niewielki kąt,
· szybkie wydechy wykonuj tak, by pracować intensywnie przeponą i mięśniami tłoczni brzusznej (podczas krótkiego wydechu musisz czuć krótką intensywną pracę mięśni brzucha), szybkie wydechy kontroluj drugą ręką położoną na brzuchu (musisz czuć krótkie odepchnięcia dłoni),
· stopniowo zwiększaj tempo wydmuchów,
· pamiętaj, aby podczas fazy wydechu nie wydmuchiwać całkowicie do końca nabranego powietrza, zawsze powinien pozostać jego mały zapas,
· ćwiczenie wykonuj swobodnie, bez wysiłku, w stałym spokojnym rytmie.
ĆWICZENIE 4 :
· stań na lekko rozstawionych nogach,
· obejmij dłońmi boki klatki piersiowej (na wysokości dolnej części żeber) tak, aby kciuki były zwrócone do tyłu,
· wykonaj szybki, pełny wdech ustami i nosem rozsuwając żebra w bok z równoczesnym wysunięciem powłok brzusznych do przodu,
· wciągnięte powietrze wydychaj wolno i równomiernie,
· powtórz ćwiczenie wymawiając przy wydechu wydłużoną głoskę fff...lub sss... .
ĆWICZENIE 5 :
· „Rośniemy do słońca”. Marsz po sali. Na przerwę w muzyce dzieci wspinają się na palce, unoszą ręce w górę i wykonują wdech (w czasie dwóch taktów) – „rosną do słońca”. W następnych dwóch taktach – powolny wydech i powrót do postawy marszowej.
Ćwiczenia relaksacyjne:
Siedzimy w kręgu . Każdy mówi swoje imię i wymyślony pseudonim zaczynający się na pierwszą literę swojego imienia, np. Ela - ekran .Wszyscy starają się zapamiętać pseudonimy. Wybieramy osobę, która obraca się w środku kręgu.Na sygnał prowadzącego zatrzymuje się i wymienia pseudonim osoby, na którą patrzy.
ĆWICZENIE 2 :Wybieramy osobę z kręgu i przyglądamy jej się uważnie. Następnie wychodzi onaz prowadzącym i zmienia w swoim wyglądzie dwie rzeczy. Grupa odgaduje, jakie to zmiany.
ĆWICZENIE 3 :„ Uścisk dłoni".Zadanie polega na przejściu w kręgu i podaniu dłoni wszystkim uczestnikom . W czasie tej czynności nie patrzymy na osoby siedzące, aby uścisk wszystkich był jednakowy. Po zadaniu grupa stara się określić, jaki ten uścisk był i co czuliśmy oraz jaka jest osoba, która się z nami witała.
ĆWICZENIE 4 :Stoimy w dwóch rzędach oddalonych od siebie . Prowadzący opowiada, że jesteśmy na lotnisku i oczekujemy wujka. Wujek wysiada z samolotu i witamy się z nim obejmując się w bardzo różny sposób. Na sygnał prowadzącego jedna osoba w parze zastyga w bezruchu, a druga delikatnie „ wysuwa" się z objęć. Po chwili trzeba „ wsunąć" się w ramiona wujka. Po chwili zmiana ról.
ĆWICZENIE 5 :W parach, jedna osoba zamyka oczy , a druga prowadzi ją gestem .Ręka dotyka tyłu głowy - idź do przodu.·Ręka na plecach - stop.·Ręka na prawym ramieniu - idź w prawo.·Ręka na lewym ramieniu - idź w lewo.
ĆWICZENIE 6 :„ Kołysanie w kole" .Pięć osób w kręgu, jedna w środku. Osoba ta zamyka oczy, a pozostali kołyszą ją jak wahadłem.
Proponuję, aby po zakończeniu godziny relaksacji nauczyciel poprowadził następujące ćwiczenia, dzięki którym:- uczniowie lepiej się poznają,- wzrośnie uczucie bliskości i otwartości,- klasa szkolna stanie się współpracującym i wspomagającym się zespołem.
Przebieg: Uczniowie siedzą w kręgu i każdy kolejno, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, zaczynając od ochotnika, kończy zaczęte przez nauczyciela zdanie. Po wypowiedzeniu się osoba mówi: „dziękuję”.
Ćwiczenie pierwsze PRZYJEMNE NIEPRZYJEMNE
Nauczyciel rozpoczyna zdanie: Najprzyjemniejszym ćwiczeniem dla mnie było... Kiedy wszyscy skończą, nauczyciel proponuje drugą sesję: Najbardziej nieprzyjemnym ćwiczeniem dla mnie było…
Ćwiczenie drugie NAZWIJ SWOJE UCZUCIA
Nauczyciel zaczyna: Podczas relaksacji odczuwałem... (tutaj młodzież wymienia różne emocje).
Ćwiczenie trzecie, CO MYŚLĘ
Nauczyciel rozpoczyna sesję zdaniem: Myślę, że dzięki lekcjom relaksacji…
Ćwiczenie czwarte KIM JESTEM?
Nauczyciel mówi do grupy: Trening autogenny pozwala poprzez odprężenie poznać siebie samego, zaakceptować siebie. Proszę spróbować powiedzieć, co nowego odkryliście u siebie. Odkryłem, że...
Ćwiczenia improwizacyjne:
ĆWICZENIE 1 : Początkowe muszą być łatwe np. „dzień dobry, jak się masz?”, „Olu chodź do mnie!” itp. Dzieci mogą mówić te słowa głośno, cicho, szybko, wolno, nisko, wysoko. Często zdarza się, że chętne dzieci same śpiewają krótkie wiersze, wyliczanki, fragmenty opowiadań, przysłowia.
ĆWICZENIE 2 :Zadaniem nauczycielki jest zachęcanie dzieci, by różnie akcentowały słowa podczas śpiewu np. ” kwiecień – plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata”, „jedzie grudzień po grudzie”, „w marcu jak w garncu”, „siała baba mak”, „jawor, jawor, jaworowi ludzie”, „entliczek, pentliczek – czerwony stoliczek”.
ĆWICZENIE 3 : - Improwizacja na instrumentach perkusyjnych (butelka plastikowa) może charakter swobodny i ilustracyjny. Początkowo dziecko gra na dowolnym instrumencie według własnych pomysłów, a następnie wprowadzamy utrudnienie, podając dziecku temat do zilustrowania przy pomocy bębenka, trójkąta, talerzy np.: „kapie deszczyk kap, kap”, „piłka w grochy duże wpadła do kałuży”, „kle, kle boćku”.- Można też odtwarzać rytm na dowolnym instrumencie imiona dzieci, nazwy ptaków, przedmiotów, słowa wymyślone przez dzieci.
PINGWIN: O jak przyjemnie i jak wesoło w Pingwinka bawić się się się,Raz nóżka lewa, raz nóżka prawa,Do przodu, do tyłu i raz, dwa i trzy.
Dzieci śpiewając poruszają się wężem w dowolnym kierunku, przy słowach się, się, się dzieci wykonują 3 poskoki do przodu, następnie pokazują kolejno tę część ciała, którą wymieniaj w piosence. Przy słowach: „do przodu”-1 poskok do przodu, „do tułu”-1 podskok do tyłu, „i raz, dwa trzy”- 3 podskoki do przoduDzieci śpiewając naśladują ruchy nauczyciela, które odzwierciedlają dany tekst.
Uwagi:
- nauka tekstu z opanowaniem go i melodii
- Dzieci łapią się za ręce i tworzą wąż
- z każdym powtórzeniem przyspieszamy tempo piosenki
- zapoznanie dzieci z tekstem, jak również opanowanie go w stopniu, który pozwoli przeprowadzić zabawę
- poznanie melodii
- ustawienie w rozsypce
-z każdym powtórzeniem przyspieszamy tempo piosenki
Dzieci siadają w kręgu, i uczą się z nauczycielem słów piosenki, przyswajają sobie melodie, po czym nauczyciel objaśnia reguły zabawy. Dzieci stają w rozsypce.
KRASNOLUDEK Zabawa polega na wykonywaniu pewnych ruchów do odpowiednich poleceń między zwrotkami piosenki „Wąską ścieżką przez ogródek idzie sobie krasnoludek, Dokąd idziesz mój malutki? Idę do swej krasnoludki” tj:
- kciuki do przodu
- łokcie do tył
- kolana ugiąć
- głowa do przodu
- język na brodę
Dzieci siadają w kręgu i uczą się z nauczycielem słów piosenki przyswajają sobie melodie, po czym nauczyciel objaśnia reguły zabawy. Ustawienie dzieci w kółku, po obwodzie, którego maszerują.
· Ćwiczenia uwrażliwiające na kierunek ruchu (akompaniament spokojnej muzyki)
Gazety. Dzieci stoją w parach, biorą do rąk gazety tak, aby każde w parze trzymało jeden róg gazety. Poruszają się następująco: jedno dziecko z pary prowadzi, wskazując przesunięciami gazety kierunek poruszania się; drugie z zamkniętymi oczami, reaguje ruchem na każde przesunięcie gazety (ruchy w górę – wspięcie na palce, ruchy w dół – do przysiadu).
· Zabawy naśladujące czynności (zawody).
W pracowni stolarza. Nauczyciel gra akompaniament ćwierć-nutowy. Dzieci podzielone na trzy grupy, ruchami rąk naśladują pracę stolarza:
o pierwsza grupa – dzieci ustawione parami naprzeciw siebie przyklękają na jedno kolano i podają sobie prawe ręce. Następnie przeciągając rytmicznie ręce naśladują przecinanie deski piłą;
o druga grupa – dzieci ustawiają się dowolnie; każde prawą ręką uderza rytmicznie w lewą zaciśniętą w pięść, naśladując przybijanie gwoździ;
o trzecia grupa – naśladuje rytmiczne ruchy strugania deski.
...
beata2702