Kwartalnik-12.pdf

EKE

E zotEryczny K wartalniK E lEKtroniczny

Numer 12, październik 2012

Witam

Drodzy Państwo!

Tym razem drodzy Państwo zamiast moich uwag odnośnie świata, życia i ezoteryki, chcę zapro-

ponować pewne opowiadanie, ponieważ uważam, że warte jest chwili releksji.

Wiedźma

– Nigdy się do mnie nie przyzwyczają – mruczała pod nosem, zbierając zioła – nigdy. Zawsze

będę dla nich wiedźmą, czarownicą, nawiedzoną. Ale jak bieda, to lecą do mnie, szukają pomocy,

korzystają z ziół i porad, a potem mówią, że to wszystko przesądy, bzdury niegodne XXI wieku.

Mimo żalu i goryczy lubiła to, czym się zajmowała, zresztą sama to sobie wybrała. Umiała się

też przystosować. W dzień chodziła w dżinsach, bawełnianych bluzkach i wygodnych butach, ale

kiedy przychodziła jej pora – noc, zakładała długie, lniane suknie, zdejmowała buty i boso wyrusza-

ła z ręcznie plecionym koszykiem i nożem o białej rękojeści, który nigdy nie zetknął się ni z krwią,

ni z mięsem na poszukiwanie ziół. Wędrowała po lasach, łąkach, polach i bagnach, a każdy kto ją

wtedy widział, omijał z daleka. Co prawda nie była zbytnio spragniona ludzkiego towarzystwa, wła-

śnie przed nim uciekła, rezygnując z życia w wielkim mieście, ale robiło jej się smutno i ciężko na

sercu, kiedy widziała taką reakcję. Gdybyż oni chociaż później nie przychodzili z prośbą o pomoc.

A przecież ledwie wstawał świt, przed jej chatką ustawiała się prawie że kolejka. Ostatnio jej sława

jako wiedźmy zaczęła się rozchodzić i teraz przyjeżdżali ludzie z miejscowości odległych i o sto kilo-

metrów.

Znała zioła i rośliny, kochała przyrodę i wiedziała, jak współpracować z jej energiami, to wystar-

czyło, by ludzie uznali ją za wiedźmę. Nielekko było zbierać zioła z takimi myślami, ale koszyczek

powoli się zapełnił. Kobieta wyprostowała się, uniosła głowę i spojrzała na wschód, gdzie poprzez

ciemność sierpniowej nocy powoli zaczynała przebijać się poświata świtu.

– Muszę wracać – powiedziała do siebie – i trochę odpocząć, zanim przyjdą pierwsi petenci.

Nawet nie wiem, jak ich nazywać – dodała i ruszyła w stronę wsi.

Jej mały domek wyróżniał się bogactwem kwiatów rosnących w ogrodzie. Pod spadzistym da-

chem wisiały w pęczkach różne zioła. Te, które miały suszyć się wolno, zdobiły stronę północną, te

które wymagały słońca, wisiały od południowej, te które potrzebowały przewiewu, by skutecznie

później pomagać, wisiały od wschodu, a te co miały pomagać na nieszczęśliwą miłość, suszyły się od

zachodu. Między ziołami kilka gniazd uwiły jaskółki. Na ganku oplecionym wiciokrzewem i blusz-

czem leżały dwa koty, jeden idealnie czarny, a drugi absolutnie biały. Kiedy kobieta zbliżała się do

furtki, podbiegły do niej psy, by przywitać panią. Tak one, jak i koty otrzymały solidną porcję piesz-

czot i wszyscy weszli razem do domku, w którym po chwili zaległa całkowita cisza.

Nie trwała ona długo, bo już koło siódmej na drodze obok domku wiedźmy zaczęli zbierać się

ludzie. Miejscowi wiedli prym i objaśniali przyjezdnym obyczaje tej dziwnej kobiety. Najgłośniej

perorowała tęga kobieta w średnim wieku:

– Wy jej lepiej nie budźcie, bo was całkiem nie przyjmie. Ona całą noc zbiera zioła na bagnach.

Wraca o świcie i kładzie się spać. Dajcie jej trochę pospać, to będzie łaskawsza.

– A ona naprawdę jest taka dobra? – dopytywała się młoda dziewczyna w kusej spódniczce

i bluzce odsłaniającej pępek.

– Najlepsza – bezdyskusyjnie odpowiedziała matrona.

Mimo ostrzeżeń gwar narastał, po chwili dołączyło się do niego szczekanie psów i o spaniu nie

było mowy. Kobieta wstała, nakarmiła psy, sama też zjadła śniadanie i wyszła do czekających na nią

ludzi.

– Kto pierwszy? – spytała.

– Ja ciotko, ja! – zakrzyknęła kobieta z małym dzieckiem na ręku. – Proszę przepuście mnie

ludzie, bo coś ugryzło mego małego pod nosem. Puchnie w oczach, boję się, że się udusi.

– Przepuście ich – poleciła wiedźma, a tłum bez dyskusji jej usłuchał.

Wzięła dziecko z rąk matki i poszła do chaty. Spokojnie obejrzała miejsce ugryzienia, wyjęła żą-

dło, a potem wyszła do ogrodu i przyniosła świeży liść podbiału.

– Proszę mu przykładać te liście aksamitną stroną i zmieniać je co dziesięć minut, aż nie zejdzie

opuchlizna. Wychodząc niech pani poprosi następną osobę.

Po chwili wszedł starszy mężczyzna.

– Co pana do mnie sprowadza?

– Oj, pani, mam ci ja synową. Tak wredna baba, że już nie daję rady. Urok na mnie rzuca i nawet

się z tym nie kryje. Przy ludziach mówi, że mi śmierci życzy. A ja od tego chorować zaczynam. Rady

proszę.

– Dobrze, niech pan usiądzie na tym krześle przy oknie i przez chwilę się nie rusza.

Mężczyzna wykonał polecenie i usiadł na wskazanym miejscu, jego sylwetka wyraźnie odcinała

się w promieniach słonecznych od tła. Kobieta patrzyła na niego, ale tak, jakby był przezroczysty,

a ona chciała go przejrzeć na wylot. Trwało to dobrą chwilę, po czym wiedźma powiedziała:

– Faktycznie, ktoś panu szkodzi. Czy to synowa, nie wiem. Może i tak. Pomogę panu, ale jeśli

chce pan, aby to działało, nie wolno panu odpłacać nienawiścią. Dlatego jak pan wróci do domu,

niech pan wszystkim wybaczy i sam o wybaczenie prosi, a w pierwszym rzędzie synową. Da pan

radę to zrobić?

– Jak trzeba, to zrobię. Ja nie pamiętliwy, a i zgoda w rodzinie to dobra rzecz.

– Cieszę się, że pan tak mówi. Teraz to i ja mogę obiecać, że na pewno pomogę. A teraz proszę

zamknąć oczy i pomyśleć o czymś przyjemnym. Ma pan wnuki?

– Tak.

– Kocha je pan?

– Oczywiście.

– To niech pan o nich myśli.

Mężczyzna posłusznie zamknął oczy, a wtedy kobieta podeszła do drewnianej komody, wyjęła

z niej zwitek lnianego materiału, metalową miskę, woskową świecę i garść nie uprzędzonego lnu.

Zapaliła świecę, na podłodze postawiła miskę i położyła w niej len, a następnie przykryła materia-

łem głowę pacjenta i zaczęła wykonywać koliste ruchy najpierw nad jego głową, a później wzdłuż

tułowia, by w końcu przejść do nóg. Co pewien czas otrząsała ręce na lnem, jakby coś z nich zrzuca-

jąc. Cały czas przy tym szeptem wypowiadała modlitwy. W końcu od świecy zapaliła len i trzyma-

jąc miskę za boczne uchwyty obeszła trzy razy siedzącego na krześle mężczyznę i postawiła miskę

z palącym się lnem przed nim. Podeszła do stołu, na którym leżały rozłożone zioła i wzięła gałązkę

piołunu, kilka płatków ciemnoczerwonej piwonii, szczyptę kory wierzby oraz odrobinę soli i dorzu-

ciła je do ognia. Po chwili płomień się zmniejszył, aż w końcu zgasł. Kobieta zdjęła materiał z głowy

pacjenta, przesypała do niego popiół, jaki wytworzył się w misce i powiedziała:

– Jak będzie pan wracał do domu, niech pan wysypie ten popiół na rozstajnych drogach, a ma-

teriał zabierze do domu i włoży w poduszkę, na której pan śpi. Nic wtedy nie będzie panu groziło.

A jak będzie pan wychodzić, niech pan poprosi następną osobę.

Po starszym mężczyźnie w izbie pojawiła się młoda, kuso ubrana dziewczyna. Wyglądała na

mocno przestraszoną.

– W czym mogę pomóc? – spytała wiedźma.

– Ludzie mówią, że możesz pomóc na nieszczęśliwą miłość.

– Ludzie różne rzeczy mówią.

– Ale ja już wszystkiego próbowałam i nic. Kocham go, a on mnie nie chce.

– A czego próbowałaś?

– Oddałam mu się, chodziłam z jego kolegą, żeby zazdrość wzbudzić, straszyłam, że się zabiję

i robiłam z siebie idiotkę, żeby tylko zwrócił na mnie uwagę.

– Mówisz, że go kochasz.

– Tak, nad życie.

– Czyje? Jego czy twoje?

– Nie rozumiem.

– Nie ważne. Powiedz mi jeszcze, co to takiego miłość.

– Oj, ciotko nie rozumiesz. Stara jesteś i brzydka, co ci mam tłumaczyć.

– Mi nie musisz. Sobie wytłumacz.

– No miłość, to jest wtedy, kiedy ludzie żyć bez siebie nie mogą.

– I chcesz, żebym ja zrobiła tak, żeby on z tęsknoty do ciebie umierał.

– Tak.

– Tego zrobić nie mogę i nie chcę. Inaczej mogę ci pomóc.

– Jak?

– Dam ci ziół, że ty go kochać przestaniesz. Chcesz?

– Nie! – i wyszła trzaskając drzwiami.

Po niej byli inni. W końcu słońce stanęło w zenicie i wiedźma powiedziała, że dziś już nikogo nie

przyjmie. Była zmęczona. Ludzie rozeszli się, a ona wzięła swoje zwierzęta i wyszła do ogrodu. Usia-

dła w ocienionej altanie i zaczęła czytać książkę. W pewnym momencie od lektury oderwał ją dźwięk

rowerowego dzwonka. Podniosła oczu znad książki i zobaczyła listonosza.

– Mam list do pani – wesoło zawołał zza płotu.

Wiedźma podeszła i wzięła podaną jej przez listonosza kopertę, na której widniał adres:

„Prof. dr hab. Maria Lanckorońska

woj. podlaskie

wieś Borki”.

Alla Alicja Chrzanowska

S piS treści

1. Astrologia

1.1. Astrologiczna prognoza na IV kwartał 2012, A. A. Chrzanowska ............................. 5

1.2. Merkury w retrogradacji, czyli wiele hałasu o nic, E. Suszczynska ......................... 9

2. Ezoteryka ..................................................................................................14

2.1. Egregory, A. A. Chrzanowska ..................................................................................

3. Tarot

3.1. Prognoza na podstawie Tarota, A. A. Chrzanowska ............................................... 7

3.2. Interpretacja karty na 1. pozycji Indywidualnego Portretu c.d. ........................... 0

4. Magia

4.1. Magia miłości, A. A. Chrzanowska ........................................................................ 8

5. Wróżby

5.1. Wróżenie z igieł (akutomancja), J. Kolesow ...........................................................

6. Polecamy ........................................................................................................................

Redakcja:

Alla Alicja Chrzanowska • Andrzej Piotr Załęski • Małgorzata Gołko

Współpracują:

Emma Lange • Elena Suszczynska • Elena Rusakowa • Jewgienij Kolesow

1. A strologiA

1.1. Astrologiczna prognoza

na IV kwartał 2012

Słońce w Wadze – weszło w ten znak 22 września i pozostanie do

23 października. Szczególnie korzystnie wpłynie na wszystkie znaki

żywiołu powietrza (Wagi, Wodniki i Bliźnięta). Sprzyjać będzie wszel-

kim sprawom związanym z nauką, zdawaniem egzaminów, uzyskiwa-

niem certyikatów oraz samokształceniem. Jest to też dobra pora na

zakładanie spółek i różnego rodzaju twórcze działania powiązane ze

współautorstwem oraz wymianą myśli i doświadczeń. To czas, który

warto wykorzystać na różnego rodzaju działania upiększające najbliż-

sze otoczenie, jak i te, które mają na celu poprawę imagu jednostki.

Słońce w tym znaku sprzyja też wszelkim sprawom miłosnym, więc

jeśli ktoś na ten czas planuje ślub lub wspólne zamieszkanie z ukochaną osobą może liczyć na udane

życie.

Słońce w Skorpionie – wejdzie w ten znak 23 października i pozostanie do 21 listopada. Szcze-

gólnie korzystnie wpłynie na wszystkie znaki żywiołu wody (Raki, Skorpiony i Ryby). To dosko-

nały moment na zajęcie się sportem, a przynajmniej zadbanie o swoją kondycję i poprawę stanu

zdrowia oraz podniesienie poziomu witalności. Jest to też odpowiedni moment na uregulowanie

spraw inansowych, pozbycie się długów i innych zobowiązań, a szczególnie związanych z „cudzymi

pieniędzmi”. Pobyt Słońca w Skorpionie warto też wykorzystać na sporządzenie testamentu, ure-

gulowanie spraw spadkowych czy związanych z darowiznami. Warto teraz zakończyć stare sprawy,

które ciągną się za nami od dawna i nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Wielu z nas poczuje

przypływ energii seksualnej, ale lepiej swoje potrzeby w tym zakresie realizować w stałych związ-

kach, gdyż inna planeta (Saturn) stoi na straży wierności i wszelkie „skoki w bok” zostaną szybko

zdemaskowane.

Słońce w Strzelcu – Słońce wejdzie w ten znak 21 listopada i pozostanie do 21 grudnia i będzie

szczególnie mocno wspierać znaki żywiołu ognia (Barany, Lwy i Strzelce). Wszystkich natomiast

zachęci do nasilenia różnego rodzaju działań i aktywności. Jest to też dobra pora na otwieranie

nowego biznesu, rozszerzanie prowadzonej działalności gospodarczej, zdobywanie nowych rynków

zbytu i korzystnych kontraktów w tym międzynarodowych. Jeśli ktoś planuje na ten czas wyjazd za-

graniczny lub kontakty z obcokrajowcami na pewno będzie zadowolony z efektów. Jest to też dobra

pora na wszelkiego rodzaju działania mające na celu rozszerzenie zakresu wpływów, umocnienie

pozycji, obejmowanie wyższych lub bardziej prestiżowych stanowisk i realizowanie zaplanowanych

wcześniej spraw.

Merkury – do 5 października jest w znaku Wagi i wspiera sprawy partnerskie w każdym zna-

czeniu tego słowa, a więc i miłosne, i związane z biznesem. Razem ze Słońcem szczególnie sprzy-

jają zawieraniu umów, kontraktów, spółek i małżeństw. To dobra pora na prowadzenie rozmów,

pertraktacji, ale również na podejmowanie nauki i zdawanie egzaminów. Natomiast 5 października

Merkury wchodzi do znaku Skorpiona i jest w nim do 30 października, koncentrując naszą uwagę

na sprawach inansowych i światopoglądowych wzmacniając w tym zakresie wpływ naszej gwiazdy.

W Skorpionie Merkury przebywa do 30 października, kiedy to wchodzi do znaku Strzelca zachęcając

do podjęcia nauki języka obcego, kontaktów z dalszymi krewnymi i znajomymi z zagranicy. A także

do zajęcia się sprawami zawodowymi, gdyż teraz łatwiej o podwyżkę, a nawet awans. Merkury przez

znak Strzelca poruszać się będzie ruchem prostym do 07 listopada, by potem wejść w retrogradację

i 15 listopada wrócić do Skorpiona, co zaszkodzi powyższym sprawom, dlatego należy w tym cza-

sie zachowywać dużą ostrożność tak w sprawach inansowych, jak i w kontaktach międzyludzkich.

Ruch retrogradacyjny będzie trwał do 27 listopada. Następnie Merkury ponownie będzie wędrował

ruchem prostym przez znak Skropiona, by na dobre wejść do znaku Strzelca w dniu 12 grudnia i po-

zostać w nim do końca roku. Merkury retrogradujący przez znak Skorpiona to trudny czas. Przy tym

Alla Alicja Chrzanowska

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: