Po czym poznać, że będzie dobrym ojcem.doc

Istnieje zbiór zachowań i cech, które określają, czy mężczyzna sprawdzi się w roli ojca!

Czy można przewidzieć, jak mężczyzna poradzi sobie w roli ojca i sprawdzić, czy będzie właściwą osobą - taką, z którą warto założyć rodzinę?

Znany psycholog Robert Havighurst opracował koncepcję zadań rozwojowych, czyli wyzwań i obowiązków, z którymi każdy z nas prędzej czy później się zmierzy. Koncepcja ta dzieli życie na etapy, a każdy etap ma przypisane określone zadania rozwojowe. Według Havighursta, między 18. a 35. rokiem życia, czyli we wczesnej dorosłości:

- wybieramy małżonka/ę

- uczymy się współżycia z małżonkiem/ą

- zakładamy rodzinę

- wychowujemy dzieci

- prowadzimy dom

- rozpoczynamy pracę zawodową

- przyjmujemy odpowiedzialność obywatelską

- znajdujemy pokrewną grupę społeczną

To, w jaki sposób poradzimy sobie z powyższymi wyzwaniami, zależy od wielu czynników, w tym - od osobowości. W pierwszej fazie relacji, wydaje się, że partner jest idealnym kandydatem do współrealizowania wszystkich zadań rozwojowych - założenia rodziny, wychowania dzieci, zapewnienia nam przyszłości oraz spokojnego spędzenia starości w wymarzonym miejscu. Zanim jednak zdecydujemy się na trwały związek, możemy spróbować przyjrzeć się cechom partnera i sprawdzić, czy dzięki nim z sukcesem zrealizuje wybrane zadania rozwojowe, w tym - czy będzie dobrym ojcem.

Lubi dzieci, ale nie pozwala na wszystko

To oczywiste, że dobry ojciec lubi spędzać czas ze swoim dzieckiem. Sprawdź podczas wizyt u znajomych, odwiedzin rodziny lub w trakcie innych spotkań, jak mężczyzna zachowuje się w kontakcie z dziećmi. Czy chętnie się z nimi bawi, czy potrafi z nimi rozmawiać, czy nie boi się przeczytać im bajki lub usiąść na dywanie, żeby poukładać klocki. Ważne jest, by w tej zabawie potrafił dbać o granice – jego krawat niekoniecznie musi być po takiej zabawie pochlapany farbą, a ściany pokolorowane. To, jak partner potrafi łączyć spontaniczną zabawę z określeniem i postawieniem zasad, jest ważną wskazówką i zapowiedzią tego, w jaki sposób poradzi sobie z tacierzyństwem..

Zorganizowany, ale nie pedant

Uporządkowanie, plan dnia, jasna hierarchia celów i dążeń, dbanie o czystość w najbliższym otoczeniu, to ważne cechy sprawdzające się podczas opieki nad dzieckiem. Jeśli partner je posiada, to dobrze rokuje na przyszłość. Być może, dzięki nim będzie wam łatwiej dostosować rytm dnia do rytmu dziecka, wymieniać się godzinami opieki nad nim, kiedy wrócisz po urlopie macierzyńskim do pracy, a przede wszystkim - prowadzić dom wzbogacony od teraz o pieluszki, kaftaniki, zabawki i inne dziecięce gadżety. W dobrym zorganizowaniu ważny jest margines elastyczności. Dziecka nie można zaprogramować i zawsze trzeba być przygotowanym na realizację planu B. Zbyt duże przywiązanie do planu dnia, nadmierna dbałość o porządek czy nieumiejętność wprowadzenia zmian w hierarchii celów może skutkować frustracją prowadzącą do złości i konfliktów, w których uczestniczyć będzie dziecko.

Zaangażowany partner

Dużo łatwiej będzie wychowywać dziecko z mężczyzną, który chce się aktywnie w to wychowanie zaangażować. Ale nie tylko w wychowanie, czyli stawianie granic i kształtowanie charakteru dziecka, ale również w pielęgnację i opiekę nad nim zaraz po urodzeniu. Przyjrzyj się, jak mężczyzna opiekuje się tobą lub inną bliską osobą w chorobie. Czy potrafi zadbać wówczas o podstawowe potrzeby – pomóc w ubraniu się, ugotować lub zamówić ciepły posiłek, pomóc w kąpieli, posprzątać dom. Posiadanie dziecka to nie tylko przyjemność i zabawa, ale również spory wysiłek, a ojcostwo wymaga często wielu wyrzeczeń. Jeśli partner potrafi czasem zrezygnować z siebie, to dobrze rokuje w kontekście późniejszego ojcostwa.

Przystojny i inteligentny

Pół żartem, pół serio, ważne by mężczyzna był również przystojny i inteligentny. Wówczas cokolwiek dziecko odziedziczy po nim - urodę czy/i mądrość, będzie to dobry kapitał na przyszłość. Nie istnieją jednak 100% pewne wybory. Uczymy się przez całe życie (w psychologii proces ten nazwany jest long life learning) i nowe wyzwania są w stanie uruchomić w nas cechy, których wcześniej nie posiadaliśmy. Życiowy partner może więc nie mieć wszystkich powyższych cech lub mieć je rozwinięte w małym stopniu, a i tak może okazać się, że będzie wspaniałym ojcem. Do świadomego ojcostwa się dojrzewa.

Autor: Izabela Czaja-Antoszek, psycholog dziecięcy i pedagog. Ukończyła Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, specjalizacja: psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Związana z grupą edukacyjną Ideownia

....