Delta.pdf

Delta

Michał Piekarski

DELTA

Tragiczne wydarzenia w Monachium w roku 1972, oraz wzrastająca fala

terroryzmu, zwłaszcza lewackiego, od końca lat sześćdziesiątych, skłoniły wiele

państw do sformowania sił przeznaczonych do walki z terrorystami. Jednym z nich

były Stany Zjednoczone, których instalacje i obywatele coraz częściej stawali się

celami terrorystów. Dlatego w roku 1977, utworzono wojskową jednostkę

wyspecjalizowaną w ratowaniu zakładników. Faktu tego początkowo nie ujawniano, a

jednostkę nazwano Special Forces Operational Detachment – D, co prawdopodobnie

miało służyć jej zakamuflowaniu, gdyż terminem SFOD określa się zespoły „Zielonych

Beretów” – A podstawową grupę specjalną, B to dowództwo kompanii, a C –

batalionu. Z uwagi na anglojęzyczny alfabet fonetyczny, SFOD-D, zaczęto nazywać

„Deltą”, a inna spotykaną nazwą jest Combat Applications Group. W środowisku sił

specjalnych jednostka nazywana jest także „Dark Side” a jej członkowie : Delta boys

lub D-boys

Założycielem Delty był pułkownik Charles Beckwith, weteran sił specjalnych z

Wietnamu. Tworząc nową formację odwiedził GSG-9 oraz 22 Pułk SAS, i dużą część

wzorców przejął właśnie z Hereford. Selekcja przypominała brytyjską (długie marsze

z wzrastającym obciążeniem), podobnie struktura organizacyjna, oparta na 16-sto

osobowych plutonach i czteroosobowych drużynach. Z SAS pochodziły wzorce

szkoleniowe i zapewne także zapożyczono także podstawową taktykę, jednak do tego

typu informacji należy podchodzić z dużą dozą ostrożności, gdyż tamte lata to okres

formowania tego co obecnie znamy pod nazwą „czarnej taktyki”, głównie w oparciu o

wzorce wojskowe i niektóre policyjne, więc przepływ informacji mógł być

obustronny. Być może wykorzystano doświadczenia z rajdu na Son Tay i mniejszych

operacji odbijania jeńców w okresie wojny wietnamskiej, być może korzystano z

Delta

doświadczeń policyjnych. Wiadomo, że Delta współpracowała szkoleniowo z US

Secret Service w zakresie ochrony ViP-ów i szkolenia strzelców wyborowych.

Oddział umieszczono w strukturach Centrum Działań Specjalnych im Johna F.

Kennedy’ego w Fort Bragg, i co ciekawe, mimo że jednostka jest powszechnie znana,

i zdobyła znaczny rozgłos, to oficjalnie nie istnieje i nie jest wykazywana w

strukturach US Army.

Trzy lata po sformowaniu jednostki, zmierzyła się ona z poważnym kryzysem,

którego skutki wydają się odczuwalne nawet dzisiaj. Chodzi oczywiście o niesławną

operacje w Iranie. Delta stanowiła trzon grupy złożonej także z Rangersów, Zielonych

Beretów, kontrolerów bojowych i pilotów z lotnictwa wojskowego. Operacja ta

uwidoczniła braki w amerykańskich siłach specjalnych, zwłaszcza w zakresie

wsparcia lotniczego oraz rozpoznania, n natomiast Delta właściwie nie miała okazji

wykazać się w boju, gdyż jak wiadomo, operację przerwano na samym początku, na

lądowisku Desert One. Porażka ta miała wyraźny wpływ na stosunek władz USA do

kolejnych propozycji siłowego odbicia zakładników – w tym i kolejnych kryzysach.

Kolejne operacje to odbicie zakładników z porwanego samolotu w Bangkoku

(1981 rok) oraz operacja na Grenadzie w 1983. Wówczas wyznaczono jej zadanie

uratowania więźniów politycznych z więzienia Richmond Hill, która to operacja,

przeprowadzona później niż planowano, przebiegła z poważnymi problemami, i mimo

ostatecznego sukcesu, spowodowała wzrost wzajemnych animozji pomiędzy

komandosami a resztą armii. Lata osiemdziesiąte, to pomimo wzrostu napięć

międzynarodowych i ekspansji terroryzmu, brak spektakularnych operacji. Wiadomo,

że Delta kierowała specjalne grupy do ochrony szczególnie zagrożonych

ambasadorów amerykańskich. Na operacje ratowania zakładników – zarówno w

Libanie jak i na statku „Achille Lauro” – nie uzyskano akceptacji politycznej.

„Achille Lauro” był włoskim statkiem wycieczkowym, uprowadzonym 7

października 1985 roku przez czterech terrorystów z Palestyńskiego Frontu

Wyzwolenia, powiązanego luźno z OWP odłamu Ludowego Frontu Wyzwolenia

Palestyny, który to z kolei Front powstał w wyniku podziałów w OWP. Terroryści

usiłowali także wymusić zwolnienie Palestyńczyków przetrzymywanych przez Izrael, a

później także uzyskać azyl polityczny w Syrii. Gdy odmówiono spełnienia ich żądań,

zamordowali obywatela USA pochodzenia żydowskiego. Syria nie wpuściła statku do

Delta

swoich portów pod naciskiem opinii międzynarodowej. W końcu, statek zawinął do

Port Saidu, a władze egipskie zgodziły się umożliwić im oraz przywódcy

Mohammedowi Zaidanowi (alias Abu Abbasowi który porwaniem statku kierował z

lądu) swobodny wyjazd w zamian za uwolnienie wszystkich zakładników. Delta, ISA i

Seal Team Six były gotowe do przeprowadzenia ataku, jednak cały czas nie było

zgody na taką opcję.

Kryzys związany z porwaniem „Achille Lauro” mógł zakończyć się

aresztowaniem terrorystów – którzy po zwolnieniu zakładników odlecieli z Egiptu do

Tunezji samolotem, który następnie Amerykanie zmusili do lądowania w sycylijskiej

bazie Sigonella – ale aresztowanych chciały przejąć władze włoskie, które obawiając

się dalszych ataków. Doszło do nieprzyjemnej sytuacji w której samolot z

terrorystami okrążyli Amerykanie, a tych z kolei Włosi, a komandosi przez chwilę nie

wiedzieli czy nie będą walczyć z Włochami, bowiem dowódca amerykański, gen.

Stiner odmówił początkowo dopuszczenia do samolotu karabinierów. Ostatecznie, z

powodów prawnych („Achille Lauro” podnosił włoską banderę, baza Sigonella była

terytorium włoskim) terroryści zostali wydani Włochom, którzy pozwolili wyjechać im

do Jugosławii, a potem do Iraku, gdzie Abu Abbas został schwytany przez

amerykańskich żołnierzy (możliwe że z Delty) 14 kwietnia 2003 roku.

Inne operacje z lat osiemdziesiątych to prawdopodobnie operacje w Ameryce

Łacińskiej. Podobno komandosi prowadzili tam działania przeciwko kartelom

narkotykowym. Niepotwierdzone informacje mówią także o działaniach wspólnie z

siłami francuskimi w Libii przeciwko obozom szkoleniowym terrorystów. Inne z kolei

mówią o planowanych działaniach mających na celu schwytanie poszukiwanych

terrorystów, które jednak nie doszły do skutku.

Kolejną operacją w której brała udział Delta, było odbicie amerykańskiego

przedsiębiorcy i działacza opozycyjnego, Kurta Muse w Panamie w roku 1989. Muse,

aresztowany za prowadzenie opozycyjnej pirackiej stacji radiowej, stał się

zakładnikiem Noriegi w momencie wzrostu napięcia w relacjach z USA. 20 grudnia,

gdy siły amerykańskie dokonały inwazji na Panamę, komandosi Delty, przerzuceni

przez 160 SOAR, uderzyli z więzienie, po dramatycznej akcji uratowali więźnia i

utrzymali sie na pozycji (śmigłowiec ewakuacyjny został zestrzelony, a inne nie

mogły wylądować) do czasu przybycia odsieczy. Inni komandosi brali udział w akcji

Delta

poszukiwania samego Noriegi, który jednak zdołał ukryć się w nuncjaturze

apostolskiej, i po kilku dniach oblężenia poddał się Amerykanom.

W roku 1991, w trakcie wojny o Kuwejt, Delta wydzieliła zespół do ochrony

generała Schwarzkopfa, a także siły do poszukiwania i zwalczania wyrzutni rakiet

SCUD. Być może, planowano także operacje odbicia zakładników, a potem jeńców

wojennych przetrzymywanych przez Saddama (wiadomo, że brytyjskie siły specjalne

planowały taką operację). Być może Delta zaangażowana była także w inne operacje

specjalne. Pózniej skierowano jej szwadron C do Somalii, gdzie miała za zadanie

pojmać generała Adida, co zakończyło się bitwą przedstawioną w książce i filmie

„Black Hawk Down”. Następne operacje pokrywają się z zaangażowaniem militarnym

i wywiadowczym USA w różnych miejscach globu : od Haiti, poprzez Kolumbię,

Bałkany, wreszcie Irak i Afganistan. Znane są jedynie kulisy operacji w Kolumbii

gdzie Delta i ISA wspomagały lokalną policję w walce z kartelem Escobara, co Mark

Bowden przedstawił w książce „Killing Pablo”. Na Bałkanach planowano operacje

pochwycenia serbskich przywódców, poszukiwanych przez trybunał haski. Operacje

te nie doszły do skutku, z powodu braku dokładnych danych wywiadowczych,

problemów we współpracy z sojusznikami, przecieków do Serbów, i w efekcie braku

decyzji politycznej. O działaniach w Afganistanie wiadomo głównie to, że komandosi

tej jednostki brali udział, wraz z Rangersami, w październiku 2001 w rajdzie na

domniemaną kryjówkę mułły Omara pod Kandaharem. Później zajmowali się

zapewnieniem ochrony nowym władzom Afganistanu (obecnie tę usługę zapewnia

firma DynCorp), a także prawdopodobnie brali udział w walkach z Talibami. W Iraku

podobno ich działania były kluczowe dla całości operacji, zarówno rozpoznawcze, jak

i dywersyjne. Po upadku reżimu Saddama operatorzy Delty brali i biorą udział w

działaniach przeciwpartyzanckich, w tym w zespołach Task Force 121 (ścigającym

Saddama) oraz Task Force 145 (ścigającym Al – Zarkawiego).W 2006 roku brali

udział w działaniach w rejonie Faludży. Wówczas jeden z komandosów, otrzymał

Distinguished Service Cross za męstwo jakim się wykazał w czasie odpierania ataków

rebeliantów na dom zajęty przez grupę Amerykanów.

Ponadto, w ramach tzw. „Global War on Terror” Delta brała udział w misji

doradczo – szkoleniowej na Filipinach (2002 rok), oraz być może w innych

operacjach, zwłaszcza w Rogu Afryki.

Delta

Deltę angażowano także w działania wewnątrz USA, zwłaszcza w trakcie

olimpiad w 1984, 1996 i 2002, jako odwód na wypadek zamachu terrorystycznego, a

także jako obserwatorów i doradców w trakcie kryzysu w Waco w 1993 roku.

Organizacja Delty jest niejawna, niemniej jednak dostępne informacje mówią

o podziale na dowództwo, szwadron (kompanię) łączności, kompanię wsparcia i trzy

kompanie bojowe. Dodatkowo, niepotwierdzone informacje mówią o plutonie

lotniczym (używającym śmigłowców przemalowanych w barwy cywilne) i plutonie

rozpoznawczym złożonym (w całości lub części) z kobiet. Podobno, do jednostki

mogą zgłaszać się jedynie ochotnicy w stopniu powyżej kaprala, posiadający

przeszkolenie spadochronowe, lub gotowi takowe odbyć. Selekcja podobno oparta

jest na wzorcach SAS – czyli długie marsze przełajowe z wzrastającym obciążeniem, i

zapewne także inne testy zarówno sprawnościowe jak i psychologiczne. Przebieg

dalszego szkolenia jest nieznany, zapewne dzieli się ono na kilkumiesięczny etap

wstępny, wspólny dla wszystkich, a następnie następuje okres szkolenia

specjalistycznego. Nie jest jasne, czy specjalizacja występuje na poziomie kompanii

czy plutonów, wiadomo jednak, że jakaś na pewno jest, co wynika z doświadczeń

innych jednostek specjalnych na całym świecie.

Podstawowym zadaniem Delty jest prowadzenie operacji

kontrterrorystycznych. Wraz z DevGru oraz innymi formacjami specjalnymi jest

główną siłą przewidzianą do prowadzenia tego rodzaju działań poza terytorium USA,

oprócz przeprowadzonych i planowanych operacji ratowania zakładników i

pochwycenia („ekstrakcji”) terrorystów czy zbrodniarzy wojennych, często była

używana do wsparcia Secret Service w ochronie prezydenta a także do ochrony

innych ważnych osób.

Na terenie kraju natomiast, Delta może występować jako wsparcie liczebne

lub techniczne dla służb policyjnych, w ściśle określonych przypadkach, takich jak

zwalczanie terroryzmu (o ściśle politycznym tle), lub tłumienie zamieszek (ang. civil

disturbances). Takimi sytuacjami były między innymi olimpiady lub uroczystości

objęcia urzędu przez prezydenta, wojsko może być także użyte w razie zamieszek

wewnętrznych, oraz zamachów terrorystycznych, wraz z innymi siłami federalnymi na

rozkaz prezydenta. Poza tym Delta, tak jak i inne formacje wojskowe mogą być bez

specjalnych ograniczeń, użyte do ochrony lub przywrócenia porządku na terenie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: