10 i 13 - Psychopedagogika pracy.doc

(88 KB) Pobierz
1

 

1.      Sztuka bycia pracownikiem

 

Sztuka obejmuje:

·         Wypełnianie zadań zawodowych

·         Wypełnianie obowiązków i egzekwowanie praw wynikających z roli zawodowej

·         Przyjęcie i przestrzeganie praw wynikających z kultury organizacji

·         Współpraca lub tolerancja zespołu pracowniczego

·         Organizacja życia w sposób pozwalający godzić obowiązki z całokształtem zadań życiowych

 

Stanowiska pracy:

-          Samodzielne – cechy pracownika: samodzielność, samosterowność, odporność na osamotnienie, introwersja

-          W zespole – cechy pracownika: umiejętność współpracy, dobra komunikacja, życzliwość, stanowczość, opanowanie w relacjach z osobami, które czasem są mniej kompetentne lub nie prospołeczne

 

Umiejętności wymagane w zarządzaniu (D. Katz 1979):

-          profesjonalne

-          konceptualne – widzenie celów strategii firmy z perspektywy czasowej i dystansu

-          interpersonalne – umiejętność wykorzystania możliwości każdego pracownika, wyzwalania energii społecznej podwładnych, inicjatywy i aktywności

 

1.1  Rola zawodowa

 

Rola – określone miejsce człowieka wśród innych ludzi.

 

Przesłanki składające się na efektywność realizacji roli:

-          zrozumienie wymagań

-          działania na rzecz spełnienia roli

-          akceptacja zadań wynikających ze społecznego rozumienia roli

 

Umiejętności roli = sprawność zawodowa

Pragnienie roli = oczekiwanie określane przez wewnętrzne potrzeby, nastawienia, wymagania i zwyczaje społeczne.

 

Podziały:

-          Rola ogólna 

-          Rola specjalna

 

-          Długotrwała

-          Okolicznościowa

 

Istota roli zawodowej to oczekiwania społeczne wobec osób pełniących rolę.

 

Związek psychika – praca:

-          harmonia między jednym i drugim zapewnia dobór pracowników

-          wpływ wykonywania pracy na psychikę

§         Pracownik ściśle kontrolowany, pracujący w uciążliwych warunkach à utrata inicjatywy i samodzielności

§         Prace rutynowe à postawa samozachowawcza

(wpływ pracy na zdrowie – stres)

 

Rodzaje władzy:

·         Władza wymuszana – oparta na przymusie i karze (gdy brak przymusu nie wykonuje pracy starannie lub ją porzuca)

·         Władza nagradzana – wywieranie wpływu połączone jest z nagrodą, występuje tu zjawisko przyzwyczajenia (habituacji) do nagrody i zaczyna być uważana za obowiązek pracodawcy

·         Władza legalna – związana z formalnymi cechami roli wyznaczanymi przez przepisy prawne (uznanie dla autorytetu, bo tak jest w regulaminie pracy)

·         Władza eksperta – uznanie wiedzy i umiejętności przełożonego, podporządkowanie autorytetowi jest korzystne

·         Władza odniesienia – uzyskana poprzez stanowienie wzorca dla pracowników

·         Władza przedstawicielstwa – pracownicy uważają, że autorytet i wpływ kierownika wynika z ich akceptacji i przyzwolenia

 

Autorytet wpisany w rolę kierownika

-          formalny – wynikający z praw roli

-          rzeczywisty – związany z władzą ekspercką, odniesienia, przedstawicielską (ważna jest pozycja pracownika, cechy osobiste, kompetencje)

 

Sztuka bycia pracownikiem polega na właściwym pełnieniu roli zawodowej, na realizacji zadań i spełnianiu pragnień wynikających z roli, w tym także pragnienia władzy i autorytetu, jeśli są one zawarte w potrzebie samorealizacji.

 

1.2  Organizacja pracy własnej

 

Kierunki organizacji pracy:

-          lepsze proporcje między czasem pracy a czasem wolnym

-          lepsze wykorzystanie czasu na poszczególne czynności

 

zasady organizowania czasu pracy

        Najpierw analiza czynności, które wykonujemy w ciągu dnia, tygodnia, miesiąca (aby określić wykorzystanie czasu, trzeba określić swoje potrzeby, nawyki, możliwości, własny rytm dnia

        Najtrudniejsze zadania 9.00 – 13.00 i 17.00 – 20.00

        Przerwy w zależności od wieku i pracy (starsze osoby częściej, po trudnych zadaniach dłuższa przerwa)

        Największa efektywność umysłowa po ok. 45 minutach od rozpoczęcia pracy.

        Czynności pomocnicze przed rozpoczęciem pracy (osoby wysoko reaktywne dużo czasu na to poświęcają)

 

Sojusznicy:

-          urządzenia  wspomagające pracę (telefon, komputer itp.)

-          pracownicy o niższych kompetencjach – przygotowują informacje, wykonują mniej skomplikowane czynności

 

 

 

1.3  Obciążenie pracą

 

Zmęczenie – okresowe zakłócenie równowagi procesów życiowych, które zmniejsza sprawność funkcjonowania jednostki.

 

Zmęczenie (Grandjean)

-          fizyczne/ mięśniowe (prowadzi do przejściowego spadku wydajności grupy mięśni)

-          psychiczne/ nerwowe (wywołane pracą umysłową, zaabsorbowaniem receptorów, monotonią, napięciem nerwowym, koniecznością napięcia uwagi przez dłuższy czas, zwiększonym poczuciem odpowiedzialności lub zagrożenia)

 

Rodzaje zmęczenia:

-          krótkotrwałe – znika po wypoczynku

-          przewlekłe – nagromadzenie wpływów różnych form zmęczenia

 

-          zmęczenie ostre – skrajna forma zmęczenia, wyczerpanie będące wynikiem intensywnego wysiłku na granicy ludzkich możliwości, objawy: bardzo ostre, chorobowe (bezsenność, zaburzenia funkcji serca, układu krążenia, ostre obniżenie poziomu percepcji i myślenia, zaburzenia emocjonalne, motywacji, dolegliwości somatyczne, spadek wagi ciała). Przedłużający się taki stan może doprowadzić do ciężkiej choroby lub zgonu.

 

Objawy zmęczenia:

-          niepewność

-          pośpiech w wykonywaniu ruchów na przemian ze spowolnieniem

-          niekontrolowane przerwy w działaniu

-          tempo pracy maleje

-          pojawiają się błędy

-          pochylenie ciała

-          twarz jak maska – mimika ubożeje

 

Znużenie – subiektywne poczucie zmęczenia, zależy od cech osobniczych i warunków otoczenia, przyczyny: niewłaściwa organizacja pracy, zła atmosfera w pracy, niepowodzenia, monotonia, stany emocjonalne; zwykle związane z pracą o małej zmienności sytuacyjnej, nie pozwalającej na przerwy.

 

Energia psychofizyczna (wysiłek psychofizyczny) – przekroczenie granicy prowadzi do przeciążenia, a w konsekwencji do zmęczenia.

 

Obciążenie psychiczne – stan pobudzenia psychicznego, w którym człowiek może funkcjonować bez wyraźnych zakłóceń poziomu organizacji czynności.

Przeciążenie psychiczne – obciążenie psychiczne przekraczające barierę utrzymania równowagi między człowiekiem a otoczeniem.

 

 

 

 

Przyczyny obciążenia/ przeciążenia:

-          sytuacyjne cechy człowieka (odpowiednia ilość snu, itp.)

-          wykonywanie czynności zawodowych, w szczególności w sytuacjach trudnych

-          warunki otoczenia (czynniki fizyczne, biologiczne, ekonomiczne, społeczne)

-          stanowisko pracy (narzędzia, maszyny)

-          organizacja pracy (przebieg, tempo, metody)

 

Konsekwencje przeciążenia:

-          pobudzenie kory mózgowej àzaburzenie orientacji człowieka w otoczeniu, obniżenie samokontroli à dezorganizacja zachowania:

§         nie panuje nad swoim zachowaniem – zachowania impulsywne, nieprzemyślane, niecelowe

§         stany lękowe

§         agresja

§         regresja – prymitywny sposób rozwiązywania problemów, wykonywanie zadań poniżej możliwość itp.)

 

Etapy czynności:

1-     pobieranie informacji

2-     przetwarzanie informacji

3-                                                                                            podejmowanie decyzji – najbardziej odpowiedzialna czynność ludzka, wymagająca dużego wysiłku psychicznego. (zwłaszcza w sytuacjach konfliktowych, związanych z emocjami, dylematach)

4-     wykonanie czynności – angażują struktury poznawcze, zmuszają do wysiłku.

 

Ocena obciążenia psychicznego

 

Kryteria:

-          częstotliwość – ilość informacji, podejmowanych decyzji, wykonywanych czynności przypadających na jednostkę czasu (1 dzień)

-          zmienność – różnorodność zmian w zakresie informacji, decyzji i czynności

-          złożoność – stopień skomplikowania informacji, decyzji i czynności

-          dokładność – poziom precyzji niezbędnej przy realizacji zadań związanych z wykonywaniem zawodu

-          waga – poziom adekwatności procesów (podejmowania decyzji, wykonywania czynności itp.) do skutków działania (poziom adekwatności do celów, jakie są realizowane)

 

Monotonia pracy – czynnik zwiększający obciążenie

Prace wyjątkowo monotonne:

-          w bezruchu wymagające stałej percepcji

-          prace w dużym napięciu uwagi

-          prace o stereotypowych, zrutynizowanych, prostych czynnościach

-          o stałym rytmie

-          o b. Niskim stopniu trudności zdań

-          o małym zaangażowaniu poznawczym i emocjonalnym, zbyt łatwe

 

 

 

 

Inne przejawy zmęczenia (czynności, które się z nimi wiążą uznaje się za obciążające):

-          wydłużenie się czasu reakcji na bodźce

-          obniżenie wyników w testach psychologicznych (uwagi, sprawności psychometrycznej, koordynacji wzrokowo-ruchowej)

-          zmniejszenie wydajności pracy

 

Do oceny wykorzystuje się czasem subiektywne oceny pracowników.

 

 

Najnowsze badania – przyczyny obciążenia/ przeciążenia:

 

-                Przeciążenie spowodowane brakiem adekwatności między wymogami stawianymi przez pracę a działaniem jednostki. Badania nad nauczycielami – obciążenia pracą z przyczyn społecznych:

§         niskie zarobki – duże obowiązki à poczucie braku uznania za pracę

§         błędy w polityce kadrowej

§         konflikty z kolegami i przełożonymi

§         zła organizacja pracy

-                Wpływ sfery motywacji – osoby o wysokiej motywacji, wysokim stopniu zaangażowania  są mniej podatne na zmęczenie.

 

 

1.4  Błędy w działaniu człowieka w organizacji

 

Trzeba je badać w kontekście konkretnej sytuacji.  Prowadzi do zmiany sytuacji normalnej w trudną, pozytywnej w negatywną. Błąd to rozbieżność między celem, a wynikiem działania, między programowaną a realizowaną czynnością. Czasem nie jest obserwowalny, widzimy wtedy tylko ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin