KOSMETOLOGIA.doc

Dziekuje za zakup moje kursu i mam nadzieje że nauczę cię stylizacji najlepiej jak moge:) jeżeli zauważysz iż moje materiały znajdują się w innych rekach bede wdzieczna za kontakt:)

KOSMETOLOGIA !!!!!!!

Cellulite - nieuleczalny defekt?

Słowo Cellulite pochodzi z języka francuskiego i oznacza liposklerozę, czyli chorobę tkanki podskórnej nazywaną również "skórka pomarańczową". Utrwalone potocznie określenie Cellulitis jest z medycznego punktu widzenia błędne. Dermatolodzy mianem Cellulitis określają rzadko występujące zapalenie tkanki podskórnej, w którym stan zapalny jest bardziej rozległy i głębszy niż w róży.
Do niedawna Cellulit uważano jedynie za defekt estetyczny, dziś wiemy już że jest to złożona choroba tkanki tłuszczowej, określana jako: obrzękowo-włóknisto-stwardnieniowa patologia tkanki podskórnej. Termin ten choć nieprzyjemny dla ucha dość dokładnie oddaje charakter zmian do jakich dochodzi w przebiegu choroby.
Cellulite dotyczy ok. 80 - 90% kobiet, głównie w okresie po pokwitaniu i jest stanem dość powszechnie spotykanym, aczkolwiek nie u wszystkich osób zmiany są widoczne gołym okiem.

Przyczyny Cellulitu

Jednym z ważniejszych czynników odpowiedzialnym za nasilenie zmian są zaburzenia równowagi hormonalnej. Estrogeny i hormony wytwarzane w nadnerczach są przekształcane pod wpływem enzymu aromatazy w hormony aktywnie wpływające na rozwój tkanki tłuszczowej. U kobiet (inaczej niż u mężczyzn) wytwarzanie i przebudowa tkanki tłuszczowej jest zależna właśnie od lokalnej gospodarki hormonalnej, a nie od ilości przyjmowanego pokarmu. Nierównomierna aktywność aromatazy i zaburzenia gospodarki hormonalnej powodują powiększanie się oraz nieprawidłowy rozwój komórek tłuszczowych.
Za najważniejszą przyczynę liposklerozy uważa się złożone zaburzenia przepływu krwi w tkance podskórnej, a rozwój i postęp choroby zależy głownie od zastoju krwi w mikrokrążeniu. I tutaj hormony po raz kolejny odgrywają znaczącą rolę. Estrogeny zmniejszają napięcie drobnych żył i zwiększają przepuszczalności naczyń włosowatych, progesteron zaś powoduje rozkurcz mięśniówki drobnych naczyń, powodując tym samym zastój i wzrost ciśnienia krwi w mikrokrążeniu. Stan ten powoduje z kolei zwiększenie ilości przesączającej się limfy z krwi do tkanek, co doprowadza do powstawania mikroobrzęków (głównie w przestrzeniach okołonaczyniowych). Powstaje jakby dodatkowa bariera blokująca zaopatrywanie komórek tkanki tłuszczowej w substancje odżywcze i upośledzając ich metabolizm.
Adipocyty (komórki tłuszczowe) wykazują ponadto zaburzenia magazynowania tłuszczów. Poprzez obniżenie aktywności wewnątrzkomórkowej lipazy (enzymu odpowiedzialnego za przemiany tłuszczów) adipocyty znacznie powiększają swoją objętość. Przyczynia się to do lokalnego wzrostu ciśnienia w tkankach co wtórnie powoduje ucisk na naczynia krwionośne i limfatyczne. Uciśnięte naczynia krwionośne nie są w stanie sprawnie odbierać płynu nagromadzonego w obrębie tkanki tłuszczowej, co pogłębia zburzenia metabolizmu i magazynowania tłuszczów w adipocytach. Powstaje jakby samonapędzające się, trudne do przerwania błędne koło. Jeśli proces trwa dostatecznie długo dochodzi ponadto do odkładania się włókien kolagenowych w obrębie zrazików tkanki tłuszczowej. W zależności od czasu trwania i aktywności choroby w obrębie równomiernie rozwiniętej tkanki tłuszczowej pojawiają się zgrubienia i guzki. Są to właśnie obszary objęte procesem chorobowym.

Zaawansowanie zmian w Cellulicie

Wszystkie panie łatwo mogą ocenić stan swojej tkanki podskórnej.
Na podstawie uzyskanego obrazu skóry wyróżnia się 4 stopnie nasilenia zmian.

1.   pojawiają się nieznaczne pobruzdowania (skóra ujęta w fałd grubości ok. 5-8cm)

2.   występują większe zagłębienia (skóra ujęta w fałd wykazuje dodatni objaw "skórki pomarańczowej")

3.   zagłębienia występują podczas napinania mięśni (samoistny objaw "skórki pomarańczowej")

4.   guzki i nierówności tkanki podskórnej są widoczne w spoczynku

Termografia - stopnie nasilenia zmian

W specjalistycznych gabinetach i ośrodkach medycyny estetycznej wykonać można termografię, która uwidacznia zaburzenia ukrwienia w różnych obszarach skóry.

1.   plamisty, nakrapiany obraz nadmiernej przepuszczalności naczyń włosowatych

2.   większe ogniska przekrwienia, otoczone obszarami niedokrwienia

3.   obraz grudek i drobnych guzków, określany mianem - leopardziej skóry

4.   duże, ciemne, wybarwiające się obszary hypotermiczne sąsiadujące z obszarami przekrwienia

Leczenie

Działanie kosmetyczne polega na ;

·         działaniu lipolitycznym

·         działaniu przeciwobrzękowym

·         aktywowaniu przepływu krwi w tkance tłuszczowej

·         regulacji przepuszczalności naczyń włosowatych

·         hamowaniu aktywności aromatazy steroidowej

Działanie lipolityczne

Wolny jod i jego związki aktywują lipazę i przeciwdziałają gromadzeniu się lipidów wewnątrz komórek tkanki tłuszczowej. Do tego celu wykorzystuje się sole jodu oraz wyciągi roślinne z wodorostów zawierające jod , jodową ekstensynę, a także jodowany kolagen.

Działanie przeciwobrzękowe i usprawniające mikrokrążenie

Biologicznie czynne substancje takie jak flawonoidy i saponiny wykazują naturalne działanie przeciwobrzękowe poprzez normalizację przepuszczalności naczyń włosowatych i działanie przeciwzapalne. Substancje te są składnikami roślin i występują: w kasztanowcu zwyczajnym, krwawniku pospolitym, nagietku lekarskim, rumianku, lukrecji, szałwi, perełkowcu, zielu gryki, iglicy włoskiej oraz w kozieradce.

Hamowanie aktywności aromatazy steroidowej

W ostatnich latach pojawiły się preparaty zawierające inhibitory (związki hamujące działanie) aromatazy. Następstwem zahamowania przetwarzania estrogenów w tkance podskórnej jest zmiejszone odkładanie się tkanki tłuszczowej , a co za tym idzie - odciążanie mikrokrążenia.

Produkowane obecnie preparaty anty-cellulitowe zawierają większość wymienionych powyżej aktywnych substancji, a dzięki odpowiednim podłożom intensywnie penetruja w głąb tkanek.

Terapia cellulitu nie może się jednak ograniczać tylko do stosowania kosmetyków. Powinna być wsparta odpowiednio dobranymi ćwiczeniami fizycznymi i zabiegami kosmetycznymi.

Wśród ćwiczeń fizycznych najbardziej poleca się:

·         pływanie

·         gimnastykę

·         aerobik

·         biegi rekreacyjne

·         jazdę na rowerze.

Zalecane zabiegi kosmetyczne to:

·         Egyptos >> Kliknij

·         drenaż limfatyczny

·         masaż klasyczny

·         masaż aparatem ciśnieniowym.

Aktywną terapię można wspomagać również kąpielami kończącymi się zimnym prysznicem nóg i pośladków. Jeśli wszystkie te zabiegi okażą się nieskuteczne konieczne może okazać się odsysanie tkanki tłuszczowej (tzw. liposukcja)

Osoby z tendencjami do powstawania cellulitu powinny ponadto unikać

·         noszenia zbyt ciasnych spodni (uciskających i utrudniających krążenie )

·         noszenia obuwia na wysokich obcasach (powyżej 5-8 cm)

·         długotrwałego przebywania w pozycji stojącej lub siedzącej

·         gorących kąpieli

·         nadmiernego opalania się

MEZOTERAPIA !!!!!!!!

Gdy włosy stają się coraz cieńsze i wypadają...

Ta metoda podawania leków rozwinęła się szczególnie w ostatnich latach, choć pierwsze próby odnotowano już w latach 50 XX w. Polega ona na śródskórnym wstrzykiwaniu (na głębokość 0,5-2mm) bardzo cienką igłą lub odpowiednim aparatem (Dermo-jet) wybranych preparatów farmakologicznych w określonych chorobach skóry. Sam zabieg nie jest z pewnością bezbolesny, ale wykonany przez wyszkolonego lekarza nie jest nadmiernie uciążliwy dla pacjenta.

Zastosowania tej techniki medycznej:

Mezoterapia znajduje swoje zastosowanie głównie w Medycynie estetycznej
gdzie stosuje się:

·         kolagen

·         embrioblasy

·         botulinę

i w Dermatologii
gdzie stosuje się:

·         witaminy

·         mikroelementy

·         bepanten

·         chophytol

·         ksylokainę

·         kortykosterydy

Wskazania

Jednym z najczęstszych wskazań do mezoterapii są choroby włosów, w których dochodzi do utraty lub znacznego osłabienia struktury włosów. Poprzez podawanie w skórę owłosioną głowy preparatów mineralnych, witamin i leków przeciwzapalnych można w znacznym stopniu poprawić odżywienie włosów, zatrzymać ich wypadanie, a nawet spowodować odrost utraconych włosów.
Ilość zabiegów, które są niezbędne do uzyskania poprawy, zależy od rodzaju schorzenia jak i od rodzaju niedoboru mikroelementów stwierdzonego u pacjenta.
Metoda ta jest najczęściej stosowana jako wspomaganie leczenia ogólnego (lekami doustnymi) oraz w sytuacjach, gdy leczenie ogólne lub miejscowe nie przynosi wystarczających efektów.
Kolejnym wskazaniem do zastosowania mezoterapii jest nadmierna potliwość pach, stóp i dłoni. W tych przypadkach zastosowanie "botuliny" znacznie ogranicza pocenie się nawet przez 6 miesięcy. Po tym czasie zabieg należy powtórzyć.
Mezoterapią można leczyć również przypadki ciężkiej łuszczycy paznokci oraz keloidy i przerastające blizny.

Bezpieczeństwo zabiegów

Zabiegi są bezpieczne, gdyż powikłania po nich są niezmiernie rzadkie i występują wyjątkowo jako niewielkie krwiaki, ustępujące samoistnie po kilku dniach.

TECHNIKI USUWANIA NADMIERNEGO OWŁOSIENIA

W ostatnich latach do gabinetów lekarskich zajmujących się medycyna estetyczną zgłasza się wiele pacjentek celem usunięcia zbędnego owłosienia. Mnogość metod oferowanych przez gabinety kosmetyczne i lekarzy umożliwia wybranie techniki gwarantującej "trwałe" pozbycie się niepotrzebnego owłosienia.

Podczas wizyt lekarze zwykle informują pacjentów o konieczności wykonania kilku zabiegów powtarzanych w różnych odstępach czasowych. Ma to zapewnić "trwały" efekt wykonanej epilacji. Nieskuteczność pojedynczych zabiegów wynika z różnej aktywności mieszków włosowych. "Trwale" usuwać można bowiem jedynie te włosy, które znajdują się w fazie aktywnego wzrostu.

Cykl wzrostu włosa

W każdym mieszku włosowym następują po sobie w rytmicznej kolejności trzy fazy:

·         anagen - wzrost i pełna aktywność

·         katagen - inwolucja (faza przejściowa)

·         telogen - spoczynek

Anagen to faza aktywnego wzrostu włosa. Macierz otaczająca brodawkę włosa jest wówczas dobrze rozwinięta, a jej komórki dzieląc się intensywnie przesuwane są do góry tworząc włos. Po różnie długim okresie czasu (w zależności od rodzaju włosa i okolicy ciała) mieszki włosowe przechodzą z fazy anagenu do katagenu. W fazie tej macierz stopniowo zanika, a komórki zrogowaciałe oddzielają się od pozostałych tworząc zgrubiałą kolbę. Równolegle zmianie ulega pochewka naskórkowa włosa, przekształcając się w woreczek z tkwiącym wewnątrz włosem. Wytworzenie się włosa kolbowatego stanowi zakończenie fazy katagenu i rozpoczęcie telogenu. Pozostały mieszek włosowy jest w górnej części niezmieniony, zaś jego dno znajduje się teraz blisko przyczepu mięśnia przywłosowego. Faza spoczynku trwa różnie długo, aż do czasu, gdy nieokreślony bliżej bodziec wychodzący ze skóry spowoduje wykształcenie nowej macierzy włosa. Powoduje to pobudzenie wtórnego zawiazka włosa i odrost nowego włosa.

Trójfazowość cyklu włosowego jest stała dla wszystkich mieszków włosowych i powtarza się wielokrotnie w ciągu życia. W zależności jednak od okolicy ciała czas trwania poszczególnych faz jest różny. W obrębie owłosionej skóry głowy ok. 85% włosów znajduje się w fazie anagenu, a trwa on w tej okolicy ok. 2-4 lata. Natomiast na skórze ud i podudzi (meszek włosowy) jedynie 20-40% włosów to włosy anagenowe.

Czas trwania telogenu i ilość włosów anagenowych w różnych okolicach ciała.

Nadmierny porost włosów skóry twarzy, tułowia i kończyn związany jest zwykle z nadmierną produkcją androgenów lub zwiększoną wrażliwością mieszków włosowych na hormony męskie. Kliknij

Przyczyną nadmiernego porostu włosów mogą być

·         czynniki wrodzone

·         schorzenia endokrynologiczne

·         niepożądane działanie niektórych leków

Ze względu na rozległość wyróżniamy nadmierne owłosienie

·         ograniczone

·         uogólnione

Techniki usuwania zbędnego owłosienia

Niektóre zabiegi usuwania nadmiernego włosienia mogą być wykonywane samodzielnie w domu. Do zabiegów tych zaliczamy:

·         rozjaśnianie

·         golenie

·         depilację tradycyjną

·         depilację chemiczną

W gabinetach kosmetycznych najczęściej wykonuje się:

·         depilację ciepłym woskiem

·         depilację zimnym woskiem

·         mikrolizę (modną w ostatnim czasie)

W gabinetach lekarskich zaś wykonuje się depilację metodami:

·         elektrolizy

·         elektrokoagulacji

·         z użyciem laserów

·         i nielaserowych źródeł światła.

Rozjaśnianie

Nie prowadzi ono oczywiście do utraty niechcianego owłosienia , ale czyni go mniej widocznym. Wykorzystuje się do tego celu kremy i roztwory zawierające nadtlenek wodoru, który aktywnie rozjaśnia zmiękcza i utlenia włosy.

Golenie

Jest jedną z najstarszych i tanich metod usuwania zbędnego owłosienia. Nieakceptowana jednak przez wiele pacjentek ze względu na stosunkowo szybki odrost włosów, uczucie szorstkości wygolonych powierzchni i podrażnienia skóry. Część osób twierdzi ponadto, że golenie wzmaga tempo odrostu i grubość włosów, choć nie potwierdzono tej tezy badaniami naukowymi.

Depilacja tradycyjna

Prowadzona jest najczęściej pęsetą lub elektrycznymi depilatorami. Główna wadą tej metody jest dyskomfort odczuwany podczas zabiegu. Zabiegi wykonywane depilatorami elektryczymi powodują ponadto szybszy odrost włosów (prawdopodobnie w związku z przepływem niewielkiego prądu miedzy tarczami a skórą).

Depilacja mechaniczna

Jest obecnie stosowana niezmiernie rzadko, ze względu na częste podrażnienia skóry. Wykorzystuje się tu takie środki ścierne jak paski czy rękawice papieru ściernego albo pumeks. Materiały te przesuwane ruchami okrężnymi po owłosionej skórze ścierają włosy z jej powierzchni. Skuteczność tej metody jest porównywalna do golenia.

Depilacja chemiczna

Chemiczne środki do depilacji działają na włosy poprzez uszkadzanie wiązań dwusiarczkowych. Ponieważ łodyga włosa jest bogatsza niż naskórek w aminokwasy zawierające siarkę doprowadza to do oddzielenia się włosa od mieszka włosowego. Częstym działaniem niepożądanym depilacji tą metodą są podrażnienia lub odczyny alergiczne na składniki kremów.

...