Gordon Lucy - Wigilijna opowieść.pdf - cenia61

LUCYGORDON

Wigilijnaopowieść

przełoŜył Michał Tober

PolloConSalsaD’uovo

(Kurczakwsosiejajecznocytrynowym)

TojedenzulubionychprzepisówmojegomęŜa.Prezentujęgotutaj,mimoze

niejestwyłącznieświąteczny.

4porcjekurczaka

sólipieprz

3łyŜkistołoweoliwyzoliwek

30gramówmasła

1zmiaŜdŜonyząbekczosnku

30gramówmąki

1/4litrabulionuzkurylisteklaurowytymianek

2Ŝółtka

1łyŜkastołowasokuzcytryny

posiekanapietruszka

plasterkicytryny

Przyprawić kurczaka solą i pieprzem. Rozgrzać olej, masło i czosnek na

patelni,smaŜyćkurczakanawolnymogniuprzezokoło12minutaŜsięzrumieni.

Zdjąćzpatelniiodstawić.ZlaćtakŜetłuszczzwyjątkiem2łyŜekstołowych.

Dodać mąkę i smaŜyć przez minutę, energicznie mieszając. Wlać bulion i

zagotować, nie przerywając mieszania. WłoŜyć kurczaka na patelnię, dodać listek

laurowy,tymianekidusićpodprzykryciemprzez30minutaŜzmięknie.

PołoŜyćkurczakanatalerzu.Zsosuwyciągnąćziołaiwyrzucić.Wymieszać

Ŝółtka z sokiem z cytryny i z trzema łyŜkami sosu. Wlać na patelnię i podgrzać

łagodnie,aŜzgęstnieje.Niegotować.Mięsopolaćsosemiprzybraćpietruszkąoraz

plasterkamicytryny.

Porcjadla4osób.

Rozdziałpierwszy

Dawn spojrzała w niebo na cięŜkie chmury. Zastanawiała się, czy śnieg

zdąŜy spaść jeszcze przed świętami BoŜego Narodzenia. Nie wiedziała, czy ma się

cieszyć, czy teŜ smucić. Dusza dziecka, wciąŜ pełna entuzjazmu, mimo Ŝe Dawn

miała juŜ dwadzieścia siedem lat, powtarzała, Ŝe święta bez śniegu nie są

prawdziwymi świętami. Rozsądek weterynarza podpowiadał natomiast, Ŝe zapewne

nie raz będzie trzeba wyjechać w teren i śnieg moŜe oznaczać jedynie kłopoty.

Dusza dziecka zwycięŜyła.

Wsiadła do swojego starego samochodu i pojechała z powrotem do

Hollowdale, gdzie była najmłodszym z trojga weterynarzy w małej wiejskiej

przychodni dla zwierząt. Mieszkała tam juŜ od ponad roku i była zachwycona nieco

staroświecką atmosferą miejsca, w którym kultywowano i honorowano uświęcone

przez lata tradycje.

Minęło trochę czasu, zanim została zaakceptowana przez wioskową

społeczność. Jack i Harry, wspólnicy-weterynarze, przestrzegali ją przed

trudnościami wiejskiego Ŝycia i prący ze zwierzętami hodowlanymi, lecz dali

odwaŜnej kobiecie szansę.

Trudniej było przekonać farmerów. Młoda kobieta o szczupłej, eleganckiej

sylwetce, lśniących ciemnych włosach i duŜych brązowych oczach nie była według

nich najlepszym kandydatem na lekarza cięŜkich byków. Ale Dawn miała o wiele

więcej sił, niŜ moŜna by się tego spodziewać po jej budowie i udowodniła, Ŝe

potrafi radzić sobie ze wszystkim. Oddanie dla zwierząt, troska i gotowość

niesienia pomocy nawet w najcięŜszych warunkach zaskarbiły jej w Hollowdale

powszechne uznanie. JuŜ po kilku tygodniach czulą się tak, jakby Ŝyła w wiosce od

urodzenia.

Wracając, przejeŜdŜała obok Hollowdale Grange, ogromnego domostwa,

które od stuleci stanowiło centrum wiejskich uroczystości. Kolędnicy, którzy

schodzili się tam wieczorami, wyśpiewywali dla Squire'a Davisa, który częstował

ich gorącymi napojami i rozdawał cenne prezenty. Co roku urządzał takŜe

świąteczny bal dla niepełnosprawnych dzieci, tak jak czynili to jego przodkowie.

Squire Davis zmarł jednak kilka miesięcy temu, nie pozostawiając spadkobiercy.

Dom zamknięto i stał tak nie zamieszkany przez całe lato i jesień.

Nagle Dawn zauwaŜyła coś niezwykle interesującego. Nacisnęła gwałtownie

hamulec i odwróciła się. W Grange paliły się światła. Przed drzwiami stała

cięŜarówka, a tragarze wnosili meble. Uśmiechnęła się do siebie i pojechała dalej.

Harry, młodszy wspólnik, wszedł, kiedy robiła notatki. Był młodym

męŜczyzną o miłej twarzy i oczach pełnych ciepła. Często flirtowali ze sobą

Ŝartobliwie, ale Dawn nigdy nie pozwoliła, aby posunął się dalej, chociaŜ

doskonale wiedziała, Ŝe Harry ma na to ogromną ochotę.

– Słyszałem od Jacka, Ŝe masz zamiar pracować w święta – powiedział

tonem pełnym oburzenia. – Naprawdę chcesz to zrobić?

– Ktoś przecieŜ musi – wyjaśniła. – Zwierzęta mają to do siebie, Ŝe chorują

takŜe w święta i w wiosce musi być weterynarz gotowy na kaŜde wezwanie.

– Oczywiście, ale dlaczego znowu masz to być ty? Zgodziłaś się wziąć dyŜur

w ubiegłym roku, a to było twoje pierwsze BoŜe Narodzenie w Hollowdale, jeśli

dobrze sobie przypominam.

– Harry, to naprawdę bez znaczenia – zapewniła go spokojnie. – Jack ma

Ŝonę i dzieci, a ty powinieneś odwiedzić rodzinę brata. Twoi mali bratankowie

liczą na wujka Harry'ego.

– Och, wpadnę do nich na chwilę, a potem przyjadę ci potowarzyszyć –

powiedział z udawaną obojętnością.

– Nie ma takiej potrzeby.

– Nie sądzisz chyba, Ŝe przepuszczę okazję przebywania z tobą sam na sam?

– zapytał prowokacyjnie.

Roześmiała się łagodnie i wtedy ją pocałował. Nim zdąŜyła cokolwiek

powiedzieć, był juŜ za drzwiami. Westchnęła. Lubiła Harry'ego. Był bardzo miły i

opiekuńczy. Nie znalazła w nim jednak niczego ekscytującego, a na to nie moŜna

było, niestety, nic poradzić.

Jak dotąd tylko jeden męŜczyzna sprawił, Ŝe jej serce zaczęło bić szybciej.

Ale właśnie on złamał to serce. Zdarzyło się to osiem lat temu. Osiem świąt

BoŜego Narodzenia… KaŜdej rozsądnej kobiecie wystarczyłoby, aby zapomnieć.

Dawn takŜe wystarczyło. Nie zakochała się juŜ jednak nigdy potem, a święta

straciły dla niej część swego dawnego czaru.

Jack, starszy wspólnik, skończył właśnie poranny dyŜur. Był krępym

męŜczyzną w średnim wieku i miał szeroką, pogodną twarz.

– Ktoś wprowadza się dzisiaj do Grange – powiedziała Dawn. – Kiedy

przejeŜdŜałam obok, widziałam cięŜarówkę z meblami.

Jack zmarszczył brwi.

– Nie musisz mi o tym mówić – mruknął. – Miałem juŜ sprzeczkę z nowym

właścicielem i nie wyszedłem z niej zwycięsko.

– Co się stało?

– Odwiedziłem go rano, aby zapytać o bal dla dzieci. Wiem, Ŝe pozostały juŜ

tylko dwa dni do Wigilii, ale gdyby wszyscy zakasali rękawy, to zdąŜylibyśmy

jeszcze na czas.

– To znaczy, Ŝe on powiedział „nie”? – zapytała z niedowierzaniem.

– To znaczy, Ŝe pokazał mi drzwi. „śadnego przyjęcia. Ani w tym roku, ani

za rok, nigdy! Proszę wyjść i nie wracać!” Taka mniej więcej była nasza rozmowa.

– Ale bale w Grange stały się juŜ legendą. JeŜeli on jest jednym /. Davisów,

to z pewnością o tym wie.

– On nic jest Davisem. Prawnicy znaleźli wreszcie spadkobiercę Squire'a,

Ŝyjącego gdzieś na drugim końcu świata. Gość zaŜądał, aby spienięŜono majątek

tak szybko, jak to tylko moŜliwe. Dom trafił w łapy pośredników, którzy nie

wiedzieli nic o Hollowdale i jego tradycjach. Posiadłość kupił ten, kto zaoferował

najwyŜszą cenę.

– Czy ten męŜczyzna ma Ŝonę? MoŜe z nią naleŜałoby porozmawiać?

– On nie jest Ŝonaty, co zapewne oszczędziło jakiejś kobiecie wielu cierpień.

Nie da się z nim rozmawiać. Jest twardy i nieustępliwy jak skała. Próbowałem

wielu argumentów: Ŝe są święta, Ŝe dzieci będą niepocieszone. Mówiłem nawet

wtedy, kiedy skierował mnie do drzwi. Tego człowieka nie obchodzą dzieci. Nie

obchodzą święta. Chce, aby zostawić go w spokoju. Jest jak Scrooge z Opowieści

wigilijnej Karola Dickensa. Miałem wraŜenie, Ŝe potrząśnie laską i zawoła:

„Głupstwo!”

Dawn uśmiechnęła się lekko.

– Okazało się jednak, Ŝe w głębi duszy Scrooge jest łagodny jak baranek –

przypomniała.

– Jeśli ktoś oczekuje od nowego właściciela Hollowdale Grange tego

samego, gorzko się rozczaruje – mruknął Jack. – Poza tym dostało mi się od

Gordon Lucy - Wigilijna opowieść.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: