Cele:
dzieci powinny: - znać charakterystyczne oznaki wiosny;
- wypowiadać się nt. inscenizacji pt. „O żółtym tulipanie”
- rozpoznać głosy ptaków: kukułki i bociana;
- rozwiązać zagadki słowne, wzrokowe i słuchowe;
- odważnie i spontanicznie wyrażać swoje uczucia i skojarzenia;
- wiedzieć, że należy dostosować ubiór do pogody i pory roku;
- zgodnie uczestniczyć w zabawach;
- odczuwać zadowolenie z wykonanej pracy
- dokonać samooceny pracy;
Metody:
- elementy pedagogiki zabawy,
- improwizacja ruchowa,
- elementy metody C. Freineta,
- elementy metody ruchu rozwijającego W. Sherborne,
- słowne: żywe słowo, objaśnienie, zagadki,
- oglądowe: pokaz obserwacja,
- czynne: zadań stawianych do wykonania.
Środki i materiały dydaktyczne:
- sylwety do teatru cieni,
- 6 drzwi (namalowane na szarym papierze) i dopasowane do nich klucze,
- kwiecista tkanina,
- biedronki,
- kaseta magnetofonowa
- chusty
- wycięte koła (do origamii)
- patyczki higieniczne, farby
- Wiosna
- List od Wiosny
- kartki z wyklejonym z kaszy manny motylem
- wycięte drobne kwiatki dla każdego dziecka;
Przebieg:
1. Powitanie
- dzieci „promyczki” wyskakują z siadu;
- „Promyczki słońca pozdrawiają się” – wspólny uścisk dłoni nad głowami;
2. Wprowadzenie do zajęcia, krótka rozmowa.
Odczytanie listu od Wiosny:
„Drogie Dzieci!
Już do Was przyszłam. Jeśli chcecie mnie spotkać, wyjdźcie na spacer. Po drodze musicie otworzyć wszystkie drzwi. Klucze do nich ma Wasza pani, pomóżcie dopasować klucz do drzwi. Zobaczycie i usłyszycie tam wiele oznak mojego przybycia. Miejcie oczy i uszy szeroko otwarte.
Do zobaczenia w parku –
Wiosna”
W sali rozmieszczone są papierowe drzwi, różniące się dziurką od klucza np. w kształcie motyla, biedronki, tulipana itp. Nauczycielka posiada sześć kluczy zakończonych tymi samymi symbolami co dziurki od klucza. Aby otworzyć drzwi należy dopasować klucz.
3. I drzwi –za, którymi ukryty jest teatr cieni - inscenizacja pt. „O żółtym tulipanie”
- krótkie wypowiedzi dzieci nt. inscenizacji.
- wyszczególnienie postaci,
- próby odpowiedzi na pytanie: co jest potrzebne roślinom do wzrostu?
4. II drzwi – za, którymi ukryte są sylwety żabek na gumce, które dzieci zakładają na rękę oraz czapka dla bociana - zabawa ruchowa pt. „Bocian i żabki”
- nauczycielka recytuje wyliczankę:
„Siedzi żaba na kamieniu
moczy nogi swe w strumieniu.
Gdy bociana ujrzy dziób
to do wody skacze – chlup!
Raz, dwa, trzy
razem z żabą skaczesz ty!”
- dzieci – żabki skaczą po kamieniach (krążkach), gdy dziecko- bocian wyjdzie nad staw żabki wskakują do wody. Ta żabka, która nie zdąży wskoczyć do wody – zostaje złapana przez bociana i następuje zmiana ról.
5. III drzwi – za, którymi ukryte są: kaseta magnetofonowa z odgłosami ptaków, kwiecista tkanina na której przyczepione są 3 biedronki - dzieci rozwiązują zagadki:
- słuchowe: rozpoznawanie odgłosy ptaków- bociana i kukułki;
- wzrokowe: Gdzie schowała się biedronka? – na ukwieconym materiale przyczepione są 3 biedronki, zadaniem dzieci jest odszukać je.
- słowne: „Gdy jest wiosna to ...” - zadaniem dzieci jest dokończyć zdanie.
6. IV drzwi - za, którymi ukryte są kolorowe chusty - „Przyroda budzi się do życia” – improwizacja ruchowa przy muzyce – dzieci otrzymują chusty, nauczycielka poleca aby dzieci w dowolny sposób przedstawiły budzącą się przyrodę.
7. V drzwi ukrywały motyla i żabkę – „Wiosna w obrazku” – dzieci siadają do stolików, do wyboru mają dwie prace plastyczne:
- „Motyl” - gwasz - malowanie punktowe patyczkami higienicznymi wyklejonego kaszką motyla;
- „Żabka” – origamii płaskie z koła – składanie papieru wg. instruktażu nauczyciela ;
8. VI drzwi – kryją postać Wiosny i kasetę magnetofonową z piosenką pt. „Czym powitać cię Wiosenko” – dzieci śpiewają piosenkę zbiorowo.
9. Samoocena dzieci – dzieci, które są zadowolone ze swojego udziału w zajęciu przyczepiają kwiaty na sukienkę Wiosny
martak166