www.pandm.prv.pl

PNF

Wyróżniamy IV podstawowe techniki PNF :

1)     powtarzane skurcze

2)     rytmiczne zapoczątkowanie ruchu (wprowadzenie)

3)     zmiana kierunku ruchu na przeciwny

4)     rozluźniająca

1) Powtarzane skurcze

·         jest techniką torującą

·         służy do :              - rozwijaniu siły

- rozwijaniu wytrzymałości mięsniowej

- wyuczenia ruchu

·         polega na :

-serii ruchów ( skurcze izotoniczne ) wykonywane w tym samym kierunku i przez tą samą grupę mięśniową

-ze zwiększonym w miarę możliwości oporem

-w przypadku gdy mięsień jest osłabiony znacznie lub nasila się spastyczność która utrudnia wykonywanie skurczów ruch poprzedza się à rozciągnięciem mięśni

-można wykonywać tą technikę w określonych wycinkach wzorca nie pozwalając na skurcz w danym stawie ( silniejszy opór = skurcz izometryczny , zatrzymanie ruchu ) w ten sposób wzmacnia się słabe komponenty wzorca .

Po kilkusekundowym skurczu izometrycznym , kontynuuje się ruch poprzez zmniejszanie oporu = skurcz izotoniczny , nie dopuszczając do rozluźnienia

2) Rytmiczne zapoczątkowanie ruchu

·         technika zapoczątkowująca

·         służy do :

-          wyuczenia ruchu u osób , które mają trudności z            zapoczątkowaniem ruchu ( sztywność , spastyczność )

·         polega na :

-rozluźnieniu mięśni

-wykonaniu ruchów biernych

-wykonaniu ruchów bierno – czynnych

-włączenia stopniowo obciążenia skłaniając ćwiczącego do : „pchania”,”ciągnięcia”, ”trzymania”

3) Zmiana kierunku ruchu na przeciwny

·         technika która jest składową większości ruchów

·         służy do :

-          wyuczenia zmian kierunku ruchu ( przy spastyczności )

-          zwiększenia siły ( przy obniżonej sile )

-          zwiększenia wytrzymałości mięśniowej

-          przywrócenia równowagii mięśniowej

-          przywrócenia koordynacji

·         polega na :

-skurczu antagonistów

-skurcz agonistów ( jest silniejszy gdy poprzedzi go skurcz antagonistów )

-zwrócenie szczególnej uwagi na :

                                                                      à poprawność chwytu

                                                                      à odpowiedni dobór oporu

                                                                      à właściwą kolejność ruchów

-istnieją 3 zasadnicze odmiany ( techniki ) ćwiczeń powrotnych

·         powolne zmiany kierunku ruchu

·         powolne zmiany kierunku ruchu z trzymaniem

·         rytmiczna stabilizacja

I ) Powolne zmiany kieruku ruchu

·         polega na :

-          następujących po sobie ruchach w obu kierunkach czyli na

àNAPRZEMIENNYCH SKURCZACH IZOTONICZNYCH agonistów i antagonistów

-          zmianę kierunku ruchu można ćwiczyć w końcu wzorca lub w                      

      dowolnie wybranym jego wycinku

II ) Powolna zmiana kierunku ruchu z trzymaniem

·         polega na :

-          wprowadzeniu dodatkowego kilkusekundowego skurczu

à IZOMETRYCZNY ANGTAGONISTÓW , poprzedzający izotoniczny skurcz agonistów

-          zmianę kierunku ruchu można ćwiczyć w końcu wzorca lub w                      

                                       dowolnie wybranym jego wycinku

III ) Rytmiczna stabilizacja

·         polega na :

-          niedopuszczenia do rozluźnienia

-          terapeuta zmienia układ rąk ( pcha , trzyma )

à NAPRZEMIENNYCH SKURCZACH IZOMETRYCZNYCH agonistów i antagonistów

-          zmianę kierunku ruchu można ćwiczyć w końcu wzorca lub w                      

                                      dowolnie wybranym jego wycinku

4) Rozluźniająca

·         stosowana gdy występuje ból , ograniczenia ruchomości ( przykurcze )

·         polega na :

-          wykorzystaniu zjawiska poizometrycznej relaksacji ,

stałym jej elementem jest SKURCZ IZOMETRYCZNY  skróconych antagonistów

-          występują 2 odmiany tej techniki

I ) zastosowanie w przypadku ograniczenia ruchomości ( np.przykurcze antagonistów ) z równoczesnym wypadnięciem funkcji agonistów

Co robimy?

-          ruch bierny do granic możliwości

-          izometryczny skurcz antagonistów ( trzymanie )

-          rozluźnienie

-          ruch bierny

II) zstosowanie w przypadku zachowanej funkcji agonistów ( przy dostatecznej sile )

Co robimy?

-          ruch bierny do granic możliwości

-          izometryczny skurcz antagonistów ( trzymanie )

-          rozluźnienie

-          ruch czynny ( izotoniczny skurcz agonistów )

PNF

-opracowana przez H.Kabata

-opiera się na sumowaniu bodźców aferentnych

-reedukacja podporządkowana jest sekwencji ruchów podobnych do ruchów wykonywanych w życiu codziennym , są to wzorce ruchów globalnych

-metoda ta określa rónież stan pacjęta ( które mięśnie są osłabione , zakres ruchomości , czy jest to ruchomość bierna czy czynna, które komponenty wzorca są słabe )

ZASADY

-          p.w jest odwrotnością p.k

-          czynny zakres ruchu

-          rezygnacja z drobnych ruchów w poszczególnych stawach

-          opór, synergie –wzmocnienie pracy mięśni

-          chwyt i opór lokalizowane są dystalnie to obniża próg pobudliwości

-          stosowanie elemetnów torowanie : elongacja, trakcja, kompresja

Elongacja – rozciągnięcie ,poprzedza wykonanie ruchu, może być stosowana również w trakcie wzorca zwiękasza siłę miśni, stosowana w

·         niemożności wykonania ruchu

·         szybkiej męczliwości mięśni

Trakcja – polega na oddaleniu osiowym od siebie pow.stawowych, stosuje się ją na początku wzorca ruchowego lub w trakcie, zwiększa napięcie zginaczy, działa przeciwbólowo, odciążająco

Kompresja – jest to dociśnięcie pow.stawowych , stosowana na końcu wzorca, zwiększa napięcie prostowników , jej zadaniem jest stabilizacja stawów

Koncentracja – służy wzmocnieniu mięśni oraz pobudzeniu słabych ogniw

WZORCE RUCHOWE

1)     wyprostny- wyprostny

2)     wyprostny-zgięciowy ( w st.łokciowym )

3)     zgięciowo-wyprostny (w st.łokciowym )

I. P.w

Chwyt : ręka jednoimienna = dłoń pacjęta , ręka różnoimienna = powyżej st.nadgarstkowego

Chwyt wzorca powrotnego : ręka jednoimienna = pow.grzebietowa palców i nadgarstka

                                                     ręka różnoimienna = powyżej st.łokciowego

Ruch:zgięcie palców,nadgarstka,przywiedzenie nadgarstka dopromieniowe,suplinacja przedramienia,zgięcie,przywiedzenie,rotacja zew w st.ramiennym

Ruch powrotny:wyprost pralców, nadgarstka,przywiedzenie nadgarstka dołkociowe,pronacja przedramienia,wyprost odwiedzenie,rotacja wew.w st.ramiennym.

II. P.w

Chwyt: ręka róznoimienna = dłoń pacjęta , ręka jednoimienna= na ramieniu

Chwyt powrotny: ręka różnoimienna = powyżej st.łokciowego

                                 ręka jednoimienna = pow.grzebietowa palców i nadgarstka

Ruch: zgięcie palców,nadgarstka,przywiedzenie nadgarstka dopromieniowe,suplinacja przedramienia,zgięcie w st.łokciowym,zgięcie,przywiedzenie,rotacja zew w st.ramiennym

Ruch powrotny : wyprost pralców, nadgarstka,przywiedzenie nadgarstka dołkociowe,pronacja przedramienia,wyprost st.łokciowego,wyprost odwiedzenie,rot...